Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2019

Γ. Ψυχογιός: «Για ένα Σύνταγμα που θα απαντά στις ανάγκες της πλειοψηφίας και θ’ ανοίγει τον δρόμο για ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη» ​


Κατά τη συζήτηση για τη Συνταγματική Αναθεώρηση στην Ολομέλεια της Βουλής ο Γιώργος Ψυχογιός, βουλευτής Κορινθίας του ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρθηκε στην κορυφαία αυτή διαδικασία και στον εκτενή διάλογο κατά τις εργασίες της Επιτροπής, της οποίας υπήρξε και ο ίδιος μέλος.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε ότι οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το Σύνταγμα αναδεικνύουν τις πολιτικές του αιχμές που έχουν ήδη διατυπωθεί και με τα διάφορα νομθετήματα που έχει φέρει όλα τα προηγούμενα χρόνια. Οι προτάσεις αυτές επίσης προκύπτουν από τη θλιβερή εμπειρία των μνημονίων, ώστε να περάσουν στο Σύνταγμα οι απαραίτητες εκείνες ασφαλιστικές δικλείδες και να μπορέσουν να επουλωθούν οι πληγές της κοινωνίας από τα χρόνια της κρίσης.

Ο Γ. Ψυχογιός ανέλυσε ποιες είναι αυτές οι πολιτικές αιχμές του ΣΥΡΙΖΑ: Η ενίσχυση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, η κατάργηση του Νόμου περί ευθύνης  Υπουργών, η εισαγωγή ανώτατου ορίου στη βουλευτική θητεία, η
κατοχύρωση της απλής αναλογικής, ο σεβασμός των διακριτών ρόλων Κράτους- Εκκλησίας.

Στη συνέχεια, εστίασε στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ να συμπρεριληφθεί μεταξύ άλλων στο άρθρο 102 παρ. 2 η δυνατότητα εκλογικού δικαίωματος στις αυτοδιοικητικές εκλογές και σε αλλοδαπούς, οι οποίοι διαβιούν μόνιμα και νόμιμα στη χώρα.

Κλείνοντας, ο Γ. Ψυχογιός κάλεσε τους βουλευτές να υπερψηφίσουν τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, «για να φτιάξουμε ένα Σύνταγμα ζωντανό και σύγχρονο, που θα έχει «διδαχτεί» και θα αντιμετωπίζει τις πληγές του παρελθόντος. Ένα Σύνταγμα που θα απαντά στις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας και θα ανοίγει τον δρόμο για την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη, χωρίς όμως αποκλεισμούς, χωρίς αόρατες ομάδες ανθρώπων και χωρίς προνόμια για τους λίγους».

Ακολουθεί το βίντεο και ολόκληρη η ομιλία του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ:


«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με την ολοκλήρωση των εργασιών της Επιτροπής για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, της οποία υπήρξα και εγώ μέλος, φτάνουμε σήμερα στην Ολομέλεια, μια κορυφαία διαδικασία για τη Δημοκρατία και τον Κοινοβουλευτισμό. Έπειτα από έναν εκτενή διάλογο, ο οποίος διεξήχθη στην Επιτροπή, εκφράστηκαν οι απόψεις όλων των κομμάτων για τις προτάσεις και τις υπό αναθεώρηση διατάξεις. Από όλη αυτή τη γόνιμη, σε γενικές γραμμές, διαδικασία είχαμε την ευκαιρία να δούμε και κάποιες συγκλίσεις με τις υπόλοιπες παρατάξεις, πλην βέβαια της ναζιστικής Χρυσής Αυγής που αυτό που επιδιώκει είναι να καταργήσει και το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία.

Αλλά και με τις άλλες δυνάμεις σε αρκετά ζητήματα δυστυχώς παραμένουμε δύο κόσμοι με διαφορετικές προτεραιότητες, διαφορετικές αξίες και στοχεύσεις. Ακούσαμε για Σύνταγμα ευτυχίας από τον Γενικό Εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας, νομίζω λίγο αδόκιμη και άστοχη η έκφραση, για το επίπεδο του κυρίου Τασούλα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, μπορεί να εννοείτε μεταφορικά ότι θα ευτυχήσουν οι θεσμοί με αυτές τις αλλαγές με τις οποίες τους ενισχύουμε ή ότι οι κοινωνικές ομάδες που είναι στο περιθώριο και αυτές θα ευτυχήσουν μέσα από αυτές διατάξεις. Μπορεί να εννοείτε αυτό. Ή για δημοσιονομικούς όρους, στους οποίους αναφερθήκατε, όπου εκεί ερχόμαστε στην ουσία να θεσμοθετήσουμε τον νεοφιλελευθερισμό και αυτό δεν είναι καθόλου παρωχημένο, θα μου επιτρέψετε να πω, η κριτική μας, διότι και σε όλη την Ευρώπη αυτή τη στιγμή η παγίωση και  εδραίωση της πλήρους απορρύθμισης της αγοράς και βέβαια της λογικής του κέρδους και της ζημιάς για όλα έχει οδηγήσει στην αύξηση των ανισοτήτων.

Τέλος, ακούσαμε και από τον Γενικό Εισηγητή του ΚΙΝΑΛ ότι δεν έχουμε ιδέα ή δεν έχουμε εικόνα για το τι λένε οι πολίτες σε σχέση με τη Συνταγματική Αναθεώρηση. Νομίζω ότι οι πολίτες αυτό που λένε -και στη συνεχή επαφή που έχω μαζί τους- είναι ότι θέλουν την αύξηση του μισθού τους, θέλουν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, το οποίο έχει γίνει σε αρκετούς κλάδους, ακόμα και σε προγράμματα του ΟΑΕΔ με επιδόματα, θέλουν παίρνουν πλήρη πρόσβαση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, είτε είναι ασφαλισμένοι είτε ανασφάλιστοι, με καλά νοσοκομεία, με κλινικές και προσωπικό που ήδη έχουν αυξηθεί και μικρότερη συμμετοχή στα φάρμακα. Θέλουν επίσης ένα κράτους και μια πολιτεία η οποία να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της απέναντι στους πολίτες χωρίς εκπτώσεις, αλλά σέβονται και τα έθιμα και τις παραδόσεις κάθε τόπου και βλέπουν και το έργο κάποιων ιερέων που γίνεται εκεί, αλλά για τον ρόλο τους ως θρησκευτικών λειτουργών. Δεν υπάρχει αντιπαράθεση μεταξύ του ενός και του άλλου.

Μέσα από τις διατάξεις, λοιπόν, που εισηγούμαστε γίνονται σαφείς οι πολιτικές και θεσμικές αιχμές του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το «δίκαιο της πολιτικής», όπως έχει χαρακτηριστεί από κάποιους το Σύνταγμα και αποτελεί το ανώτατο εθνικό νομικό κείμενο. Οι αιχμές αυτές και οι τελικές προτάσεις δεν διαμορφώθηκαν εν κενώ, γι’ αυτό δεν αποτελούν πυροτεχνήματα, αλλά ώριμα αιτήματα, πρωταρχικά της ίδιας της κοινωνίας, όπως αυτά που ανέφερα προηγουμένως. Είναι προτάσεις που αντικατοπτρίζουν τη θλιβερή εμπειρία του ελληνικού λαού στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων. Και που μπορεί το Σύνταγμα να λειτούργησε ως ανάχωμα ή προπύργιο για κάποιες ελευθερίες και κοινωνικές εγγυήσεις, όμως αποδείχτηκε ότι υπήρξαν σοβαρές καταστρατηγήσεις και κενά προστασίας.

Στη συνολική μας, λοιπόν, προσπάθεια να επουλώσουμε πληγές, να αποκαταστήσουμε αδικίες και να προασπίσουμε τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες που επλήγησαν περισσότερο στην κρίση, στην προσπάθειά μας να ενισχύσουμε τη Δημοκρατία και την εθνική κυριαρχία, ακούμε πολύ προσεκτικά τις ανάγκες της κοινωνίας και του κινήματος, που αντιστάθηκε σθεναρά όλα αυτά τα χρόνια απέναντι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας και πέτυχε σημαντικές νίκες. Ποιες είναι, λοιπόν, οι προτάσεις και οι αιχμές αυτές;

Πρώτον, η ενίσχυση των κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων μέσα από τη ρητή αναφορά στην καθολική πρόσβαση του πληθυσμού στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και την υγεία, την κατοχύρωση του δημόσιου ελέγχου των κοινωνικών αγαθών όπως το νερό και ο ηλεκτρισμός, την προάσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων μέσα από τις Συλλογικές Συμβάσεις και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Τη διασφάλιση του εγγυημένου εισοδήματος και ενός αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης για όλους, την προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας, χωρίς διάκριση με βάση το φύλο, την ταυτότητα φύλου και τον σεξουαλικό προσανατολισμό, όπως αποτυπώνεται και σε όλα τα διεθνή κείμενα. Επίσης, τη θρησκευτική ουδετερότητα του κράτους, με σεβασμό στους διακριτούς ρόλους Κράτους και Εκκλησίας. Την καθιέρωση αναλογικού συστήματος στις εθνικές και αυτοδιοικητικές εκλογές, που ήδη έχει αρχίσει να απελευθερώνει δυνάμεις και ενισχύει τη συμμετοχή.

Υπερασπιζόμαστε επίσης το ανώτατο όριο στη θητεία των Βουλευτών, για να πάψει να παράγει πλέον το ελληνικό πολιτικό σύστημα επαγγελματίες πολιτικούς. Και βέβαια, την αλλαγή στο άρθρο 86 για «την ποινική ευθύνη των Υπουργών», ώστε να μην ξαναδούμε στο μέλλον πολιτικοί παράγοντες να χρησιμοποιούν τη θέση τους για να καλύπτουν σκάνδαλα, διαπλοκή και διαφθορά. Αυτοί είναι οι βασικοί άξονες. 

Σε αυτό το σημείο, όμως, θα ήθελα να εστιάσω και σε μία συγκεκριμένη πρόταση μας, την οποία ανέπτυξα και στην Επιτροπή. Είναι η πρότασή μας για να συμπεριληφθεί ρητώς στο άρθρο 102 παράγραφος 2, μεταξύ άλλων, η δυνατότητα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις αυτοδιοικητικές εκλογές για τους αλλοδαπούς, οι οποίοι διαβιούν μόνιμα και νόμιμα στη χώρα μας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι -και αφού ξεκαθαρίσω ότι αυτό θα γίνει στην επόμενη Αναθεωρητική Βουλή, γιατί είδαμε και τα fake news που κυκλοφορούν και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ότι το λέμε για αυτές τις εκλογές, σε αυτό το σημείο έχουμε φτάσει στην Ελληνική Βουλή- θέλω να σταθώ στο γεγονός ότι υπάρχουν πολλοί συνάνθρωποί μας που κατοικούν εδώ και πολλά χρόνια στη χώρα με πλήρη νομιμοποιητικά έγγραφα, με συμμετοχή στις δραστηριότητες των τοπικών κοινωνιών, με σημαντική συμβολή στην ανάπτυξη της χώρας και έχουν παντρευτεί με Έλληνες και Ελληνίδες. Παρά, λοιπόν, αυτή την ουσιαστική σύνδεση και ένταξή τους τοπικές κοινωνίες, δεν έχουν το δικαίωμα να συναποφασίζουν για τη διοίκηση της πόλης τους και στερούνται έτσι της δυνατότητας να ασκήσουν θεμελιώδη δικαιώματα, αλλά και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτό το δικαίωμα.

Φυσικά, το συγκεκριμένο ζήτημα δεν μας απασχολεί η πρώτη φορά. Υπήρχε -όπως καλά γνωρίζετε- και ο ν. 3838/2010 με τον οποίον προβλέφθηκε η συμμετοχή των αλλοδαπών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση Α΄ βαθμού, με συγκεκριμένες προϋποθέσεις και δικλίδες, όμως κρίθηκε ως αντισυνταγματικός από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με μία όμως ισχυρότατη μειοψηφία, η οποία θεώρησε, χρησιμοποιώντας και τα Πρακτικά της Αναθεωρητικής Επιτροπής  του 2001, ότι με βάση τις διατάξεις όπως ισχύουν δεν αποκλείεται η συμμετοχή των αλλοδαπών, αλλά ίσα-ίσα περιλαμβάνεται.

Είναι αξιοσημείωτο εξάλλου ότι και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν, εδώ και πολλά χρόνια, καθιερώσει αυτό το δικαίωμα στο συνταγματικό τους δίκαιο και μιλάω για την Ιρλανδία, το Βέλγιο, την Ολλανδία, τη Δανία, τη Σουηδία, τη Νορβηγία, την Ισπανία και άλλες χώρες, γεγονός που αποδεικνύει και συνιστά μια απαραίτητη συνθήκη για να συμπεριληφθεί μια τέτοια ρητή προσθήκη και στο άρθρο 102 παράγραφος 2.

Κλείνοντας, λοιπόν, κυρίες κύριοι συνάδελφοι, σας καλώ να υπερψηφίσετε τις προτάσεις μας για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, για να φτιάξουμε ένα Σύνταγμα ζωντανό και σύγχρονο, που θα έχει «διδαχτεί» -εντός εισαγωγικών το βάζω και εγώ, κύριε Τασούλα- και θα αντιμετωπίζει τις πληγές του παρελθόντος. Είναι ένα Σύνταγμα που θα απαντά στις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας και θα ανοίγει τον δρόμο για την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη, χωρίς όμως αποκλεισμούς, χωρίς αόρατες ομάδες ανθρώπων και χωρίς προνόμια για τους λίγους. Ευχαριστώ!»


Ψυχογιός Γεώργιος