Ανθ’ ημών… Γουλιμής (Ντόρα μου)

 

Της Μαρίκας Λυσιάνθη

Τι να πρωτοπείς, και τι να πρωτοσχολιάσεις. Η πολιτική αποστρατεία της Ντόρας Μπακογιάννη από τον αδελφό της και σημερινό πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκο Μητσοτάκη, τουλάχιστον για τα εντός συνόρων αξιωμάτων, σκέπασε πλήρως κάθε άλλο θέμα στον πολιτικό χώρο της Κεντροδεξιάς.

Και όχι μόνο, καθώς το πολιτικό εκτόπισμα της χήρας του μάρτυρα της Δημοκρατίας Παύλου Μπακογιάννη, προκαλούσε πάντα δέος και στους αντιπάλους της, πολλοί εκ των οποίων δεν δίστασαν να πληρώσουν 3 ευρώ και να εγγραφούν προσωρινά ως “φίλοι της ΝΔ”, προκειμένου να μην της επιτρέψουν να ηγηθεί της μεγάλης παράταξης της Κεντροδεξιάς. Της παράταξης που ίδρυσε ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής, για να τεθεί ιστορικά απέναντι στα άκρα και τις ακρότητες, κάτι που έκανε με συνέπεια, μέχρι το 2009. Και στη συνέχεια, στα χρόνια των Μνημονίων.. με δόσεις.

Η Ντόρα Μπακογιάννη, εξαιρουμένου του Κώστα Καραμανλή, παραμένει το σημαντικότερο πολιτικό στέλεχος στον χώρο της Κεντροδεξιάς. Μια πραγματική “Μεγάλη Κυρία”. Που ακόμη και στα δύσκολα, τα άγαρμπα, τα ανέντιμα, διδάσκει ψυχραιμία, μετριοπάθεια και προχωρημένη πολιτική ηθική.

Πάντοτε άλλωστε την χαρακτήριζε η αίσθηση του καθήκοντος. Της ευθύνης. Του συλλογικού συμφέροντος, έναντι της ατομικής διαδρομής. Κάτι που πλήρωσε σε πλείστες περιπτώσεις.

Με την περίπτωσή της, και την… απαγόρευση συμμετοχής σε μια αυριανή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, που εκ των πραγμάτων θα χρειάζεται τους καλύτερους, για να είναι αποτελεσματική και χρήσιμη για το εθνικό μέλλον, επανέρχεται στη μνήμη, η ιστορική ρήση του Χαρίλαου Τρικούπη.

“Ανθ’ ημών… Γουλιμής”. Όπου Γουλιμής, βάλτε εσείς όσους… χαριτωμένους βρεθούν σε μια κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, χωρίς το μέγεθος και οι ικανότητές τους να τολμούν να κοιτάξουν στα μάτια το πολιτικό αποτύπωμα της Ντόρας Μπακογιάννη.

ysterografa.gr