Αν μελετήσει κανείς τις εφαρμοστικές συμπεριφορές στην εποχή του Μνημονίου μεταξύ κυβερνήσεων Σαμαρά και Τσίπρα δεν θα βρει σοβαρές διαφορές στην προσήλωση. Αλλάζουν τα πρόσωπα. Αξίζει να αναφερθεί πως κατά την 2η κυβέρνηση Τσίπρα κι επειδή η οικονομία χειροτέρεψε, επισημαίνεται μία κορυφαία αναλγησία και μία ατσάλινη πυγμή για φοροείσπραξη, τέτοια που πραγματικά τρομάζει. Επιπλέον στην 2η κυβέρνηση Τσίπρα θα αναγνωριστεί η καθολική σιωπή όλων, μα όλων των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, σε οποιοδήποτε αντικοινωνικό μέτρο. Και αυτό τρομάζει. Δείχνει πως αυτοί οι βουλευτές για την καρέκλα δεν προτάσσουν καμία αντίσταση, στέλνουν το λανθασμένο μήνυμα στους δανειστές – που μέχρι χτες χαρακτήριζαν διεθνείς τοκογλύφους.
Ο Αλέξης Τσίπρας απέδειξε πως μπορεί να λέει τα καλύτερα και να κάνει τα χειρότερα. Πίσω από το υποκριτικό χαμόγελο του «όλα καλά τα κάνουμε», κρύβεται ένας σκληρός εγκέφαλος εξουσίας που εκπαιδευόταν για δεκαετίες για αυτή τη στιγμή. Η κουβέντα περί «αριστεράς» ήταν απλά το όχημα.
Κάτι που ακόμη πρέπει να προβληματίζει είναι ο τρόπος που συμπεριφέρεται αυτή η κυβέρνηση. Κάνει χρήση όλων των δικαιωμάτων της, των προνομίων της εξουσίας, αδιαφορώντας για τον κοινωνικό αντίκτυπο. Π.χ. δέρνονται οι συνταξιούχοι, στρατός αστυνομικών αφοσιωμένος στη φύλαξη αριστερών βουλευτών και υπουργών, διόγκωση κρατικού μηχανισμού και άσκοπη σπατάλη δημοσίου χρήματος όπως το πρωθυπουργικό γραφείο Θεσσαλονίκης, πάρτυ στο Μαξίμου, γλέντια κυβερνητικών στελεχών στα μπουζούκια, συλλήψεις δημοσιογράφων, πρωτοφανής έλεγχος των μίντια, κ.α.
Και γιατί ο Αλέξης Τσίπρας κάνει όλα αυτά; Μα προφανώς γιατί νιώθει ότι παίζει χωρίς αντίπαλο.
Δεν νιώθει την ανάσα κανενός. Αντιλαμβάνεται πως το κυρίαρχο εκλογικό σώμα είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι (συμπεριλαμβανομένης της τοπικής αυτοδιοίκησης) και οι συνταξιούχοι, οι οποίοι στο άκουσμα του Κυριάκου Μητσοτάκη τρομοκρατούνται. Άρα τι μένει; Ένας Αλέξης Τσίπρας ολοένα και πιο δυνατός που καθημερινά επιβεβαιώνει ότι είναι κυρίαρχος και παντός καιρού.
Η απολιτίκ και απόλυτα φιλοΜνημονιακή στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης δεν αφήνει πολλά περιθώρια ανάκαμψης. Καμία σοβαρή αντίσταση, καμία προκοπή, γιατί δεν υπάρχει κάποιο σχέδιο, ιδεολογικό ή τεχνοκρατικό.
Οι δημοσκοπήσεις αυτό δείχνουν. Κανένας δεν εμπνέει για τίποτα. Και επειδή ο Αλέξης Τσίπρας μοιράζει το χρήμα, θα έχει και τον πρώτο λόγο στην αναμέτρηση του τίποτα!
