Twitter @EmOikonomidis
Το υπόδειγμα στρατηγικού σχεδιασμού που δίνει μια ηγεσία, είναι εκείνο που προσφέρεται συνήθως για αφύπνιση των απλών στρατιωτών, και ειδικά σε μια κυβέρνηση πολιτικής συγκατοίκησης δυο παραδοσιακών κομμάτων εξουσίας, σε εποχή βαθιάς κρίσης και αβεβαιότητας, η σημειολογία περπατάει χέρι-χέρι με την πολιτική ουσία.
Ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος τα λένε σήμερα το πρωί στο Μέγαρο Μαξίμου, με την ατζέντα των δυο πολιτικών ηγετών να είναι… φουσκωμένη και “βαριά”.
Από το θέμα των πλειστηριασμών, που άνοιξε άκαιρα και άτσαλα, με αποτέλεσμα να χρειαστεί η παρέμβαση του Πρωθυπουργού και του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για να υπάρξει “διόρθωση”, και να μπει φρένο στα σκάγια του λαϊκισμού που είχαν αρχίσει να πληγώνουν την κυβέρνηση, μέχρι την επόμενη μέρα του τρέχοντος Μνημονίου, δηλαδή τη μορφή που θα έχει η νέα χρηματοδοτική βοήθεια προς την Ελλάδα, στο περιθώριο της συζήτησης που άνοιξε δημοσίως από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και τον Όλι Ρεν.
Οι δυο ηγέτες που παραμέρισαν τις πολιτικές διαφορές τους για να συγκατοικήσουν σε μια κυβέρνηση εθνικής ανάγκης, ειδικά μετά την αποχώρηση της Δημοκρατικής Αριστεράς από το συμμαχικό σχήμα δείχνουν να έχουν βρει καλύτερο πεδίο συνεννόησης. Και η σημερινή συνάντηση έρχεται να λειτουργήσει προπαρασκευαστικά ως προς τη στρατηγική στόχευση του δύσκολου φθινοπώρου που έρχεται.
Το θέμα των πλειστηριασμών είναι το πρώτο και κύριο που θα απασχολήσει Σαμαρά-Βενιζέλο, καθώς αμφότεροι κατανοούν ότι αφορά το μαλακό υπογάστριο της ελληνικής κοινωνίας, και δεν προσφέρεται για… σάστισμα. Η αντιπολίτευση άλλωστε έδειξε ότι είναι διατεθειμένη να το εκμεταλλευτεί υπέρ του δέοντος, ακόμη κι… αν δεν υπάρχει.
Μείζονος σημασίας παράμετρος αποτελεί φυσικά η ατζέντα με την οποία προσέρχεται η κυβέρνηση στον Σεπτέμβριο, από τα προαπαιτούμενα, τη διαθεσιμότητα-κινητικότητα και τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, μέχρι τη νέα αξιολόγηση από την τρόικα.
Φυσικά, τα πολιτικά δεδομένα είναι και τα πλέον σημαντικά. Οι γερμανικές εκλογές της 22ας Σεπτεμβρίου… έρχονται, και από την επομένη θα ξεκινήσει η ουσιαστική συζήτηση για το “εθνικό σενάριο” με το οποίο θα πορευτεί η Ελλάδα από το 2014 και μετά. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε άνοιξε τη συζήτηση για μια άλλου προσανατολισμού βοήθεια, ο Όλι Ρεν επιβεβαίωσε την αναζήτηση εναλλακτικών και ο Γιοργκ Άσμουσεν πιθανότατα… κράτησε πιο συγκεκριμένες σημειώσεις, κατά τις χθεσινές επαφές του στην Αθήνα.
Σημείο αίχμης είναι η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος στο τέλος του 2013. Εφόσον οι εκτιμήσεις επιβεβαιωθούν, η κυβέρνηση θα έχει στα χέρια της το πιο αποτελεσματικό χαρτί για να διεκδικήσει την επιστροφή στις αγορές από τις οποίες έφυγε η Ελλάδα το 2010 λόγω του Μνημονίου. Μια τέτοια λύση θα ήταν η καλύτερη δυνατή, καθώς ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος παρακολουθούν με προβληματισμό τη δημόσια συζήτηση περί νέας βοήθειας προς την Ελλάδα, που στις γωνίες της υπονοεί “νέο Μνημόνιο”, και το τελευταίο συνοδεύεται κατά πάγια πρακτική από νέα μέτρα.
Ο Πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος και Υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης έχουν χαράξει κόκκινη γραμμή, ξεκαθαρίζοντας ότι οι αντοχές της ελληνικής κοινωνίας δεν προσφέρονται για τη λήψη πρόσθετων δημοσιονομικών μέτρων, και έτσι η σημερινή συζήτηση στο Μέγαρο Μαξίμου αποκτά χαρακτήρα συμβουλίου… πολεμικής προετοιμασίας.
υστερογραφα
Το υπόδειγμα στρατηγικού σχεδιασμού που δίνει μια ηγεσία, είναι εκείνο που προσφέρεται συνήθως για αφύπνιση των απλών στρατιωτών, και ειδικά σε μια κυβέρνηση πολιτικής συγκατοίκησης δυο παραδοσιακών κομμάτων εξουσίας, σε εποχή βαθιάς κρίσης και αβεβαιότητας, η σημειολογία περπατάει χέρι-χέρι με την πολιτική ουσία.
Ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος τα λένε σήμερα το πρωί στο Μέγαρο Μαξίμου, με την ατζέντα των δυο πολιτικών ηγετών να είναι… φουσκωμένη και “βαριά”.
Από το θέμα των πλειστηριασμών, που άνοιξε άκαιρα και άτσαλα, με αποτέλεσμα να χρειαστεί η παρέμβαση του Πρωθυπουργού και του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για να υπάρξει “διόρθωση”, και να μπει φρένο στα σκάγια του λαϊκισμού που είχαν αρχίσει να πληγώνουν την κυβέρνηση, μέχρι την επόμενη μέρα του τρέχοντος Μνημονίου, δηλαδή τη μορφή που θα έχει η νέα χρηματοδοτική βοήθεια προς την Ελλάδα, στο περιθώριο της συζήτησης που άνοιξε δημοσίως από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και τον Όλι Ρεν.
Οι δυο ηγέτες που παραμέρισαν τις πολιτικές διαφορές τους για να συγκατοικήσουν σε μια κυβέρνηση εθνικής ανάγκης, ειδικά μετά την αποχώρηση της Δημοκρατικής Αριστεράς από το συμμαχικό σχήμα δείχνουν να έχουν βρει καλύτερο πεδίο συνεννόησης. Και η σημερινή συνάντηση έρχεται να λειτουργήσει προπαρασκευαστικά ως προς τη στρατηγική στόχευση του δύσκολου φθινοπώρου που έρχεται.
Το θέμα των πλειστηριασμών είναι το πρώτο και κύριο που θα απασχολήσει Σαμαρά-Βενιζέλο, καθώς αμφότεροι κατανοούν ότι αφορά το μαλακό υπογάστριο της ελληνικής κοινωνίας, και δεν προσφέρεται για… σάστισμα. Η αντιπολίτευση άλλωστε έδειξε ότι είναι διατεθειμένη να το εκμεταλλευτεί υπέρ του δέοντος, ακόμη κι… αν δεν υπάρχει.
Μείζονος σημασίας παράμετρος αποτελεί φυσικά η ατζέντα με την οποία προσέρχεται η κυβέρνηση στον Σεπτέμβριο, από τα προαπαιτούμενα, τη διαθεσιμότητα-κινητικότητα και τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, μέχρι τη νέα αξιολόγηση από την τρόικα.
Φυσικά, τα πολιτικά δεδομένα είναι και τα πλέον σημαντικά. Οι γερμανικές εκλογές της 22ας Σεπτεμβρίου… έρχονται, και από την επομένη θα ξεκινήσει η ουσιαστική συζήτηση για το “εθνικό σενάριο” με το οποίο θα πορευτεί η Ελλάδα από το 2014 και μετά. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε άνοιξε τη συζήτηση για μια άλλου προσανατολισμού βοήθεια, ο Όλι Ρεν επιβεβαίωσε την αναζήτηση εναλλακτικών και ο Γιοργκ Άσμουσεν πιθανότατα… κράτησε πιο συγκεκριμένες σημειώσεις, κατά τις χθεσινές επαφές του στην Αθήνα.
Σημείο αίχμης είναι η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος στο τέλος του 2013. Εφόσον οι εκτιμήσεις επιβεβαιωθούν, η κυβέρνηση θα έχει στα χέρια της το πιο αποτελεσματικό χαρτί για να διεκδικήσει την επιστροφή στις αγορές από τις οποίες έφυγε η Ελλάδα το 2010 λόγω του Μνημονίου. Μια τέτοια λύση θα ήταν η καλύτερη δυνατή, καθώς ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος παρακολουθούν με προβληματισμό τη δημόσια συζήτηση περί νέας βοήθειας προς την Ελλάδα, που στις γωνίες της υπονοεί “νέο Μνημόνιο”, και το τελευταίο συνοδεύεται κατά πάγια πρακτική από νέα μέτρα.
Ο Πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος και Υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης έχουν χαράξει κόκκινη γραμμή, ξεκαθαρίζοντας ότι οι αντοχές της ελληνικής κοινωνίας δεν προσφέρονται για τη λήψη πρόσθετων δημοσιονομικών μέτρων, και έτσι η σημερινή συζήτηση στο Μέγαρο Μαξίμου αποκτά χαρακτήρα συμβουλίου… πολεμικής προετοιμασίας.
υστερογραφα
