Χάσαμε το ...δρόμο! Στοπ...

Από τον Νάσο Σκούρα www.iliaoikonomia.gr/ Την ώρα που η κατασκευή του πολυπόθητου νέου αυτοκινητόδρομου Ελευσίνας - Κορίνθου - Πάτρας - Πύργου (άντε να προσθέσουμε τυπικά και ως Τσακώνα για τους ...υπεραισιόδοξους) έχει «βαλτώσει» για τα καλά, έρχεται τον τελευταίο καιρό η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών δια στόματος του αρμόδιου υφυπουργού Γιάννη Μαγκριώτη να παραδέχεται ότι υπάρχει κίνδυνος να...  ακυρωθούν όλα τα συγκεκριμένα έργα! Κι έχει βέβαια προηγηθεί ένας χρόνος παλινωδιών και αναποφασιστικότητας του υπουργείου Υποδομών για τη διευθέτηση των προβλημάτων που έχουν ανακύψει στην υλοποίηση των συμβάσεων παραχώρησης των εθνικών οδικών αξόνων της χώρας. Πλέον, σε συνεχείς δηλώσεις του, ο κ. Μαγκριώτης δεν αποκλείει το ενδεχόμενο οι παραχωρησιούχοι να αποχωρήσουν από τα έργα υπό το βάρος της έλλειψης τραπεζικής χρηματοδότησης, της διεύρυνσης του κινήματος των πολιτών που αρνούνται να καταβάλουν διόδια, αλλά και των καθυστερήσεων σε ότι αφορά στις απαλλοτριώσεις από το δημόσιο. Πάντως, ο υφυπουργός τόνισε ότι προς το παρόν θέμα αποχώρησης από τα έργα δεν έχει τεθεί επισήμως από τις κατασκευάστριες κοινοπραξίες, αλλά όπως ανέφερε χαρακτηριστικά «είναι κάτι που το ακούμε ...δεξιά κι αριστερά». Όλο και χειρότερα...  Οι δηλώσεις αυτές του υφυπουργού Υποδομών έρχονται περίπου ένα εξάμηνο από την εποχή που η ηγεσία του υπουργείου εξέφραζε την άποψη ότι μια πιθανή επαναδιαπραγμάτευση των συμβάσεων θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου λόγω της κακής οικονομικής συγκυρίας. Και υποστήριζε ότι «μια διαπραγμάτευση με τις τράπεζες, οι οποίες έχουν δανειοδοτήσει τα έργα, με δεδομένη την αύξηση των spreads, μπορεί να είναι μόνον αρνητική για το δημόσιο συμφέρον, καθώς οι τραπεζικοί όμιλοι θα ζητούσαν αλλαγή των όρων των πέντε συμβάσεων παραχώρησης προς όφελός τους». Γι' αυτό και είχε αποφασιστεί να «παγώσει η διαδικασία επαναδιαπραγμάτευσης και να παραπεμφθεί στο μέλλον, όταν τα spreads μειωθούν, επειδή οποιαδήποτε συζήτηση άνοιγε σήμερα δεν θα ήταν συμφέρουσα για το Δημόσιο». Τώρα όμως η κατάσταση γίνεται όλο και χειρότερη αλλά το ίδιο ισχύει και για τον κυκεώνα της γραφειοκρατίας, προκειμένου να υλοποιήσουν το έργο και να ξεκινήσουν τις πρώτες παραδόσεις τμημάτων μέσα στο 2012 όπως προβλεπόταν στη σύμβαση. Γιατί επίσης, οι πολύ αργοί ρυθμοί στις απαλλοτριώσεις που έπρεπε να κάνει το Δημόσιο, οι αρχαιολογικές ανασκαφές, οι εμπλοκές με τις μετατοπίσεις των δικτύων κοινής ωφέλειας και οι ενστάσεις κατοίκων στο ΣτΕ για θέματα χάραξης και προστασίας περιβάλλοντος, έχουν προκαλέσει τόσες καθυστερήσεις που, αν συνεχιστούν, είναι πιθανό ακόμα και να θέσουν σε κίνδυνο και την ίδια την υλοποίηση του έργου, το οποίο χρηματοδοτείται κατά κύριο λόγο από τραπεζικά δάνεια που έχει λάβει ο παραχωρησιούχος. Ένα επίσης αρνητικό στοιχείο στην όλη ιστορία είναι ότι υπάρχουν και ποινικές ρήτρες εκατοντάδων εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ,  τις οποίες θα πρέπει το Δημόσιο να αρχίσει να καταβάλει. Επίσης, επειδή στα χρήματα έχει λόγο και η Ε.Ε. θα έχουμε και από εκεί αντιδράσεις. Πολλά κράτη άλλωστε στην Ε.Ε. έχουν εκφράσει την δυσαρέσκεια τους στο γεγονός ότι η Ελλάδα απλά δεσμεύει πόρους από την ΕΕ και δεν τους αξιοποιεί. Κι όταν βέβαια η Ελλάδα δεν μπορεί να διατηρήσει τις συμβατικές της υποχρεώσεις σε ένα τέτοιο έργο, για ποιά ανταγωνιστικότητα και ανάπτυξη μιλάμε; ΥΓ. Για την πληρωμή διοδίων, ολοένα αυξανόμενων μάλιστα, για έργα που δεν έχουν κατασκευαστεί αλλά ...πρόκειται να κατασκευαστούν στο απροσδιόριστο μέλλον, θα αναφερθούμε προσεχώς.  Αυτή δηλαδή την ελληνική ...ευρεσιτεχνία, που προέκυψε από διαφθορά, διαπλοκή και κωμικοτραγική αναποτελεσματικότητα στα θέματα αυτά, των κυβερνήσεων και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.