To ελληνικό ποδόσφαιρο και η οικογένεια του Ολυμπιακού θρηνεί έναν από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές που πάτησαν τα ελληνικά γήπεδα.
Ο θρύλος της ομάδας του Πειραιά, Νίκος Γιούτσος άφησε την Τρίτη (7/11) σε ηλικία 81 ετών την τελευταία του πνοή στο Μετροπόλιταν, στο οποίο νοσηλευόταν περίπου τρεις εβδομάδες. Τα τελευταία 24ωρα είχε διασωληνωθεί και τελικά «έφυγε» το μεσημέρι της Τρίτης (7/11). Έπειτα από επιθυμία του θα αποτεφρωθεί και η τελετή θα γίνει στη Ριτσώνα.
Ο Γιούτσος γεννήθηκε στις 16 Απριλίου 1942 στο Μακροχώρι Καστοριάς. Μεγάλωσε όμως στην Ουγγαρία, καθώς είχε βρεθεί εκεί ως πολιτικός πρόσφυγας μαζί με την οικογένειά του.
Η πρώτη ομάδα της καριέρας του ήταν η μαγυάρικη Τσέπελ, στην οποία έμεινε για τέσσερα χρόνια (1960-64). Αφού σημείωσε 11 γκολ σε 36 παιχνίδια στην Ουγγαρία, το καλοκαίρι του 1964 πήρε τη μεγάλη απόφαση να επιστρέψει στην Ελλάδα.
Ο Νίκος Γιούτσος αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό από το 1964 έως το 1974 και κατέγραψε 330 συμμετοχές, έχοντας 128 γκολ στο ενεργητικό του.
Ο Ολυμπιακός ήταν η ομάδα της καρδιάς του και στην οποία ανέδειξε το αστείρευτο ταλέντο του. Έμεινε στο λιμάνι έως το 1974,και με την ιαχή «έμπαινε Γιούτσο» να δονεί το Καραϊσκάκη!
Κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα και τέσσερα Κύπελλα με τη φανέλα του Ολυμπιακού.
Μετά την αποχώρησή του από τους Ερυθρόλευκους αγωνίστηκε στον Εθνικό, στον οποίο και παρέμεινε μέχρι το 1976, έχοντας 43 συμμετοχές και 2 γκολ.
Η είδηση του θανάτου του βύθισε στο πένθος την οικογένεια του Ολυμπιακού, αλλά και ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο, καθώς υπήρξε ένας από τους πιο αγαπημένους ποδοσφαιριστές της «ερυθρόλευκης» εξέδρας, αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας.
Ο Νίκος Γιούτσος υπήρξε φυσικά μέλος της εθνικής ομάδας, με την οποία είχε 6 γκολ σε 15 αναμετρήσεις.
Γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1942 στο Μακροχώρι Καστοριάς και
μεγάλωσε στην Ουγγαρία, όπου είχε καταφύγει μαζί με τη μητέρα του και
την αδελφή του ως πολιτικός πρόσφυγας. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στον
Όλυμπο, ομάδα Ελλήνων προσφύγων[1][2] και αργότερα αποκτήθηκε από την
ουγγρική Τσέπελ. Κατά τα πρώτα χρόνια της καριέρας του, οι ποδοσφαιρικές
του επιδόσεις τον είχαν κάνει εξαιρετικά δημοφιλή στην ελληνική
κοινότητα της Ουγγαρίας.
Το 1964 τον απέκτησε ο Ολυμπιακός. Δέκα χρόνια αργότερα, τo καλοκαίρι
του 1974, αποχώρησε από τον σύλλογο, καθώς δεν ακολούθησε την αποστολή
του Ολυμπιακού που ταξίδεψε για προετοιμασία στη Γερμανία. Είχε
προηγηθεί μια αντιπαράθεση με τον τότε προπονητή των "ερυθρολεύκων" Λάκη
Πετρόπουλο πριν από τον χαμένο τελικό κυπέλλου Ελλάδος του 1974 με τον
ΠΑΟΚ και είχε αποχωρήσει από το ξενοδοχείο.
Την περίοδο 1974-75 αγωνίστηκε με τα χρώματα του συμπολίτη
Εθνικού, με τη φανέλα του οποίου αποσύρθηκε από την ενεργό δράση έναν
χρόνο αργότερα (1975-76). Φόρεσε 15 φορές συνολικά τη φανέλα της Εθνικής
Ελλάδας και σημείωσε 6 γκολ. Το ντεμπούτο του πραγματοποιήθηκε στις 23
Μαΐου 1965 στον εκτός έδρας αγώνα εναντίον της Ε.Σ.Σ.Δ., για τα
προκριματικά του Μουντιάλ 1966.
H ανακοίνωση της ΠΑΕ Ολυμπιακός για τον Νίκο Γιούτσο
«Η ΠΑΕ Ολυμπιακός πενθεί και εκφράζει τη βαθύτατη θλίψη της για τον χαμό του Νίκου Γιούτσου.Ένα τεράστιο κεφάλαιο στην ολόχρυση ιστορία του Ολυμπιακού, μια μεγάλη μορφή στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Γεννημένος στην Καστοριά, μεγαλωμένος στην Ουγγαρία, φόρεσε τα ερυθρόλευκα για δέκα χρόνια και αγαπήθηκε όσο λίγοι. Από τη σεζόν 1964-’65 έως το καλοκαίρι του 1974 ξεσήκωνε τον κόσμο στις κερκίδες με τις προσωπικές του ενέργειες.
«Εμπαινε Γιούτσο!» τον παρότρυναν χιλιάδες άνθρωποι στο κατάμεστο «Γ. Καραϊσκάκης», εξαιτίας των επελάσεών του προς τις αντίπαλες εστίες. Ένα σύνθημα, μια ιαχή που έμεινε στην ιστορία!
Με τη φανέλα του Θρύλου αγωνίστηκε σε 330 παιχνίδια, σημείωσε 128 γκολ και δοξάστηκε. Ένας αυθεντικός μπαλαδόρος, ο οποίος με τον Ολυμπιακό κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα και τέσσερα κύπελλα.
Το αποτύπωμά του Νίκου Γιούτσου θα μείνει βαθύ στην ιστορία του Συλλόγου.»
Αλεξανδρής: «Ο πατέρας μου έγινε και Εθνικός όταν πήγε εκεί ο Γιούτσος»
Για τον Νίκο Γιούτσο είχε μιλήσει ο σπουδαίος παλαίμαχος φορ του Ολυμπιακού, Αλέξης Αλεξανδρής τονίζοντας την επίδραση που είχε σαν ποδοσφαιριστής: «Ο πατέρας μου ήταν άρρωστος Ολυμπιακός, αλλά και Εθνικός από ένα σημείο και μετά. Όταν πήγε ο Γιούτσος στον Εθνικό, έγινε και Εθνικός»