Το «τελευταίο αντίο» στον Ζάχο Χατζηφωτίου, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 99 ετών την περασμένη Παρασκευή, έδωσαν σήμερα συγγενείς και φίλοι. Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε με δημοτική δαπάνη, σήμερα, Τετάρτη 5 Οκτωβρίου, στη μία το μεσημέρι στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών. Το παρών ανάμεσα σε άλλους έδωσαν, ο γνωστός ποινικολόγος, Αλέξανδρος
Λυκουρέζος, οι εγγονές του Ζάχου Χατζηφωτίου, Χριστίνα Τριάρχου και
Δωροθέα Πασχαλίδου και η εκλεκτή κοσμικογράφος Νίνα Βλάχου.
Το φέρετρο του Ζάχου Χατζηφωτίου ήταν καλυμμένο από τη γαλανόλευκη,
καθώς ο εκλιπών είχε πολεμήσει στο Τομπρούκ και στο Ρίμινι ως μέλος της
ελληνικής ταξιαρχίας στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μάλιστα,
ένα στρατιωτικό τζιπάκι εκείνης της εποχής στάθμευσε έξω από το Α’
Νεκροταφείο.
Πριν από μερικές εβδομάδες ο δημοσιογράφος και συγγραφέας είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ και νοσηλευόταν σε σοβαρή κατάσταση.
Ο Ζάχος Χατζηφωτίου ήταν δημοσιογράφος και συγγραφέας.
Καταγόταν από τα Ψαρά, η οικογένεια του έφυγε από το νησί το 1824, μετά
την καταστροφή του από τους Τούρκους και εγκαταστάθηκε αρχικά στη Σύρο
και τελικά στην Αθήνα, στην Πλάκα, όπου και γεννήθηκε ο Ζάχος στις 28
Σεπτεμβρίου 1923.
Αποφοίτησε από το Πειραματικό Σχολείο Πανεπιστημίου Αθηνών. Στην
κατοχή, σε ηλικία 17 ετών, απέδρασε στην Αίγυπτο, όπου έλαβε μέρος σε
πολεμικές επιχειρήσεις, πρώτα ως στρατιώτης στους Ποντικούς της Ερήμου,
στην πολιορκία του Τομπρούκ, και μετά συμμετέχοντας στην ΙΙΙη Ορεινή
Ταξιαρχία - Ρίμινι, η οποία μπήκε πρώτη στο Ρίμινι, όπου και
παρασημοφορήθηκε.
Στα Δεκεμβριανά η ταξιαρχία υπό τις διαταγές του ανέλαβε την εκδίωξη
μικρού θύλακα του ΕΑΜ που είχε καταφύγει κοντά στο ρεύμα του Αρδηττού
χωρίς θύματα, όπως υποστηρίζει ο ίδιος. Μετά το τέλος του πολέμου και
την επιστροφή του εργάστηκε στις επιχειρήσεις της οικογένειάς του
(βιομηχανία και εμπόριο υφασμάτων) μέχρι το 1956. Από το 1956 και μέχρι
το 1962 διετέλεσε διευθυντής εκδοτικού οίκου στο Παρίσι. Την περίοδο
1962-1970 δραστηριοποιήθηκε στη ναυτιλία και από το 1970 εμφανίζεται
πλέον ως συγγραφέας και δημοσιογράφος.
Χρονογράφος στην εφημερίδα «Καθημερινή» (1974-1977), στον «Ταχυδρόμο»
με το ψευδώνυμο «Ίακχος» από το 1975 και στα «Νέα» ως «ο Διακριτικός»
από το 1977. Εργάστηκε στην τηλεόραση και έγινε γνωστός από την εκπομπή
«Το πεντάλεπτο του Ζάχου Χατζηφωτίου».
Ήταν επίσης συγγραφέας των βιβλίων «Τα εν οίκω... εν Δήμω»,
«Πωλείται Συνείδησις», «Συννεφιάζει και στη Μύκονο», «Πάντα την
Κυριακή», «Ο Ίακχος κι εγώ», «100 εκπομπές», «Χιούμορ και ζωγραφική»,
«Τα Μονοπάτια του Πολέμου» και άλλα.
Ο Ζάχος Χατζηφωτίου έγινε ευρύτερα γνωστός από το τηλεοπτικό πεντάλεπτο
κοινωνικής κριτικής και ως κοσμικογράφος, ένας «μπον βιβέρ» με πολλές
αναμνήσεις της αθηναϊκής ζωής. Μιλούσε αγγλικά, γαλλικά, αραβικά και
ιταλικά.
Ο Ζάχος Χατζηφωτίου είχε διατελέσει αντιδήμαρχος Αθηναίων επί πολλά χρόνια. Εξάλλου, παρότι ήταν κορυφαίος εργένης, είχε κάνει πέντε γάμους. Το 1962 παντρεύτηκε την αγαπημένη ηθοποιό, Τζένη Καρέζη.
«Δεν φοβάμαι τον θάνατο. Στον τάφο μου έχω ήδη ετοιμάσει την επιγραφή μου, η οποία θα γράφει: Έζησα όπως ήθελα. Χαίρετε!», είχε πει σε μία από τις τελευταίες συνεντεύξεις του ο Ζάχος Χατζηφωτίου.
