Ο μακεδονικός τάφος του Κορινού Πιερίας, που ξεχωρίζει από ψηλά για τον όγκο του τύμβου, ανήκει στην Ολυμπιάδα, μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, υποστηρίζει ο ομότιμος καθηγητής ιστορίας στο τμήμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Νις στη Σερβία, Αθανάσιος Μπίντας, προκαλώντας εντυπώσεις, συζητήσεις αλλά και πολλά ερωτήματα.
«Είμαι 100% σίγουρος, ότι αυτός ο τάφος ανήκει στην Ολυμπιάδα, γιατί τα ντοκουμέντα, όπως τα επιτύμβια μάρμαρα, τα ευρήματα στον τάφο και οι αρχαίοι συγγραφείς μιλούν για το μεγάλο γεγονός», λέει ο κ. Μπίντας στον Ant1.
Το μεγάλο μήκος 22 μέτρων του τάφου, έναντι μόλις 9.5 μέτρων του τάφου του Φιλίππου, το γεγονός ότι είναι ο μοναδικός τριθάλαμος μακεδονικός τάφος που έχει ανασκαφεί, αλλά και οι επιγραφές των επιτυμβίων μαρμάρων που δημοσιεύθηκαν πριν από 106 χρόνια, έχουν πείσει τον Αθανάσιο Μπίντα ότι εδώ δολοφονήθηκε το 316 π. Χ. και τάφηκε η Ολυμπιάδα.
«Ξένε στάσου, περνώντας βιαστικά από τον τάφο του Νεοπτόλεμου, στάσου απέναντι να δεις τον τύμβο της διάσημης Ολυμπιάδας», αναφέρει η περίφημη επιγραφή.
Άλλα στοιχεία που επικαλείται ο κ. Μπίντας είναι τα φίδια στα επιτύμβια μάρμαρα. Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι η Ολυμπιάδα εμφανιζόταν με εξημερωμένα φίδια. Αλλά και η προτομή ενός σκύλου, που φέρεται ότι της χάρισε ο Αλέξανδρος πριν από την εκστρατεία του στην Ασία.
Η τοποθεσία του τάφου ταιριάζει με άλλες ιστορικές πηγές και βρίσκεται στην τοποθεσία της αρχαίας Πύδνας, του μεγαλύτερου Μακεδονικού τύμβου που βρέθηκε μέχρι σήμερα.
Σύμφωνα με τα γραπτά, η Ολυμπιάδα δολοφονήθηκε με λιθοβολισμό στην Πύδνα όταν το φρούριο έπεσε, με εντολή του Κασσάνδρου (στρατηγού και επιμελητή του Μακεδονικού θρόνου) το έτος 316 π.Χ..
«Μη ασφαλή τα συμπεράσματα για τον υποτιθέμενο τάφο της Ολυμπιάδας»
Να αποδομήσει την επιχειρηματολογία του κ. Μπίντα επιχειρεί η διακεκριμένη αρχαιολόγο, μαθήτρια και βοηθό του Μανώλη Ανδρόνικου στην περίφημη ανακάλυψη του τάφου του Φιλίππου Β’ στη Βεργίνα και υπεύθυνη για τον αρχαιολογικό χώρο και το Μουσείο των Αιγών, κ. Αγγελική Κοτταρίδη, ζητώντας μιλώντας στο protothema.gr. Η ίδια θεωρεί πως τα συμπεράσματα σχετικά με τον υποτιθέμενο τάφο της Ολυμπιάδας, δεν είναι ασφαλή καθώς δεν στηρίζονται σε αρχαιολογικές και ανασκαφικές πηγές ενώ έρχονται σε πλήρη αντίθεση με όσα γνωρίζουμε, από ιστορικές πηγές, σχετικά με τη ζωή και κυρίως τον θάνατο της μητέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
«Κατά καιρούς ακούγονται και δημοσιοποιούνται διάφορες θεωρίες σχετικές με τους τάφους σημαντικών αρχαίων προσώπων. Όλοι θα θέλαμε να βρεθούν εδώ, στην Ελλάδα, τέτοιοι τάφοι άλλα όταν έχουμε αδιάψευστα ανασκαφικά στοιχεία που το διαψεύδουν δεν μπορούμε να το παραβλέψουμε» υπογραμμίζει με νόημα.
Η κ. Κοτταρίδου μάλιστα αποδομεί το επιχείρημα του κ. Μπίντα σχετικά με τα στοιχεία που άντλησε από τις σημειώσεις του σπουδαίου ιστορικού Charles Edson επισημαίνοντας πως «ο Edson είναι εκείνος που αναφέρει πως η Ολυμπιάδα δεν θάφτηκε αλλά το πτώμα της πατάχθηκε και πως στη συνέχεια φτιάχτηκε στην Πύδνα ένα ιερό ως εξιλέωση, όχι όμως τάφος» ενώ εκτιμά με βεβαιότητα πως «αν την έθαβαν, θα τήν έφερναν στις Αιγές όπως όλα τα μέλη της βασιλικής οικογένειας».
Η αρχαιολόγος διηγήθηκε μάλιστα τις συνθήκες του θανάτου της Ολυμπιάδας οι οποίες δεν συνάδουν σε καμία περίπτωση με τη θεωρία περί ταφής της και μάλιστα στην Αρχαία Πύδνα: «Γνωρίζουμε από τις πηγές πως ο Κάσσανδρος έφερε και έθαψε στις Αιγές τον καθυστερημένο γιο του Φιλίππου, τον Φίλιππο Αριδαίο, τον οποίο είχε εκτελέσει η Ολυμπιάδα μαζί με την γυναίκα του Ευριδίκη και κάποιους συγγενείς του, θεωρώντας ότι συμμετείχε στη δολοφονία του γιου της, του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η Ολυμπιάδα πήγε στη Κύδνα, κι όταν ο στρατός του Κάσσανδρου που είχε αναλάβει την εξουσία τήν πολιόρκησε, ζήτησε να δικαστεί. Ο Κάσσανδρος που ήθελε να αποφύγει την δημοσιότητα τής πρότεινε να φύγει κρυφά, κάτι το οποίο η ίδια δεν δέχτηκε γιατί πίστευε ότι αν βγει από την πόλη, θα δολοφονηθεί. Μετά από μήνες πολιορκίας, ένα άγημα στρατιωτών πήγε να την πιάσει κανείς όμως δεν τόλμησε να την ακουμπήσει. Γι’ αυτό και ο Κάσσανδρος έστειλε 100 εξαγριωμένους συγγενείς ατόμων που είχε εκείνη σκοτώσει, οι οποίοι την θανάτωσαν είτε διά λιθοβολισμού είτε διά ακοντισμού. Δεν ετάφη, γιατί η ταφή για τους αρχαίους αποτελούσε μια τιμητική τελετή και στην συγκεκριμένη περίπτωση ο Κάσσανδρος, που ήταν ορκισμένος εχθρός της, μόνον να την τιμήσει δεν ήθελε».
Αναφερόμενη στο περιεχόμενο των επιτύμβιων επιγραφών η κ. Κοτταρίδη τονίζει πως «είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαβάσει κανείς, και ειδικά αν δεν είναι αρχαιολόγος, αρχαίες επιγραφές και να καταλάβει τί λένε, με βάση τα συμφραζόμενα και σε συνδυασμό με το εύρημα» ενώ εξηγεί παράλληλα πως «το όνομα Ολυμπιάδα θα μπορούσε να αναφέρεται σε οποιαδήποτε άλλη γυναίκα με το ίδιο νόημα».
Συνοψίζοντας, η Αγγελική Κοτταρίδη υπογραμμίζει με έμφαση: «Για να πούμε λοιπόν πως βρήκαμε τον τάφο της Ολυμπιάδας θα πρέπει, κατ’ αρχήν, να έχουμε πολύ ισχυρά αρχαιολογικά στοιχεία που να πιστοποιούν ότι ετάφη. Τέτοια στοιχεία δεν έχουμε».
