Της Λέττας Καλαμαρά
Ο COVID-19 ανέτρεψε την παγκόσμια ισορροπία, τον κόσμο του χθες και έβαλε τις βάσεις για μία νέα ζωή. Καλύτερη ή χειρότερη θα φανεί στο εγγύς μέλλον με τη λήξη του Πολέμου απέναντι στον αόρατο εχθρό, τις απαιτήσεις του νικητή και την καταβολή των αποζημιώσεων από τον ηττημένο. Έτσι γίνεται σε κάθε πόλεμο, έτσι θα γίνει και τώρα.
Ο COVID-19 ανέτρεψε την παγκόσμια ισορροπία, τον κόσμο του χθες και έβαλε τις βάσεις για μία νέα ζωή. Καλύτερη ή χειρότερη θα φανεί στο εγγύς μέλλον με τη λήξη του Πολέμου απέναντι στον αόρατο εχθρό, τις απαιτήσεις του νικητή και την καταβολή των αποζημιώσεων από τον ηττημένο. Έτσι γίνεται σε κάθε πόλεμο, έτσι θα γίνει και τώρα.
Ο
Κυριάκος Μητσοτάκης που απογοήτευσε τους ψηφοφόρους του σε σχέση με τις
προεκλογικές του υποσχέσεις σχετικά με τον Αλέξη Τσίπρα του 2015, τη
χαμένη Μακεδονία μας, την εμπορευματοποίηση και διακίνηση ψυχών και
κυρίως την αναιμική ανάπτυξη και ανυπαρξία επενδύσεων επέδειξε μία
ψύχραιμη και δυναμική στάση απέναντι στην υγειονομική αντιμετώπιση της
πανδημίας. Σε αρκετές περιπτώσεις η Κυβέρνηση Μητσοτάκη αποπειράθηκε να
υπερβεί τα εσκαμμένα πολιτικά διά μέσου του βαπτισμένου Υπουργού της
μίας νύχτας Ν.Χαρδαλιά αλλά εκ του αποτελέσματος η Ελλάδα πέτυχε να
προφυλάξει τον πληθυσμό της. Αυτό πιστώνεται πολιτικά στον Κυριάκο
Μητσοτάκη και το Επιτελείο του.
Η
μεγάλη πρόκληση τώρα στη δεύτερη και τελική φάση του Πολέμου είναι η
οικονομική αναγέννηση της μεταπολεμικής Ελλάδας. Μία κατάσταση που
χρειάζεται ηγέτες που θα σκέφτονται και θα πράττουν διαφορετικά έξω από
το κατεστημένο, με όραμα, στρατηγικές συμμαχίες και δυναμικές και
έξυπνες λύσεις για την άνοδο του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε πρόσφατα και είπε ξεκάθαρα: "Η κοινωνία περιμένει πια από την πολιτική και από τους πολιτικούς διαφορετικά πράγματα". Είναι δική του απόφαση αν θα το υλοποιήσει προς όφελος των πολιτών και
εις βάρος μίας σηψαιμικής ελίτ που κυριαρχεί και παρασιτεί εναντίον των
πολλών δεκαετίες τώρα και κυρίως στη Μεταπολίτευση. Αν το καταφέρει με
μετρήσιμα αποτελέσματα θα είναι ο πρώτος Πρωθυπουργός του 21ου αιώνα που
θα κυβερνήσει τουλάχιστον για δύο τετραετίες μέχρι το 2027. Αν επιλέξει
να συνεχίσει μία άρρωστη και άτολμη διακυβέρνηση των Ελλήνων με
πολιτική συνδιαλλαγή, εντολές των αποικιοκρατών και των κέντρων
διακίνησης προϊόντων και ανθρώπων, με επενδύσεις και επιχειρηματικότητα
ξεπλύματος χρήματος και απορρόφησης κονδυλίων ιδιοτελώς, είναι ζήτημα αν
θα φθάσει στο Σεπτέμβριο του 2020 ως νικητής-ηττημένος.
Η ημέρα ανακοίνωσης διεξαγωγής εκλογών θα αποτελέσει φυσικά και το κύκνειο πολιτικό άσμα του Κυριάκου Μητσοτάκη καθώς νικητής ή ηττημένος αδιάφορο θα καταστεί υποχείριο συμβιβασμών για δημιουργία Κυβέρνησης, χωρίς τον ίδιο φυσικά. Στο ίδιο αποτέλεσμα θα οδηγήσει και ένας αχρείαστος ανασχηματισμός
προς ανάσχεση όποιου έργου έχει επιτευχθεί και προώθηση προσωπικοτήτων
του Βαθέως Κράτους που θα καταστήσουν τον Μητσοτάκη ακόμα πιο αδύναμο
τελικά.
Είναι
γεγονός ότι Υπουργοί και οι Επιτελείς του δείχνουν να εξυπηρετούν
διάφορα πολιτικά συμφέροντα με τις δηλώσεις και εμφανίσεις τους
δηλώνοντας υποταγή σε πρεσβευτές του σκότους και μέσα ενημέρωσης
αλλοδαπής ιδιοκτησίας σε ένα προσωπικό πολιτικό αλισβερίσι. Εκεί
έγκειται όμως και η νίκη ή ήττα ενός Πρωθυπουργού ως ηγέτη ή διαχειριστή
μίας χρήσεως. Στη μετάλλαξη αυτών που τον ακολουθούν και την παραγωγική
πολιτική εργασία τους μέσα από τον αυστηρό έλεγχο και πάνω από όλα το
προσωπικό παράδειγμα.
Έξυπνες
και δυναμικές λύσεις με αποκοπή από ένα βρωμερό παρελθόν περιμένει ο
λαός, για μία καλύτερη επόμενη ημέρα για ένα καλύτερο μέλλον για τους
νέους, προσδιορισμένο με συγκεκριμένο τρόπο και μετρήσιμο. Δεν μένει
να δούμε αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης φτάσει στο ξημέρωμα της Ελλάδας ως
Πρωθυπουργός της Ελλάδας ή ως ένας ακόμα παλιός κομπάρσος της πολιτικής
εξουσίας του χθες.
Καλά μπάνια και ουδείς δεν πρέπει και δεν μπορεί να παίζει με τα μπάνια του λαού πια, χωρίς να πνιγεί. Καλό καλοκαίρι χωρίς COVID-19 και μάσκες πολιτικής υποκρισίας. Μάσκες τις οποίες προστρέχουν να φορούν σε εξωτερικούς χώρους, δίνοντας το κακό παράδειγμα, μαριονέτες προς δήλωση υποταγής και εκλιπαρώντας για εξασφάλιση της καρέκλας τους πρωτίστως και αδίκως.