Άρθρο του Γιάννη Μανιάτη
στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ"
Αποκαλυπτικά και πολύ χρήσιμα ιστορικά και πολιτικά τα τελευταία χρόνια. Είχαμε τρεις καταρρεύσεις και μια προοπτική.
Α. Κατάρρευση του δήθεν ηθικού πλεονεκτήματος του ΣΥΡΙΖΑ. Οι διακοπές στα κότερα εφοπλιστών, η χλιδή, τα πλουσιοπάροχα ανταλλάγματα διορισμού σε επιφανείς δημόσιες θέσεις, ήρθαν σε συνέχεια του σκανδάλου, «Μανόλο- Παππά» των 120 εκ.€, των βοσκοτόπων του Καλογρίτσα, του σκανδάλου του Θριάσιου, του σκανδάλου των 600 εκ.€ του αερολιμένα των
Σπάτων, κα. Θέλγονται και απολαμβάνουν τα προνόμια της κρατικοδίαιτης ελίτ, την οποία εξυπηρετούν με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο.
Β. Κατάρρευση του ανύπαρκτου κοινωνικού πλεονεκτήματος. Οι ζηλωτές των ελίτ άσκησαν τον πιο αποτελεσματικό εφαρμοσμένο οικονομικό νεοφιλελευθερισμό, τον οποίο όμως με στεντόρεια φωνή καταγγέλλουν. Πάνω από 7.500€ οι απώλειες των χαμηλοσυνταξιούχων από το μηδενιζόμενο ΕΚΑΣ, με εκλογικό αντίδωρο μόλις 500€. Πάνω από επιπλέον 55 δις€ ληξιπρόθεσμα χρέη των πολιτών προς το δημόσιο τα χρόνια ΣΥΡΙΖΑ. Πάνω από 1 δις€ λιγότερα κονδύλια για την υγεία. Διάλυση των βασικών δημόσιων επιχειρήσεων Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας. Υπό χρεοκοπία, με 900 εκ.€ ζημιές, η μεγαλύτερη εταιρεία των Βαλκανίων και κάποτε πανίσχυρη ΔΕΗ. Από πλεονασματικές 20 εκ.€ το 2014, οι αστικές συγκοινωνίες, σε 100 εκ.€, το σημερινό τους έλλειμμα, που πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος .
Το ίδιο ανύπαρκτο κοινωνικό πλεονέκτημα καταρρέει από τα Πολάκεια αποφθέγματα και τις παρακμιακές πρακτικές που αρνούνται την ουσιαστική κοινωνική ενσωμάτωση των ευαίσθητων ομάδων πολιτών.
Γ. Κατάρρευση του προσωπείου του τυχοδιωκτικού λαϊκισμού. Οι δήθεν υπέρ του λαού, πολιτεύονται κατά του λαού. Οι ίδιοι δήθεν κατά των ελίτ, πολιτεύονται υπέρ των ελίτ. Στην πραγματικότητα, αδιάφοροι που ταύτισαν την παρουσία τους με μια περίοδο πολιτικής φθοράς και ιδεολογικής αναξιοπιστίας του προοδευτικού κινήματος, το τραυματίζουν ανεπανόρθωτα και το διασύρουν ιστορικά και πολιτικά.
Στις πιο τραγικές στιγμές της κοινωνίας, εκεί όπου η ευαισθησία καταξιώνει ανθρώπους και θεσμούς, όπως στην εκατόμβη των 102 νεκρών στο Μάτι, λειτούργησαν ως απάνθρωποι τυχοδιώκτες, χειριστές προπαγανδιστικών τεχνασμάτων σε κακοπαιγμένες τηλεοπτικές παραστάσεις δήθεν συσκέψεων συντονισμού. Ο λαϊκισμός τους στα δύσκολα αποδεικνύεται ότι αποστρέφεται την πραγματική επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων.
Δ. Προοπτική πρωταγωνιστικού ρόλου, του Κινήματος Αλλαγής, που αποτελεί τη μόνη ελπίδα να αναταχθεί ο προοδευτικός χώρος από την απίστευτη καταστροφή της αξιοπιστίας του, λόγω ΣΥΡΙΖΑ. Το ιστορικό ΠΑΣΟΚ, η ψυχή του Κινήματος Αλλαγής, είναι περήφανο για τα 40 χρόνια της μεταπολιτευτικής δράσης του. Ο ΣΥΡΙΖΑ αντίθετα, όχι μόνο δεν είναι περήφανος για τα δικά του 4,5 χρόνια κυβερνητικής δράσης, αλλά ντρέπεται, γι αυτό προσπαθεί να κρυφτεί σε κατασκευές δήθεν Προοδευτικών Συμμαχιών.
Η βέβαιη προοπτική πρωταγωνιστικού ρόλου του Κινήματος Αλλαγής αποτελεί το πιο σημαντικό σημείο ισορροπίας για τη σταθερότητα της ελληνικής δημοκρατίας. Για την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος απέναντι στον καλπάζοντα, επερχόμενο συντηρητισμό και την ανήκεστο βλάβη που προκαλεί ο ΣΥΡΙΖΑϊκός λαϊκισμός. Ένας λαϊκισμός, που στις επόμενες εκλογές θα ηττηθεί οριστικά σε πολιτικό, ιδεολογικό, ιστορικό κι αισθητικό επίπεδο.
στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ"
Αποκαλυπτικά και πολύ χρήσιμα ιστορικά και πολιτικά τα τελευταία χρόνια. Είχαμε τρεις καταρρεύσεις και μια προοπτική.Α. Κατάρρευση του δήθεν ηθικού πλεονεκτήματος του ΣΥΡΙΖΑ. Οι διακοπές στα κότερα εφοπλιστών, η χλιδή, τα πλουσιοπάροχα ανταλλάγματα διορισμού σε επιφανείς δημόσιες θέσεις, ήρθαν σε συνέχεια του σκανδάλου, «Μανόλο- Παππά» των 120 εκ.€, των βοσκοτόπων του Καλογρίτσα, του σκανδάλου του Θριάσιου, του σκανδάλου των 600 εκ.€ του αερολιμένα των
Σπάτων, κα. Θέλγονται και απολαμβάνουν τα προνόμια της κρατικοδίαιτης ελίτ, την οποία εξυπηρετούν με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο.
Β. Κατάρρευση του ανύπαρκτου κοινωνικού πλεονεκτήματος. Οι ζηλωτές των ελίτ άσκησαν τον πιο αποτελεσματικό εφαρμοσμένο οικονομικό νεοφιλελευθερισμό, τον οποίο όμως με στεντόρεια φωνή καταγγέλλουν. Πάνω από 7.500€ οι απώλειες των χαμηλοσυνταξιούχων από το μηδενιζόμενο ΕΚΑΣ, με εκλογικό αντίδωρο μόλις 500€. Πάνω από επιπλέον 55 δις€ ληξιπρόθεσμα χρέη των πολιτών προς το δημόσιο τα χρόνια ΣΥΡΙΖΑ. Πάνω από 1 δις€ λιγότερα κονδύλια για την υγεία. Διάλυση των βασικών δημόσιων επιχειρήσεων Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας. Υπό χρεοκοπία, με 900 εκ.€ ζημιές, η μεγαλύτερη εταιρεία των Βαλκανίων και κάποτε πανίσχυρη ΔΕΗ. Από πλεονασματικές 20 εκ.€ το 2014, οι αστικές συγκοινωνίες, σε 100 εκ.€, το σημερινό τους έλλειμμα, που πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος .
Το ίδιο ανύπαρκτο κοινωνικό πλεονέκτημα καταρρέει από τα Πολάκεια αποφθέγματα και τις παρακμιακές πρακτικές που αρνούνται την ουσιαστική κοινωνική ενσωμάτωση των ευαίσθητων ομάδων πολιτών.
Γ. Κατάρρευση του προσωπείου του τυχοδιωκτικού λαϊκισμού. Οι δήθεν υπέρ του λαού, πολιτεύονται κατά του λαού. Οι ίδιοι δήθεν κατά των ελίτ, πολιτεύονται υπέρ των ελίτ. Στην πραγματικότητα, αδιάφοροι που ταύτισαν την παρουσία τους με μια περίοδο πολιτικής φθοράς και ιδεολογικής αναξιοπιστίας του προοδευτικού κινήματος, το τραυματίζουν ανεπανόρθωτα και το διασύρουν ιστορικά και πολιτικά.
Στις πιο τραγικές στιγμές της κοινωνίας, εκεί όπου η ευαισθησία καταξιώνει ανθρώπους και θεσμούς, όπως στην εκατόμβη των 102 νεκρών στο Μάτι, λειτούργησαν ως απάνθρωποι τυχοδιώκτες, χειριστές προπαγανδιστικών τεχνασμάτων σε κακοπαιγμένες τηλεοπτικές παραστάσεις δήθεν συσκέψεων συντονισμού. Ο λαϊκισμός τους στα δύσκολα αποδεικνύεται ότι αποστρέφεται την πραγματική επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων.
Δ. Προοπτική πρωταγωνιστικού ρόλου, του Κινήματος Αλλαγής, που αποτελεί τη μόνη ελπίδα να αναταχθεί ο προοδευτικός χώρος από την απίστευτη καταστροφή της αξιοπιστίας του, λόγω ΣΥΡΙΖΑ. Το ιστορικό ΠΑΣΟΚ, η ψυχή του Κινήματος Αλλαγής, είναι περήφανο για τα 40 χρόνια της μεταπολιτευτικής δράσης του. Ο ΣΥΡΙΖΑ αντίθετα, όχι μόνο δεν είναι περήφανος για τα δικά του 4,5 χρόνια κυβερνητικής δράσης, αλλά ντρέπεται, γι αυτό προσπαθεί να κρυφτεί σε κατασκευές δήθεν Προοδευτικών Συμμαχιών.
Η βέβαιη προοπτική πρωταγωνιστικού ρόλου του Κινήματος Αλλαγής αποτελεί το πιο σημαντικό σημείο ισορροπίας για τη σταθερότητα της ελληνικής δημοκρατίας. Για την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος απέναντι στον καλπάζοντα, επερχόμενο συντηρητισμό και την ανήκεστο βλάβη που προκαλεί ο ΣΥΡΙΖΑϊκός λαϊκισμός. Ένας λαϊκισμός, που στις επόμενες εκλογές θα ηττηθεί οριστικά σε πολιτικό, ιδεολογικό, ιστορικό κι αισθητικό επίπεδο.
