Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Παρασκευή, 28 Νοεμβρίου 2014. Βρίσκομαι στην παραλιακή, στο αυτοκίνητο, όταν χτυπά το τηλέφωνο. Είναι – φυσικά – ο πρωθυπουργός.«Κοίτα», μου λέει. «Επείγει να γίνει άμεσα…»
Δεν θυμάμαι πια τι ήταν εκείνο το επείγον – και ούτε έχει σημασία μπροστά σ’ αυτά που ακολούθησαν.
«Εντάξει, Πρόεδρε», του απαντάω. «Θα το κάνω από το αυτοκίνητο, γιατί είμαι καθ’ οδόν».
Είχα αποφασίσει να περάσω πρώτα από το υπουργικό μου γραφείο στη Γραμματεία Ενημέρωσης. Παρασκευή, κάπως ήρεμα τα πράγματα και σε μια ακριβώς εβδομάδα, την Παρασκευή, 5 Δεκεμβρίου, αναμενόταν στην Αθήνα ο Τούρκος πρωθυπουργός Νταβούτογλου. Οπότε, είπα κι’ εγώ να περάσω από το γραφείο μου και να υπογράψω
την εντολή πληρωμής για τη χρήση του χώρου για τη συνέντευξη Τύπου στο Χίλτον.
Δεν έχει περάσει μια ώρα και ο Αντώνης Σαμαράς τηλεφωνεί στο γραφείο μου στο Μαξίμου.
«Πού είναι;», ρωτά την Μαρία (την οποία έχω στείλει εκεί από τα χαράματα για τον φόβο των Ιουδαίων).
«Κύριε Πρόεδρε, είναι καθ’ οδόν», απαντά η δασκαλεμένη από μένα Μαρία.
Ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε!
«Καθ’ οδόν; Καθ’ οδόν; Και πόσο διαρκεί αυτό το «καθ’ οδόν» της υπουργού σου κορίτσι μου;»
«Κύριε Πρόεδρε θα της τηλεφωνήσω για να δω πού βρίσκεται», απαντά εκείνη.
«Μην κλείσεις το τηλέφωνο, πάρε από το άλλο», της λέει. «Θέλω να ακούω σε ποιο σημείο του «καθ’ οδόν» βρίσκεται».
Και τα σκυλιά δεμένα! Μου τηλεφωνεί η Μαρία και με χαμηλή φωνή την ακούω να λέει:
«Έχω στην άλλη γραμμή τον κ. πρόεδρο. Ρωτά πότε έρχεστε».
«Έρχομαι! Πες του ότι είμαι καθ΄ οδόν».
«Αυτό αποκλείεται!», την ακούω να απαντά κατηγορηματικά, καθώς το «καθ’ οδόν» είχε ήδη μπει στις απαγορευμένες εκφράσεις…
Δεν κατάλαβα τι έλεγε, αλλά με τον Σαμαρά στην άλλη γραμμή δεν υπήρχαν περιθώρια για διευκρινίσεις του τύπου «τι εννοείς, παιδί μου;».
«Φθάνω, στρίβω στη γωνία», απαντώ.
«Έρχεται κ. Πρόεδρε, στη γωνία είναι», απαντά ανακουφισμένη η Μαρία.
«Να έλθει αμέσως στο γραφείο μου, ούτε την τσάντα της να αφήσει», λέει και μπαμ το ακουστικό.
«Λέει να πάτε αμέσως πάνω, ούτε την τσάντα σας να αφήσετε στο γραφείο μας», με ενημερώνει η Μαρία.
Τέλος πάντων, μπαίνω, ανοίγω την πόρτα, πετάω την τσάντα στη Μαρία και ανεβαίνω στο γραφείο του πρωθυπουργού.
(Αργότερα θα μου πει πως όλη την ώρα της αναμονής έψαχνε συνώνυμα του… καθ’ οδόν!)
Ο Σαμαράς βρίσκεται στο δωμάτιο απέναντι στο γραφείο του, με το μακρύ τραπέζι των συσκέψεων μαζί με το οικονομικό επιτελείο (θυμάμαι σίγουρα τον Σταϊκούρα).
Ανοίγοντας την πόρτα, σχεδόν τον σπρώχνω καθώς στέκεται όρθιος από πίσω.
Μύλος! Ο Σαμαράς είναι έξω φρενών!
«Έχουν περάσει δυο ώρες από τότε που μου είπες ότι είσαι καθ’ οδόν», φωνάζει.
«Συγγνώμη, πρόεδρε, αλλά έπρεπε να περάσω από το υπουργείο να υπογράψω κάτι χαρτιά».
«Ποιο υπουργείο; Τι χαρτιά;»
«Από τη Γραμματεία. Έπρεπε να υπογράψω τα αναγκαία για την επίσκεψη Νταβούτογλου. Έρχεται την άλλη Παρασκευή, το Σάββατο υπάρχει κοινή συνέντευξη Τύπου», του θυμίζω.
«Μιλάς σοβαρά; Μιλάμε τώρα για την άλλη Παρασκευή; Και δεν μπορούσες να τους πεις να στα φέρουν εδώ; Παρά μου τσαμπουνάτε από το πρωί καθ’ οδόν και καθ’ οδόν;», ξαναφωνάζει και χτυπά με την γροθιά του την πόρτα.
«Έχασες το μάτι σου, θα σπάσεις και το δεξί σου χέρι;», του λέω, ξεχνώντας τα «κύριε πρόεδρε» και τα λοιπά.
«Εγώ αυτά δεν τα κάνω»!
Αντί απάντησης, μου πετάει ένα τυπωμένο μέιλ.
«Ορίστε, κυρία μου! Διάβασε!», λέει και παίρνει τη θέση του στο τραπέζι των συσκέψεων.
Διαβάζω. Η αξιολόγηση δεν κλείνει και η τρόικα έχει στείλει καινούργιο κατάλογο απαιτήσεων:
Μαζικές απολύσεις, πλειστηριασμοί χωρίς τερτίπια, νέα μείωση συντάξεων, νέα αύξηση φορολογίας, μείωση αφορολόγητου, κατάργηση ΦΠΑ στα νησιά και, και… να συγκεντρωθεί το σύνολο της δημόσιας περιουσίας σε ένα μεγάλο Ταμείο.
Τελειώνω την ανάγνωση και αφήνω το χαρτί μπροστά μου.
«Εγώ αυτά δεν τα κάνω», λέει ο Σαμαράς.
«Και μπράβο σου!», απαντώ.
«Στάσου βρε Σοφία μου. Μαζί δεν κάναμε όλες τις συνεννοήσεις; Μαζί δεν πήγαμε στο Βερολίνο τον Σεπτέμβριο; Δεν συμφωνήσαμε ότι πετύχαμε τους στόχους νωρίτερα από το προβλεπόμενο, ότι πετύχαμε πρωτογενές πλεόνασμα, ότι βγήκαμε στις αγορές δύο χρόνια νωρίτερα από το πρόγραμμα και οι αποδόσεις των ομολόγων πηγαίνουν καλά που δείχνει ότι οι αγορές εμπιστεύονται τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας; Μαζί δεν είπαμε ότι έγινε μια πετυχημένη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ότι βγήκαμε από την ύφεση, ότι το τρίτο τρίμηνο θα έχουμε ανάπτυξη, ότι βελτιώθηκε η θέση μας στην διεθνή κατάταξη ανταγωνιστικότητας και αυτό το αποδέχονται και στην ΕΕ και στο ΔΝΤ;»
Και συνέχισε απαριθμώντας:
«Δεν είπαμε ότι δεν απαιτείται νέο πακέτο βοήθειας, ότι έχουμε ανάγκη ανακουφίσεων στον τομέα της φορολόγησης για να πετύχουμε τους στόχους στα δημοσιονομικά πλεονάσματα και τις διαρθρωτικές αλλαγές; Ότι θα προτείνουμε ένα δικό μας πλαίσιο μετά το τέλος του προγράμματος; Ότι περιμένουμε την τελική ρύθμιση για τη βιωσιμότητα του χρέους;».
Σα να πιέζουν για κάτι
Από εμπλοκή σε εμπλοκή, σκέφθηκα. Πότε το ένα, πότε το άλλο και η αξιολόγηση δεν κλείνει με γελοίες προφάσεις. Σα να μη θέλουν να τελειώνουν μαζί μας. Σα να πιέζουν για κάτι. Πότε δεν απολύσαμε 17 καθηγητές των ΕΠΑΛ, πότε το αστείο ποσό του ΕΚΑΣ, πότε η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ.
Αποφασίζουμε να στείλουμε ένα μέιλ με τα όριά μας. Ξημερώματα Κυριακής έφυγε το μέιλ Χαρδούβελη, με μέτρα 980 εκ. για να κλείσει η συμφωνία, να πάμε στην προληπτική γραμμή στήριξης και να βγούμε από τα μνημόνια για να χαράξουμε δική μας πολιτική.
«Τα ανωτέρω είναι το μάξιμουμ που μπορούμε να προσφέρουμε σε μια γνήσια προσπάθεια να προχωρήσουμε μπροστά και να ολοκληρώσουμε την αξιολόγηση με αξιόπιστο τρόπο», κατέληγε το περίφημο μέιλ, όπου αναφερόταν σαφώς ότι η κυβέρνηση δεν θα καταργήσει (non eliminate) το ΕΚΑΣ.
Στην ίδια επιστολή γινόταν ειδική αναφορά σε πρόσθετες παρεμβάσεις στην περίπτωση που την 1η Ιουλίου του 2015 διαπιστωνόταν πρόβλημα στην εκτέλεση του προϋπολογισμού. Ούτε Ταμεία, ούτε υπερταμεία, ούτε…
«Αυτό και τέλος», αποφάνθηκε ο Σαμαράς. «Γιατί…»
«…εσύ αυτά δεν τα κάνεις», επιβεβαίωσα.
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Ήλθε ο Τσίπρας και τα υπέγραψε όλα.
Ερώτημα: Δεν μπορούσε και ο Σαμαράς να τα δεχθεί όλα (όπως ο Τσίπρας) για να κλείσει η αξιολόγηση και να πάει στις εκλογές λέγοντας πως θα καταργήσει όσα υπέγραψε, σε μια προσπάθεια να κρατήσει την καρέκλα του; Δεν μπορούσε να τα ψηφίσει όλα αυτά και μετά να αρχίσει να συναλλάσσεται για να τα ξεψηφίσει;
Μπορούσε!
Εντάξει, εντάξει! Δεν μπορούσε. Δεν μπορούσε αυτά που μπόρεσαν ο Τσίπρας και ο Καμμένος.
Γιατί ήθελε να βγούμε από τα μνημόνια, ενώ όλα αυτά συνιστούσαν άλλο ένα μνημόνιο.
Η συνάντηση του Ντουμπρόβνικ και η «μακεδονική ταυτότητα»
(Εδώ, πρέπει να κάνω μια – δυστυχώς μεγάλη - παρένθεση και να θυμίσω πως η καγκελάριος Μέρκελ είχε λάβει μέρος (στις 15 Ιουλίου 2014), ως επίσημη προσκεκλημένη στην ετήσια συνάντηση ηγετών της Νοτιανατολικής Ευρώπης, υπό τον τίτλο «Διαδικασία Μπρντο-Μπριούνι», στο Ντουμπρόβνικ της Κροατίας.
Εκεί, η κ. Μέρκελ είχε δηλώσει πως «η ‘Μακεδονία’ πρέπει να καταστεί μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ». Και ότι «το ανεπίλυτο πρόβλημα της ονομασίας και της ταυτότητας μεταξύ της ‘Μακεδονίας’ και της Ελλάδας αποτελεί βάρος για όλους εμάς».
Την επομένη είχαν φθάσει στο γραφείο μου δύο τηλεγραφήματα από το γραφείο Τύπου στα Σκόπια, με εκτεταμένη αναφορά στα όσα είχε μεταδώσει το κρατικό σκοπιανό πρακτορείο ΜΙΑ.
Το πρώτο:
«Ο Πρωθυπουργός της πΓΔΜ, Νίκολα Γκρούεβσκι, σύμφωνα με τηλεγράφημα του MIA, δήλωσε πως δεν εκπλήσσεται από τη χθεσινή δήλωση της Γερμανίδας Καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ στο Ντουμπρόβνικ όπου ανέφερε ότι «το ανεπίλυτο πρόβλημα της ονομασίας και της ταυτότητας μεταξύ της ‘Μακεδονίας’ και της Ελλάδας συνιστά βάρος για όλους» και έκρινε ότι η αναφορά στον όρο «ταυτότητα» δεν θα έπρεπε να προκαλέσει έκπληξη για όσους γνωρίζουν το πρόβλημα. «Και σε εμένα αλλά και σε εκείνους που παρακολουθούν αυτό το ζήτημα είναι σαφές ότι η άλλη πλευρά, εξ αρχής ακόμη, αμφισβητεί ουσιαστικά την ταυτότητά μας. Αυτό αποδείχθηκε και από την τελευταία δήλωση του Πρωθυπουργού του νότιου γείτονά μας και γι’ αυτό δεν θα έπρεπε να είναι κάτι το καινούργιο για μάς», τόνισε σήμερα, ο κ. Γκρούεβσκι, σχολιάζοντας τις δηλώσεις της κας Μέρκελ.
Υπογράμμισε ακόμη ότι, «επανειλημμένα μέχρι τώρα, έχω καταστήσει σαφές πως το VMRO-DPMNE δεν θα μετάσχει σε οποιουδήποτε είδους πρωτοβουλίες και ιδέες στις οποίες θα αμφισβητείται, είτε θα διακυβεύεται η ταυτότητα του ‘μακεδονικού’ λαού, η ‘μακεδονική’ γλώσσα και το έθνος».
Σύμφωνα με σχετικό ρεπορτάζ του τ/σ Kanal5, με τίτλο «Γκρούεβσκι: Αλλαγή της ταυτότητας δεν πρόκειται να υπάρξει», ο Πρωθυπουργός της πΓΔΜ δήλωσε κατηγορηματικά: «Η ταυτότητα δεν πρόκειται να αλλάξει, ενώ από την άλλη πλευρά δεν υπάρχει συνομιλητής για διαπραγματεύσεις. Αυτό που ζητούν οι Έλληνες, αλλαγή της ταυτότητας, δεν πρόκειται να συμβεί».
Δηλαδή ο Ζάεφ πήρε ό,τι απαιτούσε ο Γκρουέφσκι!
Και το δεύτερο:
«Ο Πρόεδρος της πΓΔΜ (Ιβάνοφ) ενημέρωσε διεξοδικά στην κα Μέρκελ όσον αφορά στο ζήτημα της ονομασίας με την Ελλάδα και, όπως είπε, για την εικοσαετή αναμονή, καθώς και για τις προσπάθειες που κατέβαλε μέχρι τώρα η πΓΔΜ προκειμένου να βρεθεί λύση. Από την πλευρά της επισήμανε ότι και αυτοί επιχείρησαν και θα συνεχίσουν να συμβάλουν σε αυτή την διαδικασία. Όπως και ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ δήλωσε πέρυσι πως η Γαλλία θα καταβάλει προσπάθειες έτσι και η Γερμανίδα Καγκελάριος ανέφερε ότι και αυτοί ανέλαβαν πρωτοβουλίες, παρότι αυτό δεν είναι γνωστό στην κοινή γνώμη, και θα συνεχίσουν να αναζητούν λύση, υπογράμμισε ο Πρόεδρος της πΓΔΜ, προσθέτοντας ότι η κα Μέρκελ ανέφερε πως ευρωπαϊκή πολιτική αποτελεί η εξεύρεση λύσης για κάθε πρόβλημα μέσω του συμβιβασμού, δηλαδή μέσω του διαλόγου. «Της εξέθεσα την κατάστασή μας ότι, εμείς ουσιαστικά δεν έχουμε με ποιον να συνομιλήσουμε, αφού όλες οι πρωτοβουλίες και οι προσκλήσεις μας έχουν απορριφθεί. Εκτός από τον κ. Νίμιτς, από την άλλη πλευρά δεν έχουμε εταίρο με τον οποίο μπορεί να διεξαχθούν συνομιλίες για να υπάρξει λύση», δήλωσε ο κ. Ιβάνοβ.
Πρόσθεσε δε πως όλοι συμφώνησαν ότι η κατάσταση στην Ελλάδα είναι λεπτή και ο Έλληνας Πρωθυπουργός βρίσκεται αντιμέτωπος με πολλές προκλήσεις και ότι τώρα άλλα ζητήματα αποτελούν προτεραιότητα γι’ αυτόν. «Επιμένουμε πως πρέπει να είμαστε στην ατζέντα των προτεραιοτήτων και να μην αναβάλλεται το πρόβλημά μας», ανέφερε ο κ. Ιβάνοβ. Κατά τον ίδιο, η Σύνοδος στο Ντουμπρόβνικ συνιστά θετικό μήνυμα για όλη την περιοχή, διότι αυτή επανέρχεται στο επίκεντρο ενδιαφέροντος ως ελκυστικός προορισμός και για ξένες επενδύσεις. Αυτό στηρίχθηκε, ανέφερε, και από την κα Μέρκελ, ενώ ενσωματώθηκε στα Συμπεράσματα της Συνόδου, ότι δηλαδή τα Βαλκάνια χρειάζονται νέες υποδομές οι οποίες θα διαμορφώσουν νέο κλίμα συνεργασίας και δικτύωσης ώστε να μπορούν να το αξιοποιήσουν αυτό οι νέες γενιές.
Η Σύνοδος αυτή, όπως επισήμανε, αποτελεί αρχή της Συνόδου που θα πραγματοποιηθεί με τους Πρωθυπουργούς και τους Υπουργούς Ενέργειας και Οικονομίας από όλη την περιοχή τον ερχόμενο μήνα. «Αυτά που συμφωνήθηκαν τώρα θα γίνουν συγκεκριμένα στο πλαίσιο της συνάντησης της Μέρκελ με τους Πρωθυπουργούς των χωρών της περιοχής και πιθανότατα τότε θα έχουμε και συγκεκριμένες λύσεις και δεσμεύσεις σχετικά με το πώς μπορεί να βοηθηθεί αυτή η διαδικασία, ιδιαίτερα όσον αφορά στη ‘Μακεδονία’», είπε ο Πρόεδρος της πΓΔΜ. Ενώπιον των συμμετεχόντων στη Σύνοδο, προσθέτει το MIA, ο κ. Ιβάνοβ υπογράμμισε ότι η Πρωτοβουλία Αδριατικής-Ιονίου είναι σημαντική διότι δεν συνδέει μόνον τις ακτές του Ιονίου και της Αδριατικής, αλλά και όλους τους αυτοκινητόδρομους και διαδρόμους της περιοχής, επιτρέποντας επενδυτική ανάπτυξη.
Σε προηγούμενο τηλεγράφημα του MIA από το Ντουμπρόβνικ, με τίτλο «Ο Ιβάνοβ ζήτησε από την Μέρκελ τα θετικά περιφερειακά παραδείγματα για επίλυση των διαφορών να ισχύσουν και για τη ‘Μακεδονία’», προβάλλει ότι ο Πρόεδρος της πΓΔΜ ζήτησε από την Γερμανίδα Καγκελάριο παράλληλη διαδικασία για την επίλυση του ζητήματος της ονομασίας και έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων ΕΕ-Πγδμ».
Η εκ μέρους της κ. Μέρκελ αναφορά στα θέματα της «ταυτότητας», είχε τότε προκαλέσει την αντίδραση του μικρού, συγκυβερνώντος τότε, κόμματος DOM.
Από τα Σκόπια είχε έλθει στο γραφείο μου και η ανακοίνωση του συγκεκριμένου κόμματος:
«Πιστεύουμε πως η αναφορά στην ταυτότητα συνιστά λάθος διατύπωση, ωστόσο στο περίπλοκο, μη ορθολογικό ζήτημα κάθε λέξη είναι σημαντική. Εξάλλου, για την ‘μακεδονική’ ταυτότητα και γλώσσα υπάρχει μεγάλος αριθμός μελετών καταξιωμένων Γερμανών επιστημόνων. Η ‘Μακεδονία’ συναίνεσε υπό την αιγίδα του ΟΗΕ να συνομιλήσει για τις διαφορές γύρω από το όνομα τις οποίες επέβαλε ο νότιος γείτονάς μας, ωστόσο ποτέ δεν έχει συναινέσει και δεν μπορεί να συναινέσει σε συνομιλίες για τη ‘μακεδονική’ ταυτότητα».
Το DOM καλούσε το Υπουργείο Εξωτερικών της πΓΔΜ «να προβεί σε συγκεκριμένες διπλωματικές ενέργειες με τις οποίες να εξηγήσει σε όλες τις φιλικές χώρες την ουσία του ζητήματος με την Ελλάδα ώστε, θέλοντας να μάς βοηθήσουν, να μην έρχονται σε θέση, μη συνειδητά, να μάς παρεμποδίζουν». Και υπενθύμιζε ότι η ταυτότητα και η γλώσσα ενός λαού είναι αποτέλεσμα ιστορικών διαδικασιών και αποτελούν μέρος της παγκόσμιας πνευματικής πολιτιστικής κληρονομιάς, η οποία προστατεύεται από την UNESCO.
«Η υπόδειξη του DOM είναι εντελώς καλοπροαίρετη, διότι έχουμε επίγνωση του πόσο σημαντική είναι για τη ‘Μακεδονία’ η στήριξη μιας μεγάλης χώρας με επιρροή, όπως η Γερμανία, η οποία είναι ταυτόχρονα ένας από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες πολυάριθμων, χρήσιμων προγραμμάτων, αλλά και ένας από τους μεγαλύτερους εμπορικούς εταίρους της χώρας», κατέληγε η ανακοίνωση του DOM.
Καταλάβατε; Η κ. Μέρκελ είχε θέσει θέμα ταυτότητας, ο Ιβάνοφ έλεγε ότι δεν είχαν με ποιον να συζητήσουν στην Αθήνα και οι Σκοπιανοί αναγκαστικά μιλούσαν για το όνομα παλεύοντας να βάλουν από την πίσω πόρτα ταυτότητα και γλώσσα, ενώ πρόκριναν τη λύση των παράλληλων διαπραγματεύσεων – για το όνομα και την ένταξη στους διεθνείς οργανισμούς).
Αυτά, λοιπόν, είχαν συμβεί όταν πήγαμε στο Βερολίνο στις 23 Σεπτεμβρίου 2014 και ενώ ήδη (στις 2 Ιουλίου 2014), στο Στρασβούργο ο Σαμαράς είχε πει πως αγνοεί την ύπαρξη «μακεδονικής» γλώσσας, η οποία έχει επινοηθεί.
Τα γνώριζε όλα αυτά η κ. Μέρκελ, γι’ αυτό και δεν μπήκε στον κόπο να αναφερθεί ποτέ στο Σκοπιανό στις επικοινωνίες της με τον Σαμαρά. Και γι’ αυτό, στις 23 Σεπτεμβρίου, στο Βερολίνο, όταν πλαγίως ετέθη το θέμα από δημοσιογράφο του σκοπιανού τμήματος της Ντόιτσε Βέλλε, η κ. Μέρκελ είχε απαντήσει πως «δεν συζητήσαμε για το όνομα αυτού του κράτους».
Επομένως, στο Σκοπιανό υπήρχε τείχος προστασίας της Μακεδονίας, την ίδια ώρα που οι δανειστές διακήρυσσαν πως ήθελαν λύση και απαλλαγή από το «βάρος»!
Και επομένως, η αξιολόγηση δεν έκλεινε! Διότι ο Σαμαράς δεν έδινε το υπερταμείο και την Μακεδονία. Δεν αντάλλασσε δηλαδή την Μακεδονία και τη δημόσια περιουσία με την καρέκλα του.
Πώς τα βρίσκουν όλα τέλεια;
Πού οδηγούν όλα αυτά;
Μα στο λογικό συμπέρασμα της συναλλαγής, για την οποία μίλησε στη Βουλή ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης.
Και επιτέλους! Πώς γίνεται οι δανειστές να εμφανίζονται τόσο πολύ αδιάλλακτοι επί κυβέρνησης Σαμαρά και επί κυβέρνησης Τσίπρα να βάζουν και να βγάζουν διάφορα αχρείαστα μέτρα με τόσο μεγάλη – και τόσο ύποπτη – ευκολία;
Μήπως τα βάζουν για να τα βγάλουν; Ως μέσο πίεσης για να παίρνουν κάθε φορά αυτό που θέλουν;
Και πώς τα βρίσκουν τώρα όλα τέλεια και ωραία – αδιαφορώντας για την ανάπτυξη της χώρας – όταν από την 21η Αυγούστου (ημέρα της «καθαρής εξόδου» για να μην ξεχνιόμαστε) έχουν συμβεί πέντε κραχ στις τραπεζικές μετοχές, βρισκόμαστε εκτός αγορών και τα επιτόκια των ομολόγων είναι απαγορευτικά και πήραν την ανιούσα μετά την «καθαρή έξοδο», τα ληξιπρόθεσμα χρέη των ιδιωτών προς το Δημόσιο έχουν ξεπεράσει τα 103 δις ευρώ, έχουμε θηριώδες εμπορικό έλλειμμα, εισαγόμενο πληθωρισμό, θηριώδη υπερπλεονάσματα λόγω φορολογίας και μείωσης των δημοσίων επενδύσεων, αρνητική χρηματοδότηση επιχειρήσεων, οικονομική ελευθερία επιπέδου Βενεζουέλας και επιχειρηματικότητα επιπέδου Μογγολίας.
Παρ’ όλα αυτά, οι δανειστές χειροκροτούν – αδιαφορώντας για την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Τους χειροκροτούν ενώ την ίδια ώρα, η έκθεση της Κομισιόν αναφέρει πως δεν έχουν ολοκληρώσει καμιά από τις 16 δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει.
Κλείνουν αξιολογήσεις και βαράνε τις καμπάνες.
Αντίθετα, όταν επί Σαμαρά η οικονομία είχε ανακάμψει και οι δεσμεύσεις εκπληρώνονταν (ήδη στις συζητήσεις της 10ης Ιουλίου 2014, οι δανειστές είχαν εμφανιστεί ικανοποιημένοι για την πορεία ολοκλήρωσης του δεύτερου πακέτου των έξι προαπαιτούμενων μέτρων και ειδικά για την ψήφιση του νομοσχεδίου για τη «μικρή ΔΕΗ», θεωρώντας μεγάλη επιτυχία το γεγονός ότι, παρά τις αναταράξεις στις διεθνείς αγορές, η Ελλάδα πραγματοποίησε τη δημοπρασία και άντλησε κεφάλαια από τις αγορές), μετά τη συνάντηση της 15ης Ιουλίου στο Ντουμπρόβνικ, άρχισαν να… κλώθουν!
Και να λένε ότι έχουμε «ξεσαλώσει» με τις φοροελαφρύνσεις στις οποίες θέλαμε να προχωρήσουμε και ότι ανησυχούν για τα δημοσιονομικά κενά λόγω των δικαστικών αποφάσεων που θα ακύρωναν τις περικοπές.
Ενώ τώρα – και παρά τις δικαστικές αποφάσεις – όχι μόνο δεν ανησυχούν, αλλά χειροκροτούν!
Και ο κ. Μοσκοβισί ενοχλείται κι’ από πάνω! Στις 25 Νοεμβρίου, μιλώντας στη Real News, αφού αποκάλυψε πως «το μέτρο (σ.σ. της περικοπής των συντάξεων) έπεσε στο τραπέζι στην Μάλτα τον Απρίλιο του 2017», έφθασε στο σημείο να δηλώσει πως «η Κομισιόν δεν παίζει πολιτικά παιχνίδια» και πως «έχω σιχαθεί αυτές τις πολιτικές κορόνες όσων προσπαθούν να μας πουν ότι η Κομισιόν δεν είναι αντικειμενική».
Αν θυμίσουμε πως ξαφνικά τον Δεκέμβριο του 2017 μάθαμε πως οι συζητήσεις για το Σκοπιανό βρίσκονταν σε προχωρημένο στάδιο – προς τι η πρεμούρα; είχαμε τοτε αναρωτηθεί – εμείς να δείτε πόσο έχουμε σιχαθεί, κ. Μοσκοβισί!
elzoni.gr
