Της Λέττας Καλαμαρά
Ο Ταγίπ Ερντογάν έπειτα από 15 χρόνια εξουσίας έβαλε ένα δυνατό κουίζ διεθνών σχέσεων με την επιστροφή στην Ελλάδα του Έλληνα Αξιωματικού και του Έλληνα Υπαξιωματικού ανήμερα της Κοίμισης της Υπεραγίας Θεοτόκου. Πολλές ορθές αναλύσεις έχουν έρθει ήδη στο φως αναφορικά με το χρόνο που επέλεξε ο Τούρκος Σουλτάνος να προσφέρει το δώρο του στην προσπάθεια κατανόησης του πυρήνα της πράξης του, στο βαθμό που την πήρε μόνος του, φυσικά. Αν υπάρχει ένα μόνο αξίωμα στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας και όχι μόνο, είναι η δεινότητα του παζαρέματος εκ μέρους της και η λήψη διεθνών ανταλλαγμάτων για κάθε πράξη της.
Ο Ταγίπ Ερντογάν έπειτα από 15 χρόνια εξουσίας έβαλε ένα δυνατό κουίζ διεθνών σχέσεων με την επιστροφή στην Ελλάδα του Έλληνα Αξιωματικού και του Έλληνα Υπαξιωματικού ανήμερα της Κοίμισης της Υπεραγίας Θεοτόκου. Πολλές ορθές αναλύσεις έχουν έρθει ήδη στο φως αναφορικά με το χρόνο που επέλεξε ο Τούρκος Σουλτάνος να προσφέρει το δώρο του στην προσπάθεια κατανόησης του πυρήνα της πράξης του, στο βαθμό που την πήρε μόνος του, φυσικά. Αν υπάρχει ένα μόνο αξίωμα στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας και όχι μόνο, είναι η δεινότητα του παζαρέματος εκ μέρους της και η λήψη διεθνών ανταλλαγμάτων για κάθε πράξη της.
Η Ελλάδα και ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας πέρα από την υπόθεση της Θράκης και την ικανοποίηση του αιώνιου αιτήματος της Τουρκίας για εκλογή και όχι διορισμό από το ελληνικό Κράτος Μουφτή δεν έδωσε φανερά τουλάχιστον κάποιο άλλο αντάλλαγμα. Αν αυτό το αντάλλαγμα την ημέρα που η Γερμανίδα Καγκελάριος κα Μέρκελ τασσόταν κατά της αλλαγής συνόρων στα Βαλκάνια με αφορμή την πιθανή συμφωνία Σερβίας-Κοσσόβου ήταν αρκετό για τον Ταγίπ Ερντογάν και την προσπάθεια αναβίωσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τον 21ο αιώνα σε παγκόσμια δύναμη θα φανεί στο επόμενο διάστημα.
Αυτό που ήταν δεδομένο για την Τουρκία μέχρι εχθές ήταν η επίσκεψη του Ρώσου Υπουργού Εξωτερικών κ.Λαβρόφ σε μία εποχή που οι επίσημες ελληνο-ρωσικές σχέσεις διάβηκαν το Ρουβίκωνα για πρώτη φορά ίσως από την Αικατερίνη τη Μεγάλη με την απέλαση Ρώσων επισήμων από το ελληνικό έδαφος και την άρνηση υποδοχής νέων στο περιβόλι της Παναγίας. Μία χρονική συγκυρία όπου οι ΗΠΑ δείχνουν να κυριαρχούν στη Βαλκανική, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας μήλον της Έριδος από το Σύντροφο Στάλιν στο ευρωπαϊκό τραπέζι ανταλλαγών στη μεταπολεμική Γερμανία.
Προχθές και πάλι ένα ιστορικό γεγονός από τη σύγχρονη ίδρυση της Τoυρκίας το 1923, η επιβολή σκληρών κυρώσεων από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ και ο διεθνής οικονομικός πόλεμος συνέπεσε με την παραμονή της απελευθέρωσης του Έλληνα Αξιωματικού και Υπαξιωματικού. Η Τουρκία, για πολλούς εκλεκτό γέννημα των ΗΠΑ στη μετά-βρετανική αποικιοκρατία, και ο νεοεκλεγείς Σουλτάνος της σήκωσαν κεφάλι απέναντι στο δημιουργό της και τη μοναδική υπερδύναμη του πλανήτη.
Πραγματική σύμπτωση προχθές και πάλι, παραμονή της ημέρας χαράς για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και το λαό η Ελλάδα αποφάσισε την άρση των στρατιωτικών μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, δύο σύμμαχων χωρών, την ίδια μέρα που πυροβολισμοί μεταξύ αλιέων του Αιγαίου και προκλητικές δηλώσεις του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών κ.Τσαβούτσογλου εκτοξεύονταν προς την ελληνική πλευρά της Τουρκίας.
Μέσα στον παραπάνω ορυμαγδό διεθνών γεγονότων εχθές για πολλούς άρον-άρον για άλλους 5 ημέρες πριν την ιστορική έξοδο της Ελλάδας από τα Μνημόνια και την ήρωική της είσοδο στην αρένα των αγορών ο Ταγίπ Ερντογάν άκουσε τη φωνή της Παναγίας μας και άνοιξε τις πύλες του παραδείσου για τους Έλληνες φυλακισμένους και τις δύσμοιρες οικογένειές τους που αγωνιούσαν δίκαια επί 167 ημέρες και νύχτες. Αξιοσημείωτες ήταν φυσικά όλο αυτό το διάστημα οι απέλπιδες προσπάθειες του Έλληνα Πρωθυπουργού, του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας που δυστυχώς αποδείκνυαν την αιώνια ρήση ότι οι γείτονες μας καταλαβαίνουν μόνο μία γλώσσα, αυτή της ισχύος και της αποφασιστικότητας.
Ποιο ήταν λοιπόν το κλειδί που άνοιξε την καρδιά του Σουλτάνου και της Τουρκίας ξημερώματα του Εορτασμού της Μεγαλόχαρης και έφερε το καλύτερο δώρο στον, υπό ανασχηματισμό για το παρακράτος, Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ.Πάνο Καμμένο; Μία συμφωνία κάτω από το τραπέζι μεταξύ του Αλέξη Τσίπρα και του Ταγίπ Ερντογάν, ένας σνομπισμός από τον Τούρκο Σουλτάνο απέναντι στη μικρή Ελλάδα μπροστά στην αντιπαράθεση με τον παγκόσμιο ηγέτη Ντόναλντ Τράμπ, ένας φόβος μπροστά σε ένα αβάσταχτο ενδεχόμενο νέο μέτωπο πέρα από το συριακό και το κουρδικό, όλα τα παραπάνω ή κάτι διαφορετικό για δυνατούς λύτες; Σε κάθε περίπτωση και για όσους Έλληνες πιστεύουν ακόμα στη Παναγία, όχι φυσικά για τον δεδηλωμένο άθεο εκπρόσωπο της Ελλάδας Έλληνα Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και η θεϊκή επέμβαση αποτελεί μία λύση έξω από την πεπερασμένη λογική των διεθνών σχέσεων.
Η δεδηλωμένη και καταγεγραμμένη απειλή για την Τουρκία από την Ελλάδα είναι μία και μάλιστα ξεπερνάει τα γεωγραφικά της όρια αγγίζοντας και άλλες πάλαι ποτέ Μεγάλες Δυνάμεις της Ευρασίας που ξεπέρασαν τον εαυτό τους στη Συρία για να διατηρήσουν ανοικτή την πολυπόθητη έξοδο στις θερμές θάλασσες ενώ μέσα από μία στρατηγική συμμαχία στον πυρήνα της με την Τουρκία οραματίζονται νέες θάλασσες για πρώτη φορά στην ιστορία τους. Τις ίδιες ίσως που και η πάλαι ποτέ Βρετανική Αυτοκρατορία διέσχισε πρώτη και μέσα από ένα σκοτεινό Brexitσκέφτεται πάλι να πλεύσει με τις κατάλληλες στρατηγικές συμμαχίες. Η Τουρκία εχθές πριν από την απελευθέρωση των Ελλήνων έφθασε για πρώτη φορά κοντά στην αντιμετώπιση της μεγαλύτερης απειλή της στην ιστορία της.
Την εγκατάλειψή της από τις Η.Π.Α. και τη στρατηγική συνταύτιση της μόνης υπερδύναμης του πλανήτη με την αιώνια αντίπαλό της Τουρκίας με ανυπολόγιστες συνέπειες για την τελευταία. Η απελευθέρωση του Έλληνα αξιωματικού και του Έλληνα υπαξιωματικού αποτέλεσε μία βαλβίδα αποσυμπίεσης πανικού για την αποφυγή του μοιραίου λάθους της.
Για αρχή ως Έλληνες ας καλωσορίσουμε τους Έλληνες φυλακισμένους, ας τους υποδεχτούμε με θέρμη και κατανόηση και ας κρατήσουμε μικρό καλάθι. Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ίσως γνώριζαν καλύτερα και ο Λαοκόων της Τροίας με την έκφραση «Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες». Έτσι και αλλιώς η Τουρκία έχει πολύ μικρή ιστορία για να φυλακίσει το πνεύμα των προγόνων μας που πλανάται ως εφιάλτης από πάνω της. Η ζωή κάνει πολλά λάθη, η ιστορία ποτέ.
Ας μείνουμε στα συγχαρητήρια του Πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Ελλάδα κ.Πάιατ προς το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών για την απελευθέρωση των Ελλήνων στρατιωτικών, ίσως πράγματι είναι η πρώτη φορά στην ιστορία μας που το ελληνικό ΥΠΕΞ τα κατάφερε καλύτερα από τους προϊσταμένους του κ.Πάιατ…
ΥΓ Αuf Wiedersehen, Herr Professor...
