Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι… μες τα θερινά τα σινεμά… με μοσχοβολιά από αγιόκλημα και γιασεμί… νύχτες μαγικές… νοσταλγικές!!!
Πρώτα καρδιοχτύπια, αθώα φιλιά, τρυφερές αγκαλιές, με πασατέμπο, ποπ κορν, τσιπς και αναψυκτικό… Ο θερινός Δημοτικός κινηματογράφος του Δερβενίου “Το διάλειμμα” , και τούτο καλοκαίρι μας κράτησε συντροφιά με την προβολή ταινιών ποιότητας, όπως μας έχει συνηθήσει τα τελευταία χρόνια της λειτουργίας του
Οι προβολές καθημερινά (ώρα 10:00 μ.μ.) στον προαύλιο χώρο του Δημοτικού Σχολείου Δερβενίου. Προβλήθηκαν οι καλύτερες ταινίες της παγκόσμιας παραγωγής, σύγχρονες και επανεκδόσεις όλων των μεγάλων κινηματογραφικών εταιρειών. Ταινίες βραβευμένες στα Όσκαρ και στα σημαντικότερα ευρωπαϊκά φεστιβάλ, που σημείωσαν καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία. Το εξαιρετικά επιλεγμένο πρόγραμμα περιελαμβάνε επίσης τις ωραιότερες ταινίες κινουμένων σχεδίων για μικρούς και μεγάλους καθώς και ορισμένες κλασσικές δημιουργίες κορυφαίων σκηνοθετών.. Ανάμεσά τους : οι βραβευμένες με Όσκαρ "Επιχείρηση Αrgo", ‘’Λίνκολν’’, ‘’Skyfall’’ και ''Η ζωή του Πι'' και πολλές άλλες εξαιρετικές ταινίες όπως ''Άννα Καρέννινα'', ''Χίτσκοκ'', ‘’Iron Man 3’’, ‘’Ο υπέροχος Γκάτσμπυ ‘’ καθώς και οι κλασικές ταινίες ‘’Ο άνθρωπος που γνώριζε πολλά’’ και ''Μεγάλες Προσδοκίες’'.
Από την οθόνη του ''Διαλείμματος'' έχουν παρελάσει ένας γαλαξίας αστεριών του σήμερα και του χτες: Ντάνιελ Ντέι Λιούις, Τομ Κρουζ, Σκάρλετ Γιόχανσον, Τζούντ Λο, Λεονάρντο ντι Κάπριο, Κίρα Νάιτλι, Άντονι Χόπκινς, Ρίτσαρντ Γκιρ, Σούζαν Σάραντον, Μπεν Άφλεκ, Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Ρέϊφ Φάϊνς, Τζέραλντ Μπάτλερ, Ούμα Θέρμαν και πολλοί άλλοι.
Η ανταπόκριση του κοινού απέδειξε ότι ο θερινός κινηματογράφος είναι μια αναγκαιότητα για τους κατοίκους και παραθεριστές της περιοχής του Δερβενίου και όχι μόνο, ένα μέσο επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων που αναζητούν την ψυχαγωγία και την ποιοτική διασκέδαση τις ζεστές νύχτες του καλοκαιριού. Γι΄ αυτό η προσπάθεια θα συνεχιστεί και του χρόνου με την πεποίθηση ότι το επόμενο καλοκαίρι θα είναι ακόμα πιο ονειρικό για τους κινηματογραφόφιλους
Στο Δερβένι ο θερινός κινηματογράφος πρωτολειτούργησε στα μέσα της δεκαετίας του 50 πίσω από το κοινοτικό γραφείο , όπου σήμερα είναι κτισμένο το Νηπιαγωγείο . Αργότερα στο χώρο του θερινού κινηματογράφου κατασκευάστηκε το Γυμνάσιο και Λύκειο του Δερβενίου και ιδιώτες λειτούργησαν καινούργιο θερινό κινηματόγραφο για μια 30 ετία σε παραπλήσιο χώρο , απέναντι από το γυμναστήριο (όπου τώρα το γήπεδο 7Χ7) με τις ονομασίες (Σίνε Έφη), «ΡΕΧ» , «ΑΥΛΑΙΑ» . Από τον κινηματογράφο αυτόν σήμερα μόνο η τσιμεντένια οθόνη του υπάρχει καθώς ο ιδιοκτήτης του χώρου εδώ και μια δεκαετία έκτισε οικοδομή , οι μνήμες μας είναι νώπες.
Ήταν μια απλοική κατασκευή με την αναγκαία οθόνη προβολής, τις καρέκλες για το φιλοθέαμον κοινό, την καμπίνα προβολής και φυσικά ..το αναψυκτήριο.
Η κληματαριά, οι λεμονιές, η βουκαμβίλια και το γιασεμί, το χαλίκι και τα πάνινα καθίσματα (καρέκλες σκηνοθέτη!!!), το πέρασμα της γάτας , ακόμη και οι επιδρομές των κουνουπιών Περιφραγμένος από μαντρότοιχο που είχε διακοσμήσει με ζωγράφική φιγούρες κλπ ο τότε φιλόλογος και καθηγητής ιστορίας Νίκος Ντελόπουλος που υπόγραφε τα έργα του «υπό τύπον Ντελοπούλου» , είναι στοιχεία που έχουν μείνει στη μνήμη μου από τον θερινό κινηματογράφο του χωριού μου.
Τη μαγεία του θερινού σινεμά εντείνει ο ξάστερος ουρανός πάνω από τους θεατές και δημιουργεί μια δεύτερη σκηνή προς την οποία συχνά δραπετεύει το μάτι και γιατί όχι κλέβει την παράσταση! Κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στην ομορφιά μιας καλοκαιρινής νύχτας με μια ιστορία της 7ης τέχνης να «ξεδιπλώνεται» στην οθόνη.
Όμορφες βραδιές με πανσέληνο για φαν του σινεμά και όχι μόνο. Ζήσαμε όσα διηγούνται οι μεγαλύτεροι με νοσταλγία ή ξαναθυμηθήκαμε τα καλοκαίρια των παιδικών ή των εφηβικών μας χρόνων. Απολαύσαμε ταινίες της χρυσής εποχής του Hollywood ή ταινίες της δικής μας Φίνος Film ή και τις πιο cult. Είδαμε ταινίες που δεν προλάβαμε να δούμε τον χειμώνα ή πιο ανάλαφρες όπου τις απολαύσαμε παρέα με το καλοκαιριάτικο φεγγάρι.
Ο θερινός κινηματογράφος είναι μια αγαπημένη ψυχαγωγία των Ελλήνων. Πώς να μην είναι, άλλωστε; Πραγματική αγωγή ψυχής και ηρεμίας… Έχει φανατικούς θαυμαστές, που τον διατηρούν ζωντανό παρά την επέλαση του home cinema.
Πριν κλείσω το σημείωμα μου αυτό , με αφορμή, λοιπόν, τον θερινό σινεμά στο Δερβένι, αξίζει να αναφερθώ και για τον χειμερινό ιστορικό κινηματογράφο της πόλης το «Σίνε Ελίτ» που λειτούργησε από την δεκαετία του 50 και σχεδόν για μια 30εντία απολαύσαμε ταινίες του καλού Ελληνικού και ξένου κινηματογράφου , ενώ από τα θεατρικά του πλατό πέρασαν σχεδόν όλοι οι μεγάλοι Έλληνες ηθοποιοί της εποχής εκείνης που οι παραστάσεις τους έμειναν αξέχαστες στο φιλοθέαμον κοινό του Δερβενίου και όχι μόνο. Σημειώνουμε εδώ ότι το «Σίνε Ελίτ», που δημιούργησε το 1956 ο εξ Αμερικής επαναπατρισθείς Παναγιώτης Μούχας καθώς επισκεύασε και μετάτρεψε την αίθουσα Λαζανά σε κινηματογραφική Αίθουσα ένα μικρό αντίγραφο μιας τέτοιας της Αμερικής. Όπως αναφέρει σε σημείωμά του ο Γιάννης Ξ. Σπυρόπουλος "τις Κυριακές και στις τέσσερες προβολές του «Σίνε Ελίτ», οι ουρές ξεπερνούσαν τα πενήντα μέτρα (...και με το τρανζίστορ στο αφτί) όπου άκουγαν του κυριακάτικους ποδοσφαιρικούς αγώνες των αγαπημένων τους ομάδων Ολυμπιακού, ΑΕΚ, Εθνικού, Παναθηναϊκού, Παγκορινθιακού , Παναιγιαλείου "
ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΛΟΣ
