Παράλληλα, γίνεται μικρή αναφορά στη συνεχιζόμενο πληγή του εμπορικού ελλείμματος, για το οποίο επισήμως πληροφορηθήκαμε ότι στο ενδεκάμηνο του 2017 παρουσίασε αύξηση της τάξης του 14,4%, σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2016.
Επίσης, το εννιάμηνο του 2016, είχε παρουσιαστεί αύξηση 15,9% σε σχέση με το αντίστοιχρο διάστημα του 2015.
Και πάει λέγοντας. Στην πράξη, το εμπορικό έλλειμμα είναι (από πλευράς προπαγάνδας) αόρατο.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι το ακόλουθο: Μπορεί να μιλάμε για ανάπτυξη και άλλα τέτοια, όταν οι εισαγωγές μας είναι θηριωδώς μεγαλύτερες από τις εξαγωγές μας;
Μπορεί δηλαδή να πανηγυρίζεται το γεγονός ότι πληρώνουμε για εισαγωγές πολύ περισσότερα από όσα εισπράττουμε από τις εξαγωγές;
Σημειώστε – για άλλη μια φορά – ότι το 2015 είχαμε μείωση εξαγωγών κατά 5,1% και το 2016 είχαμε μείωση εξαγωγών κατά 6,1%.
Και βέβαια, υπάρχει και το άλλο πρόβλημα: Ο μέσος γενικός δείκτης τιμών εισαγωγών στη βιομηχανία της περιόδου Ιανουαρίου- Νοεμβρίου 2017 παρουσίασε αύξηση 4,4%,
Τον περασμένο Νοέμβριο ο γενικός δείκτης τιμών εισαγωγών στη βιομηχανία παρουσίασε αύξηση κατά 5,8%.
Τον Οκτώβριο 2017, η αύξηση ήταν 3,2%.
Τον Σεπτέμβριο 2017, η αύξηση ήταν 4,1%. Τον Αύγουστο 3,8%. Τον Ιούλιο 4,2%. Τον Ιούνιο 1,9%. Τον Μάιο 4%.
Τι σημαίνει αυτό; Μα ότι ανεβαίνουν συνεχώς οι τιμές των εισαγωγών στη βιομηχανία.
Στο επόμενο ερώτημα (γιατί συμβαίνει αυτό;) η απάντηση είναι γνωστή…
elzoni.gr