Ο τίτλος είναι ενδεχομένως παραπλανητικός ως προς τη στόχευση του παρόντος άρθρου. Σκοπός του συντάκτη δεν είναι η ανάλυση ενός ζητήματος τοπικής σημασίας που αφορά απλά τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας. Απεναντίας είναι η ανάδειξη ενός εθνικού οράματος που μπορεί
να μετουσιωθεί σε πράξη αξιοποιώντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της πόλης της Θεσσαλονίκης.
Καθώς η Ε.Ε επιχειρεί να διαφοροποιήσει τις ενεργειακές της πηγές και ενώ η Νοτιοανατολική Μεσόγειος επενδύει στην εκμετάλλευση του πλούσιου γεωλογικού της δυναμικού, βρίσκεται σε εξέλιξη ένας σκληρός διακρατικός «αγώνας δρόμου» για τη δημιουργία ενός μελλοντικού ενεργειακού κόμβου στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Το κράτος που θα καταφέρει τελικά να αναλάβει αυτό το ρόλο θα διεκδικήσει ταυτόχρονα δύο πράγματα: αφενός να καταστεί γεωγραφικό σημείο συνάντησης ποσοτήτων αερίου και ηλεκτρισμού από διάφορες πηγές προέλευσης, αφετέρου να μετατραπεί σε σημείο αναφοράς για το διασυνοριακό εμπόριο ενέργειας.
Η Ελλάδα οφείλει να διεκδικήσει αυτό το ρόλο...
| 
