Ο πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας Φρανσουά Φιγιόν πήρε το χρίσμα της κεντροδεξιάς παράταξης της Γαλλίας ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2017 επικρατώντας με μεγάλη διαφορά του αντιπάλου του, του πρώην πρωθυπουργού Αλέν Ζιπέ, Σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου των προκριματικών εκλογών, ο Φρανσουά Φιγιόν εξασφάλισε το 69,5% των ψήφων βάσει των αποτελεσμάτων από τα 2.121 εκλογικά τμήματα έναντι του συνόλου των 10.228, είπαν οι διοργανωτές της αναμέτρησης. Ο αντίπαλός του Αλέν Ζιπέ συγκέντρωσε το 30,5% των ψήφων.
Τα αποτελέσματα αυτά έδωσε η Αν Λεβάλ, η επικεφαλής της Ανώτατης εκλογικής Αρχής.
Όπως μεταδίδει το πρακτορείο ειδήσεων Reuters, βάσει των αποτελεσμάτων από το 50% των εκλογικών τμημάτων, ο Φρανσουά Φιγιόν εξασφάλισε το 68,4% των ψήφων, ενώ ο αντίπαλός του Αλέν Ζιπέ συγκέντρωσε το 31,6% των ψήφων.
Οι υποστηρικτές του Φιγιόν ξέσπασαν σε πανηγυρισμούς μόλις έγιναν γνωστά τα πρώτα αποτελέσματα.
Ο κ. Φιγιόν κατάφερε να λάβει το χρίσμα, απέναντι στον Ζιπέ, σε μια εκλογική διαδικασία στην οποία προσήλθαν περισσότεροι από τρία εκατομμύρια εκλογείς.
Η δυναμική του πρώτου γύρου που του έδωσε ένα 44% προφανώς δεν τον εγκατέλειψε. Το ερώτημα είναι ποια θα είναι η διαφορά με τον αντίπαλο του.
Ο Φρανσουά Φιγιόν από την ιστορική αίθουσα στο «Maison de la chimie» δήλωσε: "Ό,τι ενώνει την παράταξή μου είναι σημαντικότερο σε σύγκριση με ό,τι την διχάζει". Επιπλέον, ο Φιγιόν επισήμανε ότι οι ψηφοφόροι θέλουν ελευθερία και σεβασμό, ενώ τόνισε ότι η νίκη του "διέψευσε όλα τα σενάρια που είχαν γραφτεί από πριν".
Την ήττα του αναγνώρισε ο Αλέν Ζιπέ, συγχαίροντας τον αντίπαλό του: "Τελειώνω την εκστρατεία ως ελεύθερος άνθρωπος χωρίς να εγκαταλείψω τις πεποιθήσεις μου" δήλωσε ενώπιον των οπαδών του. Αναγνώρισε ότι οι προκριματικές εκλογές έγιναν κάτω από "καλές συνθήκες" και διαβεβαίωσε ότι θα υποστηρίξει τον Φρανσουά Φιγιόν στο έργο του. Εξήγησε ότι θα συνεχίσει τη θητεία του ως δήμαρχος στην πόλη Μπορντώ.
Το πρόγραμμα για τη Γαλλία και την Ε.Ε.
Το πρόγραμμα του Φιγιόν περιλαμβάνει τεράστιες μεταρρυθμίσεις στη Γαλλία, και χρησιμοποιεί συχνά το μεταρρυθμιστικό παράδειγμα του πρώην Καγκελάριου της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ. Μεταξύ άλλων τη διευκόλυνση των απολύσεων, θέσπιση ανώτατου ορίου στα επιδόματα ανεργίας, κατάργηση του 35ωρου, ψήφιση νόμου κατά του μπουρκίνι, κατάργηση της δυνατότητας των ομοφυλοφίλων που υιοθετούν παιδιά κ.α. ενώ έκανε λόγο για περικοπή 500.000 θέσεων εργασίας από τον δημόσιο τομέα, για αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης και περιστολή των κρατικών δαπανών.
Το όραμα του για την Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται κοντά στο πνεύμα του “κοινωνικού γκωλισμού” που ηγήθηκε ο πολιτικός του μέντορας Φιλίπ Σεκγέν, ο Φρανσουά Φιγιόν είχε αντιταχθεί στη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Ο κ. Φιγιόν άλλαξε γνώμη στηρίζοντας την περαιτέρω εμβάθυνση της Ε.Ε., ζητώντας μια ισχυρή μεν Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ταυτόχρονα και ισχυρά εθνικά κράτη. Κατηγόρησε προεκλογικά τον νυν Πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, ότι με την αντίθεσή του σε μεγάλες μεταρρυθμίσεις αποδυνάμωσε τη Γαλλία και άφησε μόνη την Γερμανία να ορίζει την ευρωπαϊκή ατζέντα. Ο ίδιος ζητεί μεγαλύτερη συνεργασία με την Γερμανία, ενώ στηρίζει την ευρωζώνη, λέγοντας ότι ένα ισχυρό ευρωπαϊκό νόμισμα μας απομακρύνει από την κυριαρχία του δολαρίου.«Οφείλουμε να πάρουμε στα σοβαρά τις δηλώσεις Τραμπ, ο οποίος έδειξε να θέλει μία καινούρια σχέση με τη Ρωσία. Είναι πολύ καλό. Είναι αυτό που θέλουμε κι εμείς».
Οι δηλώσεις αυτές του Φρανσουά Φιγιόν που, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα είναι ο επόμενος Πρόεδρος της Γαλλίας, μετά τη νίκη του και την ανάδειξη στη θέση του υποψήφιου της δεξιάς παράταξης, μας προδιαθέτουν για ανατροπές και στις σχέσεις εντός της Ευρωζώνης.
Ο πιο πιστός από τους υποψηφίους της Δεξιάς στη γκωλική παράδοση, που θέλει τη Γαλλία δύναμη πρώτης γραμμής, να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ευρώπη, πράγμα που κατάφερε στο παρελθόν, χάρη στην πυρηνική της δύναμη, αλλά απώλεσε και τυπικά στη Ντοβίλ, όπου ο Νικολά Σαρκοζί αναγνώρισε ουσιαστικά τη γερμανική υπεροχή και πρωτοκαθεδρία, θα επιχειρήσει να επαναφέρει τη χώρα του σε θέση και ρόλο πρωταγωνιστή.
Και το Γάλλο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να μην είναι πλέον ο φτωχός συγγενής της Μέρκελ, ούτε εκείνος που θα δέχεται υποτιμητικές παρατηρήσεις και δηλώσεις από το Σόιμπλε και να τις καταπίνει χωρίς να αντιδρά, όπως έκαναν και κάνουν Σαρκοζί και Ολάντ.
Η εκτίμηση αυτή, που ασπάζονται ορισμένοι Γάλλοι αναλυτές, δεν φαίνεται να απέχει από την πραγματικότητα. Τουλάχιστον σε επίπεδο προθέσεων, ο Φρανσουά Φιγιόν θα επιχειρήσει να αποκαταστήσει τη θέση της Γαλλίας στον άξονα Βερολίνου-Παρισιού.
Ο νέος, κατά πάσα πιθανότητα, πρόεδρος της Γαλλίας θα προσπαθήσει να ενισχύσει το ειδικό βάρος της χώρας του και να εξισορροπήσει με άλλες μεθόδους την οικονομική αδυναμία της χώρας του έναντι της Γερμανίας. Την εξισορρόπηση της ισχύος της Γερμανίας στην Ευρώπη θα την επιδιώξει μέσω της σύσφιξης των σχέσεων με τη Ρωσία, αλλά και της στενότερης συνεργασίας με τον Τράμπ.
Ο ίδιος έχει προαναγγήλλει και την αλλαγή στάσης της Γαλλίας στη Συρία, δηλώνοντας ότι εκεί υπάρχουν δύο στρατόπεδα: του ισλαμικού κράτους και των αντιπάλων του, δηλαδή του Ασαντ. Και ο ίδιος θεωρεί πως ο μεγάλος αντίπαλος είναι ο ISIS. Ο Φρανσουά Φιγιόν για το συριακό δήλωσε χαρακτηριστικά: «Υπάρχουν δύο στρατόπεδα στη Συρία. Το στρατόπεδο αυτών που θέλουν να ιδρύσουν ένα ολοκληρωτικό ισλαμικό κράτος και το στρατόπεδο των άλλων. Εγώ επιλέγω τους άλλους».
Παρά τον ούλτρα φιλελευθερισμό που τον διακρίνει στις θέσεις για την οικονομία, η στρατηγική του υποψήφιου (και σχεδόν σίγουρου νικητή των προεδρικών εκλογών) είναι κρίσιμες για τη χώρα μας. Διότι η ενίσχυση του γαλλικού πόλου στην ευρωζώνη αναμένεται να έχει σαν αποτέλεσμα τον μετριασμό της καταθλιπτικής γερμανικής κυριαρχίας και προπαντός των οπαδών του Σόιμπλε, που τόσα δεινά έχουν επιφέρει και απεργάζονται ακόμα για την Ελλάδα.
Μία ενδεχόμενη αλλαγή στις ισορροπίες και τους συσχετισμούς εντός της ευρωζώνης, είναι καλοδεχούμενη από τη στιγμή που αντισταθμίζει την ισχύ του τέταρτου οικονομικού Ράιχ. Αλλά και στο προσφυγικό είναι πολύ πιθανό να ευνοηθεί η χώρα μας από την ενίσχυση του ¨στρατοπέδου των άλλων¨ που μπορεί να οδηγήσει σε ταχύτερη λύση και επιστροφή, τουλάχιστον ενός μέρους, των προσφύγων στις εστίες τους.
Όσον αφορά στην οικονομία. Η θέση μας μάλλον θα δυσκολέψει από τη στιγμή που η Φρανσουά Φιγιόν με την εκλογή του, θα ενισχύσει το στρατόπεδο των φιλελεύθερων σε μία περίοδο που η Ευρώπη αναζητά νέους δρόμους στο οικονομικό γίγνεσθαι.
Ο πιο πιστός από τους υποψηφίους της Δεξιάς στη γκωλική παράδοση, που θέλει τη Γαλλία δύναμη πρώτης γραμμής, να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ευρώπη, πράγμα που κατάφερε στο παρελθόν, χάρη στην πυρηνική της δύναμη, αλλά απώλεσε και τυπικά στη Ντοβίλ, όπου ο Νικολά Σαρκοζί αναγνώρισε ουσιαστικά τη γερμανική υπεροχή και πρωτοκαθεδρία, θα επιχειρήσει να επαναφέρει τη χώρα του σε θέση και ρόλο πρωταγωνιστή.
Και το Γάλλο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να μην είναι πλέον ο φτωχός συγγενής της Μέρκελ, ούτε εκείνος που θα δέχεται υποτιμητικές παρατηρήσεις και δηλώσεις από το Σόιμπλε και να τις καταπίνει χωρίς να αντιδρά, όπως έκαναν και κάνουν Σαρκοζί και Ολάντ.
Η εκτίμηση αυτή, που ασπάζονται ορισμένοι Γάλλοι αναλυτές, δεν φαίνεται να απέχει από την πραγματικότητα. Τουλάχιστον σε επίπεδο προθέσεων, ο Φρανσουά Φιγιόν θα επιχειρήσει να αποκαταστήσει τη θέση της Γαλλίας στον άξονα Βερολίνου-Παρισιού.
Ο νέος, κατά πάσα πιθανότητα, πρόεδρος της Γαλλίας θα προσπαθήσει να ενισχύσει το ειδικό βάρος της χώρας του και να εξισορροπήσει με άλλες μεθόδους την οικονομική αδυναμία της χώρας του έναντι της Γερμανίας. Την εξισορρόπηση της ισχύος της Γερμανίας στην Ευρώπη θα την επιδιώξει μέσω της σύσφιξης των σχέσεων με τη Ρωσία, αλλά και της στενότερης συνεργασίας με τον Τράμπ.
Ο ίδιος έχει προαναγγήλλει και την αλλαγή στάσης της Γαλλίας στη Συρία, δηλώνοντας ότι εκεί υπάρχουν δύο στρατόπεδα: του ισλαμικού κράτους και των αντιπάλων του, δηλαδή του Ασαντ. Και ο ίδιος θεωρεί πως ο μεγάλος αντίπαλος είναι ο ISIS. Ο Φρανσουά Φιγιόν για το συριακό δήλωσε χαρακτηριστικά: «Υπάρχουν δύο στρατόπεδα στη Συρία. Το στρατόπεδο αυτών που θέλουν να ιδρύσουν ένα ολοκληρωτικό ισλαμικό κράτος και το στρατόπεδο των άλλων. Εγώ επιλέγω τους άλλους».
Παρά τον ούλτρα φιλελευθερισμό που τον διακρίνει στις θέσεις για την οικονομία, η στρατηγική του υποψήφιου (και σχεδόν σίγουρου νικητή των προεδρικών εκλογών) είναι κρίσιμες για τη χώρα μας. Διότι η ενίσχυση του γαλλικού πόλου στην ευρωζώνη αναμένεται να έχει σαν αποτέλεσμα τον μετριασμό της καταθλιπτικής γερμανικής κυριαρχίας και προπαντός των οπαδών του Σόιμπλε, που τόσα δεινά έχουν επιφέρει και απεργάζονται ακόμα για την Ελλάδα.
Μία ενδεχόμενη αλλαγή στις ισορροπίες και τους συσχετισμούς εντός της ευρωζώνης, είναι καλοδεχούμενη από τη στιγμή που αντισταθμίζει την ισχύ του τέταρτου οικονομικού Ράιχ. Αλλά και στο προσφυγικό είναι πολύ πιθανό να ευνοηθεί η χώρα μας από την ενίσχυση του ¨στρατοπέδου των άλλων¨ που μπορεί να οδηγήσει σε ταχύτερη λύση και επιστροφή, τουλάχιστον ενός μέρους, των προσφύγων στις εστίες τους.
Όσον αφορά στην οικονομία. Η θέση μας μάλλον θα δυσκολέψει από τη στιγμή που η Φρανσουά Φιγιόν με την εκλογή του, θα ενισχύσει το στρατόπεδο των φιλελεύθερων σε μία περίοδο που η Ευρώπη αναζητά νέους δρόμους στο οικονομικό γίγνεσθαι.
