Ένα ρόλο που
δεν αρμόζει ούτε στη σύγχρονη ούτε πολύ περισσότερο στην αρχαία ιστορία της
επέλεξε η Ελλάδα στο μετα-ψυχροπολεμικό πεδίο, που επανεμφανίζεται σιγά-σιγά με
άλλη μορφή. Η Ελλάδα του ιστορικού "ΟΧΙ", το δυτικό προπύργιο του μεταπολεμικού
παγκόσμιου συστήματος, μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού παραδείσου
εφόρμησε οικονομικά στη Βαλκανική χερσόνησο και κατέλαβε υπέρ-πολύτιμες
προωθημένες θέσεις στο γεωοικονομικό τοπίο. Σύντομα όμως στη νέα χιλιετία
επέλεξε αρχικά να προσδεθεί στο γερμανικό σιδηρόδρομο που επί αιώνες πασχίζει
ανεπιτυχώς να φτάσει στη Βαγδάτη και ακόμη χειρότερα πέρασε με πολιτικό
πρωτεργάτη τον Κώστα Καραμανλή της νεοφιλελεύθερης παράταξης στη ρωσική αρμάδα
που για ακόμα περισσότερους αιώνες παλεύει ανεπιτυχώς με τα κύματα της ιστορίας
της ανθρωπότητας να πλεύσει στα καταγάλανα νερά του Αιγαίου και της Μεσογείου.
Ποια ήταν τα
εχέγγυα που οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες επέλεξαν να σύρουν τον ελληνικό λαό με
τους κατ’ επανάληψη ηττημένους δεν έγιναν ποτέ γνωστά πέρα της κατάθεσης του
αξιωματικού-λαμόγιο στις εξοπλιστικές μίζες του φυλακισμένου πολιτικού μέντορα
που εξιστορούσε ότι "μετά ήρθαν οι Ρώσοι που πλήρωναν διπλά". Ασφαλώς
εθνικές επιλογές με κριτήριο τις μίζες δεν θα μπορούσαν να έχουν άλλο ως
αποτέλεσμα παρά τη σημερινή τραγική κατάσταση της χώρας που ούτε γνωρίζει τι
θέλει ούτε το κυριότερο δεν ενοχλείται με το χάλι της. Η Ελλάδα διά της συνηθισμένης
μεθόδου του "διαίρει και βασίλευε" διχάστηκε κατ’ επανάληψη στην σύγχρονη ιστορία
της με ένα ουτοπικό δίλημμα μεταξύ Δύσης και Ανατολής, ισχυρών της Γης και
σκοτεινών δυνάμεων φασισμού της Γερμανίας και της Ρωσίας. Έφθασε ακόμα και σε
εμφύλιο με τραγικά σημάδια στην ελληνική εθνική ψυχή για ένα προδικασμένο και
συμφωνημένο γεγονός.
Η σοφία του
Ελευθερίου Βενιζέλου και του Ιωάννη Μεταξά που τάχθηκαν με τους νικητές και
θυσίασαν τα παλληκάρια της Ελλάδας για ιερό σκοπό έδωσαν στη χώρα το δικαίωμα
της αξιοπρεπούς ύπαρξης στην παγκόσμια κοινότητα. Το μέλλον όμως το προδικάζει
το παρόν και όχι το παρελθόν και καθώς οι δεκαετίες πέρασαν ανεπιστρεπτί η
Ελλάδα επιλέγει παρόλο της περιορισμένης ισχύος της να μη συνασπίζεται με το
μόνο ισχυρό πόλο της μεταπολεμικής παγκόσμιας ιστορίας και επιμένει για
άγνωστους λόγους να φλερτάρει με το σκοτάδι. Απούσα στις μάχες κατά της Αλ
Κάιντα, απούσα στη μάχη κατά των τζιχαντιστών δεν εντάχθηκε στη συμμαχία των 19
εθνών κατά του σκοταδισμού και παρέμεινε ο επιτήδειος ουδέτερος του 21ου αιώνα.
Η απούσα εθνική στρατηγική, ο διαρκές εναγκαλισμός με τη Ρωσία ανεξαρτήτως της ιδεολογίας
των κυβερνώντων, από τη Δεξιά μέχρι την Αριστερά, την έφερε στο περιθώριο των
εξελίξεων, μακριά από το τραπέζι των νικητών αναμένοντας λίγα ψίχουλα
αναγνώρισης και την εκπλήρωση επικερδών για επιτήδειους προφητειών.
Ο κοινωνικός
ευνουχισμός της εθνικής απραξίας ωφέλησε περισσότερο απ’ όλους τους
ενεχυροδανειστές μας και τους γειτόνους ασφαλώς που πάντα άλλωστε καλόβλεπαν το
καταγάλανο οικόπεδο της Ελλάδας. Η εξασφαλισμένη και διατυπωμένη εθνική στρατηγική
του δεν διεκδικούμε τίποτα αποτέλεσε την καλύτερη εγγύηση για τις επεκτατικές
βλέψεις όλων τόσο σε έδαφος όσο κυρίως σε πλουτοπαραγωγικές πηγές,
επιχειρήσεις, υποδομές, ακόμα και τις ίδιες τις ψυχές μας. Γιατί όχι άλλωστε;
Σε ένα νέο
κόσμο η ελληνική κοινωνία όπως αποκάλυψε πρόσφατα και η επιστολή απεγνωσμένης ψηφοφόρου
της παρούσας Κυβέρνησης πίστεψε και χωρίς αιδώ ψήφισε κέντρο, δεξιά και αριστερά
διαδοχικά στην αναμονή του Μεσσία της λαμογιάς που θα εκβίαζε νικηφόρα τους ισχυρούς. Φυσικά σκοτάδι στο νέο κόσμο
της τεχνολογίας και της γνώσης δεν υπάρχει και 7 χρόνια εθνικής φαγούρας μας
έφεραν στο σημείο να μας χλευάζει ο κ.Σόιμπλε ότι το 2018 ίσως να συζητήσουμε για
την αιώνια σκλαβιά μας. Πάντα με το δικαίωμα της τύπωσης εθνικού χαρτιού υγείας
σε όποια τυπογραφεία επιθυμούμε για να σκουπίζουμε το εθνικό παραγόμενο
κεφάλαιο των καταθέσεων δισεκατομμυρίων ευρώ στις ελβετικές αλλά και στις απανταχού
φιλόξενες τράπεζες των επικριτών μας.
Όλα τα παραμύθια
έχουν ένα τέλος και μόλις τελειώσει και το σήριαλ με τις αμερικανικές εκλογές
και η προσμονή τη παγκόσμιας καταστροφής της ανθρωπότητας που θα μας διαγράψει
τα χρέη και θα εξασφαλίσει στο ελληνικό παρακράτος και το δίδυμο Γκιουλέν τη
διακυβέρνηση της χώρας στον 21ο αιώνα, σε συνέχεια της παραλαβής της
από τη δικτατορία Ιωαννίδη, ίσως καταλάβουμε ότι ένα δρόμος μόνο υπάρχει για
την αξιοπρέπεια των απογόνων μας.
Δες την αλλαγή,
Αγκάλιασε την αλλαγή, Στάσου μπροστά από την αλλαγή.
