Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Ο καινούργιος προπαγανδιστικού περιεχομένου όρος που φαίνεται
να υιοθετεί (όπως προκύπτει από την συνέντευξη του κ. Τσίπρα στην
«Εφημερίδα των Συντακτών», στις 4 Ιουνίου) είναι η… «Δίκαιη Ανάπτυξη».Σύμφωνα με τον κ. Τσίπρα, δεν αρκεί η ανάπτυξη, αλλά πρέπει να είναι και δίκαιη, δηλαδή να διαχέονται τα οφέλη της στην κοινωνία.
Μάλιστα! Οπότε, μέχρι να συμβεί αυτό, καλύτερα να μην έχουμε καμιά ανάπτυξη. Να πέφτει η βιομηχανική παραγωγή, να πέφτει η μεταποίηση, να αυξάνουν τα λουκέτα των επιχειρήσεων, να μειώνονται οι εξαγωγές, να έχουμε εισαγόμενο πληθωρισμό, δηλαδή αύξηση των τιμών των εισαγομένων προϊόντων, λόγω του ελλείμματος αξιοπιστίας και των capital controls, που σε λίγο έχουν γενέθλια ενός χρόνου.
Φυσικά, αυτή καθαυτή η ανάπτυξη σε συνθήκες Δημοκρατίας είναι πάντα Δίκαιη. Διότι η ανάπτυξη κινεί την οικονομία, φέρνει επενδύσεις, φέρνει δουλειές, αυξάνει τα έσοδα του Κράτους.
Επομένως, είναι βέβαιο ότι όλα αυτά διαχέονται στην κοινωνία.
Μια κοινωνία που αυτό ακριβώς ζητούσε από τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι να τσακώνεται όλη μέρα για το χρέος, να μην επιτυγχάνει τίποτε και τώρα, ο ίδιος ο κ. Τσίπρας να δηλώνει πως «τελικά καταλήξαμε σε συμβιβασμό ώστε να μην αναγκαστεί το Γερμανικό κοινοβούλιο να επικυρώσει τη συμφωνία πριν τις γερμανικές εκλογές, ωστόσο, για πρώτη φορά δεν έχουμε υποσχέσεις αλλά σαφείς δεσμεύσεις» - φυσικά η δήλωση του Eurogroup που «πέτυχε» ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ κατώτερη, λιγότερο λεπτομερειακή, ελάχιστα δεσμευτική από αυτήν του Νοεμβρίου 2012.
Βέβαια, ο κ. Τσίπρας και λοιποί επαναλαμβάνουν με κάθε ευκαιρία ότι ο λαός τον Σεπτέμβριο του 2015 ψήφισε με την συμφωνία του καλοκαιριού πάνω στο τραπέζι. Γνωρίζοντας δηλαδή τι περιελάμβανε η συμφωνία.
Και στη συγκεκριμένη συνέντευξη, ο κ. Τσίπρας είπε: «Αυτά τα έχω πει δημόσια, αμέσως μετά τον αναγκαστικό συμβιβασμό και τη Συμφωνία, τον περασμένο Ιούλιο. Απορώ που κάποιοι καμώνονται ότι δε θυμούνται. Προσπαθούν να σβήσουν από τη συλλογική μνήμη τις εκλογές του Σεπτέμβρη, καθώς και την ειλικρίνεια με την οποία χειριστήκαμε όλη αυτή την αναγκαία υποχώρηση, με μοναδικό μέλημα να μη βρεθεί ο τόπος στο απόλυτο κενό. Αν με ρωτάτε για τη Θεσσαλονίκη, προφανώς αυτό που άλλαξε είναι οι συνθήκες δημοσιονομικής προσαρμογής. Στη Θεσσαλονίκη μιλάγαμε για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Η διαπραγμάτευση κατέληξε τελικά σε μια ήπια προσαρμογή. Αλλά τα πλεονάσματα που συμφωνήσαμε δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που είχαν συμφωνήσει οι προηγούμενοι. 20 δις λιγότερη λιτότητα στη τριετία δεν είναι μικρό πράγμα. Ωστόσο το πλαίσιο της Θεσσαλονίκης παραμένει».
Με ειλικρίνεια, λοιπόν, πήγαν στις εκλογές του Σεπτεμβρίου! Με τη διαφορά ότι αυτά τα οποία ψήφισαν τώρα, πλην του ΕΚΑΣ, δεν υπάρχουν ούτε στη συμφωνία του καλοκαιριού 2015, ούτε στις εξαγγελίες που περιλαμβάνονταν στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ενόψει των εκλογών του Σεπτεμβρίου. Τίποτε!
Παρ’ όλα αυτά, υποστηρίζουν και ότι όλα ήσαν γνωστά – και παρ’ όλα αυτά ο λαός του ψήφισε – και ότι η διαπραγμάτευσή τους ήταν επιτυχής.
Μάλιστα, στην ομιλία του ενώπιον του υπουργικού συμβουλίου στις 2 Ιουνίου (όταν για πρώτη φορά αναφέρθηκε στον προπαγανδιστικό όρο «Δίκαιη Ανάπτυξη»), ο κ. Τσίπρας είπε πως αν οι «άλλοι» είχαν τις δικές τους επιτυχίες, θα οργάνωναν γιορτές στο Παναθηναϊκό Στάδιο! (Προφανώς άλλες εποχές είχε στο νου του όταν το έλεγε…)
Κατά συνέπεια – και κατά τις γνωστές προπαγανδιστικές μεθόδους – ο χειμαζόμενος ελληνικός λαός μπορεί κατά τον ΣΥΡΙΖΑ να υπομένει όλα τα βάσανα μέχρι την ημέρα που θα έλθει η λεγόμενη «Δίκαιη Ανάπτυξη», το καινούργιο επικοινωνιακό τρυκ των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ…
Έχουμε δηλαδή καινούργια βαφτίσια…
ελεύθερη ζώνη
