Συνέντευξη
στην εφημερίδα «Αξία» έδωσε ο βουλευτής Κορινθίας Χρίστος Δήμας, στην
οποία μίλησε μεταξύ άλλων για το ασφαλιστικό - φορολογικό νομοσχέδιο, το
ζήτημα της νέας συμφωνίας με τους εταίρους αλλά και τη θέση της Νέας
Δημοκρατίας μπροστά στις εξελίξεις.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Μετά το Eurogroup στις αρχές της εβδομάδας, φάνηκε με ποιον τρόπο μπορούμε να οδηγηθούμε σε μια συμφωνία στις 24/5. Πριν σας ρωτήσω κάτι άλλο, μια συμφωνία δεν είναι καλύτερη από καθόλου συμφωνία;
Σαφώς και επιθυμούμε μια συμφωνία. Το ζήτημα όμως δεν είναι να φτάνουμε κάθε φορά στο σημείο μηδέν, να βαθαίνει η ύφεση και να πολλαπλασιάζονται τα προβλήματα για τις παραγωγικές τάξεις και την οικονομία προκειμένου να μπαίνουμε στο δίλημμα «αυτή ή καμία συμφωνία». Η καθυστέρηση του κλεισίματος της συμφωνίας έχει ήδη κοστίσει ακριβά στους πολίτες και την οικονομία.
Η συμφωνία, αν κλειδώσει, θα έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που λίγο έως πολύ ξέρουμε. Με αυτά τα δεδομένα, ο λογαριασμός βγαίνει; Διότι, ο κ. Μητσοτάκης εξέφρασε την άποψη πως θα χρειαστούμε άμεσα νέα μέτρα…
Σε μια εποχή που οι ληξιπρόθεσμες οφειλές πολιτών και επιχειρήσεων προς το Δημόσιο έχουν εκτοξευθεί (+17 δισ. επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ), το διαθέσιμο εισόδημα των Ελλήνων έχει μειωθεί σύμφωνα με την Έκθεση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και υπάρχει αύξηση της φτώχειας κατά 8%, η Κυβέρνηση υπολογίζει ότι θα εισπράξει από τα μέτρα που έφερε περίπου 2.2 δισ. φόρων από τους πολίτες και άλλα 1.6 δισ. από έμμεση φορολογία. Πρέπει να έχει κανείς αυταπάτες αν πιστεύει ότι θα εισπράξουμε αυτά τα χρήματα από τη φορολογία. Ανησυχώ για την πορεία του προγράμματος και ότι δε θα βγει με αποτέλεσμα πολύ σύντομα να μας φέρουν και άλλα δύσκολα μέτρα. Σε κάθε περίπτωση η φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων έχει εξαντληθεί.
Αν νομοθετηθεί εν τέλει αυτός ο κόφτης δαπανών, περικοπές θα μπορούν να προέλθουν σχεδόν από όλους τους κωδικούς του προϋπολογισμού. Αν έχει αναλάβει μέχρι την επόμενη άνοιξη μια κυβέρνηση της ΝΔ, με ποιον τρόπο θα μπορούν να αποφευχθούν περικοπές σε μισθούς και συντάξεις;
Πρέπει να νομοθετηθεί ο μηχανισμός αυτός για να μπορέσουμε να μιλήσουμε συγκεκριμένα για τις πτυχές του. Ο μόνος τρόπος για να μην κινδυνεύουμε συνεχώς με περικοπές είναι να σταθεροποιηθεί το πολιτικό σύστημα και να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη στην αγορά, προκειμένου να ενισχυθεί το ΑΕΠ και να βελτιωθεί το οικονομικό κλίμα. Αυτό απαιτεί την επίσπευση όλων των διαρθρωτικών αλλαγών, ώστε να γίνει πιο ανταγωνιστική η οικονομία.
Ακούμε τον πρόεδρο της ΝΔ να επενδύει στη διατύπωση μιας εναλλακτικής πρότασης, η οποία στηρίζεται σε γενικές αρχές, όπως η μείωση των φόρων, η μείωση των δαπανών κ.α. Μένοντας στο σκέλος των δαπανών, πού ακόμα υπάρχει λίπος μετά από έξι χρόνια μνημονιακής προσαρμογής;
Τα περιθώρια αλλαγών στο σκέλος των δαπανών είναι σχετικά περιορισμένα. Υπάρχουν όμως κάποιες περιπτώσεις που οφείλει η κυβέρνηση να εξερευνήσει. Για παράδειγμα, οι γενικοί φορείς της Κυβέρνησης, είχαν μόνο για το 2015 συνολική απόκλιση στόχων περίπου στα 570 εκ. Ευρώ. Συνεπώς πρέπει να τηρηθεί με προσήλωση η δημοσιονομική πειθαρχία, ειδικά στους φορείς που έχουν παρεκκλίνει. Επιπλέον, πρέπει να επανεξεταστούν ο περιορισμός των προσλήψεων, οι προγραμματισμένες μισθολογικές αυξήσεις και να δημιουργηθεί ένα αυστηρότερο αλλά κυριότερα ενιαίο σύστημα προμηθειών. Συν τοις άλλοις εκεί που πρέπει να εστιάσουμε είναι και η αναδιανομή των δαπανών, ώστε οι πόροι να πηγαίνουν εκεί που θα υπάρχει μεγαλύτερο αντίκρισμα.
Παρατηρούμε μια σταθερή άνοδο των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου προς τους ιδιώτες, τον Μάρτιο έφτασαν τα 5.6 δις ευρώ. Μια κυβέρνηση της ΝΔ πώς θα καταφέρει να μειώσει αυτό το ποσό και να ρίξει χρήμα στην αγορά, χωρίς να υπάρχει αρνητικός αντίκτυπος στο πλεόνασμα;
Η Νέα Δημοκρατία το 2014 κατάφερε να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα και παράλληλα να μειώσει κατά 70% τις ληξιπρόθεσμες οφειλές στα 3.3 δισ. στο τέλος του ίδιου χρόνου, από τα 8 δισ. που παρέλαβε το 2012. Όλες αυτές οι πληρωμές και οι επιστροφές φόρου, αποτελούν χρήματα που επιστρέψαμε στην πραγματική οικονομία. Αυτό μάλιστα συνέβη υπό πολύ δυσκολότερες συνθήκες αφού το 2012 όταν αναλάβαμε τη διακυβέρνηση παραλάβαμε 7% ύφεση και 10% έλλειμμα. Συνεπώς με σωστή διαχείριση, προγραμματισμό και στενή παρακολούθηση του προϋπολογισμού αυτό μπορεί να συμβεί. Ας ελπίσουμε πως όταν η παράταξη μας πάρει εντολή από τους πολίτες να κυβερνήσει, η ζημιά δε θα είναι ανεπανόρθωτη.
Παράλληλα, στο τραπέζι έχει μπει και το ζήτημα του χρέους, έστω και σε τρία βήματα, με το πρώτο να αφορά τη μείωση του ετήσιου κόστους εξυπηρέτησης. Αυτό δεν συνιστά μια διόρθωση της καθυστέρησης από το 2012 ή πάλι παραπεμπόμαστε στο μέλλον;
Υπάρχει δέσμευση του Eurogroup από το Νοέμβριο του 2012 για ρύθμιση του ζητήματος του χρέους εφ’ όσον πετύχουμε τους στόχους, την οποία οι Ευρωπαίοι όφειλαν να τηρήσουν. Υπάρχουν αρκετές προτάσεις στο τραπέζι, αλλά η κυβέρνηση οφείλει να πετύχει οριστική συμφωνία ελάφρυνσης με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Για παράδειγμα, η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, η θέσπιση ανώτατου ορίου αποπληρωμής των δανείων αυτών στο 1% του ΑΕΠ έως το 2050 και η μείωση και θέσπιση πλαφόν στο ύψος του επιτοκίου που θα πληρώνει η Ελλάδα για τα δάνεια του EFSF ίσο με 2% έως το 2050. Άλλα ενδεχόμενα θα ήταν η επιστροφή των κερδών του Ευρωσυστήματος από τα ελληνικά ομόλογα, ακόμα και η πρόωρη αποπληρωμή τμήματος του ελληνικού χρέους στο ΔΝΤ από τον ESM, από τα χρήματα που έχουν περισσέψει από το τρίτο πρόγραμμα. Δυστυχώς όμως, έχουμε μια Κυβέρνηση που πανηγυρίζει, παρ’ ότι δεν εξασφάλισε τίποτα από όλα αυτά στο τελευταίο Eurogroup.
