Κύριε πρόεδρε
Κυρίες και κύριοι σύνεδροι
Κυρίες και κύριοι προσκεκλημένοι
Εκπροσωπώντας τους Ανεξάρτητους Έλληνες και τον πρόεδρό
μας Πάνο Καμμένο χαιρετίζω το Συνέδριό σας. Εύχομαι επιτυχία στις εργασίες και
στο διάλογο που θα διεξάγετε. Η αξιωματική αντιπολίτευση είναι θεσμός και
πυλώνας του δημοκρατικού συστήματος. Οτιδήποτε καλό συντελείται στο εσωτερικό
της, είναι καλό για ολόκληρο το δημοκρατικό σύστημα.
Σκοπός της σημερινής παρουσίας των Ανεξαρτήτων Ελλήνων
στο Συνέδριό σας, δεν είναι να ασκήσουμε αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση. Δεν
θα σταθώ καν να απαντήσω σημείο-προς-σημείο σε προηγούμενους ομιλητές. Μολονότι
έθιξαν πράγματα που μας βρίσκουν αντίθετους. Κάποια στιγμή πρέπει να βρούμε πολιτικό
έδαφος πάνω στο οποίο μπορούμε να συμφωνήσουμε. Αρκεί να το θέλουμε. Θα θέσω «επί
τροχάδην» ορισμένα ζητήματα μαζί με αρκετά ερωτήματα.
Ως χώρα βρισκόμαστε σε μία ευαίσθητη φάση αναφορικά με
το κλείσιμο της αξιολόγησης και το άνοιγμα της συζήτησης για ρύθμιση στο χρέος.
Υπάρχει η γενική διάθεση όλων να λήξει αίσια για την Ελλάδα αυτή η φάση; Δίχως να αυθυποβάλλεται κανείς σε πολιτικές ατζέντες
άλλων, τρίτων; Επίσης, συμφωνούμε ότι οι πολιτικές λιτότητας δεν είναι δυνατό
να εκτείνονται στο διηνεκές και ότι πρέπει να περάσουμε στην ανάπτυξη; Και επειδή υπάρχει ένας γενικότερος
προβληματισμός για το κατά που πηγαίνει η ίδια η Ευρώπη, τίθεται ένα δίλημμα.
Οι Έλληνες και οι άλλοι λαοί, σκύβουμε το κεφάλι στις επιταγές του ακραίου
συντηρητισμού και του νεοφιλελευθερισμού και εκχωρούμε όλα τα δίκαια κεκτημένα
οδηγούμενοι στο σκοτάδι ενός νέου Μεσαίωνα, ή αγωνιζόμαστε για την Ευρώπη του
ανθρωπισμού, της δικαιοσύνης, των δικαιωμάτων, της αλληλεγγύης, της συνοχής,
της δημιουργίας, της ευημερίας; Μία Ευρώπη όπως την οραματίστηκαν οι πατριάρχες
της ευρωπαϊκής Ιδέας, ανάμεσά τους και ο αείμνηστος εθνάρχης Κωνσταντίνος
Καραμανλής;
Μιλώντας για ανάπτυξη, μιλάμε για επενδύσεις. Μέσα στο
ευρύτερο γεωπολιτικό τοπίο, η Ελλάδα αποτελεί πόλο ασφάλειας και σταθερότητας.
Παρουσιάζοντας παράλληλα αναπτυξιακή προοπτική και δυναμική: στην Ενέργεια, τις
Μεταφορές, την Τεχνολογία, τη Βιομηχανία, ιδίως δε, στον Τουρισμό. Είναι
αντιπροσωπευτικές της προοπτικής και της δυναμικής οι συμφωνίες μας, διμερείς
και τριμερείς, με δυνατούς εταίρους όπως Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Ιράν, Ισραήλ,
Αίγυπτο, Κύπρος και άλλα κράτη. Τόση κινητικότητα, είχε να παρατηρηθεί από το
2009! Με το κλείσιμο της αξιολόγησης και την έναρξη της συζήτησης για ρύθμιση
του χρέους, ο διακόπτης της Οικονομίας γυρίζει για τα καλά προς τη σωστή
κατεύθυνση. Ήδη οι ενδείξεις και τα πραγματικά στοιχεία είναι θετικά. Είμαστε
διατεθειμένοι να περιβάλλουμε, με ουσιαστική στήριξη, την προσπάθεια που
καταβάλει όχι απλά η κυβέρνηση, αλλά η Ελλάδα; Ή θα πυροβολήσουμε τα πόδια μας,
ενώ η διαδρομή βρίσκεται στην ευθεία που οδηγεί στο βάθρο;
Είμαστε, ακόμη, σε θέση να συμφωνήσουμε όλοι ότι το
περίφημο «νοικοκύρεμα» -στο οποίο ομνύουν πολλοί- επιτυγχάνεται και αρχίζει από
την κάθαρση στο δημόσιο βίο; Την πάταξη της διαπλοκής, ειδικά όταν μιλάμε για
επιχειρηματίες που λειτουργούν ως «κράτος-εν-κράτει», εκβιάζοντας πολιτικούς με
τα Μέσα Ενημέρωσης που διαθέτουν; Απειλώντας ότι ανεβάζουν και κατεβάζουν
κυβερνήσεις όποτε θέλουν -κάτι που έχουν κάνει επανειλημμένως στο παρελθόν;
Σήμερα, την κυβέρνηση την πολεμάει το ίδιο ακριβώς οργανωμένο σύστημα -με τα
ίδια ακριβώς πρόσωπα- που πολέμησε τις
κυβερνήσεις του Κώστα Καραμανλή την περίοδο 2004-2009. Οι ίδιοι «νταβαντζήδες»,
κατά δήλωση του. Στα ενδιάμεσα χρόνια βλέπαμε να βαφτίζεται το κρέας ψάρι.
Μέχρι του βαθμού, το Καστελόριζο, τα μνημόνια, το PSI να παρουσιάζονται ως
φυσιολογικές αμετάκλητες ανάγκες και όχι ως απόρροια της λαθροχειρίας στο
έλλειμμα μέσω ΕΛΣΤΑΤ. Από μόνο του αυτό, ότι τα ίδια κέντρα και οι ίδιοι
άνθρωποι, πολεμούν δύο διαφορετικές κυβερνήσεις δεν μας λέει κάτι; Ποιοι
στέκονται λοιπόν στο δικό τους πλευρό ως άβουλα άνευρα -εξαρτώμενα θα πρόσθετα-
προσαρτήματα και ποιος με την πλευρά του δημοσίου συμφέροντος και της ίδιας της
Κοινωνίας;
Μπορούμε, επίσης, να συμφωνήσουμε ότι το «νοικοκύρεμα»
επιτυγχάνεται και αρχίζει με το κυνήγι της διαφθοράς -κρατικής και ιδιωτικής; Και
της φοροδιαφυγής -ειδικά της πολύ μεγάλης που κρύβεται στις γνωστές λίστες;
Μπορούμε, πέρα και πάνω από κόμματα, όσοι δεν τα φάγαμε -είτε μαζί είτε χώρια-
να ενώσουμε τις φωνές και τις δυνάμεις και να στείλουμε εκεί που πρέπει
εκείνους που πράγματι τα φάγανε; Και να τους πάρουμε πίσω και τα κλεμμένα;
Πολύς λόγος γίνεται επίσης για περικοπές στο Κράτος.
Προφανώς μιλάμε για έλεγχο της σπατάλης και εξορθολογισμό στη διαχείριση, στα
οικονομικά και στο προσωπικό. Όταν μιλάμε όμως για Παιδεία, Υγεία, Άμυνα,
Ασφάλεια, εκεί δεν χωρούν εκπτώσεις, ούτε και συμβιβασμοί. Προκρούστειες
λογικές πάνω σε αληθινούς δημόσιους υπηρέτες και σε πραγματικές εθνικές και
κοινωνικές ανάγκες, δεν γίνονται δεκτές ειδικά μάλιστα, προκειμένου για δοθεί
χώρος σε ιδιωτικά συμφέροντα.
Προκρούστειες λογικές δεν χωρούν πάνω απ’ όλα στα
Εθνικά Θέματα, ούτε φυσικά και νεωτερισμοί.
Στο Κυπριακό, λύση είναι μόνο εκείνη που ανατρέπει το
καθεστώς κατοχής και παρανομίας και κάνει πράξη το Διεθνές Δίκαιο. Στο Σκοπιανό, ισχύουν ανυποχώρητες οι γραμμές
μας όπως τις επιβεβαίωσε τελευταία η εκπρόσωπος της κυβέρνησης. Ο τριγωνικός δεσμός
Ελλάδας-Ομογένειας-Ορθοδοξίας είναι επίσης για εμάς σημαντικός, σπουδαίος και
αδιαπραγμάτευτος και πιστεύουμε ότι έτσι πρέπει να θεωρείται για το σύνολο του
πολιτικού μας συστήματος, έστω κι αν χρειαστεί κάποιοι να παραμερίσουν
αγκυλώσεις και προκαταλήψεις.
Τέλος, υπάρχει η υπόθεση του Προσφυγικού. Είναι διεθνές
ζήτημα. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει μεγέθη που βρίσκονται εντός της
κλίμακας των δυνάμεων και των δεσμεύσεών της. Η εσωτερική κατάσταση οδηγείται
σε πλήρη εξομάλυνση. Η συνολική λύση απαιτεί εκτόνωση του Συριακού και
συμμετοχή της Ευρώπης από τη μία και της Τουρκίας από την άλλη στα βάρη,
αναλογικά με τις δυνάμεις και τις δεσμεύσεις καθενός. Η Ελλάδα αποτελεί διεθνές
παράδειγμα προς μίμηση ως προς την προσφορά και την παρουσία της στο ζήτημα και
αυτό της προσφέρει πλεόνασμα στήριξης και συμπαράστασης -ακόμη και για το οικονομικό
μας πρόβλημα- από ισχυρούς συντελεστές της διεθνούς σκηνής.
Ειδικά στα τελευταία που ανέφερα, Εθνικά Θέματα και
Προσφυγικό, η συνεννόηση πρέπει να θεωρείται αυτονόητη, πολύ περισσότερο η
υπευθυνότητα. Ως θετικές αξιολογούμε τις επιλογές της ηγεσίας της Νέας
Δημοκρατίας να συμφωνήσει στο θέμα της συνεργασίας με το ΝΑΤΟ και να δώσει
απάντηση στις προκλήσεις Όρμπαν. Σε αυτά τα θέματα επίσης, είναι ευθύνη όλων
μας να μην παραχωρούμε δικαιώματα για παρεμβάσεις και εντυπώσεις στα άκρα και
τους ακραίους. Είτε είναι σκίνχεντς με άρβυλα, είτε έχουν παρεισφρύσει σε
αστικά κόμματα ενδεδυμένοι με κοστούμι και γραβάτα. Ελπίζουμε η Νέα Δημοκρατία,
ορμώμενη από τις αρχές του ιδρυτή της Κωνσταντίνου Καραμανλή και τους
συνεχιστές της πολιτικής του φιλοσοφίας ενάντια στα άκρα και τους ακραίους, να
αφυπνιστεί απέναντι στο φαινόμενο αυτό προστατεύοντας την ιστορική της
ταυτότητα και παράδοση, που είναι μέρος της ιστορικής ταυτότητας και παράδοσης
ολόκληρης της σύγχρονης Πολιτικής Ιστορίας μας.
Κυρίες και κύριοι σύνεδροι
Η Πολιτική δεν είναι πάντα μία υπόθεση διαμάχης, πόσο
μάλλον τυφλής σύγκρουσης. Υπάρχουν περιθώρια για συνεννόηση και σύγκλιση,
ειδικά όταν το προτάσσει η εθνική και κοινωνική ανάγκη και συγκυρία. Πρέπει
όμως να αντιμετωπίσουμε με θάρρος και ειλικρίνεια ζητήματα και ερωτήματα όπως
τα προηγούμενα, με το χέρι στην καρδιά και όχι στην τσέπη -είτε από συμφέρον,
είτε από αδιαφορία.
