Τη
διαβεβαίωση ότι κανένας δημόσιος υπάλληλος δεν θα δει το μισθό του να
μειώνεται μέσα στο 2016, αντιθέτως με τις επανακατατάξεις των βαθμών και
το ξεπάγωμα της μισθολογικής εξέλιξης πολλοί θα τον δουν να αυξάνεται, δίνει και πάλι, αυτή τη φορά μέσω συνέντευξής του, ο αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Χριστόφορος Βερναρδάκης.Παράλληλα ο κ. Βερναρδάκης τονίζει ότι στόχος είναι να εξορθολογισθούν οι ανισότητες, γι’ αυτό και «τα επόμενα χρόνια θα βλέπουμε τις ωριμάνσεις, διαφορετικά για τους αποφοίτους Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης και διαφορετικά για τους υπόλοιπους υπαλλήλους», ώστε «σε βάθος πενταετίας-εξαετίας ίσως και παραπάνω, να μπορέσει να υπάρξει μία διαφοροποίηση κινήτρων στο Δημόσιο». Επιπλέον, ο αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης εξηγεί ότι δεν θα χρειαστούν επιπλέον κονδύλια γι’ αυτές τις αυξήσεις, καθώς το τελευταίο διάστημα το Δημόσιο έχει χάσει 370.000 υπαλλήλους, με αποτέλεσμα να επιβαρυνθεί το ασφαλιστικό.
Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του αναπληρωτή υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Χριστόφορου Βερναρδάκη στο real fm είναι το εξής:
Δημοσιογράφος: Περάσαμε ένα έντονο Σαββατοκύριακο και διαπιστώσαμε ότι η κυβέρνηση συνεχίζει μόνη της.
Χρ.Βερναρδάκης: Εντάξει μόνη της αλλά όχι απομονωμένη όμως.
Δημοσιογράφος: Καλά φυσικά δε λέει κανείς μόνη της αφού είναι μία κυβέρνηση με μία νωπή λαϊκή εντολή.
Χρ.Βερναρδάκης: Αντιδιαστέλλω τις ερμηνείες της μοναξιάς δηλαδή.
Δημοσιογράφος: Πάντως συναίνεση όμως δε βρήκατε από τα άλλα κόμματα, μάλιστα άκουσα να λένε και τι συναίνεση, άκουσα και τον κύριο Λεβέντη, ο οποίος είπε σε τι να συναινέσουμε αφού όλα είναι προαποφασισμένα.
Χρ.Βερναρδάκης: Διαφωνώ στο ότι όλα είναι προαποφασισμένα και όλα ληγμένα, νομίζω ότι υπάρχει και δεν το λέω σε αυτή την περίοδο, σε όλες τις περιόδους το έλεγα. Υπάρχουν ανοικτά ζητήματα κάθε στιγμή, και κάθε μέρα θα έλεγε κανείς και αυτό απαιτεί σκληρή διαπραγμάτευση και τη διακύβευση κάθε φορά αυτών που πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνουν για το καλύτερο της κοινωνίας. Επομένως πιστεύω ότι η συναίνεση μπορεί να μην έγινε επιθυμητή αλλά νομίζω ότι είναι μπροστά μας, είναι ευπρόσδεκτη κάθε σοβαρή πρόταση η οποία μπορεί να δουλέψει για το καλό της κοινωνίας, στα δεδομένα πλαίσια της δημοσιονομικής ασφυξίας την οποία έχει η χώρα εδώ και αρκετά χρόνια. Κανένας δε ζητάει μία συναίνεση στη λογική ότι θα μειωθούν όλες οι διαφωνίες ή ότι δεν θα υπάρξουνε διαφορετικές επιλογές. Νομίζω ότι αυτό που θα πρέπει να επιχειρήσουμε πολύ σοβαρά, όχι μόνο αυτή η κυβέρνηση αλλά γενικότερα, είναι να ανοίξει τις διαδικασίες μίας οριζόντιας επικοινωνίας μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, έτσι ώστε να δούμε εάν μπορούν να προκύψουν αποτελέσματα συγκριτικά καλύτερα από εκείνα που έχουμε να διαχειριστούμε. Μία διαδικασία είναι η κοινοβουλευτική, μία άλλη διαδικασία είναι όταν εξαντλούνται οι συζητήσεις των πολιτικών αρχηγών, να μπορούν να υπάρξουν και άλλες πιθανώς, αλλά η γνώμη μου είναι ότι όταν υπάρχουν ζητήματα που ξεπερνούν τα όρια μία κυβερνητικής θητείας, της όποιας κυβέρνησης είναι στην εξουσία, νομίζω ότι θα πρέπει να υπάρχουν δικλείδες πιο θεσμοθετημένου διαλόγου. Εγώ δεν είμαι απαισιόδοξος, εγώ δεν πιστεύω ότι το κλίμα είναι τόσο αρνητικό, θα δούμε καλές εξελίξεις….
Δημοσιογράφος: Τα κόμματα της αντιπολίτευσης μεταξύ των άλλων σας αντιτείνουν και τη δική σας στάση όταν ήσασταν αντιπολίτευση. Ότι σε τίποτα δεν δώσατε συναίνεση ακόμη και στο θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας σε μία κομβική στιγμή, είχε πει τότε ο κ.Τσίπρας ότι «εγώ δεν πρόκειται να ψηφίσω κανέναν, θέλω να πάω σε εκλογές». Δε δώσατε δηλαδή συναίνεση ούτε σε νομοσχέδιο, ούτε σε πολιτικές, ούτε σε τίποτα.
Χρ.Βερναρδάκης: Μα εδώ δεν υπάρχει συναίνεση σε ένα νομοσχέδιο. Σε τι δεν δόθηκε τότε συναίνεση; Δεν δόθηκε συναίνεση σε μία πολιτική-και έχουν δίκιο που το λένε- αλλά και εγώ θα απαντήσω όμως ότι σωστά τότε δεν δόθηκε συναίνεση υπό την έννοια ότι τότε υπήρχε η μονομερής εκ μέρους της κυβέρνησης απαίτηση να εφαρμοσθεί μία συγκεκριμένη πολιτική, χωρίς μεταβατικά στάδια, χωρίς διαπραγματεύσεις σκληρές, η οποία έριχνε όλο το βάρος στις πλάτες του ελληνικού λαού. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ένα νομοσχέδιο…
Δημοσιογράφος: Κύριε υπουργέ, έχει μεγάλη διαφορά η πολιτική που τώρα ακολουθείται από την πολιτική που τότε ακολουθούνταν;
Χρ.Βερναρδάκης: Βεβαίως με την έννοια ότι τότε υπήρχε μία μονομερής περικοπή των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, παρά το γεγονός ότι υπήρξαν διαφορετικές απόψεις και πολιτικές στη διαχείριση του ασφαλιστικού. Δηλαδή πως θα μπορούσε να δοθεί μία συναίνεση εκ των υστέρων , όταν δηλαδή γινότανε αυτή η περικοπή και μετά ζητούσαμε τη συναίνεση. Εδώ έχουμε να διαχειρισθούμε ένα θέμα, το οποίο μάλιστα δεν έχει αποκρυσταλλωθεί σε Νόμο, έχει ορισμένες βασικές γραμμές, οι οποίες δεν αφορούν τη συγκεκριμένη κυβέρνηση αφορούν την επόμενη τριακονταετία κοινωνικού συστήματος της χώρας. Και αυτό ξεπερνάει την κυβέρνηση. Δεν έχει η κυβέρνηση ένα στόχο περικοπών ,δραστικών οριζόντιων, σε βάθος. Έχει την δυνατότητα ή αν θέλετε την ευκαιρία να διαχειρισθεί ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, στο οποίο όμως θα πρέπει να βάλουμε όλοι μαζί τα βασικά του θεμέλια. Δεν είναι ένας Νόμος για έναν χρόνο αυτός.
Δημοσιογράφος: Το 153 εσείς πως το θεωρείται ως μία πλειοψηφία η οποία μπορεί να σας βγάλει μακροπρόθεσμα ή θα χρειασθεί μία κυβερνητική διεύρυνση; Βλέπω και την κυρία Γεροβασίλη σήμερα στο real.gr που λέει ότι θα γίνει διεύρυνση τους επόμενους μήνες. Υπάρχει κάτι που σας κάνει να το πιστεύετε ή είναι ένας ευσεβής πόθος;
Χρ.Βερναρδάκης: Δεν ξέρω που αναφέρετε η κυρία Γεροβασίλη, δεν μπορώ να μιλήσω για κάποιο θέμα το οποίο δεν το γνωρίζω. Από τη δική μου την πλευρά αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι υπάρχει μία κοινοβουλευτική πλειοψηφία η οποία είναι στους 153, βέβαια δεν είναι πολύ μεγάλη….
Δημοσιογράφος: Φοβάστε διαρροές πιθανώς στο ασφαλιστικό που είναι ένα πολύ βαρύ Νομοσχέδιο;
Χρ.Βερναρδάκης: Νομίζω πως όχι. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ένα τέτοιο θέμα. Βεβαίως όπως το λέτε, είναι ένα κρίσιμο τεστ για την κυβέρνηση, αυτό είναι αλήθεια. Εγώ όμως πιστεύω ότι σε όλα τα Νομοσχέδια από δω και πέρα, σε όλες τις νομοθετικές πρωτοβουλίες, πρέπει ο διάλογος να είναι όσο το δυνατόν πιο ανοικτός, πιο διαφανής και να επιζητούνται συνεργασίες ή συναινέσεις ακόμη και «α λα καρτ». Δηλαδή νομίζω ότι η Βουλή θα πρέπει να αναβαθμίσει και τον πολιτικό διάλογο και τις πρωτοβουλίες της , έτσι ώστε πράγματι τα επόμενα πολλά χρόνια να υπάρχει ένα άλλου τύπου πολιτικό σύστημα, με άλλου τύπου παρεμβάσεις. Αυτό είναι κατά τη γνώμη μου προφανές ότι πρέπει να συμβαίνει, όχι μόνο σήμερα αλλά και πάντοτε. Νομίζω ότι ‘σήμερα που δεν έχουμε να διαχειρισθούμε ένα Νόμο αλλά έχουμε να διαχειρισθούμε την ελληνική κοινωνία του μέλλοντος και να θέσουμε τις βάσεις διαρθρωτικών αλλαγών, επομένως αυτό το πράγμα πρέπει να αποτελεί πεδίο συζήτησης αν μη τι άλλο και πολλές φορές πεδίο «ατ χοκ» συναινέσεων ή πλειοψηφιών σε πολλά θέματα.
Δημοσιογράφος: Διέκρινα τις τελευταίες ημέρες ένα φλερτ, ένα μεγαλύτερο άνοιγμα στον κύριο Λεβέντη, ανεξαρτήτως εάν αυτός είπε μετά ότι θέλει Οικουμενική κυβέρνηση και ότι δεν θέλει να γίνει τσόντα κλπ. Όμως το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός φέρεται να του είπε έλα να τα πούμε, βλέπω θετικά κάποιες από τις εννέα προτάσεις σου κλπ, έχει δώσει τροφή να λέμε ότι υπάρχει κάποιο φλερτ με τον κ.Λεβέντη. Δηλαδή είναι έτσι ή όχι; Θα μπορούσε ο κύριος Λεβέντης να αποτελούσε τον τρίτο κυβερνητικό παρτενέρ;
Χρ. Βερναρδάκης: Δεν το ξέρω αυτό να σας πω, δεν το ξέρω. Ο πρωθυπουργός οφείλει να σέβεται κάθε πολιτική δύναμη που εκπροσωπείται στο Κοινοβούλιο και μπορεί να συμβάλλει με κάποιες προτάσεις. Είναι προφανές ότι του ποιος λέει τι, υπάρχει ένα θέμα και το τι λέει, επομένως κάθε πρόταση και κάθε άποψη θα πρέπει να εξετάζεται και υπ΄αυτήν την έννοια νομίζω ότι μίλησε ο πρωθυπουργός. Δεν νομίζω ότι είναι της ώρας, μία τέτοια συνεργασία, μία τέτοια διεύρυνση αλλά βεβαίως στην πολιτική κανείς δεν γνωρίζει πως εξελίσσονται τα πράγματα, είναι γεγονός αυτό.
Δημοσιογράφος: Ένα από τα προαπαιτούμενα που θα πρέπει να ψηφισθούν μέχρι τις 18 Δεκεμβρίου είναι και το δικό σας, το ενιαίο μισθολόγιο.
Χρ. Βερναρδάκης: Δικό μας και του υπουργείου Οικονομικών.
Δημοσιογράφος: Εκεί έχετε πει ότι δεν θα υπάρχουν μειώσεις μισθών. Επιμένετε σε αυτό και θα αφορά όλους τους υπαλλήλους;
Χρ. Βερναρδάκης: Θα αφορά όλους τους υπαλλήλους. Κοιτάξετε και το μισθολόγιο είναι ένα ζήτημα που δεν αφορά το 2016, αφορά και τη διάρθρωση που θα έχουμε στο εξής και για τα επόμενα πολλά χρόνια των μισθών στο Δημόσιο Τομέα. Η λογική είναι να εξορθολογισθούν οι ανισότητες, ξεκινάμε από ένα βασικό, ότι αυτό που έχουμε σήμερα ως βασικό μισθό και ως κατάταξη των υπαλλήλων στα βαθμολογικά και μισθολογικά κλιμάκια, δεν θα επιφέρει καμία μείωση και βεβαίως τα επόμενα χρόνια θα βλέπουμε τις ωριμάνσεις, διαφορετικά για τους αποφοίτους Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης και διαφορετικά για τους υπόλοιπους υπαλλήλους, δηλαδή έχει ένα βάθος πενταετίας-εξαετίας ίσως και παραπάνω, για να μπορέσει να υπάρξει μία διαφοροποίηση κινήτρων στο Δημόσιο αλλά αυτό αφορά την εξέλιξή του. Για το 2016 η αφετηρία είναι ότι δεν θα έχουμε μειώσεις, αντιθέτως μάλιστα στις επανακατατάξεις των βαθμών των δημοσίων υπαλλήλων και το ξεπάγωμα της μισθολογικής εξέλιξης για ένα μεγάλο κομμάτι των δημοσίων υπαλλήλων θα υπάρξουν αυξήσεις, φυσικά όχι εκτός των ορίων του προϋπολογισμού και των δημοσιονομικών ορίων αλλά μικρές αυξήσεις που θα προκύψουν από αυτήν την επανακατάταξη.
Δημοσιογράφος: Αυτές οι αυξήσεις θα προκύψουν ως έξτρα κονδύλια στον προϋπολογισμό γιατί διαφορετικά εάν είναι δημοσιονομικά ουδέτερο το μισθολόγιο, η λογική λέει ότι για να πάρουν αυξήσεις κάποιοι, σε κάποιος άλλους θα πρέπει να γίνουν μειώσεις.
Χρ. Βερναρδάκης: Όχι, θα σας πως ένα παράδειγμα. Ήδη φέτος το Δημόσιο έχει, ενώ το μισθολογικό του κόστος παραμένει σταθερό, να ξέρετε ότι ακόμη και σήμερα το Δημόσιο μειώνεται πάρα πολύ. Επομένως δεν θα έχουν μειώσεις κάποιοι, απλά θα μπορούμε να διαχειρισθούμε καλύτερα τα δημοσιονομικά πλεονάσματα που θα έχουμε. Ήδη φέτος έχουμε 15000 λιγότερους δημοσίους υπαλλήλους, εντός του 2015. Βεβαίως πρέπει να λάβουμε και κάτι άλλο υπ΄όψιν το οποίο σχετίζεται με το ασφαλιστικό που λέγαμε στην αρχή. Το τελευταίο διάστημα το Δημόσιο έχασε περίπου 370 χιλιάδες ανθρώπους κυρίως μέσα από τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις. Το κόστος 370 χιλιάδων ανθρώπων στο ασφαλιστικό και στο συνταξιοδοτικό, είναι τεράστιο. Είναι μία επιβάρυνση, η οποία μπορεί να μείωσε το μισθολογικό κόστος του Δημοσίου, επιβάρυνε καταλυτικά το ασφαλιστικό. Επομένως, καμία πολιτική δεν είναι μονοσήμαντη. Δηλαδή η μείωση του Δημόσιου Τομέα που ήταν μία πολιτική που έγινε και τυφλά πολλές φορές, επιβάρυνε έναν άλλο τομέα. Και πρέπει σήμερα η χώρα να διαχειρισθεί αυτή την καταιγίδα των συνταξιοδοτήσεων και την εγγύηση των συντάξεων. Επομένως υπάρχει ένα πρόβλημα που δείχνει και την αποτυχία του μείγματος πολιτικής που εφαρμόσθηκε τα προηγούμενα χρόνια.
aftodioikisi.gr
