Ερώτηση για την ταλαιπωρία που υφίστανται άτομα με αναπηρία κατά τις
διαδικασίες πιστοποίησης, προκειμένου να λάβουν τα σχετικά επιδόματα,
κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής Κορινθίας κ. Κώστας Κόλλιας προς τον
Υπουργό Εργασίας, την οποία συνυπογράφουν περισσότεροι από είκοσι
Βουλευτές. Αναφορικά με το θέμα ο κ. Κόλλιας δήλωσε:
«Πρόσφατα είδαν το φως της δημοσιότητας καταγγελίες του Σωματείου Ατόμων με Αναπηρία Κορινθίας, σχετικά με την απαράδεκτη κατάσταση που υφίσταται στις διαδικασίες αξιολόγησης από τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας. Το πρόβλημα βεβαίως δεν είναι καινούριο. Δυστυχώς, το γραφείο μου γίνεται σχεδόν καθημερινά αποδέκτης τέτοιων καταγγελιών, οι οποίες ως επί το πλείστον αφορούν την απαράδεκτα χρονοβόρα διαδικασία που απαιτείται για τη χορήγηση ή ανανέωση των σχετικών επιδομάτων.
Η χρονοτριβή ξεκινά ήδη από τη διαδικασία κατάθεσης της σχετικής αίτησης από τον δικαιούχο, που απαιτεί τουλάχιστον δύο μήνες. Στη συνέχεια, ορίζεται η ημερομηνία εξέτασης, έπειτα από αρκετούς μήνες, από την υγειονομική επιτροπή. Υπάρχουν βεβαίως και παθήσεις, όπως οι νευρολογικές, όπου οι καθυστερήσεις είναι πολύ μεγαλύτερες. Εάν χρειαστεί και δευτεροβάθμια επιτροπή, ο χρόνος αναμονής αυξάνεται. Ο τελευταίος Γολγοθάς αφορά στο χρόνο που απαιτείται μεταξύ της γνωστοποίησης της απόφασης, της κοινοποίησής της στο σχετικό ταμείο και της τελικής πληρωμής. Τελικά, κατά μέσο όρο, οι δικαιούχοι χρειάζεται να περιμένουν το λιγότερο ένα έτος για να λάβουν το όποιο βοήθημα δικαιούνται. Δυστυχώς, αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται κάθε ένα ή δύο χρόνια ακόμα και για ανθρώπους με μη αναστρέψιμες παθήσεις, για τους οποίους η αρμόδια Επιτροπή θα έπρεπε να είχε χορηγήσει άπαξ τα επιδόματα επ’ αόριστον.
Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο τραγική όταν υπάρχει αίτημα για κατ’ οίκον εξέταση. Ειδικά στην Κορινθία, δικαιούχοι που δεν μπορούν ή δεν πρέπει να μετακινηθούν, είτε περιμένουν μήνες για την εξέταση, χάνοντας στο μεταξύ όλες τις παροχές που δικαιούνται, είτε αναγκάζονται να μετακινηθούν. Βαριά περιστατικά, με κίνδυνο για τη ζωή τους, με δικά τους έξοδα και απίστευτη ταλαιπωρία για τις οικογένειες, αναγκάζονται να παρουσιαστούν αυτοπροσώπως στην επιτροπή.
Όλα τα παραπάνω, πέρα από την προφανή ταλαιπωρία και τα έξοδα που συνεπάγονται, σημαίνουν ότι τα άτομα με αναπηρία στερούνται την απολύτως απαραίτητη οικονομική στήριξη και περίθαλψη από την πολιτεία. Μέχρι στιγμής έχουν δοθεί τέσσερις παρατάσεις για τη συνέχιση χορήγησης συντάξεων αναπηρίας. Οι λίστες αναμονής για πιστοποίηση αναπηρίας είναι τεράστιες, η τελευταία παράταση έληξε στις 30 Απριλίου 2014 και αυτή τη στιγμή χιλιάδες δικαιούχοι είναι επί ξύλου κρεμάμενοι. Επισημαίνω δε ότι, όσο καθυστερούν οι γνωματεύσεις, οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν να επωφεληθούν ούτε από άλλα βοηθήματα, όπως το κοινωνικό τιμολόγιο της ΔΕΗ και οι φοροαπαλλαγές και εκπτώσεις που δικαιούνται.
Τα Σωματεία Ατόμων με Αναπηρία αιτούνται δικαίως νέα παράταση μέχρι το τέλος του έτους και αυτό τους το αίτημα στηρίζω, μεταξύ άλλων με την ερώτηση που κατέθεσα. Πλην όμως οι παρατάσεις δεν λύνουν το βασικό πρόβλημα, που είναι η λειτουργία των ΚΕΠΑ. Στην ερώτηση που κατέθεσα παραθέτω τα προβλήματα, καθώς και ορισμένες προτάσεις και αιτήματα των ατόμων με αναπηρία. Κάποια μέτρα έχουν δρομολογηθεί, για άλλα αναμένω την τοποθέτηση των υπουργείων. Όμως σε κάθε περίπτωση, η ποιότητα ενός κράτους και μιας κοινωνίας κρίνεται από το πώς αντιμετωπίζει τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, και η χώρα μας, αυτή τη στιγμή, σε ό,τι αφορά τους συνανθρώπους μας με αναπηρία, παίρνει κάτω από τη βάση.»
«Πρόσφατα είδαν το φως της δημοσιότητας καταγγελίες του Σωματείου Ατόμων με Αναπηρία Κορινθίας, σχετικά με την απαράδεκτη κατάσταση που υφίσταται στις διαδικασίες αξιολόγησης από τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας. Το πρόβλημα βεβαίως δεν είναι καινούριο. Δυστυχώς, το γραφείο μου γίνεται σχεδόν καθημερινά αποδέκτης τέτοιων καταγγελιών, οι οποίες ως επί το πλείστον αφορούν την απαράδεκτα χρονοβόρα διαδικασία που απαιτείται για τη χορήγηση ή ανανέωση των σχετικών επιδομάτων.
Η χρονοτριβή ξεκινά ήδη από τη διαδικασία κατάθεσης της σχετικής αίτησης από τον δικαιούχο, που απαιτεί τουλάχιστον δύο μήνες. Στη συνέχεια, ορίζεται η ημερομηνία εξέτασης, έπειτα από αρκετούς μήνες, από την υγειονομική επιτροπή. Υπάρχουν βεβαίως και παθήσεις, όπως οι νευρολογικές, όπου οι καθυστερήσεις είναι πολύ μεγαλύτερες. Εάν χρειαστεί και δευτεροβάθμια επιτροπή, ο χρόνος αναμονής αυξάνεται. Ο τελευταίος Γολγοθάς αφορά στο χρόνο που απαιτείται μεταξύ της γνωστοποίησης της απόφασης, της κοινοποίησής της στο σχετικό ταμείο και της τελικής πληρωμής. Τελικά, κατά μέσο όρο, οι δικαιούχοι χρειάζεται να περιμένουν το λιγότερο ένα έτος για να λάβουν το όποιο βοήθημα δικαιούνται. Δυστυχώς, αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται κάθε ένα ή δύο χρόνια ακόμα και για ανθρώπους με μη αναστρέψιμες παθήσεις, για τους οποίους η αρμόδια Επιτροπή θα έπρεπε να είχε χορηγήσει άπαξ τα επιδόματα επ’ αόριστον.
Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο τραγική όταν υπάρχει αίτημα για κατ’ οίκον εξέταση. Ειδικά στην Κορινθία, δικαιούχοι που δεν μπορούν ή δεν πρέπει να μετακινηθούν, είτε περιμένουν μήνες για την εξέταση, χάνοντας στο μεταξύ όλες τις παροχές που δικαιούνται, είτε αναγκάζονται να μετακινηθούν. Βαριά περιστατικά, με κίνδυνο για τη ζωή τους, με δικά τους έξοδα και απίστευτη ταλαιπωρία για τις οικογένειες, αναγκάζονται να παρουσιαστούν αυτοπροσώπως στην επιτροπή.
Όλα τα παραπάνω, πέρα από την προφανή ταλαιπωρία και τα έξοδα που συνεπάγονται, σημαίνουν ότι τα άτομα με αναπηρία στερούνται την απολύτως απαραίτητη οικονομική στήριξη και περίθαλψη από την πολιτεία. Μέχρι στιγμής έχουν δοθεί τέσσερις παρατάσεις για τη συνέχιση χορήγησης συντάξεων αναπηρίας. Οι λίστες αναμονής για πιστοποίηση αναπηρίας είναι τεράστιες, η τελευταία παράταση έληξε στις 30 Απριλίου 2014 και αυτή τη στιγμή χιλιάδες δικαιούχοι είναι επί ξύλου κρεμάμενοι. Επισημαίνω δε ότι, όσο καθυστερούν οι γνωματεύσεις, οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν να επωφεληθούν ούτε από άλλα βοηθήματα, όπως το κοινωνικό τιμολόγιο της ΔΕΗ και οι φοροαπαλλαγές και εκπτώσεις που δικαιούνται.
Τα Σωματεία Ατόμων με Αναπηρία αιτούνται δικαίως νέα παράταση μέχρι το τέλος του έτους και αυτό τους το αίτημα στηρίζω, μεταξύ άλλων με την ερώτηση που κατέθεσα. Πλην όμως οι παρατάσεις δεν λύνουν το βασικό πρόβλημα, που είναι η λειτουργία των ΚΕΠΑ. Στην ερώτηση που κατέθεσα παραθέτω τα προβλήματα, καθώς και ορισμένες προτάσεις και αιτήματα των ατόμων με αναπηρία. Κάποια μέτρα έχουν δρομολογηθεί, για άλλα αναμένω την τοποθέτηση των υπουργείων. Όμως σε κάθε περίπτωση, η ποιότητα ενός κράτους και μιας κοινωνίας κρίνεται από το πώς αντιμετωπίζει τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, και η χώρα μας, αυτή τη στιγμή, σε ό,τι αφορά τους συνανθρώπους μας με αναπηρία, παίρνει κάτω από τη βάση.»