Οι περισσότεροι Έλληνες έχουν μια περίεργη αίσθηση του
χιούμορ· και για την ακρίβεια, δεν έχουν καμιά σχέση με το χιούμορ, αλλά
με τη χυδαιότητα. Ό,τι τους συνδέει με τη φτήνια, τους ενθουσιάζει,
τους κάνει να γελούν και να χαίρονται… Στη θέα του κάθε γραφικού, του
κάθε αναξιοπαθούντος, του κάθε νούμερου εν γένει, δείχνουν αξιοπρόσεκτη
για την επιστήμη της ψυχολογίας προσήλωση.Λατρεύουν τα καραγκιοζιλίκια μόνο και μόνο γιατί τους κάνουν να νιώθουν κάπως ανώτεροι. Όσο πιο κοντά στον πάτο της τροφικής αλυσίδας βρίσκεται το «ίνδαλμά» τους, τόσο περισσότερο εκτιμούν τον αμφιβόλου ποιότητος εαυτό τους. Η πλάκα τους σχετίζεται με τη γελοιότητα, τον εκπεσμό, την ασυγκράτητη χυδαιότητα. Τους ενθουσιάζει το κραυγαλέο και τους αναλύει σε γέλια ο εξευτελισμός.
Η προσβολή
Παρακολούθησα ενεός την ορκωμοσία του νέου δημάρχου του ιστορικού δήμου του Μαραθώνα. Εκτός από την εμφανή του αγωνία να ψελλίσει στοιχειωδώς τα ελληνικά, η γνωστή τηλεπερσόνα φαρμακόγλωσση Ηλίας Ψινάκης κάλεσε τους εργαζομένους του δήμου να λούζονται και να πλένονται για να μην βρομάνε. Το απίθανο δεν είναι η πρωτοφανούς αγένειας χοντροκοπιά τού… χιουμορίστα «μάνατζερ», ενός βλαχοδήμαρχου που μέσα στην αίθουσα φορά γυαλιά ηλίου σαν τυρόγαλο τρίτης κατηγορίας, αλλά η απάθεια των υπαλλήλων που δεν αντέδρασαν! Το ότι δεν εξανέστησαν οι υπάλληλοι με την ακραία προσβολή ενός τύπου της αφρώδους επικαιρότητας, αλλά και το ότι ευρύτερα στο Διαδίκτυο όλοι εξέλαβαν τη χυδαιότητα για πλάκα ενός εκκεντρικού – που δεν είναι εκκεντρικός, αλλά απελπιστικά αντιαισθητικός –, δείχνει το μέγεθος της μεγάλης μας παρακμής.
Η απαξίωση
Αυτό είναι το λυπηρό για μια κοινωνία που δεν έχει καμιά δικαιολογία να ψελλίσει και καμιά άμυνα να αντιτάξει στην κακογουστιά και τον οχετό από τον οποίο τράφηκε στη διάρκεια της μεταπολίτευσης, έτσι που την αποκρουστική χυδαιότητα να την εκλαμβάνει ως λεπτεπίλεπτο χιούμορ! Συνέβησαν και άλλα πολλά ευτράπελα και εξόχως απογοητευτικά επί τη αναλήψει των δημαρχικών καθηκόντων του κυρίου Ψινάκη, όπως οι προτροπές του να είναι ευγενικοί οι υπάλληλοι, να μιλούν ευπρεπώς και να μην λένε «μαλακίες» ή «πίπες», δίνοντας πάραυτα το παράδειγμα του ευγενικώς εκφράζεσθαι με τη διακριτικότητα και την ευφράδεια που τον διακρίνει… Αυτή η κοινωνία που προκρίνει παρόμοιους δημάρχους, οι οποίοι στο απόλυτο σκοτάδι της αχανούς αμάθειας απαξιώνουν τον υπέρτατο τίτλο της δημοκρατίας, αυτόν του δημάρχου, προκρίνοντας αντί αυτού εκείνον του… «μάνατζερ», είναι απλώς άξια της μοίρας της και της παρακμής της. Κατά τα άλλα, ο «μάνατζερ» ξεκίνησε τη βαρυσήμαντη πολιτική του καριέρα ενεργοποιώντας τις υψηλές του επαφές με το μισό Χόλιγουντ, όπως ανέφερε, προφανώς για να συνδράμει κι αυτό στα της καθαριότητας, της αποχέτευσης και της αναβάθμισης των υποδομών του δήμου. Αν δείτε στον Μαραθώνα τον Τομ Κρουζ να ξεχορταριάζει τα χαντάκια, μην εκπλαγείτε… Το έχει κανονίσει ο Ψινάκης…
airetos.gr
