Ο Γιάννης Μποσταντζόγλου και
η
Δήμητρα Παπαδήμα πρωταγωνιστούν στην πιο ανατρεπτική
παράσταση της Αθήνας
Γιάννης Μποσταντζόγλου: «Οι λαοπλάνοι πολιτικοί μας
παίζουν κακό θέατρο»
Δήμητρα Παπαδήμα: «Αλλοίμονο αν δεν περιμέναμε σε
καλύτερες ημέρες. Έχουμε και ένα παιδί 17 χρονών, που αποτελεί την κυριότερη
ελπίδα και προτεραιότητα στη ζωή μας»
Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ.
Θεοδωρακόπουλο
Η αιώνια πάλη που δεν
βγάζει εδώ και χιλιετίες νικητή, όπως αυτή αποτυπώθηκε από τον μεγάλο συγγραφέα
Έρικ-Εμάνουελ Σμιτ, ανάμεσα σε άνδρα και γυναίκα διαδραματίζεται στο θέατρο
Ήλιου κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή.
Ο Γιάννης Μποσταντζόγλου σε
έναν ρόλο που αιφνιδιάζει και προκαλεί πληθώρα συναισθημάτων είναι «αντιμέτωπος»
με την γυναίκα του και προσπαθεί να την ανακαλύψει...τα καταφέρνει ή όχι; Ο
ίδιος με το ρόλο του σκιαγραφεί το κάθε άνδρα που προσπαθεί να ερμηνεύσει το πιο
πολύπλοκο μυστήριο που δεν είναι άλλο από την γυναίκα.
Από την άλλη πλευρά η Δήμητρα Παπαδήμα, δίνει την δική
της μάχη για να εισχωρήσει στο μυαλό αλλά και στις απόκρυφες σκέψεις του συζύγου
της.
Η ερμηνεία της, συγκλονιστική θα κάνει ακόμη και τους
πιο σκληρούς θεατές να δακρύσουν.
Πως μια γυναίκα σε ώριμη ηλικία νιώθει απέναντι στον
άνδρα της;
Ποιες μαύρες σκέψεις κυριαρχούν στο μυαλό της και πως
την αντιμετωπίζει ο άνδρας της όταν εκείνη πάει να τον πλησιάσει;
Σίγουρα ένα έργο που αξίζει να το επισκεφτούν όλοι οι
θεατρόφιλοι –και όχι μόνο στην Αθήνα.
Το Πινάκιο βρέθηκε στην σκηνή, λίγο πριν διαδραματιστεί
για ακόμη ένα βράδυ η μάχη της ύπαρξης ανάμεσα στο αρσενικό και το
θηλυκό...
Οι δύο καταξιωμένοι ηθοποιοί δεν στάθηκαν στην καινοτόμα
και ανατρεπτική παράσταση που ανεβάζουν, αλλά δεν δίστασαν να μιλήσουν για ένα
κόσμο που δύσκολα γελά πια, επειδή είναι μπουχτισμένος από την κρίση. Θεωρούν δε
ότι τώρα είναι η εποχή που το θέατρο αλλά και οι τέχνες γενικότερα πρέπει να
αναδυθούν και να ξεφύγουν από το ρηχό επίπεδο που «έπλεαν» τα προηγούμενα
χρόνια.
Μιλάνε επίσης και για την πολιτική η οποία δεν είναι
κάτι άλλο από ένα κακό θέατρο...αλλά καταφέρνει και ξεγελά το κοινό της, αφού οι
λαοπλάνοι ηγέτες (όπως τους αναφέρουν χαρακτηριστικά) δεν έχουν συναντήσει
κάποιο εμπόδιο στα σχέδια αφανισμού μας
Διαβάζοντας κανείς
την περίληψη του έργου θαρρεί πως δεν απέχει πολύ η πραγματικότητα απ’ αυτό που
ανεβάζετε στην σκηνή. Πόσο δύσκολο όμως είναι να αποδώσετε στον θεατή τη δική
του πραγματικότητα αυτή που βιώνει όταν κλείνει την πόρτα του σπιτιού
του;
Γ. Μπ.«Να ξέρετε ότι στο
θέατρο ότι διαδραματίζεται επί σκηνής έχει συμβολικό χαρακτήρα. Μπορεί αυτό που
παίζουμε εμείς για άλλους να είναι υπερβολικό, για όλους μικρογραφία της ζωής
τους, ο κάθε θεατής το εκλαμβάνει σύμφωνα με τα δικά του βιώματα»
Δ.Π«Το συγκεκριμένο έργο του Γάλλου συγγραφέα Έρικ-Εμάνουελ Σμιτ αγγίζει πολύ την πραγματικότητα. Καυστικοί διάλογοι, οι οποίοι διαχέονται από έναν χείμαρρο συναισθημάτων και σκέψεων, από ένα ζευγάρι που είναι μαζί 15 χρόνια και εμείς πάνω στην σκηνή φέρνουμε στην επιφάνεια μια στιγμή μεγάλης αποκάλυψης. Οι ήρωες έχουν φτάσει στα όρια τους και βρίσκονται στο μεταίχμιο της απόφασης να συνεχίσουν να είναι μαζί ή να χωρίσουν για πάντα»
Τελικά η κρίση έχει
αλλάξει τις ισορροπίες στα σημερινά ζευγάρια και αν ναι πως;
Δ.Π «Σίγουρα η κρίση έχει επηρεάσει τα ζευγάρια. Τα προβλήματα είναι πάρα πολλά, η καθημερινότητα είναι πολύ πιεστική, αλλά ας μη τα βλέπουμε όλα μαύρα. Το ζευγάρι μπορεί να έρθει πιο κοντά για να αντιμετωπίσει τις ακραίες καταστάσεις της εποχής, αλλά μπορεί όμως και να απομακρυνθεί. Στο έργο μας εμείς επικεντρωνόμαστε κυρίως στην υπαρξιακή κρίση»
Γιατί επιλέξατε να
ανεβάσετε το συγκεκριμένο έργο, εμπεριέχει κάποιον συμβολισμό;
Δ.Π «Διαλέξαμε αυτό το έργο γιατί είναι πολύ ωραίο, αγγίζει πολλούς ανθρώπους, πολλές οικογένειες, πολλά ζευγάρια, λέγονται πολλές αλήθειες και το θεωρήσαμε πολύ ενδιαφέρον. Οι ατάκες του έργου, τα λόγια που εκτοξεύει ο ένας εναντίον του άλλου είναι συγκλονιστικά»
Γ.Μπ «Υπάρχει μία ελλοχεύουσα βία ανάμεσα στο ζευγάρι που
όλο αυτό μπερδεύει το θεατή και δεν ξέρει ποιος καταπιέζει τον άλλον
περισσότερο. Δηλαδή θέλω να σας πω πως δεν πρόκειται για ένα ρηχό έργο που
τσακωνόμαστε και τα σπάμε, αλλά αντιθέτως είναι μια μικρογραφία της ζωής των
ζευγαριών και αποτυπώνει την αιώνια πάλη ανάμεσα στα δύο φύλλα».
Ποιο είναι το δικό
σας μήνυμα σε ζευγάρια που και οι δύο είναι άνεργοι εδώ και πολλούς μήνες και
αποτελούν μια νέα τάξη τους νεόπτωχους;
Υπάρχουν στιγμές
του έργου που οι θεατές νιώθουν αμήχανα, παρατηρώντας να εξελίσσεται στην σκηνή
ο δικός τους μικρόκοσμος;
Δ.Π: «Εγώ το νιώθω πολύ έντονα αυτό κάποιες βραδιές.
Μάλιστα στην ώρα της παράστασης δεν είναι λίγα τα σχόλια του τύπου «είδες αυτός
το έκανε ή αυτή το έκανε»... Από την άλλη πολλοί από τους θεατές είναι αυτοί
ταυτίζουν τον εαυτό τους με τους ήρωες και αυτό να σας πω εμένα προσωπικά μ’
αρέσει. Θεωρώ μάλιστα πως το συγκεκριμένο έργο εμπεριέχει στοιχεία ψυχολογικού
θρίλερ, γεγονός που εξιτάρει μέρος του κοινού».
Ο κόσμος σήμερα
δυσκολεύεται να γελάσει; Νιώθει μπουχτισμένος; Πως το εισπράττετε εσείς από την
δική σας εμπειρία;
Γ.Μπ: «Ο κόσμος είναι
μπουχτισμένος και δύσκολα απελευθερώνει τα συναισθήματα του. Όμως όταν θα μπει στην ατμόσφαιρα του έργου
συγκλονίζεται. Είναι τέτοια η πλοκή, η ένταση που βγάζει, που δεν μπορεί κανείς
να μείνει απαθής».
Δ.Π: «Ο κόσμος έρχεται εδώ να δει το Γιάννη και να γελάσει,
όμως εκείνος τον αιφνιδιάζει ειδικά την σκηνή της αποκάλυψης του, ακόμη κι εγώ
κάθε βράδυ δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυα μου».
Το έργο έχει μια
αρχή, μια μέση (κορύφωση της πλοκής) και ένα τέλος...αν το παραλληλίσουμε με το
σήμερα εν έτη 2012 θαρρείτε πως το μέλλον, το τέλος, εκεί που θέλει να φτάσει
ένα ζευγάρι υπάρχει ή βλέπει ολοένα το τοπίο να σκοτεινιάζει;
Δ.Π: «Το έργο αυτό δεν έχει τέλος. Ο καθένας μπορεί να του
δώσει το δικό του τέλος, να προχωρήσει εκεί που η αυλαία πέφτει...και έτσι
πιστεύω πως μπορούμε να ατενίσουμε το δικό μας μέλλον»
Κι όμως σε όλη αυτή
τη λαίλαπα το θέατρο δείχνει να αντιστέκεται. Αυτό οφείλεται στις γερές βάσεις
του; Στον αγώνα που κάνουν οι άνθρωποι που το περιστοιχίζουν;
Γ.Μπ: «Όχι, απολύτως αλλά αντιστέκεται»
Δ.Π: «Εγώ θεωρώ ότι το κρατούν όρθιο οι άνθρωποι που το
περιστοιχίζουν. Ωστόσο θέλω να πω πως σε τέτοιες εποχές όπως αυτή που βιώνουμε
ξεπετάγονται νέα πράγματα, νέες ιδέες που φέρνουν αλλαγές»
Το θέατρο μπορεί να
αποτελέσει μοχλό πολιτισμικής επανάστασης στις ημέρες αυτές;
Δ.Π: «Και το θέατρο και η λογοτεχνία αλλά και οι τέχνες
γενικότερα. Με την-επιφανειακή- οικονομική άνθηση τα προηγούμενα χρόνια έχω την
αίσθηση πως οι τέχνες βουλιάξανε. Τώρα η εποχή που διανύουμε επιβάλει από μόνη
της επανάσταση μέσα από την τέχνη".
Ο άνθρωπος από τη
φύση του περιμένει, προσδοκά και μάχεται για το καλύτερο, εσείς πιστεύετε σε
καλύτερες μέρες;
Δ.Π: «Αλλοίμονο αν δεν
περιμέναμε σε καλύτερες ημέρες. Έχουμε και ένα παιδί 17 χρονών, που αποτελεί την
κυριότερη ελπίδα και προτεραιότητα στη ζωή μας»
Γ.Μπ: «Πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι και να βλέπουμε το
παραπέρα αλλά από την άλλη οι κακοί ηγέτες μας δεν μας αφήνουν περιθώρια και μας
έχουν φέρει σε μία κατάσταση μεταξύ Σκύλας και Χάρυβδης. Πρέπει να είμαστε
αισιόδοξοι στο μέτρο του δυνατού, οφείλουμε όμως να είμαστε αισιόδοξοι αλλά όχι
και ανυποψίαστοι».
Το τελευταίο
διάστημα παρατηρείται μια απαξίωση της Παιδείας λόγω...μνημονίου σας ενοχλεί
αυτό; Πως μπορεί να αντιμετωπιστεί;
Γ.Μπ «Δουλειά τους είναι να απαξιώσουν την Παιδεία. Δεν
θέλουν κόσμο μορφωμένο. Αλλά να σας πω κάτι, δεν είναι μόνο η Παιδεία, είναι η
απαξίωση της Υγείας, του Ασφαλιστικού και όλα αυτά με πρόφαση της αποφάσεις της
τρόικας και του μνημονίου. Σε ότι αφορά την Παιδεία την κόβουν για να
υποδουλώσουν πιο εύκολα τις επόμενες γενεές των Ελλήνων».
Τελικά η πολιτική
είναι ένα κακό θέατρο;
Πληροφορίες:
MIKΡA ΣΥΖΥΓΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ
Στο θέατρο Ήλιου (Φρυνίχου 10, Πλάκα πλησίον της στάσης του
μετρό Ακρόπολη) από την παρασκευή 12 Οκτώβρη ξεκινούν οι παραστάσεις του έργου
MIKΡA ΣΥΖΥΓΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ! σε σκηνοθεσία του Γιάννη Μποσταντζόγλου. Ένα έργο του
βραβευμένου με το Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου, Γάλλου συγγραφέα Έρικ-Εμάνουελ
Σμιτ.
Μια μαύρη κωμωδία, όπου οι ερωτοτροπίες και οι χαριεντισμοί
μεταλλάσσονται σε έναν πόλεμο ολοκληρωτικής εξόντωσης! Τι συμβαίνει όταν το
ζευγάρι πρέπει να ανακαλύψει εκ νέου τον εαυτό του; Και πως γίνεται ένα ζευγάρι
να θυμίζει περισσότερο εταιρεία δολοφόνων; Σε έναν ανελέητο αγώνα για επικράτηση
απατούν, κατηγορούν και εγκλωβίζονται στο ψέμα φτάνοντας στο απόλυτο αδιέξοδο.
Μια σκληρή και ταυτόχρονα τρυφερή ιστορία που στήνεται με τρόπο αριστοτεχνικό
και αγγίζει τα όρια του αριστουργήματος. Πρωταγωνιστές δύο αιχμάλωτοι της εποχής
μας. Οι ανατροπές, οι εκπλήξεις, το λεπτό χιούμορ και εν τέλει ό παράλογος
συναισθηματισμός τού έργου, δημιουργούν ένα αποκαλυπτικό και εκρηκτικό παζλ πού
αφορά όχι μόνο τους ήρωες του έργου αλλά και τον καθένα από εμάς.
Η ταυτότητα της παράστασης
ΜΙΚΡΑ ΣΥΖΥΓΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ! του Έρικ-Εμάνουελ
Σμιτ
Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Μποσταντζόγλου
Σκηνικά: Κώστας Μποσταντζόγλου
Κοστούμια: Αλέξης Φούκος
Φωτισμοί: Γιώργος Φωτόπουλος
Φωτογραφίες παράστασης: Γιώργος Καλφαμανώλης
Μουσική επιμέλεια-Βοηθός Σκηνοθέτη: Κώστας Μπάρας
Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Μποσταντζόγλου
Σκηνικά: Κώστας Μποσταντζόγλου
Κοστούμια: Αλέξης Φούκος
Φωτισμοί: Γιώργος Φωτόπουλος
Φωτογραφίες παράστασης: Γιώργος Καλφαμανώλης
Μουσική επιμέλεια-Βοηθός Σκηνοθέτη: Κώστας Μπάρας
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Από 12 Οκτώβρη κάθε Παρασκευή στις 9:00, Σάββατο και Κυριακή στις 6.00 και 9:00
Γενική είσοδος 10ευρώ
Από 12 Οκτώβρη κάθε Παρασκευή στις 9:00, Σάββατο και Κυριακή στις 6.00 και 9:00
Γενική είσοδος 10ευρώ
Διαγωνισμός
Το
Πινάκιο σε συνεργασία με το θέατρο Ήλιου σας χαρίζουν 20 διπλές προσκλήσεις για
να δείτε τα «Μικρά συζυγικά εγκλήματα» την Κυριακή στις 4
Νοεμβρίου.
Δεν
έχετε από το να στείλετε mail με
την ένδειξη «Μικρά συζυγικά εγκλήματα». στο
pinakio.blogspot@gmail.com
Επειδή
όμως ακολουθούν κι άλλοι διαγωνισμοί τις προσεχείς ημέρες κάντε like στο
http://www.facebook.com/pinakio
Επίσης κάντε like και στην σελίδα της παράστασης
για να ενημερωθείτε και για άλλες προσφορές http://www.facebook.com/EDemetraPapademaKai