Τα Μεντουργιάνικα ή Μεντουριάνικα είναι ένα χωριό του νομού Κορινθίας. Ανήκει στο δήμο Ευρωστίνης και αποτελεί την έδρα του δημοτικου διαμερίσματος Χελυδορέου. Βρίσκεται σε απόσταση δύο χιλιομέτρων από το Δερβένι. Είναι πεδινός οικισμός, χτισμένος μέσα σε χαράδρα κατά γειτονιές και κατα μήκος του Ζαχολίτικου (Δερβένιος) ποταμού. Αριθμεί 249 κατοίκους.Τα
Μεντουργιάνικα ή Μεντουριάνικα είναι η έδρα του Δημοτικού διαμερίσματος Χελυδορέου του Δήμου Ευρωστίνης.
Εκτός από τα Μεντουργιάνικα το δημοτικό διαμέρισμα Χελυδορέου περιλαμβάνει ένα ακόμη οικισμό, το Χελυδόρι ή Κούτο, όπως ήταν η παλαιότερη ονομασία του.
Το Χελυδόρι είναι σε αντίθεση με τα Μεντουργιάνικα ορεινός οικισμός. Αριθμεί μόλις 57 κατοίκους. Διαθέτει σημαντική παραγωγή οπωροκηπευτικών.
Η Κοινότητα Κούτου, που την αποτελούν οι συνοικισμοί Κουτός , Βυζδιάνικα , Μεντουριάνικα και η Ιερά Μονή Προφήτου Ηλία Ζαχόλης , συστήθηκε με βασιλικό διάταγμα στις 31 Αυγούστου 1912 και προήλθε από το Δήμο Ζαχόλης (Ευρωστίνης). Η κοινότητα με Υπουργική απόφαση της ενάτης Απριλίου 1915 μετονομάστηκε σε κοινότητα Χελυδορίου. Αρχικά η έδρα της κοινότητας ήταν μεταβατική, το καλοκαίρι στον Κούτο , τον χειμώνα στα Μεντουργιάνικα . Στις 25 Ιουνίου 1957 με βασιλικό διάταγμα ορίσθηκε μόνιμη έδρα τα Μεντουργιάνικα. Οι κάτοικοι της κοινότητας το 1851 ήταν 495 άτομα. Ο πληθυσμός της κοινότητας με την απογραφή του 1929 ανερχόταν σε 544 άτομα, το 1961 ήταν 448, το 1971 319 ,το 1981 ήταν 239 (Μεντουριάνικα 226, Βυζιάνικά 4 και Χελυδόρεον 9) , το 1991 αριθμούσε 247 ψυχές. Το 1996 η κοινότητα Χελυδορέου μαζί με τις κοινότητες Δερβενίου απότέλεσαν τον Δήμο Ευρωστίνης. Κατά την τελευταία απογραφή του 2001 η τέως κοινότητα και νυν δημοτικό διαμέρισμα είχε 306 κατοίκους.
