Το τελευταίο αντίο δόθηκε χθες 9 Φεβρουαρίου στο ΄Γ Νεκροταφείο Αθηνών στον μεγάλο Κρητικό ΑΝΔΡΕΑ ΖΕΑΚΙ - ΓΛΥΝΙΑ.
Πλήθος κόσμου, μαζί με την Σύζυγό του και τα έξι Παιδιά του, προσωπικότητες από το χώρο της Παιδείας, του Πολιτισμού , των Καλλιτεχνών, των Μουσικών από Μουσικά Σχολεία της Ελλάδας, των Πανεπιστημίων, εκπρόσωποι πολιτικών κομμάτων και φορέων, φίλοι και συγγενείς που ήρθαν από την Κρήτη, αποχαιρέτησαν τον Ανδρέα Ζεάκι Γλυνιά.
Τον αποχαιρέτησαν με λόγια συγκινητικά μετά την εξόδιο Ακολουθία ο κουνιάδος του Στέλιος Γκόλγκαρης (διεθνούς φήμης σολίστ κλασικής κιθάρας και Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Κιθαριστών), ο στενός του Φίλος και κουμπάρος Ιωάννης Παλλήκαρης Πρύτανης του Πανεπιστημίου των ΟΡΈΩΝ και Καθηγητής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Κρήτης, η εκπαιδευτικός Μαίρη Καρλαύτη και ο Καθηγητής Μουσικής απο το Μεσολόγγι Χρήστος Βλαχογιάννης με ξεχωριστές μαντινάδες.
Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Κιθαριστών Στέλιος Γκόλγκαρης ανακοίνωσε ότι το Φεστιβάλ Κιθάρας Κρήτης με ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. του Συλλόγου μετονομάστηκε σε "Διεθνές Φεστιβάλ Κιθάρας Κρήτης Ανδρέας Γλυνιάς"
Διακρίναμε μέσα στον πολύ κόσμο εκτός τον Γιάννη Παλλήκαρη, τους:
Λάκη Χαλκιά, Μιχάλη Τζουγανάκη, Ηλία Ανδρικόπουλο,Γιάννη Τραγάκη, Γιάννη Διαμαντίδη, Τρύφωνα Αλεξιάδη, Μιχάλη Καρχιμάκη, Κώστα Ξυλούρη, Γιάννη Μπαλατσούρα κ.α.
Στην ταφή τον αποχαιρέτησαν φίλοι με τον Λάκη Χαλκιά με ένα Ριζίτικο .
Βιογραφία Ανδρέα Γλυνιά:
50 Χρόνια
Δημόσιας Θετικής Δράσης .
Διαδέχθηκε ως καθηγητής μουσικής, στην ουσία τον μακαριστό Μποτετζάγια, ως καθηγητής Μουσικής, με οργανική θέση στο 2ο Γυμνάσιο – Λύκειο Αθηνών, από το 1981 έως και το 1998.
Ιστορική έχει μείνει η σχολική εκδήλωση για την επέτειο του Πολυτεχνείου το 1983, με πρωταγωνιστές τότε τους συμμαθητές, μαέστρο σήμερα Μάριο Στρόφαλη και Διευθυντή Ηχολήπτη του Εθνικού Θεάτρου σημερα, Παναγιώτη Χρονέα.
Η εκδήλωση ξεκίνησε ως τιμητική συναυλία στην επέτειο του Πολυτεχνείου και εξελίχθηκε σε ροκ κοντσέρτο!
Στα 50 χρόνια της δημόσιας δράσης του Ανδρέα Γλυνιά, θα παραθέσουμε μερικές από τις μνημειακού χαρακτήρα πρωτοβουλίες του, που άλλαξαν τη δομή και το επίπεδο της μουσικής πραγματικότητας του τόπου.
Με το Ν.1824/1988, του Υπουργείου Παιδείας, πετυχαίνει την ανύψωση του κλάδου των Μουσικών στο ενιαίο μισθολόγιο – βαθμολόγιο και τους εντάσσει στο επίπεδο της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Μέχρι τότε, οι διορισμένοι καθηγητές μετά από διαγωνισμό μουσικής, αντιμετωπίζονταν από το Ελληνικό Δημόσιο και τους συντεχνιακούς κλάδους ως απόφοιτοι μέσης εκπαίδευσης κλπ.
Με τον ίδιο νόμο, παρά τις αντίθετες, απορριπτικού χαρακτήρα "γνώμες" του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, επιτυγχάνει τη κύρωση της κανονιστικής απόφασης ίδρυσης και λειτουργίας των Μουσικών Σχολείων κλπ.
Με τα σχετικά νομοθετήματα του 1984 και του 1985, θεμελιώνει τη νέα παιδαγωγική καινοτομική πρόταση και υλοποιούνται να νέα αναλυτικά προγράμματα και αργότερα τα πλέον σύγχρονα συγγράμματα και εκπαιδευτικό υλικό της Μουσικής στη γενική εκπαίδευση, στηριγμένα πάνω στους άξονες: διδασκαλία της Αισθητικής Αγωγής από τους καθηγητές ειδικοτήτων, (Μουσικής, Θεατρικής Αγωγής, Εικαστικών, Κίνησης), από την προσχολική έως τη λυκειακή εκπαίδευση, με γνωστικά αντικείμενα την ανάδειξη της ελληνικότητας, δηλαδή, έννοιες της Μουσικής, κεντροευρωπαϊκός μουσικός πολιτισμός, ελληνικός μουσικός πολιτισμός, (λόγια ελληνική μουσική, εκκλησιαστική μουσική, βιωματική ελληνική μουσική παράδοση – τραγούδι, οργανική μουσική – χορός) κλπ.
Συντόνισε και έγραψε και συνέθεσε το μουσικό υλικό και τα βιβλία της εκπαίδευσης (γενική εκπαίδευση, επαγγελματική εκπαίδευση κλπ). Το υλικό αυτό έχει κυκλοφορήσει σε 22.500.000 αντίτυπα από το 1984 μέχρι σήμερα στην ελληνική και ξένη επικράτεια κλπ.
Ανέπτυξε και επέβλεψε τους διορισμούς Μουσικών στην εκπαίδευση, από 65 μόνιμους με τους οποίους στελεχωνόταν η εκπαίδευση μέχρι το 1979 σε 5.000 μόνιμους και αναπληρωτές μέχρι το 2004. Οι ανάγκες του κλάδου είχαν προβλεφθεί στον αριθμό των 20.000 εκπαιδευτικών Μουσικής κλπ.
Με τη δημιουργία του Δισκογραφικού Συνεταιρισμού Καλλιτεχνών, με την παραγωγή 80 LP για όλα τα είδη της Μουσικής (κλασική μέχρι ροκ, δημοτική κλπ), δημιούργησε προηγούμενο για τις αργότερα εναλλακτικές μορφές παραγωγής Μουσικής, π.χ. Μάνος Χατζιδάκις "Σείριος", Μίκης Θεοδωράκης "...", Νίκος Μαμαγκάκης "..." κλπ, την αυτονόμηση των φορέων είσπραξης πνευματικών δικαιωμάτων κλπ
Με την επίμονη και συνεχή παρουσία του στα forum τα επιστημονικά και μουσικά, συνδιαμόρφωσε τη «Μουσική Συνθήκη» της Βόννης και της Μπολόνιας. Στα προ-εισαγωγικά συνέδρια των εμπειρογνομώνων, κορυφαία ήταν τα συμπεράσματα τα οποία προέκυψαν και διακυρυχθηκαν διεθνώς ως προτάσεις των επιμέρους συμμετεχόντων των μεγαλυτέρων μουσικών προσωπικοτήτων των χωρών του κόσμου, όπως αυτή της Χάρτας του Ρεθύμνου (Κρήτη), της Βασιλικής Μουσικής Ακαδημίας της Σουηδίας - Στοκόλμης, του Υπουργείου Πολιτισμόυ της Δανίας – Σέφεργκάρντεν – Κοπεγχάγη, της UGDA στο Στρασβούργο, το Διεθνές Συνέδριο στην Αθήνα (Παλλήνη), το Διεθνές Συνέδριο στην Κύπρο, το Διεθνές Συνέδριο των Εκπαιδευτικών Μουσικής στη Λεττονία – Ρίγα, τα σχετικά συνεδρια του ΟΟΣΑ στη Μαδρίτη, στο Παρίσι, στη Ρώμη, με την έκδοση των αντίστοιχων οδηγιών κλπ. Τα 2 μεγάλα παγκόσμια συνέδρια για τη ανάδειξη των βιωματικών μουσικών των λαών της Μεσογείου στους Δελφούς κλπ.
Η 15ετής διδασκαλία του στο μετεκπαιδευτικό πρόγραμμα του Μαρασλείου Διδασκαλείου Πανεπιστημίου Αθηνών, με την οποία καθιέρωσε διά των μετεκπαιδευομένων διδασκάλων την βιωματική δημιουργική προσέγγιση στην εισαγωγή του μαθήματος της Μουσικής κατά την από το 1919 δημιουργηθείσα πρόταση της Μυρσίνης Κλεάνθους – Παπαδημητρίου "Εργασία με Τραγουδι" κλπ.
Η ίδρυση και θεσμοθέτηση του Πανεπιστημίου των Ορέων. Το CNN το προέβαλε ως τη ριζοσπαστικότερη πρόταση αναδιαμόρφωσης των ακαδημαϊκών στεγανών προτύπων διδασκαλίας και ανάπτυξης πολιτιστικού προτύπου.
Καλλιέργησε το έδαφος και νομοθετήθηκε η αναβάθμιση των Μουσικών των Ο.Τ.Α. σε επίπεδο Τεχνολογικής Εκπαίδευσης.
Θεσμοθέτησε την ισότιμη διδασκαλία με νομοθετημένες πράξεις της εκκλησιαστικής πατρώας μουσικής στην εκπαίδευση, πράγμα που παρήγαγε τα αντίστοιχα μουσικά τμήματα σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, Πανεπιστήμια, Ειδικά Μετεκπαιδευτικά Προγράμματα, Ειδικό Προσωπικό κ.ά.
Επέσπευσε, ίδρυσε, λειτούργησε, στελέχωσε τα 44 Μουσικά Σχολεία της χώρας (μέχρι το 2004) και επιπλέον κατηύθυνε τα αναλυτικά προγράμματα τους, όλα αυτά με αυτεπιστασία, με σκοπό η διασπορά σε όλη την επικράτεια να δημιουργήσει πυρήνες πολιτιστικής εκπαίδευσης, πολιτισμού και ελληνικότητας για να εξοπλιστεί και ενισχυθεί η εν γένει ακριτική (εντός και εκτός επικράτειας) πνευματική παλλαϊκή άμυνα κ.ά.
Εκπροσώπησε τα Υπουργεία Παιδείας, Πολιτισμού και Εσωτερικών συμμετέχοντας και υλοποιώντας τις γνωστές δράσεις της Ευρωπαϊκής Πόλης της Μουσικής – Ρέθυμνο Κρήτης, την οργάνωση και λειτουργία και τις δράσεις της Συμφωνικής Ορχήστρας Πνευστών Νέων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Union Grand Duc Adolphe) κ.ά.
Είναι αυτονόητο ότι συνεργάστηκε καλλιτεχνικά και μουσικά και δημιουργήθηκαν έργα όπως του Νίκου Μαμαγκάκη "Οδύσσεια", του Λάκη Χαλκιά "2500 χρόνια ελληνικής μουσικής", του Σίμωνα Καρά από το 1981 όλο το συγγραφικό έργο, του Γεωργιου Χατζηθεοδώρου "Θεωρητικό Χρυσάνθου" κ. ά.
Στο αναλυτικό βιογραφικό του, παρά το γεγονός ότι δεν δημοσιεύτηκε πλήρως συγκροτημένο επειδή τηρούσε και τηρεί τον κανόνα του δημόσιου χαμηλού προφίλ, αναφέρονται η δημιουργική όσμωση συνεργασίας και δράσης με κορυφαίες πολιτικές προσωπικότητες, όπως Πρωθυπουργοί και Υπουργοί κ.ά., εκκλησιαστικές προσωπικότητες, Αρχιεπίσκοποι, Επίσκοποι κ. ά. Πνευματικοί Ακαδημαϊκοί παράγοντες, όπως Πρυτάνεις και Καθηγητές Πανεπιστημίων, προσωπικότητες των μέσων επικοινωνίας, όπως Εκδότες, Διευθυντές Εκδόσεων και Δημοσιογράφοι του τύπου και της τηλεόρασης, και το κυριότερο, η επιλογή των αρίστων συνεργατών με τους οποίους επιχειρούσε και επιχειρεί, από τα πιο μικρά έως τα πιο μεγάλα. Ιδιαίτερο κεφάλαιο είναι η νομική προάσπιση του κλάδου των Μουσικών, το οποίο προκάλεσε αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οι οποίες απευθύνθηκαν ως κοινοτικές οδηγίες που απαιτούσαν και απαιτούν προσαρμογή του ελληνικού νομικού ρυθμιστικού πλαισίου για τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση της γενικότερης και ειδικότερης καλλιτεχνικής εκπαίδευσης και των ενασχολουμένων με τις τέχνες γενικά, πράγμα που κρατεί το έδαφος ευεπίφορο για την ανάπτυξη περεταίρω δραστηριοτήτων και πρωτοβουλιών για την εμπέδοση και τη δημιουργία αξιών του καλλιτεχνικού κόσμου κ. ά.
Τέλος, κεφαλαιώδες και μνημειώδες είναι ότι μαζί με τη σύζυγό του δόμησε τη οικογένειά του με 6 παιδι για να υποστηρίξει με δείγμα ζωής, επικαιροποιημένο, κατά το Αγιολόγιον της οικογένειάς του, τα όσα διατείνεται κατά καιρούς για την υπέρ της πατρίδος αφιλοκερδή ενεργό δράση, η οποία εμπεριέχει την αυταπόδεικτη αξία των δημοσίων και ιδιωτικών εξαγγελθεισών προθέσεών του και έργων του.
Την περίοδο 1998-2003, επελέγη Σχολικός Σύμβουλος Μουσικής και με Υπουργική Απόφαση ορίστηκε ως ο μοναδικός Σχολικός Σύμβουλος Μουσικής, με ευθύνη αρμοδιοτήτων του σε όλη την επικράτεια.
Με αποφάσεις του Υπουργείου Πολιτισμού, έχει αναγορευθεί στις ανώτατες θέσεις του κλάδου: Καλλιτεχνικός Διευθυντής Ωδείων, Καθηγητής στην τάξη του Διπλώματος της Σύνθεσης και Καθηγητής στη τάξη του Διπλώματος της Βυζαντινής Μουσικής Δημοτικών Μουσικών Εκπαιδευτηρίων (Ωδείων), καθώς και Καθηγητής της τάξης των Παιδαγωγικών και Ιστορικών Μαθημάτων του Βασιλικού Διατάγματος του 1957. Ως Μουσικός, μετά το θάνατο του Σίμωνος Καρά, επελέγη από το Δ.Σ. Του συλλόγου και ανέλαβε ως Διευθυντής Σπουδών της Σχολής Εθνικής Μουσικής (απόφαση Υπουργείου Παιδείας 1957, Γεροκωστόπουλου, με Πρόεδρο το Νικόλαο Κλέντο).
