ΗΠΑ: «Βατερλώ» για τους Ρεπουμπλικανούς στη Βουλή – Δεύτερος σε ψήφους ο Μακάρθι

  

Μπροστά σε μια ανταρσία με ευρύτερες πολιτικές συνέπειες βρίσκεται το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα στις ΗΠΑ, το οποίο βρέθηκε στην πολιτικά δυσάρεστη θέση να μην μπορέσει να εκλέξει με την πρώτη ψηφορορία πρόεδρο στη Βουλή των Αντιπροσώπων για να διαδεχτεί την Νάνσι Πελόζι.

Ο Κέβιν Μακάρθι έλαβε 203 ψήφους ενώ χρειαζόταν 218 ψήφους για μια -έστω και οριακή- εκλογή. Αυτό σημαίνει ότι σχεδόν 20 Ρεπουμπλικάνοι δεν ψήφισαν τον Μακάρθι, που δεν έπεισε τους τραμπικούς βουλευτές που τον θεωρούν μάλλον υποχωρητικό. «Ο Κέβιν δεν πιστεύει τίποτα, δεν έχει ιδεολογία», είπε για τον υποψήφιο του κόμματός του ο «αντάρτης» Ματ Γκετς από τη Φλόριντα.

Αν και ήταν υποψήφιος για τυπικούς λόγους, ο Χακίμ Τζέφρις των Δημοκρατικών, επικεφαλής της ΚΟ στο σώμα, κατάφερε να συγκεντρώσει περισσότερους ψήφους, χωρίς να έχει την πλειοψηφία. Ο Τζέφρις είχε 212 ψήφους.

Δέκα ψήφους έλαβε ο Ρεπουμπλικανός Άντι Μπιγκς από την Αριζόνα, έναν βουλευτή που επέλεξαν οι Ρεπουμπλικανοί αντάρτες. Άλλοι εννέα βουλευτές δεν ψήφισαν κανένα.

Παραπλήσια η εικόνα και στη δεύτερη ψηφοφορία: 212 ο Τζέφρις, 203 ο Μακάρθι, 19 ο Ρεπουμπλικανός Τζιμ Τζόρνταν, μια επιλογή των ανταρτών. Αυτή τη φορά δεν υπήρχαν αποχές.

Το πρόβλημα είναι πλέον και θεσμικό: χωρίς πρόεδρο η Βουλή δεν μπορεί καν να συνεδριάσει και θα χρειαστεί να ψηφίζει μέχρι να εκλεγεί.

Η αποτυχία του Μακάρθι ήταν προδιαγεγραμμένη πριν ακόμη φτάσει ο κατάλογος στα μισά. Στο γράμμα «G» οι Ρεπουμπλικανοί που δεν τον είχαν ψηφίσει ήταν ήδη επτά, αναφέρει ο Guardian. Ο ίδιος ο Μακάρθι ψήφισε φυσικά τον εαυτό του, προκαλώντας όμως θυμηδία και φωνές στο σώμα. 

Εντελώς διαφορετική ήταν η αντιμετώπιση της Πελόζι, που ψήφισε τον Χακίμ Τζέφρις καταχειροκροτούμενη.

Πολλαπλές ψηφοφορίες

Σήμερα Τρίτη το σώμα συνήλθε για πρώτη φορά με τη νέα σύνθεση που προέκυψε από τις ενδιάμεσες εκλογές του περασμένου Νοεμβρίου. Μετά τα διαδικαστικά, ο νέος πρόεδρος εκλέγεται με ονομαστική φανερή ψηφοφορία.

Χρειάζεται 218 ψήφους για την πλειοψηφία (ή λιγότερους αν δεν υπάρχει απαρτία στο σώμα) και αν δεν τους βρει την πρώτη φορά, η εκλογή επαναλαμβάνεται όσες φορές χρειαστεί. Στην πράξη αυτό συμβαίνει πολύ σπάνια. Το 1923 ήταν η τελευταία φορά που χρειάστηκαν πολλαπλές ψηφοφορίες για την εκλογή του προέδρου, ενώ το 1856 το σώμα ψήφισε ούτε λίγο ούτε πολύ 133 φορές μέσα σε δύο μήνες!

Στο παρασκήνιο υπάρχει και μια δεύτερη επιλογή για τους Ρεπουμπλικανούς, ο Στιβ Σκαλίζ από τη Λουιζιάνα, ο οποίος, αν και προετοιμάζεται για το σενάριο να είναι αυτός ο υποψήφιος, τονίζει ότι δεν θα το κάνει αν δεν παραιτηθεί από την υποψηφιότητα ο Μακάρθι.

Η Προέδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόζι

Δυσφορία για έναν «αδύναμο πρόεδρο»

Αριθμός Ρεπουμπλιακανών βουλευτών (αρχικά πέντε) δυσφόρησε δημόσια στο ενδεχόμενο εκλογής του Μακάρθι, μολονότι αυτός προσπάθησε με πολλούς τρόπους –και κυρίως με σημαντικούς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις- να υπερκεράσει τις όποιες, εσωκομματικές αντιδράσεις.

Οι περισσότεροι εκ των «διαφωνούντων», προερχόμενοι από τη δεξιά πτέρυγα του κόμματος, θεωρούν ότι η εκλογή του στην Προεδρία θα αποτελέσει συνέχεια της γραμμής που ο ίδιος εκπροσωπούσε τα τελευταία επτά χρόνια ως επικεφαλής της παράταξης των Ρεπουμπλικάνων, την οποία βρίσκουν μετριοπαθή.

Αυτός είναι και ο λόγος που η αντιπολίτευση στο εσωτερικό της κοινοβουλευτικής ομάδας περιγράφεται από τους περισσότερους αναλυτές ως «εδραιωμένη» αγχώνοντας τον Μακάρθι για την έκβαση της ψηφοφορίας, καθώς είναι δύσκολο να κάμψει τις αντιρρήσεις της σκληροπυρηνικής πτέρυγας του κόμματός του. Ιδίως όταν το «κόκκινο κύμα», δηλαδή η σαρωτική επικράτηση των Ρεπουμπλικάνων στις τελευταίες ενδιάμεσες εκλογές έμεινε στα χαρτιά, αποδυναμώνοντας την νίκη τους στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Ακόμη, άλλωστε και να καταφέρει ο Κέβιν Μακάρθι να εκλεγεί Πρόεδρος της Βουλής, ο βαθμός των υποχωρήσεων, στις οποίες έχει ήδη προχωρήσει, είναι τέτοιος, που τον θέλει ως «μια απομειωμένη φιγούρα υπό την αιγίδα μιας ισχυρής δεξιάς πλευράς», σύμφωνα με τους New York Times.

Παρά την εορταστική ατμόσφαιρα, μετά τις πυρετώδεις διαβουλεύσεις και τηλεδιασκέψεις του Σαββατοκύριακου, ο Κέβιν Μακάρθι έδωσε στη δημοσιότητα έναν «οδικό χάρτη» με κανόνες και υποχωρήσεις της νέας πλειοψηφίας, μόνο που σε επιστολή τους το βράδυ της περασμένης Κυριακής εννέα Ρεπουμπλικάνοι βουλευτές εμφανίστηκαν αντίθετοι προς την υποψηφιότητά του, χωρίς να αποκλείεται οι «αντιφρονούντες» να φτάσουν τελικά τους δώδεκα.
  Μπροστά στο ενδεχόμενο «βραχυκυκλώματος» της εκλογής, οι Δημοκρατικοί εμφανίζονται απρόθυμοι επί της αρχής να δώσουν ψήφο ανοχής στον επικεφαλής των Ρεπουμπλικάνων, με τις οδηγίες που έχουν λάβει να θέλουν κάθε μέλος τους να ψηφίζει οποιαδήποτε άλλη επιλογή, πλην του Μακάρθι. Παρότι, μάλιστα, δεν έχει εμφανιστεί πιθανός ανθυποψήφιος του επικεφαλής των Ρεπουμπλικάνων, αν οι ψηφοφορίες προχωρήσουν χωρίς αποτέλεσμα, δεν αποκλείεται να εμφανιστεί και νέος υποψήφιος από το ίδιο στρατόπεδο, καθιστώντας τη διαδικασία θρίλερ, με τις φήμες να οργιάζουν υπέρ του Στιβ Σκάλιζ, αναπληρωτή του Μακάρθι, παρότι ο ίδιος έχει τεθεί ανοιχτά με τον επικεφαλής της παράταξης.

Αν, ωστόσο, αναγκαστούν να βασιστούν σε ψήφους Δημοκρατικών, για να εκλέξουν Πρόεδρο της Βουλής, δεν αποκλείεται οι Ρεπουμπλικάνοι να αναγκαστούν σε νέες υποχωρήσεις, χαμηλώνοντας τους τόνους απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης Μπάιντεν προς την Ουκρανία και την Κίνα.

Με τις διαπραγματεύσεις στο εσωτερικό των Ρεπουμπλικάνων να μαίνονται, σε περίπτωση που χρειαστεί περισσότερος χρόνος, η Βουλή θα μπορούσε να προχωρήσει σε αναβολή των επαναληπτικών ψηφοφοριών (που διεξάγονται ονομαστικά για τα 435 μέλη της) σε άλλη ημερομηνία και ώρα, προκειμένου να διευθετηθούν στο παρασκήνιο οι όποιες ανταλλαγές και συμβιβασμοί, αν και, όπως επισημαίνει το CNN, δεν υπάρχει «Plan B», σε περίπτωση μη εκλογής του Μακάρθι για τους Ρεπουμπλικάνους.