Την απώλεια του Ούβε Ζέελερ, ενός εκ των
σπουδαιότερων Γερμανών ποδοσφαιριστών όλων των εποχών, θρηνεί το
γερμανικό και το παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Ο θρυλικός επιθετικός «έφυγε» απ’ τη ζωή τα ξημερώματα της Πέμπτης (21/7) σε ηλικία 85 ετών, όντας καταβεβλημένος από μία σειρά ατυχημάτων που τον είχαν καθηλώσει στο κρεβάτι εδώ και πολύ καιρό.
Ο Ζέελερ είχε ψηφιστεί ως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής στην Ιστορία του Αμβούργου κι ως ένας από τους 125 καλύτερους όλων των εποχών από την FIFA. Εκτός από το Αμβούργο, φόρεσε και τη φανέλα της Δυτικής Γερμανίας 72 φορές, σημειώνοντας συνολικά 43 γκολ.
Ποιος ήταν ο Ούβε Ζέελερ
Γεννήθηκε το 1936 στο Αμβούργο και ξεκίνησε να ασχολείται με το ποδόσφαιρο σε ηλικία δέκα ετών. Καταγόταν από οικογένεια αθλητών με τον πατέρας του, που εργαζόταν ως λιμενεργάτες, να είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς ποδοσφαιριστές της πόλης από τη δεκαετία του 1920 έως τη δεκαετία του 1940. Το 1953 ο Ζέελερ έγινε μέλος της ομάδας ανδρών του Αμβούργου, στην οποία αγωνίστηκε μέχρι το 1972. Από τον Ιούλιο του 1954, ήταν βασικός στην ομάδα που έπαιζε στην Ομπερλίγκα Νορντ.
Το ποσοστά επιτυχίας του ήταν εξαιρετικά και ήταν κορυφαίος σκόρερ στο πρωτάθλημα (1956: 32 γκολ, 1957: 31 γκολ, 1959: 29 γκολ, 1960: 36 γκολ, 1961: 29 γκολ, 1962: 28 γκολ), κερδίζοντας τη φήμη ως του καλύτερου επιθετικού στη Γερμανία. Ήταν γρήγορος, δυνατός, ικανός και με τα δύο πόδια από κοντά ή μακριά, με ιδιαίτερη αίσθηση του γκολ κατορθώνοντας να σκοράρει απρόβλεπτα, έχοντας έτσι ευχέρεια δράσης ακόμα και με το κεφάλι, παρά το ύψος του.
Ο σύλλογος κυριάρχησε στην περιφερειακή του ένωση και από το 1955 έως το 1963 ήταν εννέα φορές στη σειρά πρωταθλητές της Βόρειας Γερμανίας. Το 1957 και το 1958 ο ίδιος και η ομάδα του ήταν στον τελικό στο γερμανικό πρωτάθλημα, αλλά χωρίς επιτυχία. Στο τέλος της αγωνιστικής περιόδου του 1959–60, το Αμβούργο κατέκτησε και πάλι τον τελικό του γερμανικού πρωταθλήματος όταν συναντήθηκε με την Κολωνία. Μετά από δύο γκολ από τον Ζέελερ, η ομάδα κατέκτησε ένα πρωτάθλημα (1960), ενώ αργότερα προστέθηκε και ένα Κύπελλο Γερμανίας (1963).
Στη νίκη με 3–0 στον τελικό επί της Μπορούσια Ντόρτμουντ, σημείωσε όλα τα γκολ, καθιστώντας τον τον πρώτο παίκτη που σκόραρε τρία γκολ στον τελικό του κυπέλλου.
Την χρονιά του 1960 ψηφίστηκε για πρώτη φορά Γερμανός ποδοσφαιριστής της χρονιάς και θεωρήθηκε ευρέως ως ένας από τους καλύτερους κεντρικούς επιθετικούς στον κόσμο. Το 1964 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της πρώτης Μπουντεσλίγκα με 30 γκολ, ενώ συνολικά ήταν κορυφαίος σκόρερ στη Δυτική Γερμανία 7 χρονιές. Συνολικά με την ομάδα του Αμβούργου σημείωσε 507 τέρματα σε 587 επίσημους αγώνες. Το 1978 επανήλθε στην ενεργό δράση για να παίξει ένα παιχνίδι με τη φανέλα της Κορκ Σέλτικ, στο οποίο πέτυχε δύο γκολ.
Στην εθνική ομάδα της Δυτικής Γερμανίας αγωνίστηκε από το 1954 ως το 1970 έχοντας 72 συμμετοχές και 43 τέρματα. Έκανε το ντεμπούτο του στην Εθνική απέναντι στη Γαλλία τον Οκτώβριο του 1954, στα 17 του, λίγους μήνες αργότερα μετά τον άθλο των συμπατριωτών του, που είχαν κατακτήσει στο αγώνα που έμεινε γνωστός ως «θαύμα της Βέρνης», απέναντι στην ανώτερη Ουγγαρία, τον πρώτο τους παγκόσμιο τίτλο. Έλαβε μέρος στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1958, του 1962, του 1966 και του 1970 ήταν αρχηγός στα δύο τελευταία και σκόραρε σε όλες τις διοργανώσεις, επίδοση που έχουν πετύχει μόλις άλλοι τρεις ποδοσφαιριστές στην ιστορία. Έφτασε μέχρι τον τελικό το 1966, πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις. Πέτυχε δύο γκολ απέναντι στην Ισπανία στην πρώτη φάση και με αντίπαλο την Ουρουγουάη στα προημιτελικά. Επίσης, έδωσε και τέσσερις τελικές πάσες συνολικά, βοηθώντας τους συμπαίκτες του σε τελικές προσπάθειες.
Το 1968 αποχώρησε από την εθνική, η Δυτική Γερμανία απέτυχε να προκριθεί στην τελική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1968 αλλά και η πρόκληση του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Μεξικό τον επανέφερε στην ομάδα. Ήδη στον πρώτο αγώνα με αντίπαλο το Μαρόκο (3 Ιουνίου 1970, 2–1) και με διαφορά λεπτών από τον Πελέ, έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής που σκόραρε σε τέταρτη διοργάνωση. Στον προημιτελικό με την Αγγλία η Γερμανία έκανε μεγάλη ανατροπή, παίρνοντας παράλληλα εκδίκηση για τον τελικό του 1966, τέσσερα χρόνια πριν. Από 0–2 σε 3–2 και ο Ζέελερ πέτυχε το γκολ της ισοφάρισης στο τέλος του αγώνα με την αξιομνημόνευτη κεφαλιά στο πίσω μέρος του κεφαλιού, χωρίς να βλέπει το τέρμα.
Έκανε, όμως, μεγάλη εμφάνιση και στον ημιτελικό απέναντι στην Ιταλία, σε έναν αγώνα που έχει μείνει στην ιστορία ως το «αγώνας του αιώνα». Σημείωσε τρία γκολ στη διοργάνωση και κατέκτησε την τρίτη θέση με την ομάδα. Συνολικά συμμετείχε σε 21 αγώνες της κορυφαίος διοργάνωσης (επίδοση ρεκόρ για την εποχή) και σημείωσε 9 τέρματα. Στη διοργάνωση του Μεξικού κατέρριψε και το ρεκόρ διεθνών συμμετοχών με την εθνική της Δυτικής Γερμανίας με την 72η εμφάνισή του. Ορίστηκε ως ο δεύτερος επίτιμος αρχηγός της εθνικής μετά τον Φριτς Βάλτερ.
Στις 23 Οκτωβρίου 1963 συμμετείχε ως μέλος της Μικτής Κόσμου στον αγώνα εναντίον της Εθνικής Αγγλίας για τον εορτασμό των 100 χρόνων της αγγλικής ποδοσφαιρικής ιστορίας μαζί με τους Αλφρέδο Ντι Στέφανο, Φέρεντς Πούσκας, Λεβ Γιασίν, Εουσέμπιο, Ρεϊμόν Κοπά,Φρανσίσκο Χέντο, Γιόζεφ Μάζοπουστ, Ντζάλμα Σάντος.Επίσης συμμετείχε στη Μικτής Ευρώπης στον αγώνα προς τιμή του Στάνλεϊ Μάθιους στις 28 Απριλίου 1965.
Το 1995 έγινε πρόεδρος του Αμβούργου και παραιτήθηκε δυόμισι χρόνια αργότερα λόγω οικονομικού σκανδάλου, για το οποίο ανέλαβε την ευθύνη. Ο Ζέελερ, ωστόσο, δεν είχε κάποια εμπλοκή στις παρατυπίες. To 2004 εισήχθη στο FIFA 100, αναγνωρισμένος ως ένας από τους 125 καλύτερους εν ζωή ποδοσφαιριστές όλων των εποχών, ενώ ανήκει και στους ποδοσφαιριστές που έχουν πετύχει στην καριέρα τους περισσότερα από 500 γκολ, έχοντας σημειώσει με 582 τέρματα σε 686 επίσημους αγώνες. Το γενικό σύνολο της καριέρας του με τα φιλικά είναι τουλάχιστον 808 γκολ.
