Κυριακή 12 Ιουνίου 2022

ΒΡΑΔΥΤΗΤΑ, ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΚΑΙ…ΝΕΚΡΑ ΦΥΣΙΣ

 

Έχει περάσει περισσότερο από ένας χρόνος από τότε που ο Δήμαρχος ανακοίνωσε πανηγυρικά ότι θα ξεκινήσουν οι εργασίες για την "Προστασία του Πευκιά Ξυλοκάστρου από την διάβρωση των ακτών", με χρηματοδότηση της Περιφέρειας, για την αποκατάσταση του παραλιακού πεζοδρομίου και δρόμου δυτικά του Τουριστικού Περιπτέρου.

Η Δημοτική Αρχή μάλιστα αφαίρεσε κατεπειγόντως τους φωτιστικούς στύλους, αφήνοντας την περιοχή κυριολεκτικά στο σκοτάδι επί ένα χρόνο.

Το πεζοδρόμιο κατέρρευσε και ο δρόμος υποχώρησε τον περασμένο χειμώνα, όπως ήταν αναμενόμενο.

Το έργο, παρά τις συνεχείς εξαγγελίες του Δημάρχου, ξεκίνησε ένα χρόνο αργότερα, αλλά η αποκατάσταση ακόμη να τελειώσει. 

Το καλοκαίρι έχει ήδη αρχίσει, η κάποτε πολυσύχναστη αυτή παραλία είναι απρόσιτη για τους λουόμενους, ενώ το πεζοδρόμιο είναι άβατο για τους πεζούς. 

Η Δημοτική Αρχή αντιμετωπίζει το τεράστιο πρόβλημα της διάβρωσης των ακτών, που αποτελεί το υπ’ αριθμόν 1 πρόβλημα της παραλιακής ζώνης του Δήμου με την, γνωστή πλέον σε όλους,  ελαφρότητα που την χαρακτηρίζει.

Για την τραγική κατάσταση που βρίσκεται η "παραλία" της Οδού Αριστοναυτών, όπου απειλούνται τα σπίτια των κατοίκων, για την σταδιακή εξαφάνιση της παραλίας του Πευκιά, του Μελισσίου, για τις επιπτώσεις της διάβρωσης στο Δυτικό τμήμα του Δήμου και την αναζήτηση λύσεων, η Δημοτική Αρχή δεν θεωρεί σκόπιμο να συζητήσει στο Δημοτικό Συμβούλιο. 

Ο "εμπλουτισμός" με φερτό υλικό γίνεται (χωρίς βέβαια καμία μελέτη) επιλεκτικά μόνο σε ορισμένα σημεία και με υλικό τελείως ακατάλληλο και ασύμβατο για αναπλήρωση ακτής.

Η εικόνα που παρουσιάζει το Ξυλόκαστρο Ιούνιο μήνα είναι απαράδεκτη για ένα τόπο που θέλει να λέγεται παραθεριστικός και τουριστικός. 

Η εμφάνιση του παραλιακού πεζοδρομίου με τα κορμοτομημένα αλμυρίκια που "φυτεύτηκαν"  πρόσφατα και με το ασπρόχωμα που ξεχειλίζει έξω από τα παρτέρια τους είναι απογοητευτική.

Σε συνδυασμό με τη χείριστη εικόνα του πεζοδρομίου, δημιουργούν μια αίσθηση εγκατάλειψης.

Αυτή η κατάσταση μόνο με χιούμορ πλέον μπορεί να αντιμετωπιστεί, ως εικαστική παρέμβαση με θέμα: "νεκρά φύσις".

epameinondas katsoulas