Δείτε live την πρώτη ομιλία Έλληνα πρωθυπουργού στο Αμερικανικό Κογκρέσο.
Η ομιλία του πρωθυπουργού, στον αμερικανικό λαό, αλλά και στην ελληνική Ομογένεια, η οποία διατηρεί στενές σχέσεις με τον Λευκό Οίκο και έχει συμβάλει σημαντικά στη σύσφιξη των ελληνοαμερικανικών σχέσεων, περιγράφεται ως μια ομιλία με «εθνικό, γεωπολιτικό και ιστορικό» στίγμα, που θα αναδεικνύει το ιστορικό βάθος και εύρος των σχέσεων των δυο χωρών.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκίνησε την ομιλία του λέγοντας: «Δεν υπάρχει
μεγαλύτερη τιμή για τους εκλεγμένους ηγέτες από το αν απευθυνθεί στους
αιρετούς του λαού που βάσισε τη χώρα του στο ελληνικό μοντέλο και έχει
υπηρετήσει και υπεραμυνθεί των δημοκρατικών αξιών. Γνωρίζω απολύτως τους
βαθείς δεσμούς που ενώνει τα δύο έθνη. Πέρυσι, η Ελλάδα γιόρτασε 200
χρόνια από την απελευθέρωσή της και ήταν οι Έλληνες που ενέπνευσαν την
αμερικανική ελευθερία και στη συνέχεια η ίδρυση της αμερικανικής
δημοκρατίας, αποτέλεσε ένα μοντέλο έμπνευσης για τους καταπιεσμένους
λαούς».
Αναφερόμενος στις Καμάλα Χάρις και Νάνσι Πελόζι είπε: «Είμαι μεγάλη τιμή και χαρά να απευθύνομαι σε αυτή την κοινή συνεδρίαση υπό την προεδρία δύο γυναικών… Οποιοδήποτε κράτος που δεν αξιοποιεί το ταλέντο των γυναικών, δαπανά το ήμισυ των πόρων του, σύμφωνα με τον Πλάτωνα».
Στη συνέχεια έκανε μία ιδιαίτερη αναφορά στα Γλυπτά του Παρθενώνα: «Οπως όλοι οι Έλληνες πάντοτε όταν έρχομαι στην Ουάσινγκτον αισθάνομαι σαν να έρχομαι σπίτι μου.
Έχω έρθει εδώ ενώπιον σας για να γιορτάσω ένα θαύμα, το ελληνικό ιδεώδες. Είναι σκληρό για εμάς να συνειδητοποιούμε πόσο βαθιά ριζωμένο ήταν αυτό το ιδεώδες πριν από 25 αιώνες… Καμία κοινωνία πριν από τους Έλληνες δεν τόλμησε να πιστέψει ότι η τάξη και η κοινωνία είναι συμβατές. Η γέννηση της Δημοκρατίας στην αρχαία Αθήνα οδήγησε σε δημιουργικό πνεύμα στην Ελλάδα. Η δημιουργία της Δημοκρατίας της ΗΠΑ δημιούργησε τη μεγαλύτερη επέκταση ελευθερίας και προόδου που έχει γνωρίσει ποτέ ο άνθρωπος.
Μας δείξατε ότι η Ελευθέρια είναι ένα αγαθό για το οποίο αξίζει να πολεμήσουμε… Οι δικοί μας προπάτορες κοίταξαν από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού για υποστήριξη. Μίλησαν για τη δίψα ελευθερίας, ήθελαν να μιμηθούν εσάς. Ήθελαν να φανούν αντάξιοι των προσδοκιών σας
Αν αντικαταστήσουμε τη λέξη Ελλάδα με τη λέξη Ουκρανία θα δείτε τεράστιες ομοιότητες με το σήμερα. Όπως συμβαίνει με τη Μαριούπολη, το Μεσολόγγι είχε εξαιρετικούς αμυνόμενους πριν από την τελική έξοδο. Όταν βλέπουμε τον ίδιο πόνο, την ίδια θλίψη σε μία πόλη με ελληνικό όνομα, θυμόμαστε το Μεσολόγγι και το κόστος του δικού μας αγώνα. Ακόμα και σήμερα δεν έχουμε ξεχάσει τους Αμερικανούς εθελοντές. Τα ονόματα τους τιμώνται Πολλοί φρόντισαν γυναίκες και παιδιά που είχαν μείνει άστεγοι. Το πρώτο σχολείο θηλέων δημιουργήθηκε στην Αθήνα από έναν Αμερικανό πάστορα”.
