Μπορεί να ήθελε την πρόκριση, αλλά ξεκάθαρα δεν μπορούσε ο Ολυμπιακός να κάνει την υπέρβαση και να διεκδικήσει μέχρι τέλους το εισιτήριο για τους «16» του Europa League κόντρα στην Αταλάντα στο Καραϊσκάκη. Οι Ιταλοί επικράτησαν με 3-0 στο Φάληρο με έναν Μαλινόφσκι από άλλο πλανήτη και με έναν Ολυμπιακό να τα χάνει με την είσοδο των Μπογκά και Κουπμάινερς, όπως και στο ματς του Μπέργκαμο.
Εξ αρχής γινόταν λόγος για υπέρβαση! Aπό την ημέρα της κλήρωσης ήταν ξεκάθαρο φαβορί η Αταλάντα. Όμως, θα περίμενε κάποιος από τον Ολυμπιακό να την ζόριζε, να της έβαζε δύσκολα μέσα στο «κάστρο» του, το οποίο είχε ξανά κόσμο μετά από δύο μήνες. Να διεκδικούσε έστω μέχρι το φινάλε την πρόκριση ή να στείλει έστω το ματς στην παράταση. Το τελικό 0-3 δεν αφήνει πολλά περιθώρια αμφισβήτησης για το ποια ομάδα άξιζε την πρόκριση ή αν θέλετε πήρε εύκολα το εισιτήριο. Αν εξαιρεθεί ένα δεκάλεπτο στο πρώτο ημίχρονο και άλλο ένα δεκάλεπτο στο δεύτερο μέρος, ο Ολυμπιακός έδειξε ανήμπορος να κρατήσει την μπάλα και να απειλήσει την Αταλάντα. Μια Αταλάντα που είναι 5η στο ιταλικό πρωτάθλημα, ήρθε στη χώρα μας χωρίς κανονικό επιθετικό και με αρκετές απουσίες, αλλά απέδειξε ότι πρόκειται για μία «μηχανή» που παίζει σε υψηλό τέμπο για 90 λεπτά και μοιάζει με... Λερναία Ύδρα. Της κόβεις ένα κεφάλι, αλλά αντί να πονέσει, εμφανίζονται δύο πιο... επικίνδυνα και έτοιμα να κατασπαράξουν τον αντίπαλο! Μεγάλο ματς και φοβερά γκολ από τον Μαλινόφσκι, ο οποίος στο 66' με το 0-2 που σημείωσε, ουσιαστικά τελείωσε και την υπόθεση «πρόκριση».
Ο Πέδρο Μαρτίνς δεν προχώρησε τελικά σε κάποια έκπληξη, παρότι ακουγόταν ότι κάτι θα έκανε για να αιφνιδίαζε τον Γκασπερίνι. Το δίλημμα ήταν αν θα πήγαινε με Ονιεκούρου ή Μασούρα. Τελικά, στο 3-4-3 (που γινόταν και 3-5-2) επέλεξε τον Νιγηριανό εξτρέμ. Επίσης, αναμενόμενη ήταν η παρουσία του Μαντί Καμαρά δίπλα στον Εμβιλά και η απόφαση για τον Αγκιμπού να έχει έναν πιο προωθημένο ρόλο, είτε παίζοντας δεξιά στα πλάγια, είτε πιο κοντά στον Τικίνιο. Κατά τ’ άλλα, οι Λαλά και Ρέαμπτσιουκ έπαιζαν όλη την πλευρά τους, οι Σισέ, Μανωλάς και Παπασταθόπουλος συνέθεταν την τριάδα στα μετόπισθεν, οι Εμβιλά και Μαντί ήταν το δίδυμο στα χαφ, ενώ οι Αγκιμπού και Ονιεκούρου κλήθηκαν να δώσουν τις επιθετικές βοήθειες στον Τικίνιο. Από την άλλη, η Αταλάντα με «υπηρεσιακό» επιθετικό τον χαφ Πάσαλιτς παρατάχθηκε με το κλασικό της σχήμα (3-4-3).
Στο πρώτο ημίχρονο είδαμε «μία από τα ίδια» με το παιχνίδι στο Μπέργκαμο. Από τη μία έναν Ολυμπιακό να μην μπορεί να κρατήσει μπάλα (με εξαίρεση το διάστημα 7’-20’) και από την άλλη μία Αταλάντα που κυκλοφορούσε υπομονετικά την μπάλα και σταδιακά κέρδιζε μέτρα μέσα στο γήπεδο, προσπαθώντας να απειλήσει την εστία του Βατσλίκ. Έως και το 30’ η μεγαλύτερη ευκαιρία ανήκε στον Ολυμπιακό με το δυνατό σουτ του Μαντί που πέρασε ξυστά άουτ στο 7’. Ωστόσο, η αίσθηση που δινόταν ήταν ότι η Αταλάντα μπορούσε με χαρακτηριστική άνεση να φτάσει στο ύψος της περιοχής του Βατσλίκ και με κάποιον τρόπο να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα. Η πρώτη προειδοποιητική βολή από πλευράς Ιταλών ήταν στο 35’ και στο γύρισμα του Ντε Ρουν στον Πάσαλιτς που έδιωξε σωτήρια ο Μανωλάς. Ακολούθησε η φάση του 38’ που κακώς υποδείχθηκε σε θέση οφσάιντ ο Πεσίνα, ο οποίος έδωσε έτοιμο γκολ στον Χάτεμπερ, αλλά την τελευταία στιγμή άπλωσε το πόδι του ο Ρέαμπτσιουκ και απομάκρυνε τον κίνδυνο (αν έμπαινε γκολ, θα μετρούσε κανονικά μέσω VAR). Τελικά ο Ολυμπιακός την «πλήρωσε» στην τρίτη σοβαρή απειλή της Αταλάντα με την πολύ κακή αντίδραση του Λαλά στο γκολ του Μέλε που έβαλε τους Ιταλούς μπροστά στο σκορ (0-1). Στη γενικότερη εικόνα οι «μπεργκαμάσκι» ήταν η ομάδα που είχε την κατοχή και δεν την έπιανε πανικός όταν είχε την μπάλα στα πόδια της, όμως, επί της ουσίας απείλησε σοβαρά τον Ολυμπιακό μόνο στο τελευταίο 10λεπτο. Από την άλλη οι «ερυθρόλευκοι δεν εκμεταλλεύτηκαν ούτε την ταχύτητα του Ονιεκούρου, ούτε τις μάχες που κέρδιζε μπροστά ο Τικίνιο, αλλά ήταν απελπιστικά μόνος.
Στο πρώτο δεκάλεπτο του δευτέρου ημιχρόνου ο Ολυμπιακός μπήκε αποφασισμένος για να διεκδικήσει την πρόκριση, θέλοντας να πετύχει ένα γρήγορο γκολ. Ο Μαρτίνς άλλαξε το σχήμα σε 4-2-3-1 (έβαλε τον Μασούρα αντί του Σισέ) και εκεί που όλα έδειχναν ότι οι Πειραιώτες έφταναν δειλά-δειλά στην περιοχή του Μούσο για να τον απειλήσουν, ήρθε η έμπνευση του Γκασπερίνι για να ξαναδούμε το έργο του Μπέργκαμο. Η είσοδος των Κουπμάινερς και Μπογκά στο 57' άλλαξε άρδην την κατάσταση. Όπως συνέβη δηλαδή και πριν από επτά βράδια στην Ιταλία, όπου οι δύο άσοι της Αταλάντα είχαν αποδειχθεί καθοριστικοί ως προς την ανατροπή. Αυτή τη φορά από κούρσα του Κουπμάινερς και ασίστ στον Μαλινόφσκι, ο Ουκρανός με «φωτοβολίδα» στο 66' μέσα από την περιοχή έγραψε το 0-2. Τρία λεπτά αργότερα, μία καλή προσπάθεια του Μπογκά έδωσε τη δυνατότητα στον Μαλινόφσκι να σημειώσει ένα από τα ομορφότερα τέρματα της διοργάνωσης για το 0-3 και να βάλει και με τη βούλα τους «τίτλους τέλους» στην αναμέτρηση. Η πρόκριση είχε ήδη κριθεί από το 66'...
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Βατσλίκ, Σισέ (46’ Μασούρας), Μανωλάς, Παπασταθόπουλος, Λαλά (68’ Ελ Αραμπί), Ρέαμπτσιουκ, Εμβιλά (68’ Βρουσάι), Μαντί Καμαρά, Αγκιμπού Καμαρά, Ονιεκούρου (60’ Βαλμπουενά), Τικίνιο (74' Φαντιγκά).
ΑΤΑΛΑΝΤΑ: Μούσο, Τολόι, Ντεμιράλ (90' Τσιταντίνι), Τζιμσίτι, Χάτεμπερ, Ντε Ρουν, Φρόιλερ, Μέλε (83' Πετσέλα), Μαλινόφσκι (83' Μιχάιλα), Πεσίνα (57’ Κουπμάινερς), Πάσαλιτς (57’ Μπογκά).
