ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου και του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, εγκαινιάσθηκε απόψε η διεθνής Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης Portals/Πύλη, στο πρώην Δημόσιο Καπνεργοστάσιο της οδού Λένορμαν, κτήριο της Βουλής των Ελλήνων.
Παρόντες ήταν ακόμη οι πρώην Πρόεδροι της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης και Ζωή Κωνσταντοπούλου,o Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Παναγιώτης Πικραμμένος, η ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, η Υπουργός Λίνα Μενδώνη και ο Υφυπουργός Νικόλας Γιατρομανωλάκης, ο Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκος Πιερρακάκης, εκπρόσωποι των κομμάτων, Αντιπρόεδροι της Βουλής, το Προεδρείο της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων του Ελληνικού Κοινοβουλίου, καθώς επίσης ο Περιφερειάρχης Αττικής Γιώργος Πατούλης και ο Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας.
Κατά την εναρκτήρια ομιλία του, ο Πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Τασούλας ανέφερε ότι η Βουλή των Ελλήνων δέχθηκε πριν από πολλούς μήνες πρόταση από τον οργανισμό ΝΕΟΝ, για την αναμόρφωση του ιστορικού κτιρίου του πρώην Δημόσιου Καπνεργοστασίου και την αξιοποίησή του σε χώρο τέχνης και πολιτισμού.
«Σήμερα κοινωνικοποιούμε ακόμη περισσότερο ένα συναρπαστικό δημόσιο χώρο» τόνισε ο κ. Τασούλας. «Σήμερα αποδεικνύουμε ότι η συνεργασία του δημόσιου τομέα με τον ιδιωτικό, όταν είναι καλόπιστη και δημιουργική, μπορεί να κάνει θαύματα. Σήμερα προσφέρουμε στον ελληνικό λαό, μέσω της τέχνης, μια διέξοδο στη δίψα του για νέο ξεκίνημα. Η Βουλή των Ελλήνων αποδεικνύει ότι δεν αντιπροσωπεύει μόνο τον λαό, αλλά κατά κάποιο τρόπο πρωτοπορεί απέναντι στο χρέος της γι’ αυτόν τον λαό και του δείχνει το δρόμο, ότι μέσα απ’ το πνεύμα, μέσα απ’ την τέχνη, μέσα από την αναζήτηση, μέσα από τον αναστοχασμό, το νέο ξεκίνημα που μας καλεί μπορεί να είναι γόνιμο και δημιουργικό».
Ομιλία του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων
κ. Κωνσταντίνου Τασούλα
στην τελετή των εγκαινίων της έκθεσης σύγχρονης τέχνης
Portals | Πύλη
Αθήνα, 9 Ιουνίου 2021
Κτήριο Βουλής των Ελλήνων – πρώην Δημόσιο Καπνεργοστάσιο
Εξοχότατη κυρία Πρόεδρε της Δημοκρατίας,
Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ της Ελλάδος,
κυρίες και κύριοι Υπουργοί,
κύριε Δασκαλόπουλε, Ιδρυτή του πολιτιστικού και αναπτυξιακού οργανισμού ΝΕΟΝ,
κυρία και κύριε πρώην Πρόεδροι της Βουλής,
κυρίες και κύριοι,
Δεν υπάρχει εθισμός στην έκπληξη, συνεπώς σας καλώ άφοβα να εκπλαγείτε για τη μετατροπή ενός παλιού δημοσίου κτιρίου σε σύγχρονο χώρο πολιτισμού.Μετατροπή που πραγματοποιήθηκε χάρη στη συνεργασία της Βουλής των Ελλήνων και του ιδιωτικού πολιτιστικού οργανισμού ΝΕΟΝ.
Η Βουλή των Ελλήνων τους τελευταίους δεκαπέντε μήνες προσπάθησε να εκπέμψει ένα μήνυμα, ότι ο δαίμονας που έπληξε όλο τον κόσμο, όλη την Ευρώπη και την Ελλάδα, μπορεί να αντιμετωπιστεί και μπορεί προφυλαγμένοι να συνεχίσουμε να ασκούμε τα καθήκοντά μας, ώστε μέσω της προφύλαξης να ξεπεράσουμε αυτή τη δαιμονική κατάσταση και αμέσως μετά να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα.
Προστατεύσαμε το πολίτευμα λειτουργώντας παραγωγικά και γόνιμα τη Βουλή αυτούς τους δεκαπέντε μήνες και μέσα από τη νομοθετική εργασία αλλά και μέσα από τον κοινοβουλευτικό έλεγχο που ακατάπαυστα συνέχισαν. Κάναμε το χρέος μας έναντι του ελληνικού λαού, αλλά σήμερα κάνουμε το χρέος μας και ως προς την επανεκκίνηση της χώρας, μετά από αυτή την τεράστια δοκιμασία που μπορεί να μην κόπασε εντελώς, αλλά δείχνει ότι την αφήνουμε πίσω.
Και ένας από τους πιο γοητευτικούς σημαιοφόρους αυτής της επανεκκίνησης είναι η τέχνη, στην οποία ο άνθρωπος ανέκαθεν κατέφευγε. Άστρα τε και ποταμοί και κύματα πόντου, άνεμοι και δρυμοί των ορέων, το σύμπαν του κόσμου καταπλάκωνε τον αρχέγονο άνθρωπο και ένιωθε μόνος και ανήμπορος, ώσπου μετέτρεψε την αγωνία και την ανησυχία του σε τέχνη. Το κλάμα έγινε τραγούδι, ο πόνος έγινε ποίημα, τα συναισθήματά του έγιναν χορός και μπόρεσε μέσα από τη μαγεία της τέχνης να εξωτερικεύσει ό,τι καλύτερο έκρυβε μέσα του και έτσι να ισορροπήσει μέσα σε ένα αδυσώπητο σύμπαν και να καταφέρει, μέσω της τέχνης, να το ελέγξει και να είναι ισορροπημένος.
Έτσι και τώρα, μετά από μια πρωτοφανή δοκιμασία, από αυτές που συμβαίνουν κάθε εκατό χρόνια, ο άνθρωπος επιστρέφει από τα καταφύγια του εγκλεισμού, που ήταν και ψυχολογικός και πραγματικός. Επιστρέφει στη ζωή του, δοκιμάζει να ξαναζήσει όπως πριν, και ένα από τα ελατήρια που είχαν συμπτυχθεί έχει τεντωθεί αφάνταστα και το βλέπουμε γύρω μας κάθε μέρα να είναι αυτό το ελατήριο η τέχνη, γιατί μέσα από αυτήν ο άνθρωπος ζητάει και να εκφραστεί αλλά και να λάβει μηνύματα για το πώς θα είναι η πορεία από εδώ και πέρα.
Η Βουλή των Ελλήνων δέχθηκε πριν από πολλούς μήνες μια προκλητική πρόταση, μια συναρπαστική πρόταση από τον οργανισμό ΝΕΟΝ. Έχετε ένα εντυπωσιακό κτίριο, ένα βιομηχανικό διατηρητέο κτίριο, το οποίο είναι διατηρητέο μνημείο και θα θέλαμε, αν κι εσείς συμφωνείτε, μας είπε ο κύριος Δασκαλόπουλος, να συνεργαστούμε ώστε και το κτίριο αυτό να αναδείξουμε και τη σύγχρονη τέχνη να προβάλουμε.
Αποδεχθήκαμε αδιστάκτως αυτή τη γοητευτική πρόταση και γιατί ο οργανισμός ΝΕΟΝ είχε ένα εντυπωσιακό θετικό μητρώο εξοικείωσης του σύγχρονου ανθρώπου με τη σύγχρονη τέχνη αλλά και ανάδειξης δημόσιων χώρων μέσω προβολής της τέχνης, κι έτσι ξεκινήσαμε, αυτή την περίοδο του εγκλεισμού, να προετοιμάζουμε αυτό που σήμερα είμαι βέβαιος ότι θα καμαρώσετε και θα απολαύσετε.
Καταφέραμε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, παρά τις δυσκολίες της πανδημίας, και το κτίριο να αναμορφώσουμε, εις τρόπον ώστε σήμερα να είναι ένας προηγμένος, σύγχρονος, λειτουργικός εκθεσιακός χώρος, αλλά και την εξωστρέφεια -την απαραίτητη- της Βουλής να διευρύνουμε. Γιατί αυτή η έκθεση θα κρατήσει επί μισό χρόνο, μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου, φέρνοντας σε επαφή αυτό τον χώρο με την κοινωνία, την τοπική, την ευρύτερη και την πανελλήνια,αλλά συμβάλλοντας και στην πολιτιστική προαγωγή της πατρίδοςμας, γιατί, ναι, αυτό το γεγονός από πλευράς προβολής της σύγχρονης τέχνης είναι ένα γεγονός παγκόσμιας εμβέλειας.
Η σύγχρονη τέχνη είναι περισσότερο εννοιολογική. Θυμάμαι πόσο εξοργίστηκε κάποτε ο ΑντρέΜπρετόν, όταν ένας ανόητος ανθολόγος έκρινε σκόπιμο να παραθέσει στο τέλος των ποιημάτων που είχε σταχυολογήσει μερικά επεξηγηματικά σχόλια.
Επ’ αύριον χρυσαλλίδος με ένδυμα χορού ίσον πεταλούδα. Μαστός κρυστάλλινος ίσον καράφα. Όχι, κύριε, φώναζε. Δεν ίσον τίποτε.
Κείνο που είχε να μας πει ο ποιητής, μας το είπε. Να είστε βέβαιοι. Μην επιχειρείτε εύκολες ερμηνείες και προσθέτω εγώ, γράφει ο Ελύτης, μας το είπε παρά ένα χιλιοστό από την τρέχουσα λογική. Τόση είναι στ’ αλήθεια η ελάχιστη απόσταση που δυσκολευόμαστε να διατρέξουμε. Οπόταν, βέβαια, θα ρωτήσει ο άλλος, κύριε Διοικητά της Τραπέζης της Ελλάδος, κύριε Αντιπρόεδρε της Κυβερνήσεως, και το κέρδος από την τέχνη ποιο είναι;
Απάντηση: όλα και τίποτα. Είναι η μυστική κίνηση των πραγμάτων, κάτι που διπλασιάζει την ικανότητά σου να αντιλαμβάνεσαι τη ζωή και που αποτελεί μια πρόσβαση στο πραγματικό νόημα της ελευθερίας. Επειδή -να το πούμε κι αυτό- ελευθερία δεν είναι να κινείσαι ανεμπόδιστα στο πεδίο που σου έχει δοθεί, ελευθερία είναι να διευρύνεις αυτό το πεδίο και δη κατά τη διάσταση της αναλογίας των αισθήσεων. Αυτό είναι, διαθέτοντας καινούριες μονάδες για τη μέτρηση του κόσμου. Να, αυτή είναι μια ελευθερία πραγματική. Μια ανθρωπότητα, καταλήγει ο Ελύτης, που δεν βρίσκει τον τρόπο να ξαναφτιάξει τον κόσμο γύρω της, βρίσκει τον τρόπο να γεράσει και πολύ γρήγορα μάλιστα.
Εμείς, κυρίες και κύριοι, εδώ, μέσα απ’ τη σύγχρονη τέχνη, τη δυσερμήνευτη αλλά προκλητική και γοητευτική σύγχρονη τέχνη, θα διευρύνουμε το νοητικό μας πεδίο και το πεδίο της φαντασίας μας. Γιατί αυτό είναι αγώνισμα ελευθερίας, όπως λέει ο νομπελίστας ποιητής.Όχι να βαδίζεις μέσα στην αρένα που σου έχουν προσδιορίσει, αλλά να διευρύνεις αυτή την αρένα. Ζωή που αξίζει δεν είναι να ακολουθείς τη μοίρα σου. Είναι να υπερνικάς τη μοίρα σου. Να αναμετράσαι και να την υπερνικάς. Και η σύγχρονη τέχνη, η δυσερμήνευτη αλλά πολύ γοητευτική, μας δίνει αυτές τις δυνατότητες.
Η Βουλή των Ελλήνων φέτος γιορτάζει πολλά πράγματα συγκλονιστικά ταυτόχρονα. Γιορτάζει τα 200 χρόνια από τον πόλεμο της Ανεξαρτησίας. Γιορτάζει τα 40 χρόνια από τη σύνδεση της χώρας μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και συμμετέχει, μέσα απ’ αυτό τον εορτασμό, στο άνοιγμα της κοινωνίας, μέσω της δημοκρατικής της λειτουργίας, αλλά και μέσω της τέχνης, την οποία σε συνεργασία με το ΝΕΟΝ προσφέρει στην κοινωνία, με τον πιο γοητευτικό τρόπο.
Το μήνυμα είναι σαφώς μήνυμα αισιοδοξίας. Είναι μήνυμα πνευματικότητας, είναι μήνυμα συνεργασίας, και είναι κι ένα άλλο μήνυμα, κυρία Υπουργέ Πολιτισμού, που το ξέρετε καλά. Οι δημόσιοι χώροι, όπως αυτός, όλοι οι δημόσιοι χώροι, δεν μας έχουν δεσμοφύλακές τους. Μας έχουν διαχειριστές τους, που σκοπός και χρέος μας είναι να τους κοινωνικοποιούμε, να τους φέρνουμε σε συνομιλία με την κοινωνία. Να τους αγκαλιάζει η κοινωνία, να τους ζει, να τους γεύεται, να τους χαίρεται και να εισπράττει τα μηνύματα αυτής της συνεργασίας.
Κυρίες και κύριοι, σήμερα κοινωνικοποιούμε ακόμη περισσότερο ένα συναρπαστικό δημόσιο χώρο. Σήμερα αποδεικνύουμε ότι η συνεργασία του δημόσιου τομέα με τον ιδιωτικό, όταν είναι καλόπιστη και δημιουργική, μπορεί να κάνει θαύματα. Σήμερα προσφέρουμε στον ελληνικό λαό, μέσω της τέχνης, μια διέξοδο στη δίψα του για νέο ξεκίνημα. Και σήμερα η Βουλή των Ελλήνων, ένας θεσμός περίπου δύο αιώνων, αποδεικνύει ότι δεν αντιπροσωπεύει μόνο τον λαό, αλλά κατά κάποιο τρόπο πρωτοπορεί απέναντι στο χρέος της γι’ αυτό τον λαό και του δείχνει το δρόμο, ότι μέσα απ’ το πνεύμα, μέσα απ’ την τέχνη, μέσα από την αναζήτηση, μέσα από τον αναστοχασμό, το νέο ξεκίνημα που μας καλεί μπορεί να είναι γόνιμο και δημιουργικό. Όπως, γόνιμη και δημιουργική, κύριε Δασκαλόπουλε, υπήρξε η συνεργασία μας. Σας ευχαριστώ.
