Oσίας Μαρίας της Αιγυπτίας.- Λείψανα αφανών αγίων. στη "Σπηλιά του Δεσπότη" στα Μαύρα Λιθάρια

Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΖΑΒΑΛΗΣ

..  .σαν τον μοναχό Ζωσιμά ,έχουμε και εμείς,
αλλά είναι αφανείς....
Στη σπηλιά του του Δεσπότη ,έχουν βρεθεί λειψανα αφανών αγίων.
Αυτή τη σπηλιά χρησιμοποιούσε και ο Παν.Γεραρής για καταφύγιο..

Oσίας Μαρίας της Αιγυπτίας.

Ο Τατσιόπουλος έγραφε στο in.gr.

Ο καπνιστής λέει: «Θέλω μια πολυκατοικία γεμάτη με κούτες τσιγάρων». 

Ο πότης ζητάει: «Μια αλάνα με ποτά».

Το πρεζόνι απευθύνεται …. με ικεσία στον ...: «Ενα ευρουλάκι, ρε φίλε,ένα ευρουλάκι».

Oλα αυτά σημαίνουν ότι όποιος έχει κυριευτεί από πάθη ,ζητάει τα πάντα και επιδιώκει να ικανοποιεί τα πάθη του ,χωρίς να σκέπτεται ....

Ετσι και η Μαρία η Αιγυπτία ,κυριευμένη από τα σαρκικά πάθη ,κατά βάθος

ζητούσε την λύτρωση ,καιάκουσε την εσωτερική της κραυγή και ακολούθησε ,χωρίς να ξέρει που πηγαίνει ...

Να δούμε τό παράδειγμα της Ὁσίας Μαρίας της Αἰγυπτίας, ἡ ὁποία  ἀντικρύζοντας τόν Τίμιο Σταυρό, ἀφού πρώτα ἔνιωσε τρείς φορές τό χέρι του Θεού νά  τήν διώχνει ἀπό τόν Ναό , συναισθάνθηκε τό βάρος των ἁμαρτιων της, καί πλημμύρισε ἡ καρδιά της ἀπό βαθιά  εὐγνωμοσύνη πρός τόν Ἰησού Χριστό πού θυσιάστηκε ἀκόμη καί γιά  ἐκείνη τήν τότε ἁμαρτωλή. Ἔτσι ἔφυγε στήν ἔρημο καί ἀπό τήν ἀσκητική  ζωή της ἔφθασε στό σημείο πιά νά μήν ἕλκεται ἀπό τόν φθαρτό κόσμο, ἀλλά ἀπό τόν οὐρανό γι' αὐτό καί κατά τήν προσευχή της δέν ἐπατούσε στό ἔδαφος.

Ο Κύριος κατέβηκε στη γη ,για να ανεβάσει τον άνθρωπο στους ουρανούς.

Κατέβηκε στη γη για να μας αφήσει Διαθήκη ,να ανέβουμε και μείς στον ουρανό,και

συνοψίζονται σε αυτά που έγραφε «προς Κορινθίους» ο Παύλος:Πίστη , Ελπίδα και Αγάπη.

Αυτό ακολούθησε και η Μαρία η Αιγυπτία.Υπέφερε χρόνια στην έρημο ,δεν τόβαλε κάτω και νίκησε.

Την εποχή εκείνη βγαίνανε οι μεγάλοι αγωνιστές μοναχοί στην έρημο για να ζήσουν τη Σαρακοστή στην έρημο ,ακολουθώντας το παράδειγμα του Χριστού.

Ετσι βγήκε ο Ζωσιμάς στην έρημο και εκεί συνάντησε την Μαρία την Αιγυπτία και μας διηγήθηκε την ιστορία της.

Παράδειγμα αγωνιστών μοναχών,σαν τον Ζωσιμά, έχουμε και στην περιοχή μας.

Εκεί που είναι ο ναός του Αγίου Παντελεήμονα, λένε οι αρχαιολόγοι ,ότι πρέπει νάτανε , μοναστήρι , ή,έδρα επισκοπής. Αυτό το στηρίζουν στο ότι βρέθηκε ράβδος και μήτρα επισκόπου σε μιά σπηλιά που ήταν στο κτήμα του πατέρα μου που το πήρε το κράτος ,για να κάνει τον νέο δρόμο.

Εκεί ήτανε μιά σπηλιά που την ανακάλυψαν οι αρχαιολόγοι.

Λένε οι αρχαιολόγοι ,ότι περίπου το 600 - 700 μ.χ.,έγινε μεγάλος σεισμός και έκανε τσουνάμι και φυσικά κατέστρεψε εντελώς τον ναό .Δεν άφησε ίχνη , ενώ την σπηλιά δεν την πείραξε γιατί ήτανε πολύ πιο ψηλά.

Σε ευθεία απόσταση (από τον Αγιο Παντελεήμονα) τουλάχιστον 500 μέτρων προς το βουνό και σε δύσβατη περιοχή ,κοντά στο λιγνιτωρυχείο ,είναι η δεύτερη σπηλιά "του δεσπότη". Εδώ δεν υπάρχει τίποτα ,παρά μόνο ένας σταυρός χαραγμένος στην οροφή ,φαίνεται ότι ήταν τόπος απομόνωσης, προσευχής και αυτοσυγκέντρωσης. Πιθανόν να πηγαίνανε εκεί ο ηγούμενος ,ή, και οι μοναχοί ,για άσκηση.

Διαβάζουμε,σε βιβλίο ,για την Οσία Μαρία την Αιγυπτία  , ότι οι ηγούμενοι και οι μοναχοί πηγαίνανε την σαρακοστή για άσκηση στην έρημο και επέστρεφαν την μεγάλη Πέμπτη (εκδόσεις Σιμωνόπετρας).

Πιθανόν και εδώ να συμβαίνει το ίδιο ,οπότε ,στέκει αυτό ,δηλαδή , ότι ήταν μοναστήρι .

Την απάντηση θα την έχουμε από τους αρχαιολόγους .

Πέρυσι έπεσε ένας μεγάλος βράχος και έκλεισε την σπηλιά ,μπορεί όμως με έναν γερανό να απομακρυνθεί.

Η Σπηλιά αυτή,είχε τρεις θόλους, που έχουν πέσει, και διατηρείται ο ένας ,με τον Σταυρό στην οροφή.

Πλέον τούτων κάποιοι (περίπου στο 1960) έσκαψαν  και είχαν βρει οστά. 

Πάντως και δύο σπηλιές ήσαν σε κτήματα που είχε ο Παναγιωτάκης Γεραρής .

Ζητήσαμε,και ζητάμε  από τον δήμο να ασφαλτοστρώσει τον δρόμο ,ο οποίος ξεκινά από την Λαμπινού και περνάει από τη σπηλιά του Δεσπότη ,περνάει τα Ταμπούρια (εδώ πολέμησε ο Π.Γεραρής) και καταλήγει στη θέση Καμίνια.

Εάν ασφαλτοστρωθεί ο δρόμος πολλοί δικοί μας και ξένοι θα τον επισκέπτονται.

Πάντως και δύο σπηλιές ήσαν σε κτήματα που είχε ο Παναγιωτάκης Γεραρής .

Στον διχασμό, που κατηγορούσαν τον Κολοκοτρώνη, κυνηγούσαν ,και τον Π.Γεραρή  για να τον σκοτώσουν.

Τότε ο Παναγιωτάκης πήγε και κρυβόταν στα Μαυραλιθάρια, στην "σπηλιά του Δεσπότη".

Η σπηλιά αυτή είναι ψηλά και έχει ορατότητα πολύ μεγάλη, έτσι  έβλεπε από κει από την κίνηση των πλοίων, και βοήθαγε και από κει στον αγώνα, έστω και κυνηγημένος !!

.................

ΝΙΚΟΣ ΖΑΒΑΛΗΣ

κάτοικος  Μαυραλιθαρίων

ΔΕΡΒΕΝΙ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ