Μεγάλη
και περίεργη διάσταση έχει αποκτήσει η κυριαρχία στην καθημερινή
ενημέρωση των Ελλήνων σχετικά με τις τουρκικές θέσεις με καταιγισμό
δημοσιευμάτων, πρωτοσέλιδων και αναμεταδόσεων από τη γείτονα και σύμμαχο
Τουρκία. Ασφαλώς για τα μέσα ενημέρωσης όπου υπάρχει τουρκική ή γκρίζα
επιχειρηματική μετοχική συμμετοχή είναι απολύτως φυσιολογικό η
διαμόρφωση της ελληνικής κοινής γνώμης με βάση τα τουρκικά συμφέροντα.
Αυτό που εντυπωσιάζει είναι η απουσία των ελληνικών θέσεων και ακόμα
καλύτερα ίσως η ΄περιφρόνηση των τουρκικών συμμαχικών θέσεων και
απόψεων.
Η
Τουρκία έχοντας αναπτύξει από δεκαετίες ένα μεγαλεπήβολο πλάνο έχει
θέσει την Ελλάδα στο περιθώριο της αντιπαράθεσής της και δείχνει να την
επικαλείται όταν η Ελλάδα προσπαθεί να κάνει το ίδιο, ξεφεύγοντας από
μία εμμονή που εξυπηρέτησε γκρίζους εξοπλισμούς επί δεκαετίες και τίποτα
παραπάνω. Έτσι κάθε φορά που προσπαθεί να συμπορευτεί με το δυτικό
τρόπο σκέψης όλων των ευρωπαϊκών Κρατών την περιορίζει σ'ένα
παλαιομοδίτικο τρόπο αμύνης και εγκλεισμού που ουδεμία σχέση έχει με τις
σύγχρονες μορφές πολέμου.
Η
απορία για την εμμονή των ελληνικών μέσων ενημέρωσης στην τουρκική
προπαγάνδα ίσως εξηγείται και με τα κεφάλαια αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ
της παραοικονομίας της χώρας μας, από τις επικερδείς δραστηριότητες σε
καύσιμα, τσιγάρα, διακίνηση οικονομικών μεταναστών. Η σημερινή ενημέρωση για
την παραπομπή του πρώην Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ.Τζοχατζόπουλου και
Στρατιωτικών (!) για μία υπόθεση στρατιωτικών προμηθειών της εταιρείας
Siemens που και αυτή όπως πολλές άλλες μέχρι σήμερα διαμορφώνουν
δημόσιες σχέσεις, προαγωγές και μεταθέσεις στον Ελληνικό Στρατό, 16
χρόνια μετά τη διακυβέρνηση του Υπουργού, προκαλεί θυμηδία για την
αποφασιστικότητα και την ταχύτητα της ελληνικής δικαιοσύνης.
Ίσως
η νέα ΠτΔ να έχει μία εξήγηση και λύση για την αργή απονομή δικαιοσύνης
σε υποθέσεις διασπάθισης δημοσίου χρήματος και δωροδοκιών εις όφελος
των ενόχων και των συνεργατών τους. Ευτυχώς πάντως επεκτείναμε το δάνειο
της αποικίας της Ελλάδας κατά 30 χρόνια να πληρώσουν οι επόμενοι πάντα
για το συμφέρον του Δημοσίου και όχι των δανειστών. Αυτή τη λογική
χρησιμοποιούσε και ο ΣΥΡΙΖΑ του 20% στο Μέγαρο Μαξίμου και δεν
μακροημέρευσε πολιτικά. Ασφαλώς μικρό το κακό όταν το 20% παραμένει
σταθερό ιστορικό κέρδος της διακυβέρνησής του.
Σε
κάθε περίπτωση η αποφασιστικότητα του Μεγάρου Μαξίμου και του
κ.Γεραπετρίτη για την υπεράσπιση των εθνικών δικαίων στην ΝΑ Μεσόγειο
οφείλει να συνοδεύεται από ένα ολοκληρωμένο πλάνο αντιμετώπισης της
τουρκικής διείσδυσης και του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος στην Ελλάδα
που χρησιμοποιούν σύγχρονες μεθόδους αναμφισβήτητα. Το πρώτο χτύπημα
είναι αυτονόητο σε όσους παραβιάζουν τα σύνορα ενός Κράτους όπως
απέδειξε και η Τουρκία στην υπόθεση της Ρωσίας στο πρόσφατο παρελθόν
αλλά πιο σημαντικό είναι το επόμενο χτύπημα. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία
ότι οι αποφασίζοντες θα έχουν τα παιδιά τους στην πρώτη γραμμή αμύνης
και το Στρατό μας ετοιμοπόλεμο και πλήρη επανδρωμένο όπως ο κάθε
αντίπαλος του, όπως του αξίζει.
Ίσως
το παράδειγμα της Κριμαίας του 2014 όπου χάθηκε ολόκληρη από το Κράτος
της Ουκρανίας χωρίς να πέσει τουφεκιά και κατέστησε τις αναγχρονιστικές
Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις ανενεργές θα μπορούσε να φανεί χρήσιμο στο
πώς τα ελληνικά νησιά ή έδαφος κινδυνεύουν από έναν συνδυασμό κινήσεων
γιατί όχι και με τη συμμετοχή ντυμένων οικονομικών μεταναστών, και
ανθελληνικής επικοινωνιακής κυριαρχίας χωρίς πολλές πατριωτικές
φανφάρες που καθιστούν εν δυνάμει τον αντίπαλο αδρανή και ηττημένο
σύντομα.
Αυτά
προς το παρόν και ελπίζουμε να σταματήσουμε να ακούμε καθημερινά για
την τουρκική Κρήτη για να μην επανέλθουμε με την ελληνικότητα της
Κωνσταντινούπολης. Εξάλλου το Νταβός είναι κοντά και η Γκρέτα και τα
μέσα ενημέρωσης θα μας κατακλύσουν με την ιδέα της να απαγορευτούν τα
ορυκτά καύσιμα τώρα που οι ΗΠΑ έγιναν αυτόνομες ενεργειακά και τα
ελληνικά κοιτάσματα της ΝΑ Μεσογείου και ελληνικής Κρήτης θα αναβλύσουν
για την ανεξάρτητη τροφοδότηση και αναζωογώνηση της Γηραιάς Ηπείρου
μας.
Είναι
αυτές οι συμπτώσεις που μας κάνουν να φανταζόμαστε τη Μαντάμ "Ο" και
τους φίλους της, να επιθυμούν να επιβάλλουν το φόβο και την οργή στην
ελληνική κοικωνία εν αντιθέσει με την ελπίδα και πάνω απ' όλα την περηφάνεια μας ως Έλληνες και Ελληνίδες.
