«Η πολιτική τιμή μοιάζει με το σπίρτο. Αν δεν ανάψει μια φορά, είναι άχρηστο»

 

«Η πολιτική τιμή μοιάζει με το σπίρτο.

Αν δεν ανάψει μια φορά, είναι άχρηστο»

Αθανάσιος Κανελλόπουλος, Πολιτικός & Στοχαστής

Του Απόστολου Παπαφωτίου

Δυστυχώς η επίσκεψη του Πρωθυπουργού της Ελλάδος κ. Μητσοτάκη στην Αμερική και τα ουσιαστικά αποτελέσματα της συνάντησης με τον Πρόεδρο των Η.Π.Α. κ. Τραμπ, υπήρξαν ατυχή και κατώτερα των προσδοκιών. Μια συνάντηση χωρίς στρατηγική, χωρίς καλή προετοιμασία, με πολλά κενά, γκρίζες ζώνες και χωρίς εθνική συνεννόηση.

Ούτε η ελληνική πλευρά είχε συνειδητοποιήσει επαρκώς ότι θα συνομιλούσε με τον κ. Τραμπ, τον Πρόεδρο των Η.Π.Α., του οποίου βασικό χαρακτηριστικό είναι το ότι είναι "Απρόβλεπτος" και παρορμητικός, στηρίζει την πολιτική του πάνω σ’ αυτό, πορεύεται ο ίδιος με αυτόν τον τρόπο, επιχειρεί την επανεκλογή του πάνω στο "Απρόβλεπτος" και κινδυνεύεις ως συνομιλητής, εάν δεν είσαι στην κλίμακα των αξιών του, να έχεις μόνος σου απαξιωθεί και αποδομηθεί. Και εμείς παρουσιάσαμε ως προσόν ότι είμαστε αξιόπιστοι και Προβλέψιμοι, δηλαδή δεδομένοι, δηλαδή ριγμένοι.

Προβλέψιμοι κατ’ επανάληψη στα όρια της δουλικότητας και των υποκλίσεων. Ήταν αναιμική η παρουσία του κ. Πρωθυπουργού και χωρίς γρήγορα αντανακλαστικά στη στημένη Συνέντευξη Τύπου (6% η συμμετοχή του κ. Πρωθυπουργού στο χρόνο ομιλίας του κ. Τραμπ) με γνωστά εκ των προτέρων τα δώρα, παραχωρήσεις από τη μεριά μας, που προσέφερε ο κ. Πρωθυπουργός με ορατή και αγωνιώδη επιδίωξη να κερδίσει μία καλή κουβέντα από τον αλαζόνα Πλανητάρχη.

Έπρεπε εμείς οι προβλέψιμοι να προβλέψουμε το απρόβλεπτο του κ. Τραμπ και να είμαστε έτοιμοι. Αυτό εξ’ άλλου σημαίνει καλή προετοιμασία, κάτι που δεν είχε γίνει. Ο συνδυασμός του αποδομημένου Υπουργείου Εξωτερικών και η άκρατη και άκαιρη φιλοδοξία και επιθυμία του κ. Μητσοτάκη έφερε αυτό το αποτέλεσμα. Εύκολα μπορεί κάποιος να φανταστεί εάν ο κ. Τραμπ συμπεριφέρθηκε τόσο αγενώς δημοσίως, πόσο αγενέστερα θα είχε φερθεί στις μεταξύ τους συνομιλίες.

Φαίνεται ότι υπάρχει έλλειμμα εξουσίας από ελληνικής πλευράς να σταθεί στο ύψος της και να διαχειριστεί την πρωτοφανή γεωπολιτική ρευστότητα της περιοχής και τη δημιουργία νέου τοπίου εις βάρος μας, με αδιαφορία τουλάχιστον των Η.Π.Α.

Και φαίνεται ότι η διαμορφωμένη κατάσταση έχει ξεπεράσει τις δυνατότητες της Ελληνικής Κυβέρνησης να διαχειριστεί τα τεράστια προβλήματα, τα οποία είναι καθημερινά και συνεχώς προσθετικά, πολλά εκ των οποίων θα έπρεπε να είχε προβλέψει και προλάβει.

Ένα έλλειμμα που μπορεί να γίνει ακόμα μεγαλύτερο με την εκλογή του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο οποίος σ’ αυτή την ακραία και εντατική κατάσταση, συνεχώς μεταβαλλόμενη, πρέπει να διακρίνεται από ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

•  Να είναι πολιτικό πρόσωπο 
• Να ενώνει την κοινωνία.
  • Να είναι αποδεκτός και να έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού.
  • Να έχει εμπειρία σε κρίσιμους πολιτικούς χειρισμούς.
  • Να έχει γνώση και αντίληψη των περιφερειακών και γεωπολιτικών συσχετισμών και με όρους Διεθνούς Δικαίου.
  • Να εξασφαλίζει την εσωτερική συνοχή και ενότητα για να μπορέσουμε να κινηθούμε προς τα έξω.
  Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ δύσκολο και απρόβλεπτο αντίπαλο, «φίλο» του κ. Τραμπ, τον κ. Ερντογάν, ισχυρό και απόλυτο εκφραστή της εξουσίας, πρωταγωνιστή της «Υψηλής Στρατηγικής» της σημερινής και αυριανής Τουρκίας, σκληρό παίκτη και εκ βαθέων γνώστη των δυνατοτήτων της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας και των ανθρώπων που την υπηρετούν και οι οποίοι σύρονται πίσω από τις εξελίξεις.
  Είναι Πρόεδρος μιας χώρας που είναι μονίμως επεκτατική, στα χνάρια της πάλαι ποτέ ακμάζουσας Οθωμανικής αυτοκρατορίας (ας το έχουν αυτό υπόψιν οι Ευρωπαίοι), την οποία θέλει να ανασυστήσει και αντ’ αυτού εμείς, με παντελή άγνοια κινδύνου, σαν παιδιά, πειραματιζόμαστε και κινδυνεύουμε με εσωτερικά και κομματικά κριτήρια, με όρους συναλλαγής να κάνουμε άστοχες επιλογές με ολέθριες συνέπειες.
  Και οχυρώνεται η Κυβέρνηση πίσω από ψεύτικες λέξεις που δεν γεννούν ελπίδα και εκφράζουν μόνο παθητικότητα και προσωπικές πολιτικές και επιδιώξεις, καλλιεργώντας κλίμα συνεχούς απαξίωσης του θεσμού και του προσώπου του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.
  Ένας τέτοιος πολιτικός, που καλύπτει τις ανάγκες της εποχής, με γνώση, εθνικό φρόνημα και κατανόηση των συνθηκών και άμεσα αντανακλαστικά είναι ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος. Ήταν άμεση και ουσιαστική, υψηλής πολιτικής τιμής, η απάντηση του κ. Παυλόπουλου στα λεγόμενα του κ. Ερντογάν για τη Συνθήκη της Λωζάνης, όταν ο τελευταίος επισκέφθηκε την Ελλάδα το 2017.
  Η εκλογή του - με συντριπτικό ποσοστό - θα δείξει το σεβασμό στις αρχές της αξιοκρατίας και της αναγνώρισης ενός επιτυχημένου Προέδρου, που διακόνησε το καθήκον του, που στάθηκε σε κρίσιμες στιγμές και καταστάσεις για την πατρίδα μας και παράλληλα στέλνει μήνυμα σε όλους μας για συστράτευση ισχυρών και καθαρών ανθρώπων, που θα εμπνεύσουν την κοινωνία, που σήμερα δυστυχώς διακρίνεται για τον ευδαιμονισμό και την αδιαφορία προς τους πολιτικούς και το ισχύον πολιτικό σύστημα.
  
  
  Δρ. Απόστολος Ε. Παπαφωτίου
  Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.
  Οικονομολόγος Ε.Κ.Π.Α.