Εξαγνισμός
Συχνά νιώθεις την ανάγκη να δραπετεύσεις
από της πόλης τη βουή
και τα ουρλιαχτά περιπολικών κι ασθενοφόρων
Να περιδιαβάσεις τα ποτισμένα απ’ τη βροχή
βουνίσια μονοπάτια
που μοσχοβολούν θυμάρι
Να συνομιλήσεις με τον ουρανό, τον άνεμο,
τα πουλιά, τα πεύκα και τα χιονισμένα έλατα
Ν’ ανάψεις ευλαβικά τα κεριά
στα ερημικά ξωκλήσια
στου εσπερινού την ώρα
και ν’ αφεθείς
στη μοναχική τους εξομολόγηση προς τ’ άστρα
Ν’ απλώσεις τα χέρια σου να μαζέψουν
ήλιο του χειμώνα κι ύστερα να τον σκορπίσεις
στα παγωμένα λουλούδια για να ζεσταθούν
Κι έτσι με εξαγνισμένες
τη σκέψη και την καρδιά
και τα ρουθούνια σου γεμάτα
απ’ τ’ άρωμα της ευλογίας
να πάρεις το δρόμο του γυρισμού
στους πολύβοους δρόμους
μιας πόλης που συνήθισε
να φορά το γκρίζο της κοστούμι...
από της πόλης τη βουή
και τα ουρλιαχτά περιπολικών κι ασθενοφόρων
Να περιδιαβάσεις τα ποτισμένα απ’ τη βροχή
βουνίσια μονοπάτια
που μοσχοβολούν θυμάρι
Να συνομιλήσεις με τον ουρανό, τον άνεμο,
τα πουλιά, τα πεύκα και τα χιονισμένα έλατα
Ν’ ανάψεις ευλαβικά τα κεριά
στα ερημικά ξωκλήσια
στου εσπερινού την ώρα
και ν’ αφεθείς
στη μοναχική τους εξομολόγηση προς τ’ άστρα
Ν’ απλώσεις τα χέρια σου να μαζέψουν
ήλιο του χειμώνα κι ύστερα να τον σκορπίσεις
στα παγωμένα λουλούδια για να ζεσταθούν
Κι έτσι με εξαγνισμένες
τη σκέψη και την καρδιά
και τα ρουθούνια σου γεμάτα
απ’ τ’ άρωμα της ευλογίας
να πάρεις το δρόμο του γυρισμού
στους πολύβοους δρόμους
μιας πόλης που συνήθισε
να φορά το γκρίζο της κοστούμι...
Από τη ''Μοναξιά του Θεού''!
ΙΩΑΝΝΗΣ Σ. ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗΣ
