Του Αλέκου Κανελλόπουλου*
Το Κοινωνικό
Κεφάλαιο ορίζεται ως συσσώρευση συλλογικής γνώσης οργανωτικής κουλτούρας,
αλληλεγγύης, κοινής εμπιστοσύνης και δημιουργικής θεσμικής λειτουργίας και
αναπτύσσει κοινωνικές δεξιότητες. Τα κοινωνικά δίκτυα και ο εθελοντισμός είναι
οι βασικοί συντελεστές για την συγκρότησή του. Το κοινωνικό κεφάλαιο
συνδυαζόμενο με το πολιτισμικό, συμπληρώνει και υποκαθιστά σε μεγάλο βαθμό το
οικονομικό κεφάλαιο και είναι απαραίτητο για τις επενδύσεις, μεγεθύνει και
δημιουργεί εμπιστοσύνη στις συναλλαγές
μειώνει το κόστος και αυξάνει την πιστοληπτική ικανότητα.
Είναι
έννοια σύμφυτη με την κοινωνική δομή, που επηρεάζει την κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη, αποτελεί δηλαδή έναν κοινωνικό πόρο
του οποίου η ύπαρξη έχει πολύ μεγάλη σημασία. Η ανάπτυξη δεν εξαρτάται μονάχα
από κλασικούς παράγοντες όπως το απόθεμα φυσικού και ανθρωπίνου κεφαλαίου, τη
γνώση και την τεχνολογική πρόοδο,
δεν είναι ένα απλό τεχνικό οικονομικό πρόβλημα του οικονομικού κεφαλαίου, ούτε
διασφαλίζεται με αύξηση των επενδύσεων και της παραγωγικότητας αλλά επηρεάζεται και από τις κοινωνικές δομές στις
οποίες εδράζουν η κοινωνία και η οικονομία της, χρειάζεται την συμμετοχή
του κοινωνικού κεφαλαίου.
Η κοινωνική συμμετοχή συμβάλλει στην ανάπτυξη επειδή
μέσω των κοινωνικών φορέων πιέζει τις τοπικές αρχές που είναι αρμόδιες για το σχεδιασμό των αναπτυξιακών
προγραμμάτων να ενεργήσουν υπέρ των βασικών αναγκών του πληθυσμού, να χρηματοδοτήσουν και επεκτείνουν προγράμματα
προοδευτικής κοινωνικής μεταρρύθμισης αλλά και δημόσιων υποδομών.
(Την κατασκευή του
Παρθενώνα προφανώς την ανέλαβαν ειδικοί και εξέχουσες προσωπικότητες με
επικεφαλείς τον Ικτίνο και τον Καλλικράτη, αλλά την απόφαση για να
κατασκευαστεί η Ακρόπολη την έλαβε η Εκκλησία του Δήμου, με εισήγηση βέβαια
κάποιας εξέχουσας πολιτικής προσωπικότητας όπως ήταν ο Περικλής. Αλλά θα ήταν
αδιανόητο να υπάρξουν τέτοιες αποφάσεις χωρίς την αθηναϊκή δημοκρατία και την
Εκκλησία του Δήμου).
Στον δήμο μας η πολιτική συμμετοχή του κοινωνικού και
πολιτισμικού κεφαλαίου εκτός ελάχιστων
εξαιρέσεων ήταν και είναι χαμηλή. Ακολούθησε την γενικότερη νόρμα η οποία αποδίδεται σε ένα ιστορικό, κοινωνικό και
πολιτικό πλαίσιο που χαρακτηρίζεται από συγκεντρωτικά συστήματα διακυβέρνησης, από την
επικράτηση δικτύων πελατειακών σχέσεων και οικογενειοκρατίας, και από τη
διάδοση ευνοιοκρατίας και διαφθοράς. Οι παράγοντες αυτοί αποδυνάμωσαν τις
τυπικές και θεσμικές μορφές συνένωσης και συνεταιρισμού μεταξύ των πολιτών και
περιόρισαν την πρόσβασή τους στα κλιμάκια άσκησης πολιτικής.
*Αλέξανδρος Κανελλόπουλος
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με τον
συνδυασμό ΕΝΕΡΓΟΙ ΔΗΜΟΤΕΣ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ - ΕΥΡΩΣΤΙΝΗΣ (ΝΩΝΤΑ ΚΑΤΣΟΥΛΑ)
