Σε
κάθε περίπτωση εξαντλεί κάθε ερμηνεία του νόμου, επίκληση έκτακτων
αναγκών, αόρατων εχθρών και συναλλαγής γαι να παραμείνει στην εξουσία.
Πούτιν, Ερντογάν, Μαδούρο και Τσίπρας είναι κλασσικά παραδείγματα
αυταρχικών ηγεμόνων εκλογικής αυταρχικής διακυβέρνησης που σε αντίθεση
με τη φιλελεύθερη δημοκρατία ο λαός είναι αδιάφορο πώς ζει πλην της
κάστας που στηρίζει το καθεστώς.
Καταλυτικός
ρόλος πάντα στις αυταρχικές δημοκρατίες και ο στρατός για την ύστατη
στιγμή, όσο κοντύτερα στο κέντρο αποφάσεων τόσο το καλύτερο. Ποιος να
περιμένει ώρες να μεταφερθεί αν μπορεί να είναι στα περίχωρα.
Ο
Αλέξης Τσίπρας έχει τη μαγική συνταγή εξωτερικού και εσωτερικού όπως
πάντα είχε από το 2015 από τότε που η Ελλάδα σέρνεται ανάμεσα στη
χρεοκοπία, τα capital controls και τώρα την ανακεφαλαίωση των τραπεζών
ξανά σαν να μην πέρασε μία νύχτα από το αίσχος των Μνημονίων και τις
λίστες Λαγκάρντ που δεν άνοιξαν ποτέ ούτε με δεξιά ούτε με κέντρο ούτε
με αριστερά.
Για
το εξωτερικό ο Αλέξης Τσίπρας αγόραζε χρόνο με τη Βόρεια Μακεδονία του
σαγηνεύοντας Τραμπ και Μέρκελ. Τώρα που αντάλλαξε την εθνική παραχώρηση
αντίθετα με τη θέληση του λαού του, γυρίζει σε Κύπρο και Τουρκία να δει
πόσο χρόνο δίνουν για λίγο ξεπούλημα Ελλάδας ακόμα. Με τόσο πετρέλαιο
και φυσικό αέριο στην Ανατ.Μεσόγειο ο Αλέξης Τσίπρας σίγουρα θα αγοράσει
φθηνά και θα πουλήσει ακριβά για τον ίδιο και το μειοψηφικό καθεστώς
του και πάλι. Για το λαό ποιος νοιάζεται. Έτσι και αλλιώς θεατής ραγιάς
ήταν πάντα.
Για
το εσωτερικό ο Αλέξης Τσίπρας πάντα έχει κάτι να δώσει. Εκκρεμοδικία
στη Χρυσή Αυγή, Novartis σε ΚΙΝΑΛ και ΝΔ, κόμμα σε Ποτάμι και ΑΝΕΛ και
πολιτικά μπιχλιμπίδια στους διάφορους από το καλάθι σε κάθε νομοσχέδιο.
Εξάλλου οι περισσότεροι πια αντιπροσωπεύουν μόνο τον εαυτό τους και
δανείζονται στην καλύτερη τιμή της ημέρας που προσφέρει ο Αλέξης. Για τη
Νέα Δημοκρατία η πολιτική συναλλαγή περιλαμβάνει και λίγο Σύνταγμα αν
χρειαστεί για να κορυφώσει ο Αλέξης στις πολλαπλές κάλπες και ό,τι βγει.
Πολλές οι κάλπες, πολλά και τα λειτουργικά συστήματα, θολώνει και το μυαλό του ψηφοφόρου. Γι' αυτό εξάλλου υπάρχει η τεχνητή νοημοσύνη για μας πηγαίνει εκεί που θέλουν με βαπόρια και αεροπλάνα οι εκλεκτοί της άσπρης σκόνης.
Ο
χρόνος τρέχει και ο Αλέξης Τσίπρας παραμένει στην εξουσία με μία Ελλάδα
στο φόντο να αποσυντίθεται. Η βόρεια Μακεδονία έφυγε, η Θράκη
περιμένει, η Κρήτη χαμογελά πονηρά και το Αιγαίο λοξοκοιτά. Ζητούνι,
Αθήνα και Σπάρτη με τα νησιά του Αργοσαρωνικού είναι αρκετά για το
στρατό του καθεστώτος. Όταν τελειώνει ο χρόνος είναι πολλοί οι θιασωτές
της παραχώρησης εδάφους στους βαρβάρους ανέκαθεν. Σημασία έχει ο χρόνος
να τρέχει και ο Αλέξης να κλωτσά τις κάλπες σαν καλός στρατιώτης.
Γεμίσαμε
στρατιώτες και χάσαμε τους στρατηγούς να άγουν τους στρατούς τελικά.
Για αυτό και οι πασάδες της Ανατολής με τους ομόφυλλους τους του Βορρά
χαίρονται και βραβεύουν τον Αλέξη. Πού θα έβρισκαν καλύτερο στρατιώτη
αλήθεια να κυβερνάει την Ελλάδα. Τα πάνω κάτω για τον ένα και μοναδικό
Αλέξη στο βασίλειο του. Πρόσεχε, Αλέξη, μην σε πλακώσει ο χρόνος και
χάσεις τη διέξοδο διαφυγής. Ήρθαν πολλοί στην Ελλάδα και έμειναν για
πάντα φυλακισμένοι μέσα στο χρόνο...
Λ.ΚΑΛ.
Λ.ΚΑΛ.
