Στου οποίου Τσάβες την κηδεία, τον Μάρτιο του 2013 είχε σπεύσει να πάει ο κ. Τσίπρας, για να μας δηλώσει ότι ήταν ένας «ονειροπόλος σύντροφος», ένας «μεγάλος ηγέτης», ένας «σπουδαίος επαναστάτης», ο «εμπνευστής των ιδεών της Δημοκρατίας και των μεγάλων επαναστατικών δημοκρατικών και προοδευτικών κατακτήσεων», που μετέτρεψε τη χώρα του σε «δημιουργικό εργαστήριο».
Όπως είχε πει, «ο Ούγκο Τσάβες, κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, μπόρεσε να οδηγήσει το λαό του και τους λαούς της Λατινικής Αμερικής σε δρόμους δημοκρατίας, λαϊκής κυριαρχίας και κοινωνικής απελευθέρωσης» και «σε καιρούς δύσκολους, έστρεψε τα φώτα της παγκόσμιας κοινότητας σε μία ολόκληρη ήπειρο, που αυτή τη φορά δεν ήταν πειραματόζωο βάρβαρων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, αλλά δημιουργικό εργαστήριο δημοκρατικής διακυβέρνησης και εθνικής ανεξαρτησίας. Ο Ούγκο Τσάβες εναντιώθηκε στην καταπίεση και υπεράσπισε τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Έδωσε μεγάλες μάχες, ώστε να εξαλειφθεί η φτώχεια και η κοινωνική εξαθλίωση. Γι' αυτό και έγινε σύμβολο για την συντριπτική πλειοψηφία του λαού του. Οι άνθρωποι φεύγουν, η σπορά τους όμως μένει. Είμαι βέβαιος ότι ο λαός του Μπολίβαρ θα συνεχίσει να πορεύεται τον δρόμο της απελευθέρωσης και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Δρόμο που, αργά ή γρήγορα, θα πορευτούν και άλλοι λαοί, σε ολόκληρο τον κόσμο»!
Μάλιστα! Το τι συνέβη έκτοτε στη Βενεζουέλα το βλέπουμε καθημερινά.
Η λέξη «χάος» δεν αρκεί για να περιγράψουμε την κατάσταση. Προσφάτως, ο Μαδούρο επινόησε ένα… κρυπτονόμισμα, το «Πέτρο», προχώρησε στην υποτίμηση του εθνικού νομίσματος, του Μπολίβαρ κατά 95% και αύξησε για πέμπτη φορά από την αρχή του χρόνου τον κατώτατο μισθό κατά… 34 φορές, για να φθάσει αισίως στα… 28 δολάρια!
Επιπλέον, δημιούργησε ένα νέο νόμισμα το… «sovereign bolivar» και θα συνδέεται με την αξία του κρατικού κρυπτονομίσματος Petro. Παράλληλα, ανακοίνωσε και αύξηση των τιμών των καυσίμων ενώ η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με υπερπληθωρισμό κοντά στο 1.000.000% και σοβαρές ελλείψεις σε τρόφιμα και φάρμακα.
Τα τρία κόμματα της αντιπολίτευσης καλούν σήμερα σε κινητοποιήσεις. Πρόκειται για το «Πρώτα Δικαιοσύνη» του πρώην υποψηφίου για την Προεδρία Ενρίκε Καπρίλες, «Λαϊκή Θέληση» του Λεοπόλδο Λόπες που τελεί σε κατ’ οίκον κράτηση και «Σκοπός R» του πρώην συνδικαλιστή ηγέτη Αντρές Βελάσκες.
Οι τρεις κηρύσσουν την έναρξη ενός νέου κύκλου κινητοποιήσεων για να απαλλαγεί η χώρα από τον Μαδούρο, τον υπερπληθωρισμό και την πείνα.
Πρόσφατα, ο ΟΗΕ ανακοίνωσε ότι υπολογίζει πως 2,3 εκατομμύρια πολίτες της Βενεζουέλας έχουν εγκαταλείψει τη χώρα, καθώς 1,3 εκατομμύριο άνθρωποι στη Βενεζουέλα υποφέρουν από υποσιτισμό, ενώ στα νοσοκομεία της χώρας καταγράφεται «οξύτατη επιδείνωση της ποιότητας» των παρεχόμενων υπηρεσιών, λόγω της τεράστιας έλλειψης φαρμάκων, αναλωσίμων και άλλων προμηθειών. Σύμφωνα με άλλους υπολογισμούς, οι Βενεζουελανοί που έχουν εγκαταλείψει τη χώρα είναι 3 εκ., ενώ η αντιπολίτευση ανεβάζει τον αριθμό στα 4 εκ.
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, πάνω από 100.000 φορείς του ιού επίκτητης ανοσολογικής επάρκειας (HIV) και ασθενείς που πάσχουν πλέον από AIDS κινδυνεύουν να απολέσουν την πρόσβασή τους σε φαρμακευτική αγωγή, ενώ ασθένειες που είχαν μέχρι πρότινος εξαλειφθεί τελείως στη χώρα, όπως η ιλαρά, η φυματίωση και η διφθερίτιδα «βρίσκονται σε έξαρση».
Μετά την απόπειρα κατά του Μαδούρο με drone, διατάχθηκε με συνοπτικές διαδικασίες η σύλληψη του αρχηγού της αντιπολίτευσης Χούλιο Μπόρχες που ζει στην Κολομβία, ενώ μόλις τότε, στις 5 Αυγούστου, θυμήθηκε και ο ΣΥΡΙΖΑ την Βενεζουέλα και εξέδωσε ανακοίνωση καταδίκης.
Μέχρι τότε, όλα ήταν καλά στον κατά Τσίπρα επίγειο παράδεισο…
Άλλωστε, το αγαπημένο μότο του Μαδούρο είναι ότι το να κατηγορείται ο ίδιος για την οικονομική κατάρρευση της χώρας είναι μια «ηλίθια απλούστευση».
Μετά τις εκλογές του Μαΐου, όταν ο Μαδούρο επανεξελέγη για μια δεύτερη εξαετή θητεία, η ΕΕ ανακοίνωσε πως «οι προεδρικές και τοπικές εκλογές διεξήχθησαν χωρίς μια εθνική συμφωνία για ένα εκλογικό χρονοδιάγραμμα και χωρίς την τήρηση των ελάχιστων διεθνών προδιαγραφών για μια αξιόπιστη διαδικασία».
Αλλά και τότε, ο κ. Τσίπρας έκανε την πάπια.
«Ορκίζομαι ενώπιον της πανίσχυρης Συντακτικής Συνέλευσης, ενώπιον του Συντάγματος (...) ενώπιον του λαού της Βενεζουέλας να τηρώ και να εφαρμόζω το Σύνταγμα και να προωθήσω όλες τις επαναστατικές αλλαγές», ανέφερε στην ορκωμοσία του, στις 24 Μαΐου, ο Μαδούρο, του οποίου η νέα θητεία θα ξεκινήσει επισήμως στις 10 Ιανουαρίου 2019.
Και αυτός θα προωθήσει τις επαναστατικές αλλαγές. Τις οποίες δεν προωθεί διότι φταίνε οι άλλοι – οι πολιτικοί του αντίπαλοι, η διεθνής συνωμοσία, η πρώην γενική εισαγγελέας Λουίζα Ορτέγκα Ντίας, που ζει εξόριστη στην ΝΜπογκοτά της Κολομβίας και τον κατηγορεί ότι δωροδοκήθηκε με τουλάχιστον 35 εκατομμύρια δολάρια από την βραζιλιάνικη κατασκευαστική εταιρεία Odebrecht και ότι η κυβέρνησή του συνδέεται με τα καρτέλ κοκαΐνης.
Όπως η Ορτέγκα είπε στον Ιάσονα Πιπίνη και στον «Ελεύθερο Τύπο», «στη Βενεζουέλα υπάρχει μια τυραννία. Είναι μια τυραννία γιατί αγνοεί όλους τους νόμους, αγνοεί και παραβιάζει το Σύνταγμα. Τι είναι αυτό που κάνει ο Μαδούρο; Να καταδιώκει την αντιπολίτευση. Στην Βενεζουέλα δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ένας υποψήφιος της αντιπολίτευσης, γιατί όλοι βρίσκονται υπό διωγμό. Βρίσκονται ή έξω από τη χώρα, ή στη φυλακή ή έχουν στερηθεί τα πολιτικά τους δικαιώματα».
Σ’ εκείνη την συνέντευξη, η Ορτέγκα είχε δηλώσει ότι γνωρίζει πολύ καλά ποιες ήταν οι σχέσεις που διατηρούσαν και εξακολουθούν να διατηρούν αυτή τη στιγμή οι κυβερνήσεις της Βενεζουέλας και της Ελλάδας.
Στο μεταξύ, το τυραννικό καθεστώς στοιβάζει τους κρατουμένους σε φυλακές και αστυνομικά τμήματα, καθώς οι άνθρωποι συλλαμβάνονται για ασήμαντες αφορμές – τον περασμένο Μάρτιο 68 κρατούμενοι πέθαναν σε πυρκαγιά που ξέσπασε μέσα στο κεντρικό αστυνομικό τμήμα της πολιτείας Καραμπόμπο.
Φυσικά, δεν ίδρωσε κανενός το αυτί και οπωσδήποτε όχι του Μαδούρο.
Όπως δεν ιδρώνει κανενός το αυτί σε ειδήσεις όπως ότι «το 64% του πληθυσμού εκτιμάται πως έχασε κατά μέσο όρο 11,4 κιλά σωματικού βάρους το περσινό έτος, ενώ πάνω από έξι στους δέκα ερωτηθέντες δήλωσαν ότι το τελευταίο τρίμηνο πήγαν για ύπνο πεινασμένοι διότι δεν είχαν αρκετά χρήματα ώστε να αγοράσουν τρόφιμα», ότι «το 87% του πληθυσμού ζει σε συνθήκες φτώχειας, με το 61% μάλιστα να βρίσκεται σε καθεστώς ακραίας φτώχειας, που σημαίνει ότι δεν ικανοποιούνται βασικές ανθρώπινες ανάγκες. Το 2014 η φτώχεια υπολογίζεται πως βρισκόταν στο 48,4%».
Η πείνα οδηγεί στον λαό σε πράξεις απελπισίας και λεηλασίας, με τους πεινασμένους να εφορμούν στα καταστήματα, να πέφτουν πάνω στα ψαράδικα αρπάζοντας τα ψάρια από τους επίσης πεινασμένους ψαράδες, να εισβάλλουν στην Κτηνιατρική Σχολή και να σφάζουν άλογα για να φάνε το κρέας τους, οι άνθρωποι τρώνε σκυλιά, γάτες, περιστέρια και αρουραίους για να μην λιμοκτονήσουν, οι ζωολογικοί κήποι της χώρας έχουν αποδεκατιστεί.
Στα νοσοκομεία οι άνθρωποι – και κυρίως τα παιδιά – πεθαίνουν από υποσιτισμό και σύμφωνα με μαρτυρίες, συχνά τα παιδιά που κατορθώνουν να φθάσουν εκεί δεν ζυγίζουν πάνω από ένα νεογέννητο! Τα τελευταία δύο χρόνια η παιδική θνησιμότητα έχει εκτιναχθεί από το 30% στο 65%, ενώ κάθε λογής συμμορίες κρατούν όμηρους τους πεινασμένους.
Την ίδια ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο κάνει ότι δεν βλέπει, αλλά ο κ. Σκουρλέτης συναντά και «συνεργάζεται» με τον πρέσβη της Βενεζουέλας – όπως μια χαρά συνεργάζονταν και με τον προηγούμενο των σεξουαλικών παρενοχλήσεων.
Πέρσι, στη συνέντευξη Τύπου στο πλαίσιο της ΔΕΘ, ο κ. Τσίπρας εκλήθη να απαντήσει αν η κυβέρνησή του στηρίζει το καθεστώς Μαδούρο. Ιδού τι απάντησε – ενώ είχαν συμβεί όλα αυτά που προανέφερα:
«Κοιτάξτε, η ελληνική κυβέρνηση, να σας είμαι ειλικρινής, έχει τόσα πολλά θέματα δύσκολα να ασχοληθεί, που το τελευταίο πράγμα που θα έκρινε τις εξελίξεις στη Βενεζουέλα θα ήταν αν στηρίζει το καθεστώς ή δεν στηρίζει το καθεστώς. Όμως, εγώ θα ήθελα να σας πω το εξής. Μας προβληματίζει το γεγονός ότι στη Βενεζουέλα, αυτήν τη στιγμή, υπάρχει μια κατάσταση έντονης κοινωνικής αντιπαράθεσης, στα πρόθυρα του εμφύλιου σπαραγμού. Θέλω να σας επισημάνω ότι αυτό που εσείς ονομάσατε καθεστώς -και βεβαίως έχετε κάθε δικαίωμα να κάνετε αυτήν την κρίση- είναι μια κυβέρνηση η οποία έχει εκλεγεί με δημοκρατικές διαδικασίες. Είναι μια κυβέρνηση, η οποία, παρότι βεβαίως έχει εκλεγεί με δημοκρατικές διαδικασίες, κρίνεται από τις αποφάσεις της. Αυτό λοιπόν το οποίο, σε επίπεδο διπλωματίας και εξωτερικής πολιτικής, έχω ζητήσει και από τον υπουργό Εξωτερικών -και δεν το κάνω εξαιτίας του γεγονότος ότι στη Βενεζουέλα είναι μια κυβέρνηση που είναι προσκείμενη στην Αριστερά, θα το κάναμε σε κάθε διαφορετική περίπτωση, διότι αυτή, αν θέλετε, είναι η στρατηγική της χώρας μας- αυτό, λοιπόν, που έχουμε δώσει ως κατεύθυνση, είναι να γίνει μια προσπάθεια διπλωματικής επίλυσης της κρίσης και διπλωματικής παρέμβασης από την πλευρά της Ε.Ε. για την επίλυση της κρίσης. Δεν είναι καθόλου ευχάριστο αυτό που βλέπουμε στα ΜΜΕ, αν και πολλές φορές υπάρχει και το στοιχείο της υπερβολής. Αλλά, όταν μια χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα μιας εμφύλιας σύρραξης και μιας τόσο μεγάλης έντασης, νομίζω ότι η Ευρώπη -και αυτός πρέπει να είναι ο ρόλος της Ευρώπης- δεν είναι τόσο να επιβάλει κυρώσεις, όσο το να διεκδικήσει τους τρόπους εκείνους μέσα από τους οποίους θα μπορέσει να υπάρξει μια εξομάλυνση και μια συνεννόηση ανάμεσα στις δύο πλευρές. Αυτή, λοιπόν, είναι η θέση και η στάση αρχής της ελληνικής κυβέρνησης. Και θα ήταν, επαναλαμβάνω, μια θέση και στάση αρχής είτε αυτά τα γεγονότα αφορούσαν μια χώρα τόσα πολλά χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την περιοχή μας είτε μια γειτονική χώρα».
Δηλαδή, ο κ. Τσίπρας πιστεύει ότι όλα αυτά που βλέπουμε ενέχουν το «στοιχείο της υπερβολής». Και επομένως, πρέπει όλοι μαζί να παρακολουθούμε τον σύντροφο Νίκολα να σκοτώνει τον λαό του…
elzoni.gr