Της Γιώτας Μπάγκα
Πολύς λόγος έγινε τις τελευταίες μέρες στην
περιοχή μου για την αποτυχία της
συναυλίας του Διονύση Τσακνή. Σχόλια στα Μέσα Κοινωνικής δικτύωσης αλλά
και κουβέντες ανάμεσα στον κόσμο έγιναν πολλές. Συνομιλώντας με φίλο, δημότη
της περιοχής, μου παρουσίασε μια διαφορετική οπτική γωνία για το θέμα τι
συναυλίας του κ. Τσακνή, η οποία επειδή
μου προξένησε μεγάλη εντύπωση αποφάσισα να την παρουσιάσω σε άρθρο μου. Τι μου
είπε λοιπόν ο φίλος και συνδημότης :
Προθυμοποιήθηκε ο κ. Τσακνής να
πραγματοποιήσει μια συναυλία στην πανέμορφη περιοχή της Ζάχολης του Δήμου
Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης χωρίς ο ίδιος να λάβει αμοιβή, παρά μόνο οι μουσικοί
και οι τεχνικοί. Η εκδήλωση διοργανώθηκε υπό την αιγίδα του Δήμου, όμως σύμφωνα
με κάποιους δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία. Γι αυτό κατηγορήθηκε ο Δήμαρχος.
Άδικα, βέβαια, καθώς ο Δήμος έκανε ό, τι κάνει σε όλες τις εκδηλώσεις : και την
ενέταξε στο πρόγραμμά του που κυκλοφόρησε
εδώ και μήνες παντού και την προέβαλλε όσο γινόταν.
Ο συμπολίτης μου λοιπόν τόνισε πως όσοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους σχετικά με
την συμμετοχή των πολιτών στη συναυλία,
θα πρέπει να αναρωτηθούν τι πραγματικά έφταιξε… Μήπως έφταιξε αυτό με το
οποίο έχουν ταυτίσει κάποιοι συμπολίτες μας τον κ. Τσακνή; Μήπως κάποιοι δεν
πήγαν συνειδητά στη συναυλία ; Μήπως αυτή η αποχή σημαίνει μια ειρηνική,
δημοκρατική και υγιή απόρριψη για ό, τι συμβολίζει μια μερίδα καλλιτεχνών
συμπεριλαμβανομένου και του κ. Τσακνή;
Συμβολίζει - κατά την άποψη του φίλου- όλους
αυτούς τους καλλιτέχνες που ενσυνείδητα και εσκεμμένα καλλιέργησαν την
ψευδαίσθηση του ηθικού πλεονεκτήματος… που ύψωναν κόκκινα γάντια για το
διορισμό καθαριστριών στο πολύπαθο Δημόσιο την στιγμή που μισό εκατομμύριο νέοι
Έλληνες επιστήμονες έφευγαν για το εξωτερικό. Συμβολίζει τους καλλιτέχνες που κατηγορούσαν το πολιτικό
κατεστημένο ως σάπιο και προδοτικό για να το αντικαταστήσουν με ένα ακόμα πιο
σάπιο , πιο κυνικό, πιο αδίστακτο… Αντιπροσωπεύει αυτούς που έκαναν
έμβλημά τους την επανάσταση για να
παγιώσουν ένα αισχρά προπαγανδιστικό καθεστώς, αυτούς που κραύγαζαν για λαϊκούς
αγώνες και δικαιώματα μέχρι να διοριστούν οι
Καρανίκες και οι Νοτοπούλου, αυτούς που δεν βρήκαν τίποτε να πουν για
τους 24 νεκρούς της Μάνδρας και τους 97 στο Μάτι, αυτούς που έδιναν μάχη για να
ανοίξει η ΕΡΤ των 2000 υπαλλήλων
στην χώρα των 5000 πυροσβεστών…
κι αφού την άνοιξαν την ΕΡΤ επέτρεψαν να λειτουργήσει ως μαγαζάκι της
κυβέρνησης και πήραν μάλιστα και τις δουλίτσες ή τις θεσούλες τους. Καλλιτέχνες
που θέλουν να ανέβουν στο βουνό να πολεμήσουν φορώντας τις PRADA γόβες τους ή άλλους
που ανέχτηκαν, που δεν κατακεραύνωσαν το δόγμα «ή αυτοί ή εμείς», « Ή τους
τελειώνουμε ή μας τελειώνουν», που σιώπησαν όταν η κυβέρνηση καλλιέργησε
εμφυλιοπολεμικό κλίμα υπονομεύοντας κάθε θετική
προσπάθεια συνεννόησης και συνεργασίας, που παρέβλεψαν το διχασμό και
την πόλωση του λαού. Καλλιτέχνες που προπαγάνδιζαν από τηλεόραση και ΜΜΕ θέσεις
υπέρ του Σύριζα, που χλεύασαν και εξευτέλισαν πολιτικούς αντιπάλους , που δεν
αντέδρασαν όταν ο μισός κατηγορούσε τον άλλο μισό για προδότη, γερμανοτσολιά.
Καλλιτέχνες που έμειναν στα λόγια, όταν χρειάζονταν έργα.
Βέβαια, σύμφωνα με τον συνομιλητή μου ευθύνη έχουμε κι όλοι εμείς που κάναμε
εθνικό μας ύμνο το «Γυρίζω την πλάτη μου στο μέλλον», γιατί τελικά το κάναμε
πράξη, αφού αφήσαμε να παρασυρθούμε από τη συγκεκριμένη κουλτούρα. Κι ίσως -λέω
ίσως- κάποιοι αρνήθηκαν να πάνε στη συναυλία του κ. Τσακνή όχι για το γελοίο
επιχείρημα ότι φταίει ο Δήμαρχος, αλλά
γιατί γύρισαν την πλάτη σε ό, τι βοήθησε το καθεστώς Σύριζα να θεριέψει και να
παγιωθεί…
Ίσως τελικά δεν πήγαν στη συναυλία γιατί δεν
έχουν γυρίσει την πλάτη τους στο μέλλον..
Γιώτα Μπάγκα