Δημοψήφισμα για το Σκοπιανό σε περίπτωση που εμπεριέχεται το όνομα
Μακεδονία προτείνει, με νέα τοποθέτησή του, ο Μίκης Θεοδωράκης, ενώ
στέκεται γι’ άλλη μια φορά λάβρος κατά της κυβέρνησης.
Αν και ο κορυφαίος Ελληνας
συνθέτης είναι πεπεισμένος ότι η θέση του ελληνικού λαού στο συγκεκριμένο θέμα είναι «σαφής και αυτονόητη», ωστόσο προτείνει τη συγκεκριμένη λύση σε περίπτωση που κάποια κυβέρνηση διανοηθεί να βάλει την υπογραφή της χώρας μας σε οποιαδήποτε ονομασία, απλή ή σύνθετη, που θα περιέχει το όνομα «Μακεδονία».
Παράλληλα είναι κάθετα αντίθετος στην ονομασία «Μακεδονία του Ιλιντεν», που πρότεινε ο Σκοπιανός πρωθυπουργός. Επισημαίνει ότι τέτοιες προτάσεις «απευθύνονται μόνο σε λαό ηλιθίων και γονατισμένων» και αναρωτιέται «αν μας θεωρεί τόσο βλάκες ο Σκοπιανός πρωθυπουργός ή τόσο έτοιμους να κατεβάσουμε τα παντελόνια μας…».
Ο κ. Θεοδωράκης ξεκινάει την τοποθέτησή του απευθυνόμενος στην κυβέρνηση, επισημαίνοντας: «Οι λαϊκές μειοψηφίες δεν χαράζουν αλλά παραχαράζουν την Ιστορία. Γι’ αυτό και ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι τουλάχιστον ως προς τα εθνικά θέματα θα πρέπει να λειτουργήσει σαν σημείο αναφοράς της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
Γνωρίζει πολύ καλά ότι βρίσκεται στη θέση του πρωθυπουργού χάρη στις εκλογικές αλχημείες των εθνικοφρόνων παρατάξεων που κατάφεραν να μας κυβερνούν από το τέλος του εμφυλίου έως σήμερα.
Μετά την επίθεση των Μνημονίων και με την ανάδειξη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ σε κυβέρνηση, οι άλλοτε κραταιές παρατάξεις έπεσαν στον λάκκο που οι ίδιες έσκαψαν για τους άλλους.
Τελικά όμως, όπως αποδείχθηκε, η εθνικοφροσύνη είναι εφτάψυχη. Και θα έλεγα ότι έγινε με τους Συριζαίους ακόμα πιο επιθετική και ανάλγητη απέναντι στα λαϊκά κυρίως στρώματα εφαρμόζοντας ακραίες πολιτικές οικονομικής αφαίμαξης που είναι βέβαιο ότι δεν θα τολμούσαν και δεν θα μπορούσαν να επιβάλουν οι εθνικόφρονες της Δεξιάς και του Κέντρου. Αυτή είναι η αλήθεια που φυσικά πονάει όσους αισθάνονται ακόμα αριστεροί».
Στη συνέχεια ο Μίκης Θεοδωράκης στρέφεται στο κυρίαρχο πατριωτικό-εθνικό μας συμφέρον και σημειώνει: «Ο κ. Ζάεφ έχει ένα μεγάλο πρόβλημα. Είναι οι ακραίοι εθνικιστές της χώρας του, που εκφράζουν με κραυγαλέο τρόπο το “όνειρο” της Μακεδονίας του Αιγαίου. Ομως πιστεύω ότι το ίδιο “όνειρο” έχει ασφαλώς και ο κ. Ζάεφ όπως και το σύνολο των Σκοπιανών.
Με άλλα λόγια, με τον κ. Ζάεφ υπάρχει μεν μια οπωσδήποτε περισσότερο μετριοπαθής πολιτική, όμως στο βάθος δεν μπορεί παρά να πιστεύει κι αυτός στην αλυτρωτική πολιτική που εξάλλου είναι και η μόνη διαφορά που τους χωρίζει από τη Σερβία».
Περνώντας στο θέμα της νέας ονομασίας που είχε προταθεί προ ημερών («Μακεδονία του Ιλιντεν»), ο Μίκης Θεοδωράκης τονίζει ότι αυτή «έγινε αποδεκτή από την εθνικιστική αντιπολίτευση στα Σκόπια. Το όνομα αυτό γίνεται ουσιαστικά όργανο στα χέρια των φανατικών των Σκοπίων, όταν θα επανέλθουν αύριο-μεθαύριο ως κυβέρνηση με τις γνωστές ακραίες θέσεις;».
Ο κ. Θεοδωράκης σημειώνει ότι οφείλουμε να «παραμένουμε πιστοί στις αποφάσεις του ιστορικού Συμβουλίου των Αρχηγών των Κομμάτων του 1992» και θυμίζει τις βασικές συντεταγμένες της ομιλίας του στο Σύνταγμα, λέγοντας ότι «την ιστορική νομιμοποίηση για το όνομα “Μακεδονία” μόνο εμείς οι Ελληνες θα μπορούσαμε να τη δώσουμε. Αλλά αυτό θα μπορούσε να το κάνει όχι το 29% αυτών που ψήφισαν στις προηγούμενες εκλογές αλλά αν είναι δυνατόν το 100% των Ελλήνων.
Η μόνη λύση κατά την άποψή μου είναι να αφήσουμε τους Σκοπιανούς να πιστεύουν στον εθνικό τους μύθο και παράλληλα εμείς να παραμένουμε πάντα πιστοί και ανένδοτοι στην Ελληνικότητα της Μακεδονίας.
Εάν υποχωρήσουμε αυτή τη στιγμή από τη θέση μας για το όνομα, είναι σαν να ανοίγουμε διάπλατα τα σύνορά μας σ’ αυτούς που μας απειλούν ανοιχτά και ξεδιάντροπα μέσα από το ίδιο τους το Σύνταγμα. Οφείλουμε να επαγρυπνούμε για τη διαφύλαξη της εθνικής μας ακεραιότητας, δεδομένου ότι υπάρχουν ισχυρές διεθνείς δυνάμεις που έχουν στόχο τους τη σαλαμοποίηση της περιοχής των Βαλκανίων».
Μιλώντας συγκεκριμένα για τις προτάσεις Ζάεφ υπογραμμίζει: «Οι περίφημες “παραχωρήσεις” του κυρίου Ζάεφ όπως και τα σχετικά με τη σύνθετη ονομασία είναι σκέτο κουτόχορτο, κουτοπονηριές που θα μπορούσαν να απευθύνονται μόνο σε λαό ηλιθίων και γονατισμένων. Για μας είναι ντροπή ακόμα και να αναφερθούμε σ’ αυτά αφού η ονομασία του όποιου αεροδρομίου και της όποιας λεωφόρου είναι στη δική τους αποκλειστική ευχέρεια να αλλάξει ξανά αμέσως μόλις επιτύχουν τους σκοπούς τους. Αλήθεια, τόσο βλάκες μας θεωρεί ο Σκοπιανός πρωθυπουργός ή τόσο έτοιμους να κατεβάσουμε τα παντελόνια μας…
Και ζητώ συγγνώμη γι’ αυτή την έκφραση. Ομως είναι η μοναδική κατανοητή από όλους αυτούς τους ξένους και τους δικούς μας, που πιστεύουν ότι, επειδή μας έχουν οδηγήσει με τα Μνημόνια που μας επέβαλαν στο τελευταίο σκαλοπάτι του Κακού, ξεχάσαμε την ιστορία μας και τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της αγωγής και του χαρακτήρα μας. Ομως δεν είναι η πρώτη φορά που μπορεί όλοι γύρω να πιστεύουν ότι ο Ελληνας έχει μεταβληθεί σε Ραγιά αλλά εκείνος σηκώνεται όρθιος».
Ο κορυφαίος Ελληνας συνθέτης καταλήγει προτείνοντας τη λύση του δημοψηφίσματος: «Στην περίπτωση που η κυβέρνηση θα τολμήσει να βάλει μια τέτοια υπογραφή, απευθύνω έκκληση σε όλους τους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου που έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν τη διενέργεια Δημοψηφίσματος γι’ αυτό το εθνικής σημασίας θέμα, να προκαλέσουν τη σχετική συζήτηση στη Βουλή και να υπερψηφίσουν το σχετικό αίτημα.
Πιστεύω απόλυτα ότι κι αυτό το μεγάλο πρόβλημα θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε ενωμένοι σαν μια γροθιά. Και πιστεύω απόλυτα ότι είμαστε ενωμένοι. Γιατί, ανεξάρτητα από τις όποιες διαφωνίες μας, είμαστε όλοι πατριώτες».
Το να υπερασπίζεται κανείς τα δίκαια της πατρίδας του και του Λαού του, αυτό δεν είναι εθνικισμός, είναι πατριωτισμός! Και η Ελλάδα σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, έχει ανάγκη από πατριώτες!», καταλήγει ο Μίκης Θεοδωράκης.
Αν και ο κορυφαίος Ελληνας
συνθέτης είναι πεπεισμένος ότι η θέση του ελληνικού λαού στο συγκεκριμένο θέμα είναι «σαφής και αυτονόητη», ωστόσο προτείνει τη συγκεκριμένη λύση σε περίπτωση που κάποια κυβέρνηση διανοηθεί να βάλει την υπογραφή της χώρας μας σε οποιαδήποτε ονομασία, απλή ή σύνθετη, που θα περιέχει το όνομα «Μακεδονία».
Παράλληλα είναι κάθετα αντίθετος στην ονομασία «Μακεδονία του Ιλιντεν», που πρότεινε ο Σκοπιανός πρωθυπουργός. Επισημαίνει ότι τέτοιες προτάσεις «απευθύνονται μόνο σε λαό ηλιθίων και γονατισμένων» και αναρωτιέται «αν μας θεωρεί τόσο βλάκες ο Σκοπιανός πρωθυπουργός ή τόσο έτοιμους να κατεβάσουμε τα παντελόνια μας…».
Ο κ. Θεοδωράκης ξεκινάει την τοποθέτησή του απευθυνόμενος στην κυβέρνηση, επισημαίνοντας: «Οι λαϊκές μειοψηφίες δεν χαράζουν αλλά παραχαράζουν την Ιστορία. Γι’ αυτό και ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι τουλάχιστον ως προς τα εθνικά θέματα θα πρέπει να λειτουργήσει σαν σημείο αναφοράς της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
Γνωρίζει πολύ καλά ότι βρίσκεται στη θέση του πρωθυπουργού χάρη στις εκλογικές αλχημείες των εθνικοφρόνων παρατάξεων που κατάφεραν να μας κυβερνούν από το τέλος του εμφυλίου έως σήμερα.
Μετά την επίθεση των Μνημονίων και με την ανάδειξη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ σε κυβέρνηση, οι άλλοτε κραταιές παρατάξεις έπεσαν στον λάκκο που οι ίδιες έσκαψαν για τους άλλους.
Τελικά όμως, όπως αποδείχθηκε, η εθνικοφροσύνη είναι εφτάψυχη. Και θα έλεγα ότι έγινε με τους Συριζαίους ακόμα πιο επιθετική και ανάλγητη απέναντι στα λαϊκά κυρίως στρώματα εφαρμόζοντας ακραίες πολιτικές οικονομικής αφαίμαξης που είναι βέβαιο ότι δεν θα τολμούσαν και δεν θα μπορούσαν να επιβάλουν οι εθνικόφρονες της Δεξιάς και του Κέντρου. Αυτή είναι η αλήθεια που φυσικά πονάει όσους αισθάνονται ακόμα αριστεροί».
Στη συνέχεια ο Μίκης Θεοδωράκης στρέφεται στο κυρίαρχο πατριωτικό-εθνικό μας συμφέρον και σημειώνει: «Ο κ. Ζάεφ έχει ένα μεγάλο πρόβλημα. Είναι οι ακραίοι εθνικιστές της χώρας του, που εκφράζουν με κραυγαλέο τρόπο το “όνειρο” της Μακεδονίας του Αιγαίου. Ομως πιστεύω ότι το ίδιο “όνειρο” έχει ασφαλώς και ο κ. Ζάεφ όπως και το σύνολο των Σκοπιανών.
Με άλλα λόγια, με τον κ. Ζάεφ υπάρχει μεν μια οπωσδήποτε περισσότερο μετριοπαθής πολιτική, όμως στο βάθος δεν μπορεί παρά να πιστεύει κι αυτός στην αλυτρωτική πολιτική που εξάλλου είναι και η μόνη διαφορά που τους χωρίζει από τη Σερβία».
Περνώντας στο θέμα της νέας ονομασίας που είχε προταθεί προ ημερών («Μακεδονία του Ιλιντεν»), ο Μίκης Θεοδωράκης τονίζει ότι αυτή «έγινε αποδεκτή από την εθνικιστική αντιπολίτευση στα Σκόπια. Το όνομα αυτό γίνεται ουσιαστικά όργανο στα χέρια των φανατικών των Σκοπίων, όταν θα επανέλθουν αύριο-μεθαύριο ως κυβέρνηση με τις γνωστές ακραίες θέσεις;».
Ο κ. Θεοδωράκης σημειώνει ότι οφείλουμε να «παραμένουμε πιστοί στις αποφάσεις του ιστορικού Συμβουλίου των Αρχηγών των Κομμάτων του 1992» και θυμίζει τις βασικές συντεταγμένες της ομιλίας του στο Σύνταγμα, λέγοντας ότι «την ιστορική νομιμοποίηση για το όνομα “Μακεδονία” μόνο εμείς οι Ελληνες θα μπορούσαμε να τη δώσουμε. Αλλά αυτό θα μπορούσε να το κάνει όχι το 29% αυτών που ψήφισαν στις προηγούμενες εκλογές αλλά αν είναι δυνατόν το 100% των Ελλήνων.
Η μόνη λύση κατά την άποψή μου είναι να αφήσουμε τους Σκοπιανούς να πιστεύουν στον εθνικό τους μύθο και παράλληλα εμείς να παραμένουμε πάντα πιστοί και ανένδοτοι στην Ελληνικότητα της Μακεδονίας.
Εάν υποχωρήσουμε αυτή τη στιγμή από τη θέση μας για το όνομα, είναι σαν να ανοίγουμε διάπλατα τα σύνορά μας σ’ αυτούς που μας απειλούν ανοιχτά και ξεδιάντροπα μέσα από το ίδιο τους το Σύνταγμα. Οφείλουμε να επαγρυπνούμε για τη διαφύλαξη της εθνικής μας ακεραιότητας, δεδομένου ότι υπάρχουν ισχυρές διεθνείς δυνάμεις που έχουν στόχο τους τη σαλαμοποίηση της περιοχής των Βαλκανίων».
Μιλώντας συγκεκριμένα για τις προτάσεις Ζάεφ υπογραμμίζει: «Οι περίφημες “παραχωρήσεις” του κυρίου Ζάεφ όπως και τα σχετικά με τη σύνθετη ονομασία είναι σκέτο κουτόχορτο, κουτοπονηριές που θα μπορούσαν να απευθύνονται μόνο σε λαό ηλιθίων και γονατισμένων. Για μας είναι ντροπή ακόμα και να αναφερθούμε σ’ αυτά αφού η ονομασία του όποιου αεροδρομίου και της όποιας λεωφόρου είναι στη δική τους αποκλειστική ευχέρεια να αλλάξει ξανά αμέσως μόλις επιτύχουν τους σκοπούς τους. Αλήθεια, τόσο βλάκες μας θεωρεί ο Σκοπιανός πρωθυπουργός ή τόσο έτοιμους να κατεβάσουμε τα παντελόνια μας…
Και ζητώ συγγνώμη γι’ αυτή την έκφραση. Ομως είναι η μοναδική κατανοητή από όλους αυτούς τους ξένους και τους δικούς μας, που πιστεύουν ότι, επειδή μας έχουν οδηγήσει με τα Μνημόνια που μας επέβαλαν στο τελευταίο σκαλοπάτι του Κακού, ξεχάσαμε την ιστορία μας και τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της αγωγής και του χαρακτήρα μας. Ομως δεν είναι η πρώτη φορά που μπορεί όλοι γύρω να πιστεύουν ότι ο Ελληνας έχει μεταβληθεί σε Ραγιά αλλά εκείνος σηκώνεται όρθιος».
Ο κορυφαίος Ελληνας συνθέτης καταλήγει προτείνοντας τη λύση του δημοψηφίσματος: «Στην περίπτωση που η κυβέρνηση θα τολμήσει να βάλει μια τέτοια υπογραφή, απευθύνω έκκληση σε όλους τους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου που έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν τη διενέργεια Δημοψηφίσματος γι’ αυτό το εθνικής σημασίας θέμα, να προκαλέσουν τη σχετική συζήτηση στη Βουλή και να υπερψηφίσουν το σχετικό αίτημα.
Πιστεύω απόλυτα ότι κι αυτό το μεγάλο πρόβλημα θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε ενωμένοι σαν μια γροθιά. Και πιστεύω απόλυτα ότι είμαστε ενωμένοι. Γιατί, ανεξάρτητα από τις όποιες διαφωνίες μας, είμαστε όλοι πατριώτες».
Το να υπερασπίζεται κανείς τα δίκαια της πατρίδας του και του Λαού του, αυτό δεν είναι εθνικισμός, είναι πατριωτισμός! Και η Ελλάδα σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, έχει ανάγκη από πατριώτες!», καταλήγει ο Μίκης Θεοδωράκης.