«Ελληνοτουρκικά κι Ενεργειακή Στρατηγική»

Γράφει ο
Γιάννης Μανιάτης

 

Τα δεδομένα σαφή:

1. Ο εθνικιστικός παροξυσμός της Τουρκίας έχει μεταφερθεί σε Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο. Στόχος να δημιουργήσουν τετελεσμένα. Δεν είναι όμως καθόλου βέβαιο ότι αυτό που έκαναν στους Ιταλούς της ΕΝΙ (οικόπεδο 3) θα το επαναλάβουν και το φθινόπωρο στους Αμερικανούς και Καταρινούς των ExxonMobil – Qatar Petroleum  (οικόπεδο 10).
   
2. Η εθνική μας στρατηγική απαιτείται να αναβαθμίζει την εθνική ισχύ με πολιτική και θεσμική σταθερότητα, ανάπτυξη οικονομίας, ενίσχυση κοινωνικής συνοχής, διαμόρφωση εθνικού μετώπου συνεννόησης. Περιττοί κι επικίνδυνοι φραστικοί λεονταρισμοί κορυφαίων κυβερνητικών παραγόντων, δεν προσφέρουν τίποτα στη σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα προώθησης των εθνικών θέσεων. Ενίσχυση του Κοινού Ενεργειακού Δόγματος με την Κύπρο που διαμορφώσαμε το 2011 και περαιτέρω ενίσχυση της στρατηγικής ενεργειακής μας σχέσης με το Ισραήλ, αλλά και την Αίγυπτο.
   
3. Η ΕΕ, βαθιά εξαρτημένη από εισαγωγές φυσικού αερίου τρίτων χωρών (κυρίως Ρωσία), ψάχνει απεγνωσμένα για νέες πηγές και νέες διαδρομές τροφοδοσίας. Πληρώνει κάθε μέρα 1 δις € για ενεργειακές εισαγωγές. Βαρύς λογαριασμός! Επηρεάζει την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας, που τροφοδοτείται με 30% ακριβότερο ηλεκτρικό και 100% ακριβότερο αέριο σε σχέση με τις ΗΠΑ.
   
4. Η Ελλάδα αποτελεί μέρος του αναδυόμενου ενεργειακού Eldorado της ΝΑ Μεσογείου. Η ανακάλυψη του γιγαντιαίου αιγυπτιακού κοιτάσματος ZOHR (2015) έφερε ενεργειακή επανάσταση. Στο διάστημα 2010-2014 η Ελλάδα αναδείχθηκε σε κορυφαίο ενεργειακό διαμετακομιστικό κόμβο της ενεργειακά διψασμένης ΕΕ. Ο αγωγός ΤΑΡ στη Βόρεια Ελλάδα (από Κασπία ως Ιταλία), ο Ελληνο-Βουλγαρικός αγωγός IGB και η επέκτασή του προς Ρουμανία και Ουκρανία, η πλωτή μονάδα αερίου της Αλεξανδρούπολης, ο αγωγός  Eastmed (από κοιτάσματα Ισραήλ-Κύπρου μέσω Κρήτης προς Ιταλία) και η ηλεκτρική διασύνδεση EuroAsia Interconnector (Ισραήλ – Κύπρος – Κρήτη – Αττική) σχεδιάστηκαν, συμφωνήθηκαν και χρηματοδοτήθηκαν την τετραετία αυτή. Όπλα σημαντικής ισχύος για την οικονομική και στρατιωτική διπλωματία της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης, που τίποτα δεν έχει συνειδητοποιήσει, ούτε αξιοποιήσει.
   
5. Την περίοδο 2011-2014, κάναμε τη δική μας ενεργειακή επανάσταση. Μέσα σε 3 χρόνια νομοθετήσαμε για τα όρια της ελληνικής ΑΟΖ, δημιουργήσαμε τον εθνικό φορέα ερευνών, προκηρύξαμε διεθνή διαγωνισμό με όρια ΑΟΖ με Αλβανία, Ιταλία, Λιβύη σε Ιόνιο και νότια Κρήτη, προκηρύξαμε 3 διαδοχικούς γύρους διεθνών διαγωνισμών και κυρώσαμε στη Βουλή τις πρώτες 3 συμβάσεις αξιοποίησης. Μετά το ZOHR, όλα δείχνουν ότι νότια Κρήτη και Ιόνιο μπορεί να κρύβουν εξαιρετικά θετικές εκπλήξεις. Το ενδιαφέρον των παγκόσμιων κολοσσών είναι ενδεικτικό. Τα ΕΛΠΕ, ως ανάδοχος, εκτιμούν για το μικρομεσαίο κοίτασμα του Πατραϊκού: επενδύσεις για ανάπτυξη και αξιοποίηση πάνω από 7 δις € (σχεδόν όσο και η επένδυση στο αεροδρόμιο του Ελληνικού), δημόσια έσοδα 4,5 δις € στο Ταμείο Αλληλεγγύης Γενεών, 800 εκατ. € στις τοπικές κοινωνίες, δημιουργία 1.300 θέσεων απασχόλησης, παραγόμενο κοινωνικό προϊόν σε τοπικό επίπεδο πάνω από 3 δις €. Η Ελλάδα έχει αρκετά μικρομεσαία κοιτάσματα σαν τον Πατραϊκό. Η συμβολή του ορυκτού πλούτου στο ΑΕΠ της χώρας μπορεί να φτάσει το 15%.
   
6. Για να διασφαλίσουμε ότι καμία κυβέρνηση δεν θα χρησιμοποιήσει τα έσοδα αυτά για διορισμούς κομματικών εκλεκτών, νομοθετήσαμε το 2013, κατά το Νορβηγικό πρότυπο, το Ταμείο Αλληλεγγύης Γενεών. Παρά τα τότε επικριτικά σχόλια, σήμερα οι αρμόδιοι για το ασφαλιστικό γνωρίζουν ότι σύντομα, 2-3 δις € θα τροφοδοτούν κάθε χρόνο τις συντάξεις των Ελλήνων.
   
7. Αυτά μέχρι το 2014. Σήμερα, επιπόλαιες και εθνικά επικίνδυνες λεκτικές κορώνες. Η αξιοποίηση των συγκριτικών ενεργειακών μας πλεονεκτημάτων από τους υδρογονάνθρακες και τους αγωγούς, μέχρι τις Ανανεώσιμες Πηγές και την εξοικονόμηση ενέργειας, μπορούν να συνεισφέρουν 50 δις € επενδύσεων τα επόμενα χρόνια. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, κάθε 1 € σε υποδομές ενέργειας αυξάνει το ΑΕΠ κατά επιπλέον 0,8 €. Η ταχεία υλοποίηση των δυνατοτήτων αυτών θα παρείχε τεράστιες δυνατότητες αύξησης της εθνικής ισχύος, πολύτιμου στοιχείου για την επίλυση των σημερινών κρίσιμων εθνικών θεμάτων.

(Από τα «Νέα»)