Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Η παροιμία ταιριάζει γάντι στην περίπτωση του κ. Τσίπρα που – καθώς δεν έχει άλλο έργο να επιδείξει – προσπαθεί (και) με την υπόθεση Νοβάρτις να εξαφανίσει όλους τους πολιτικούς του αντιπάλους για να μην υπάρχει εναλλακτική λύση στις επόμενες εκλογές, πλην του εαυτού του.
Στη Βενεζουέλα, ο Μαδούρο το πετυχαίνει κλείνοντας τους πολιτικούς του αντιπάλους κατευθείαν στη φυλακή.
Στην Ελλάδα είναι κομμάτι δύσκολο και ο Τσίπρας προσπαθεί να το επιτύχει σπιλώνοντας τους δικούς του πολιτικούς αντιπάλους.
Σε όλα αυτά, προσθέστε και το ψυχολογικό θέμα: Ο κ. Τσίπρας δεν αντέχει τη σύγκριση των πεπραγμένων του με τα πεπραγμένα του Σαμαρά. Δεν αντέχει τη σύγκριση του 2014 με τα δικά του καταστροφικά χρόνια για την οικονομία.
Οι αριθμοί, βλέπετε, είναι αμείλικτοι. Η τιμωρία του Τσίπρα είναι ότι εν έτει 2018 προσπαθεί ακόμη να πιάσει τα νούμερα του 2014. Το 2014 που τον στοιχειώνει…
Το είπε άλλωστε και ο κ. Τζανακόπουλος: Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να συγκριθεί μόνο με τον εαυτό του. Προφανώς, αφού το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να συγκρίνουν τον κακό τους εαυτό με τον χειρότερό τους εαυτό.
Έτσι, φθάσαμε στο κατά Παπαγγελόπουλο «μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους». Και έκαναν την εμφάνισή τους διάφορα «στοιχεία», που παρουσιάζουν τη Νοβάρτις να προσπαθεί να συναντήσει τον Σαμαρά στο Νταβός το 2014 (όπου ο Σαμαράς δεν πήγε καν) – ενώ, σύμφωνα με τους συκοφάντες, τον είχε ήδη χρηματίσει έναν χρόνο νωρίτερα. Και «στοιχεία» περί… επισήμων και ανακοινωμένων συναντήσεων.
Ξέρετε κανέναν που έχει χρηματιστεί να μην πηγαίνει σε μια απλή ενημερωτική συνάντηση;
Ξέρετε κανένα δικαστήριο που θα μπορούσε να λάβει υπόψη του ένα χαρτί με τηλέφωνα και μια καρτ-βιζίτ (από αυτά που κυκλοφορούν παντού);
Ξέρετε κανένα δικαστήριο που θα θεωρούσε ως σοβαρό στοιχείο τις απόπειρες ή και τις συναντήσεις ενός πρωθυπουργού με θεσμικούς παράγοντες;
Το δικαστήριο θα αναζητούσε στοιχεία που θα αποδείκνυαν διαπλοκή, που θα συσχέτιζαν τη συνάντηση με ικανοποίηση αιτημάτων εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος, θα αναζητούσε ζημία σε βάρος του δημοσίου και των ασφαλισμένων. Στην περίπτωση Σαμαρά συνέβη το ακριβώς αντίθετο: Οι τιμές μειώθηκαν και ο ΣΦΕΕ βρισκόταν επί δύο χρόνια στα κάγκελα, εκδίδοντας πύρινες ανακοινώσεις και προσφεύγοντας στο ΣτΕ. Αν είχαν ευνοηθεί από την κυβέρνηση Σαμαρά θα αντιδρούσαν με αυτόν τον τρόπο;
Αυτά είναι, όμως, τα «στοιχεία» που παρουσιάζονται αυτές τις μέρες από την κυβέρνηση και τον συμπολιτευόμενο Τύπο: Σημειώσεις για συναντήσεις από το υλικό που έχει κατασχεθεί στα γραφεία της Νοβάρτις.
Και επειδή έστι ουν δίκης οφθαλμός, να που προέκυψε από τις καταγραφές πως ο κ. Φρουζής (ο ίδιος και όχι γενικά η Νοβάρτις) επεδίωκε να βρει άκρη για να συναντήσει τον κ. Τσίπρα. Και ακόμη χειρότερα: Από τα γεγονότα προκύπτει πως ο κ. Τσίπρας έδωσε μάχη για να πετύχει στις επιδιώξεις της η Νοβάρτις.
Μετά από την αποκάλυψη της συγκεκριμένης καταγραφής, κυβερνητικές πηγές έσπευσαν να δηλώσουν (ΑΠΕ, 15 Μαρτίου) ότι «ουδέποτε ο Αλέξης Τσίπρας συνάντησε τον κ. Φρουζή, είτε με την ιδιότητα του πρωθυπουργού είτε του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης». Προσθέτοντας ότι «στην περίπτωση του Αλέξη Τσίπρα ο κ. Φρουζής εδώ και πέντε χρόνια ακόμα περιμένει...»
Φυσικά, λένε για άλλα μια φορά ψέματα. Ο κ. Τσίπρας συναντήθηκε στη Βουλή (γραφείο 69) με τους φαρμακοβιομηχάνους την 1η Μαρτίου 2013, παρουσία του σημερινού υπουργού υγείας Ανδρέα Ξανθού, τότε βουλευτή και επικεφαλής της ΕΕΚΕ Υγείας, του γενικού γραμματέα δημόσιας υγείας Γιάννη Μπασκόζου, τότε υπεύθυνου του Τμήματος Υγείας ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, του Νίκου Μανιού, Συντονιστή του Τμήματος Υγείας και του Ηλία Γιαννόγλου, μέλους του Τμήματος Υγείας. Όλοι αυτοί συνάντησαν την Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ) και τον Σύνδεσμο Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ). Και βέβαια, παρών ήταν ο κ. Φρουζής, ο οποίος, όπως προκύπτει, ουδόλως χρειάστηκε να περιμένει πέντε χρόνια.
Ακολούθησε δελτίο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ όπου αναφέρεται ότι ο κ. Τσίπρας είχε επισημάνει πως «η κυβέρνηση με την καθοδήγηση της τρόικας ακολουθεί μια πολιτική συνεχούς και ανεξέλεγκτου περιορισμού των δαπανών για το φάρμακο, προχωράει σε αδιαφανείς μεθόδους τιμολόγησης, με συνεχή λάθη που δεν διορθώνονται».
Ο κ. Τσίπρας δηλαδή, υιοθέτησε και επανέλαβε τις απόψεις των ενδιαφερομένων επιχειρηματιών περί «λαθών», ενώ μιλούσε και για «τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας και των ασφαλιστικών και των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων στη φαρμακευτική βιομηχανία» - επιχειρήματα που επίσης χρησιμοποιούν οι φαρμακοβιομήχανοι.
Οπότε, επρόκειτο για κάτι παραπάνω από μια απλή συνάντηση στη διάρκεια της οποίας ο θεσμικός φορέας εξέθεσε τις απόψεις του.
Όπως φαίνεται, η επόμενη προσπάθεια για επαφή με τον κ. Τσίπρα συνέπεσε με την περίοδο ακριβώς που η κυβέρνηση Σαμαρά έφερνε τροπολογία για μείωση της τιμής των φαρμάκων (Νοέμβριος 2013) και οι φαρμακοβιομήχανοι βρίσκονταν σε αναβρασμό, προκαλώντας και λαμβάνοντας μέρος σε δημόσιες συναντήσεις (και με τη συμμετοχή συλλόγων ασθενών).
Κι’ αν ρίξει κανείς μια ματιά στις ανακοινώσεις των φαρμακοβιομηχάνων και στις δηλώσεις Τσίπρα, θα διαπιστώσει ότι υπάρχει απόλυτη ταύτιση. Με αποτέλεσμα την καταψήφιση εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ της τροπολογίας με την οποία μειώνονταν οι τιμές των φαρμάκων.
Τώρα, υποστηρίζουν (Τζανακόπουλος), ότι τον Νοέμβριο του 2013, ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε την τροπολογία επειδή δεν έχαναν χρήματα τα «συμφέροντα», αλλά το κόστος μετακυλιόταν στους ασφαλισμένους!
Γελοίο επιχείρημα, αφού όταν μειώνεται η τιμή οποιουδήποτε προϊόντος, χάνουν χρήματα αυτοί που το πωλούν. Ένα φάρμακο έχει μία τιμή. Αν είναι υψηλή κερδίζει αυτός που το πωλεί, αν είναι χαμηλή, απλά χάνει ή μειώνονται τα κέρδη του.
Τσίπρας και Φρουζής υποστήριζαν τότε αυτό που και σήμερα λέει η κυβέρνηση: Ότι κατά τα μνημονιακά χρόνια μειώθηκε η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη, αλλά αυξήθηκε η συμμετοχή των ασφαλισμένων, δηλαδή η δαπάνη που καταβάλλουν οι ασφαλισμένοι από την τσέπη τους. Σωστά. Γι’ αυτό και η κυβέρνηση Σαμαρά πέρασε την τροπολογία για την μείωση της τιμής των φαρμάκων. Για να μειωθεί το κόστος για το δημόσιο (δηλαδή για όλους τους φορολογουμένους) και για να μειωθεί το κόστος που καταβάλλουν οι ασφαλισμένοι μέσω της συμμετοχής τους.
Και, όλως τυχαίως, στις 16 Μαρτίου (2018), επομένη των περί επιδίωξης συνάντησης με τον κ. Τσίπρα αποκαλύψεων, ο κ. Φρουζής ανακοίνωσε πως στο πλαίσιο της θεσμικής ιδιότητάς του, αυτής του προέδρου του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος, είχε συναντήσεις με παράγοντες της πολιτικής ζωής, που ανήκαν τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην αντιπολίτευση.
Μόνο που αυτή η ανακοίνωση εκδόθηκε μετά τις περί Τσίπρα αποκαλύψεις. Και επομένως ο κ. Φρουζής επιβεβαιώνει ότι είχε επαφές μαζί του.
Δηλαδή, αφού δεν βρήκε ευήκοο ους στην τότε κυβέρνηση Σαμαρά, κατέφυγε στην αντιπολίτευση του κ. Τσίπρα. Για ποιο λόγο; Τι θα έκανε δηλαδή ο κ. Τσίπρας; Μπορούσε να αποτρέψει την ψήφιση της τροπολογίας για την μείωση των τιμών των φαρμάκων, αφού δεν είχε πλειοψηφία στη Βουλή;
Όχι, βέβαια. Μπορούσε, όμως, να κάνει μια από τις γνωστές του φασαρίες. Και την έκανε τη φασαρία. Με αποκορύφωμα την καταψήφιση της τροπολογίας. Την οποία δεν καταψήφισαν απλά. Την καταψήφισαν με πάταγο, με φωνές, με καταγγελίες, ακόμη και με απόσυρση ψηφολέκτριας βουλευτού από την διαδικασία της ψηφοφορίας.
Δηλαδή, ο κ. Τσίπρας ήθελε με κάθε τρόπο να δείξει στα «συμφέροντα» πως έκανε ό,τι μπορούσε.
Με δεδομένο ότι δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για την καταψήφιση της τροπολογίας – είπαμε, όταν μειώνεται μια τιμή, απλά μειώνεται και για το δημόσιο και για τους ιδιώτες και δεν μετακυλίεται πουθενά – ο κ. Τσίπρας πρέπει να βρει μια πιο πειστική απάντηση από αυτές που δίνει ο κυβερνητικός του εκπρόσωπος.
Πειστικές απαντήσεις πρέπει να δώσει και ο κ. Κουρουμπλής, ο οποίος ενώ υποστηρίζει πως με τον κ. Φρουζή είχε μια τυχαία συνάντηση σε ένα επιχειρηματικό μπρέκφαστ και πως δεν εξέδωσε δελτίο τιμών το πρώτο εξάμηνο του 2015 λόγω των διαπραγματεύσεων με την τρόικα, είχε αλλεπάλληλες συναντήσεις με τους φορείς του φαρμάκου, τους παρακαλούσε για να μην λείψουν τα φάρμακα την περίοδο του δημοψηφίσματος, έδωσε εντολή να πληρωθούν στις 29 Ιουνίου 2015 (την ώρα που στέγνωνε όλη η χώρα), ενώ ο ΣΦΕΕ μιλούσε για «μια νέα σελίδα εποικοδομητικής συνεργασίας» και ανακοίνωνε ότι το δελτίο τιμών που επιτέλους ανακοινώθηκε τον Δεκέμβριο του 2015, εκδόθηκε «μετά τις επισημάνσεις των φορέων».
Δηλαδή, αυτοί που χάλαγαν τον κόσμο επί Σαμαρά, ανέπεμπαν ύμνους επί Τσίπρα!
Α, να μην το ξεχάσω. Την ίδια ώρα που ο Τσίπρας έδινε μάχη υπέρ των φαρμακοβιομηχάνων, ο Σαμαράς υποδεχόταν τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς στο πλαίσιο της προετοιμασίας της ελληνικής Προεδρίας και προήδρευε του Κυβερνητικού Συμβουλίου Μεταρρύθμισης (26 Νοεμβρίου 2013), ενώ την επομένη, ημέρα ψήφισης της τροπολογίας, συναντούσε στο Μέγαρο Μαξίμου τον πρόεδρο της Microsoft Κεντροανατολικής Ευρώπης Ντον Γκράνθαμ, ο οποίος δεσμευόταν για το πρόγραμμα κατάρτισης ανέργων e-skills και την έναρξη λειτουργίας του contact center στην Αθήνα, με προοπτική δημιουργίας 550 θέσεων εργασίας.
Το άρθρο μου τελειώνει εδώ. Αυτό που ακολουθεί είναι η τεκμηρίωση όσων διαλαμβάνονται στο άρθρο. Δηλαδή…
ΤΑ ΠΕΙΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΝΟΧΗΣ
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
ΤΙ ΕΛΕΓΑΝ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ
-Την 1η Μαρτίου 2013, ο κ. Τσίπρας (μαζί με Ξανθό, Μπασκόζο και άλλους, όπως ήδη αναφέραμε) συναντήθηκε στη Βουλή με εκπροσώπους της ΠΕΦ και του ΣΦΕΕ. Και ακολούθησε η γνωστή ανακοίνωση με την οποία ο Τσίπρας εμφανιζόταν να συμφωνεί με όσα του ανέφεραν.
-Στις 26 Νοεμβρίου 2013, ο ΣΦΕΕ εκδίδει ανακοίνωση, με την οποία ζητά «την άμεση αλλαγή της τροπολογίας προειδοποιώντας ότι οι συνέπειες της εξαθλίωσης της φαρμακευτικής περίθαλψης των Ελλήνων θα είναι πολύ μεγάλες και δυστυχώς μη προβλέψιμες».
-Στις 27 Νοεμβρίου 2013, ημέρα ψήφισης της τροπολογίας, ο ΣΦΕΕ συνήλθε και πάλι σε έκτακτη Γενική Συνέλευση, όπου ομόφωνα ανακοινώνει πως «η φαρμακευτική περίθαλψη των πολιτών, σε περίπτωση περαιτέρω μείωσης, τίθεται σε κίνδυνο» και ότι ο στόχος για περαιτέρω μείωση της πρωτοβάθμιας φαρμακευτικής περίθαλψης για το 2014 στα 2 δις είναι «εξωπραγματικός».
Την ίδια μέρα, 27 Νοεμβρίου 2013, ο κ. Φρουζής παραχώρησε συνέντευξη Τύπου στο ΑΠΕ, όπου υποστήριξε ότι «θεωρητικά πέφτουν οι τιμές, πρακτικά αυξάνονται σε απόλυτα νούμερα τα ευρώ, που δίνει ο ασφαλισμένος». Δηλαδή έλεγε πως πρόκειται για… θεωρητική μείωση των τιμών (επομένως τι πρόβλημα είχε;). Όπως υποστήριζε, όταν πέφτουν οι τιμές δεν μειώνονται τα ποσοστά συμμετοχής των ασφαλισμένων, τα οποία τα τελευταία χρόνια είχαν αυξηθεί. Ναι, αλλά, όπως είπαμε, επειδή ακριβώς είχε αυξηθεί το ποσοστό συμμετοχής των ασφαλισμένων στην φαρμακευτική δαπάνη, η κυβέρνηση ήθελε να μειώσει τις τιμές των φαρμάκων, ώστε να επιβαρύνονται λιγότερο οι ασφαλισμένοι των οποίων, ακριβώς και λόγω μνημονίων, η συμμετοχή είχε αυξηθεί. Και ζητούσε ο κ. Φρουζής «ένα "πάτωμα", υποφερτό για τον Έλληνα, που να είναι 2,3 δις ευρώ για το 2014 και όχι 2 δις ευρώ που θέλει να βάλει η πολιτεία». Για ποιο λόγο είναι πιο «υποφερτό το πάτωμα» των 2,3 δις από αυτό των 2 δις;
-Στις 16 Σεπτεμβρίου του 2014, ο ΣΦΕΕ ζητούσε και πάλι «διόρθωση» στις τιμές 277 φαρμάκων και αύξηση του πλαφόν της δημοσίας εξωνοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης για το 2014 από τα 2 δις ευρώ στα 2,3 δις ευρώ, και της δημοσίας νοσοκομειακής δαπάνης από τα 550 εκατ. ευρώ στα 700 εκατ. ευρώ, με τον κ. Φρουζή να αποκαλεί τα νοσοκομεία «χώρους συνάθροισης ανθρώπων οι οποίοι πάσχουν». Προηγουμένως, μάλιστα, στις 12 Σεπτεμβρίου 2014, σε έκτακτη Γενική τους Συνέλευση, οι φαρμακοβιομήχανοι αποφασίζουν προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, όπου είχαν ήδη προσφύγει κατά υπουργικών αποφάσεων.
Ο δε κ. Φρουζής κάνει δηλώσεις… αντιμνημονιακού τύπου: «Οι εσπευσμένες αποφάσεις που αφορούν στη διαμόρφωση της φαρμακευτικής πολιτικής υπό την πίεση της επίσκεψης της Τρόικας, δείχνουν πως η Κυβέρνηση συνεχίζει την πεπατημένη της λογιστικής, με γνώμονα τη συγκυριακή επίτευξη αριθμητικών στόχων. Τα όπλα της είναι τα οριζόντια rebate και clawback χωρίς πολιτική διάθεση για μεταρρυθμίσεις. Η υγεία είναι ένας πολύ νευραλγικός τομέας για να “παίζει” και να πειραματίζεται η Κυβέρνηση, εξαθλιώνοντας τη χώρα μας επιχειρηματικά, αποθαρρύνοντας τις επενδύσεις στη χώρα μας, μα πάνω από όλα καταδικάζοντας τους Έλληνες πολίτες σε ελλιπή υγεία καταστώντας τους Ευρωπαίους πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Υπό το πρίσμα αυτό είμαστε αποφασισμένοι να προσφύγουμε στη δικαιοσύνη προκειμένου να διασφαλίσουμε τα στοιχειώδη και βασικά με πρώτο και σημαντικότερο την ίδια τη νομοθεσία».
Άλλωστε, ήδη από τον Απρίλιο και τον Μάιο του 2014 μιλούσαν για παραβίαση της εθνικής και κοινοτικής νομοθεσίας όσον αφορά στην τιμολόγηση των φαρμάκων και για εξαθλίωση του λαού. Στις 8 Μαρτίου του 2014 μάλιστα, ο ΣΦΕΕ συνήλθε επίσης σε έκτακτη Γενική Συνέλευση, που κατήγγειλε τις «συνεχείς αστοχίες της Πολιτείας».
Συγγνώμη, αλλά αν η κυβέρνηση Σαμαρά εξυπηρετούσε τα «αγαπημένα της συμφέροντα», γιατί αυτά (τα… συμφέροντα) είχαν ξεσηκωθεί;
Η «ΜΑΧΗ» ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΣΟΥΝ ΟΙ ΤΙΜΕΣ
-Στις 25 Νοεμβρίου 2013, ο Δ. Στρατούλης, βουλευτής τότε του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ είπε πως αν περνούσε η τροπολογία θα… γέμιζε η ελληνική αγορά με γενόσημα φάρμακα «τα οποία δεν θα είναι εύκολο να ελεγχθούν γιατί ο ΕΟΦ είχε 500 υπαλλήλους και τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχει μείνει με πολύ λιγότερους, λίγο παραπάνω από εκατό, και όπως έχουν πληροφορηθεί για τον έλεγχο των φαρμάκων διατίθεται μόνο ένας υπάλληλος».
-Στις 26 Νοεμβρίου 2013, ο κ. Τσίπρας έδωσε συνέντευξη Τύπου, παρόντος του κ. Κουρουμπλή. Και υποστήριξε ό,τι ακριβώς υποστήριζαν οι φαρμακοβιομήχανοι: Ότι «η μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης δεν συνεπάγεται κατ’ ανάγκη και μείωση της ιδιωτικής δαπάνης» και ότι τα σκευάσματα των οποίων η τιμή θα μειωνόταν δεν ξεπερνούσαν τα… 15! Και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τασσόταν κυρίως υπέρ της μείωσης της ιδιωτικής δαπάνης (που προφανώς θα μειωνόταν, αφού μειώνονταν οι τιμές για όλους). Τασσόταν δε κατά της μείωσης της δημόσιας δαπάνης (την οποία επίσης πληρώνουν όλοι), επειδή, όπως είπε, ήταν… μνημονιακή επιταγή! Επομένως, ήθελε να πληρώνει το δημόσιο περισσότερα χρήματα στους φαρμακοβιομήχανους! Στη συνέντευξη Τύπου ο κ. Τσίπρας ζήτησε απόσυρση της τροπολογίας για… «να το κουβεντιάσουμε». «Αν θέλει η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός να είναι ουσιαστικός ο διάλογος, οφείλει να αποσύρει την τροπολογία και να γίνει συζήτηση», είπε. Και επίσης δήλωσε: «Όχι μόνο αρνούμαστε να στηρίξουμε τη τροπολογία, αλλά καλούμε τη κυβέρνηση να την αποσύρει». Και κυρίως: «Καλώ τον Πρωθυπουργό να αποσύρει την τροπολογία και να αναλάβει η κυβέρνησή του πρωτοβουλία δεκαήμερου διαλόγου και διαβούλευσης με τους φορείς για το ζήτημα της φαρμακευτικής δαπάνης». Δηλαδή ήθελε και να αποσυρθεί η τροπολογία και το περιεχόμενό της να συζητηθεί με τους «φορείς». Τυχαίο ότι σ’ εκείνη την περίοδο ανάγεται η καταγραφή για επιδίωξη συνάντησης μαζί του από τους «φορείς»;
Σε ερώτηση αν σκόπευαν να αποχωρήσουν από τη διαδικασία, ο κ. Τσίπρας απάντησε: «Όχι δεν θα αποχωρήσουμε, γιατί δεν φυγομαχούμε. Θα είμαστε εκεί να καταψηφίσουμε και να αναλάβει ο καθένας και η καθεμιά βουλευτής την ευθύνη για ό,τι θα επακολουθήσει στο χώρο της υγείας και στο χώρο του φαρμάκου. Νομίζω είμαι σαφής». Δηλαδή ήθελε να καταγραφεί η ψήφος του.
Από την πλευρά του, ο κ. Κουρουμπλής είχε σπείρει τον τρόμο κυρίως έναντι των γενοσήμων, λέγοντας ότι «τα φάρμακα που εισάγονται στην Ελλάδα δεν τυγχάνουν κανενός ελέγχου, ιδιαίτερα τα γενόσημα, διότι δεν διαθέτει ο ΕΟΦ στελεχιακό δυναμικό που θα πάει στο φαρμακείο να πάρει φάρμακα και να κάνει ελέγχους, αυτά και μόνο τα μεγέθη αντιλαμβάνεστε ότι δημιουργούν ένα εκρηκτικό κλίμα στη χώρα».
-Την ίδια μέρα (26 Νοεμβρίου 2013) ο Τομέας Υγείας της ΔΗΜΑΡ, της οποίας πρόεδρος ήταν ο σημερινός αναπληρωτής υπουργός Άμυνας Φώτης Κουβέλης, εξέδωσε ανακοίνωση όπου ανέφερε ότι «η μείωση της επιβάρυνσης των πολιτών στην φαρμακευτική δαπάνη, ιδιαίτερα αυτή την εποχή της μεγάλης οικονομικής αδυναμίας όλων και μεγαλύτερων στρωμάτων του πληθυσμού, πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα για την Πολιτεία»…
-Η τροπολογία ήλθε στη Βουλή στις 27 Νοεμβρίου 2014 και υπερψηφίστηκε με ονομαστική ψηφοφορία μετά από αίτημα του ΠΑΣΟΚ, με 164 «Ναι». Ο ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε μεγάλη φασαρία, υποστηρίζοντας ότι η ψηφοφορία ήταν παράνομη και αντισυνταγματική (προκαλώντας μάλιστα την οργή του τότε Προέδρου της Βουλής κ. Μεϊμαράκη, ο οποίος κατηγόρησε την αξιωματική αντιπολίτευση ότι χρησιμοποίησε τη Βουλή με σκοπιμότητα, καθώς, όπως είπε, και τα πέντε άρθρα της τροπολογίας έλαβαν 164 ψήφους). Σημειώνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε συμφωνήσει ήδη από τις 21 Νοεμβρίου να γίνει η ψηφοφορία και επί των πέντε άρθρων και θέμα έθεσε στις 26 Νοεμβρίου, ημέρα της συνέντευξης Τύπου του Τσίπρα. Σημειώστε επίσης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούσε με τα τέσσερα άρθρα της τροπολογίας και διαφωνούσε μόνο με την μείωση της τιμής των φαρμάκων! Και υποστήριζε πως η ψηφοφορία ήταν παράνομη διότι αναγκάστηκαν να καταψηφίσουν και αυτά με τα οποία συμφωνούσαν, μόνο και μόνο επειδή υπήρχε το άρθρο για την μείωση της τιμής των φαρμάκων! Κατά την συζήτηση, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ζητήσει αναβολή της ψηφοφορίας, συζήτηση με τους φορείς και κανονικό νομοσχέδιο, οπότε η τιμολόγηση θα ολοκληρωνόταν τον Μάρτιο του επόμενου χρόνου. Ο Π. Λαφαζάνης, ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, αμφισβήτησε την ψηφοφορία. Σημειώστε επίσης ότι την ίδια στάση με τον ΣΥΡΙΖΑ είχε κρατήσει και η «Χρυσή Αυγή»: Κατήγγειλαν ως παράνομη την διαδικασία.
Ως κοινοβουλευτική εκπρόσωπος είχα αναφέρει: «Μια εβδομάδα τώρα περιμένουμε να μάθουμε γιατί δεν επιθυμείτε τη μείωση της τιμής των φαρμάκων. Σήμερα προσπαθήσατε να θολώσετε τα νερά. Πρέπει να αποφασίσετε με ποιους είστε. Κατηγορήσατε τα γενόσημα και τον ΕΟΦ. Δημιουργήσατε ανησυχία στον κόσμο. Να μας πείτε με ποιους είστε. Γιατί δεν θέλετε να μειωθεί η τιμή των φαρμάκων!».
-Η βουλευτής Όλγα Γεροβασίλη είχε αποχωρήσει από τη θέση της επί του καταλόγου βουλευτού της μείζονος αντιπολίτευσης (ψηφολέκτριας) κατά την ψήφιση της τροπολογίας υπ. αριθμ. 942/58 που αφορούσε την τιμολόγηση φαρμάκων, υποστηρίζοντας ότι το έκανε λόγω σώρευσης των πέντε διαφορετικών διατάξεων σε μία ενιαία τροπολογία, ώστε να μην… νομιμοποιήσει «την αντικοινοβουλευτική αυτή μεθόδευση».
-Κατά την συζήτηση, ο κ. Τσίπρας απέφυγε να πάρει τον λόγο, όπως είχε προαναγγελθεί, περιοριζόμενος στη συμμετοχή του στην ψηφοφορία. Για το θέμα προτίμησε να μιλήσει την ίδια μέρα σε ειδική συνεδρίαση των βουλευτών του με την πρόεδρο της ευρωομάδας της Αριστεράς, Γκάμπι Τσίμμερ!
-Κατά την (ονομαστική) ψηφοφορία, μέσα σε μεγάλο σαματά, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δήλωναν ότι ψηφίζουν «ναι» στα άρθρα 1, 2, 3, 4 της τροπολογίας και «όχι» στο άρθρο 5 που αφορά την τιμολόγηση των φαρμάκων. Η ψήφος τους όμως, λογίζεται ως «όχι» επί του συνόλου της τροπολογίας, όπως προκύπτει και από την ανακοίνωση του αποτελέσματος. «Παρών», στην τροπολογία δήλωσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ. Από την ονομαστική ψηφοφορία αποχώρησαν οι βουλευτές των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και της Χρυσής Αυγής.
-Αμέσως μετά το πέρας της ψηφοφορίας, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτης Λαφαζάνης ανέγνωσε δήλωση της ΚΟ (σ.σ. υπογραφόταν από τον γραμματέα της ΚΟ, Νίκο Βούτση και τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους Παναγιώτη Κουρουμπλή και Παναγιώτη Λαφαζάνη) σύμφωνα με την οποία, η ψηφοφορία έγινε με τρόπο αυθαίρετο, καθώς στην τροπολογία περιλαμβάνονται πέντε διαφορετικά άρθρα, στα οποία δεν καταγράφηκαν οι διαφορετικές ψήφοι των βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όπως ανέφεραν, «η διεξαχθείσα ψηφοφορία είναι παράνομη ως απολύτως αντικανονιστική και αντισυνταγματική, εφόσον αυθαιρέτως στην συγκεκριμένη τροπολογία συμπεριλαμβάνονται πέντε διαφορετικά άρθρα, στα οποία δεν καταγράψατε τις διαφορετικές ψήφους των βουλευτών μας. Νόμιμο αποτέλεσμα της ψηφοφορίας δεν υπάρχει και δεν θα γίνει δεκτή από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ η φαλκίδευση της ψήφου μας». Δηλαδή ήθελαν οπωσδήποτε να καταγραφεί η αρνητική ψήφος τους στην μείωση των τιμών των φαρμάκων! Και δήλωσαν ότι δεν κάνουν δεκτό το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας.
-Μετά την καταψήφιση της τροπολογίας, ο ΣΥΡΙΖΑ με ανακοίνωσή του προσπάθησε να υποβαθμίσει το θέμα λέγοντας ότι δεν επρόκειτο για μείωση στις τιμές 12.000 φαρμάκων, αλλά… 100!
-Στις 28 Νοεμβρίου 2013, σε συνεντεύξεις του στο ραδιόφωνο του Σκάι και στον Real Fm, ο τότε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης εξήγησε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισε την τροπολογία επειδή δεν ήλθε ως κανονικό νομοσχέδιο, αλλά ως μέρος τροπολογίας και ότι με αυτήν η φαρμακευτική δαπάνη μετακυλίεται στις τσέπες των ασφαλισμένων.
ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ… ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ
Ο κ. Κουρουμπλής υποστηρίζει πως η συνάντησή του με τον κ. Φρουζή ήταν τυχαία στο πλαίσιο ενός επιχειρηματικού μπρέκφαστ, στις 30 Απριλίου 2015, όπου μετείχαν εκπρόσωποι 17 εταιριών.
Η αλήθεια είναι ότι οι επαφές του υπήρξαν στενές και πολλές.
Στις 5 Μαΐου 2015, είχε συνάντηση με τον ΣΦΕΕ και συμφώνησαν στην «άμεση σύσταση Ειδικής Τεχνικής Επιτροπής, με τη συμμετοχή εκπροσώπων των επίσημων φορέων για το φάρμακο». Και στις 21 Μαΐου ξανασυναντήθηκε μαζί τους. Και στις 4 Ιουνίου, ανακοίνωσε αλλαγές στον τομέα του φαρμάκου, με τον ΣΦΕΕ να κάνει λόγο σε ανακοίνωσή του για «μια νέα σελίδα εποικοδομητικής συνεργασίας».
Σύμφωνα με τον ΣΦΕΕ «η ενεργοποίηση ενός νέου κλιμακωτού rebate όγκου βάσει της αρχής της αναλογικότητας, είναι μεν προς τη σωστή κατεύθυνση και αποκλείει την ανάγκη θέσπισης κλειστών προϋπολογισμών, αλλά θα πρέπει το υπουργείο να διασφαλίσει ότι το σύνολο των εκπτώσεων (rebate) και υποχρεωτικών επιστροφών (clawback) που θα κληθεί η φαρμακοβιομηχανία να καταβάλει το 2015 δεν θα υπερβεί τα όρια του 2014, δεδομένου ότι ο συνολικός προϋπολογισμός παραμένει ακόμα στα χαμηλά επίπεδα των 2 δις ευρώ τα τελευταία 2 χρόνια».
Στις 29 Ιουνίου 2015, το ΑΠΕ αναφέρει πως (ενόψει δημοψηφίσματος και άλλων ηρωικών) ο κ. Κουρουμπλής, σε συνεχείς συσκέψεις και επαφές με όλους τους θεσμούς που εμπλέκονται στο χώρο του φαρμάκου, τους ζήτησε να συνεχίσουν να διαθέτουν τα φάρμακα με τον ίδιο ρυθμό που έκαναν και πριν τις τελευταίες εξελίξεις, ώστε να μην παρουσιαστεί έλλειψη φαρμάκων. Μάλιστα, όπως αναφέρει το ΑΠΕ, σύμφωνα με τις ίδιες έγκυρες πληροφορίες, ο κ. Κουρουμπλής έδωσε εντολή στον ΕΟΠΠΥ να αρχίσει να εξοφλεί μέρος των οφειλών του προς τρίτους. Συγκεκριμένα, ανέφερε το ΑΠΕ, θα ανακοινωθεί άμεσα το ποσό το οποίο θα διατεθεί σε φαρμακοποιούς και φαρμακοβιομηχανίες.
Δηλαδή, ο κ. Κουρουμπλής έδινε και εντολές για πληρωμές την ώρα που στέγνωνε η χώρα. Και ο ΣΦΕΕ ανακοίνωνε: «Βρισκόμαστε σε συνεχή συνεργασία με το υπουργείο. Το ζήτημα της Υγείας πρέπει να μείνει έξω από τον πολιτικό πυρετό των επόμενων ημερών και τον κυνισμό όσων βρίσκουν ευκαιρία να κερδίσουν από την μεγάλη αγωνία των Ελλήνων πολιτών»!
Επομένως, σίγουρα δεν ισχύει ο ισχυρισμός Κουρουμπλή ότι δεν εξέδωσε δελτίο τιμών φαρμάκων διότι βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις με την τρόικα. Εδώ έδινε εντολή για πληρωμές!
Στις 2 Ιουλίου 2015, ο κ. Κουρουμπλής ξανασυναντιόταν με τους εκπροσώπους του ΣΦΕΕ, προκειμένου να επιβεβαιωθεί η επάρκεια φαρμάκων και να ευχαριστήσει τους φορείς. (Εκεί μας είχαν φτάσει!)
Στις 28 Ιουλίου 2015, ο κ. Κουρουμπλής συναντήθηκε με τους εκπροσώπους του τομέα φαρμάκου μαζί με τον κ. Σταθάκη.
Στις 31 Δεκεμβρίου 2015, ο ΣΦΕΕ χαρακτηρίζει τη διαδικασία ανατιμολόγησης των φαρμάκων «ειλικρινή προσπάθεια συγκερασμού των απόψεων και επίλυσης των ζητημάτων των φαρμακευτικών επιχειρήσεων», καθώς «η διευθέτηση μίας σειράς θεμάτων κινείται ξεκάθαρα προς τη σωστή κατεύθυνση», αναφέροντας ότι η ολοκλήρωση και ανακοίνωση του τελικού Δελτίου Τιμών από το υπουργείο Υγείας, διαμορφώθηκε μετά και τις επισημάνσεις των φορέων
Δηλαδή, η συνεργασία στη διαδικασία ανατιμολόγησης υπήρξε αγαστή και ικανοποίησε τους φαρμακοβιομήχανους!
Σημειώστε τέλος ότι στις 4 Δεκεμβρίου 2012, ο κ. Κουρουμπλής, ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ καταθέτει ερώτηση προς τον υπουργό Υγείας, με θέμα τεχνητή έλλειψη φαρμάκων στην αγορά. Εκεί, επικαλείται επιστολή του ΣΦΕΕ από 20/10/2012 προς τον Αναπληρωτή Υπουργό Υγείας με την οποία ζητούσε «να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος ώστε η αρμόδια υπηρεσία του ΕΟΦ να μπορέσει να ελέγξει όλα τα φάρμακα και να κάνει τις απαραίτητες διορθώσεις προκειμένου το νέο Δελτίο Τιμών με τις ανατιμολογήσεις να έχει τις σωστές τιμές και σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία». Και ο κ. Κουρουμπλής προσθέτει: «Αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι στην ίδια επιστολή αναφέρεται ότι “εάν αυτό δεν γίνει, θα παρουσιαστούν σημαντικές ελλείψεις φαρμάκων από την αγορά, η πλειοψηφία των οποίων θα αφορούν σοβαρές ασθένειες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία των Ελλήνων ασθενών”».
Αφού αναφέρει την ύπαρξη καταγγελιών για άρνηση διάθεσης αναγκαίων για τη δημόσια υγεία σκευασμάτων εκ μέρους γνωστών πολυεθνικών εταιρειών στην ιδιωτική αγορά, ο κ. Κουρουμπλής εκθέτει τον… προβληματισμό του: «Γιατί, ενώ οι ίδιες ελλείψεις εμφανίζονται και στα νοσοκομεία και στα φαρμακεία ΕΟΠΥΥ, ο ΕΟΦ προέβη στο ακραίο μέτρο της απαγόρευσης παράλληλων εξαγωγών; Το εν λόγω μέτρο είναι προσωρινό; Ποιος ο λόγος της επιβολής του; Γιατί ενώ ισχύει η ως άνω απαγόρευση οι εταιρείες συνεχίζουν να μην τιμολογούν τις ζητηθείσες ποσότητες καίτοι εξέλιπε ο λόγος της εξαγωγής; Ποιες οι ενέργειες του Υπουργείου για το ζήτημα αυτό; Υπάρχει το ενδεχόμενο η τεχνητή πρόκληση ελλείψεων φαρμάκων να είναι αντίδραση στην υποχρέωση των φαρμακευτικών εταιρειών, βάσει της τελευταίας υπουργικής απόφασης, να χορηγούν δίμηνη πίστωση στα ιδιωτικά κανάλια διανομής; Έχει ελεγχθεί η συμμόρφωση των εταιρειών με την ως άνω απόφαση και ποιων συγκεκριμένα;».
Δηλαδή επικαλείτο όσα έλεγε ο ΣΦΕΕ και θεωρούσε την απαγόρευση των παράλληλων εξαγωγών «ακραίο μέτρο» και την έλλειψη φαρμάκων, «αντίδραση» των φαρμακευτικών εταιριών στην υποχρεωτική δίμηνη πίστωση!
