Ισόβια ήταν η ετυμηγορία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστήριου της Χάγης για τον Ράτκο Μλάντιτς, τον άνθρωπο στον οποίον έχει δοθεί η επωνυμία του «χασάπη των Βαλκανίων».
Ο
Μλάντις κρίθηκε ένοχος για γενοκτονία και εγκλήματα πολέμου. Σύμφωνα με
την ετυμηγορία ο Μλάντις συνέβαλε σημαντικά στην σφαγή στη
Σρεμπρένιτσα. Η απόφαση του δικαστηρίου αναφέρει ότι ο Σέρβος πρώην
στρατιωτικός έδωσε ο ίδιος εντολή για τον βομβαρδισμό του Σαράγεβο. Ο Μλάντιτς υπήρξε μέλος μίας «κοινής εγκληματικής επιχείρησης» που είχε ως σκοπό τη δίωξη των μη Σέρβων στη Βοσνία και την καταστροφή του πληθυσμού της Σρεμπρένιτσα.
Στο άκουσμα της ετυμηγορίας ο Μλάντιτς άρχισε να φωνάζει και να διαμαρτύρεται με αποτέλεσμα την απομάκρυνσή του από τη δικαστική αίθουσα.
Περισσότερα από 20 χρόνια μετά τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία (1992-1995), στον οποίο σκοτώθηκαν περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι και εκτοπίστηκαν 2,2 εκατομμύρια, ο πρώην επικεφαλής του στρατού των Σέρβων της Βοσνίας, 74 ετών εξακολουθεί να διχάζει τη Βοσνία.
Κατηγορείται ότι ήταν «ο εγκέφαλος πίσω από τον φόνο χιλιάδων ανθρώπων» και του έχουν απαγγελθεί κατηγορίες για γενοκτονία, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου. Ωστόσο εξακολουθεί να θεωρείται ήρωας στη Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας, όπου ζουν ένα εκατομμύριο Σερβοβόσνιοι, όπου επαινείται ως ο «Σέρβος Ντε Γκολ».
Μαζί με το πολιτικό του άλτερ έγκο, τον Ράντοβαν Κάρατζιτς, είναι «ο αρχιτέκτονας της πολιτικής εθνοκάθαρσης» ενός μέρους της Βοσνίας προκειμένου να δημιουργηθεί ένα αμιγές σερβικό κράτος, σύμφωνα με τον εισαγγελέα Σερζ Μπράμερτς.
Το ICTY, που δημιουργήθηκε το 1993 για να δικαστούν όσοι κατηγορούνταν για τη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου στη διάρκεια των συγκρούσεων στα Βαλκάνια, εξέδωσε «μια από τις πιο σημαντικές αποφάσεις της ιστορίας του», προτού κλείσει οριστικά τις πόρτες του στις 31 Δεκεμβρίου. Ράτκο Μλάντιτς ανήλθε στα ανώτερα στρώματα του Γιουγκοσλαβικού Εθνικού Στρατού και διορίστηκε διοικητής του σερβοβοσνιακού στρατεύματος από το 1992 μέχρι τα τέλη του 1996. Στη διάρκεια της διοίκησής του περίπου 100.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 2,2 εκατομμύρια εκτοπίστηκαν κατά τον πόλεμο της Βοσνίας.
Ο Μλάντιτς προήχθη από τον Ράντοβαν Κάρατζιτς, τότε πολιτικό ηγέτη και πρόεδρο των Σερβοβοσνίων. Αμφότεροι συνεργάστηκαν στενά σε μια εκστρατεία εθνοκάθαρσης κατά Κροατών και μουσουλμάνων Βοσνίων.
Έχοντας παραβιάσει το διεθνές δίκαιο, συνέλαβαν και απέλασαν χιλιάδες πολιτών. Συνέπεια; Στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπως αυτό της Ομέρσκα, ξανά στο ευρωπαϊκό έδαφος, εν έτει 1992.
Με τη στρατιωτική του τεχνογνωσία και ένα στρατό στη διάθεσή του, ο στρατηγός Ράτκο Μλάντιτς ξεκίνησε την πολιορκία του Σαράγεβο. Η ανυπεράσπιστη πρωτεύουσα της Βοσνίας σφυροκοπήθηκε ανηλεώς για περίπου τέσσερα χρόνια. Πυρά ελεύθερων σκοπευτών και όλμοι έπλητταν πολίτες, καθώς οι δυνάμεις του ΟΗΕ παρακολουθούσαν, ανήμπορες να πράξουν οτιδήποτε. Εξαιτίας αυτού του μακελειού, ο Μλάντιτς κατηγορήθηκε για γενοκτονία.
Ο Μλάντιτς κατηγορήθηκε από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώτην Γιουγκοσλαβία με το πέρας του πολέμου, στα τέλη του 1995. Όμως παρέμεινε φυγόδικος, απολαμβάνοντας, σύμφωνα με πληροφορίες, της προστασίας του προέδρου Μιλόσεβιτς μέχρι το 2001, όταν ο τελευταίος συνελήφθη.
Ο Μλάντιτς κατέφυγε τότε στη Σερβία για αρκετά χρόνια, μέχρι που συνελήφθη από ειδικές δυνάμεις της σερβικής αστυνομίας. Ήταν Μάιος του 2011. Ένα έτος αργότερα, το Μάιο του 2012, ξεκίνησε η δίκη του στη Χάγη. Κατηγορούμενος για γενοκτονία, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου.
