Της Λέττας Καλαμαρά
Σε μία ιστορική στιγμή του ελληνικού έθνους, αμφιλεγόμενης πατριωσύνης, η Κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, για πρώτη φορά μετά τη Μικρασιατική γενοκτονία το 1922 αναθεωρεί τη Συνθήκη της Λωζάννης αναγνωρίζοντας ως επίσημη Πολιτεία την ύπαρξη Τούρκων στην επονομαζόμενη «Τουρκική Ένωση Ξάνθης».
Σε μία ιστορική στιγμή του ελληνικού έθνους, αμφιλεγόμενης πατριωσύνης, η Κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, για πρώτη φορά μετά τη Μικρασιατική γενοκτονία το 1922 αναθεωρεί τη Συνθήκη της Λωζάννης αναγνωρίζοντας ως επίσημη Πολιτεία την ύπαρξη Τούρκων στην επονομαζόμενη «Τουρκική Ένωση Ξάνθης».
Μία απόλυτη πολιτική αλλαγή
φύλου για το πατριωτικό κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων που κάποτε εισήλθε στη Βουλή της
Ελληνικής Δημοκρατίας με εντολή του ελληνικού λαού να υπερασπιστεί τα εθνικά
δίκαια. Μία αλλαγή που προφανώς εγκυμονεί τον κίνδυνο να το μετατρέψει σε βραχύβιο
κόμμα της πολιτικής «αρπαχτής», ομόλογο του ΛΑΟΣ και της ΔΗΜΑΡ και τόσων άλλων
που δημιουργούνται, εξαγοράζονται και θνήσκουν πολιτικά, υπηρετώντας αλλότριους
σκοπούς.
Μία «Τουρκική Ένωση» που
προφανώς εξυπηρετεί ρητά το όραμα του Ταγίπ Ερντογάν για αναθεώρηση της Συνθήκης
της Λωζάνης στο σύγχρονο περίπλοκο κόσμο της ΝΑ Μεσογείου και Μέσης Ανατολής
και αυτεπάγγελτα στη δημοκρατία μας παραχωρεί το δικαίωμα στος εγγύς μέλλον για τη λαϊκή τουρκική εκπροσώπηση στο εθνικό μας Κοινοβούλιο.
Η εθνική αυτή παραχώρηση του
Αλέξη Τσίπρα δεν μας εκπλήσσει. Ο πολιτικός ηγέτης που θα έσκιζε τα Μνημόνια,
θα προκαλούσε την παγκόσμια μετάλλαξη των λαών και θα βάραγε τα νταούλια δεν
έχει κανένα δισταγμό να ξεπουλάει το Ελευθέριος Βενιζέλος για άλλα 20
χρόνια, τα περιφερειακά μας αεροδρόμια, το φυσικό μας αέριο και να διώχνει
"κακήν κακώς" κάθε επένδυση που δεν εξυπηρετεί το σκοπό υποδούλωσης των Ελλήνων και εγκυμονεί τον κίνδυνο να παράγει πλούτο.
Αρχαιολόγοι,
δασοφύλακες,
οικολόγοι, καθαρίστριες, επιχειρηματίες και κάθε λογής φρούτο εποχής
επιστρατεύεται για να διαλύσει κάθε τελευταία ελπίδα ανάπτυξης. Ένα
πιάτο φακής είναι το απόλυτο
όνειρο για το καθεστώς Τσίπρα και η διάλυση της Ελλάδας, θυμίζοντας τόσο
τρομοκρατικά τα κόλλυβα του Γούναρη και τον ακρωτηριασμό του Ελληνισμού
με την εκδίωξή του
από τις πατρογονικές εστίες το 1922. Ασφαλώς και οι τότε δοσίλογοι ήταν
πατριώτες όπως και το παρακράτος της Χούντας του Ιωαννίδη που διέλυσε τη μαρτυρική μας Κύπρο.
Σαν να μην πέρασε μία μέρα
στο ίδιο έργο θεατές αναμένεται πλέον μόνο η νέα δίκη των Έξι, όπου ομολογουμένως υπάρχει
συνωστισμός για το ποιος θα πρωτοκάτσει στην καρέκλα του εθνικού μειοδότη.
Νησιά Μουσουλμανικά, Ήπειρος
με Τσάμηδες, Μακεδονία με Σκοπιανούς, Κρήτη με Ανεξάρτητους καλώς να ορίσουν
και οι Τούρκοι στη Θράκη.
Μπήκαν στην πόλη οι εχθροί, και
εμείς γελούσαμε στις γειτονιές…
Ευτυχώς τουλάχιστον που ακόμα είμαστε Ανεξάρτητοι Έλληνες. Τα χειρότερα αναμφίβολα έπονται και έρπονται...
