Της Γιώτας
Μπάγκα
Με αφορμή την Λευκή Νύχτα που πραγματοποίησε ο Εμπορικός Σύλλογος την παραμονή
της μεγάλης θρησκευτικής εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Ξυλόκαστρο του Δήμου Ξυλοκάστρου –
Ευρωστίνης θα ήθελα να εκφράσω κάποιες σκέψεις μου για τη σημασία της τόνωσης των τοπικών αγορών
των πόλεων του Νομού μας. Έτσι, θα ξεκινήσω λέγοντας πως είχα χρόνια να δω στην
πόλη που ζω και καταναλώνω, τόσο κόσμο. Η ατμόσφαιρα ήταν γιορτινή, η νύχτα
λαμπερή, κόσμος τριγυρνούσε στα μαγαζιά και ψώνιζε, φουσκωτά για τα παιδιά
είχαν στηθεί, ένας ξυλοπόδαρος περιδιάβαινε στο κέντρο σκορπώντας χαμόγελα σε
μεγάλους και παιδιά, σε κάποια μαγαζιά ο
Dj έδινε παλμό με μουσική, τα εστιατόρια, οι
ταβέρνες , οι καφετέριες ήταν γεμάτες, οι μαγαζάτορες κερνούσαν τον κόσμο
έχοντας στήσει τραπεζάκια με αναψυκτικά
έξω από τα καταστήματά τους, κόσμος είχε συρρεύσει και από άλλες πόλεις ,
πλήθος παραθεριστών βούιζε σαν ζωηρό μελίσσι, έβλεπες παντού γελαστά και
φιλόξενα πρόσωπα και ξεχνούσες προς στιγμή πως ζούμε σε μια τόσο δύσκολη εποχή.
Θα τολμούσα να προτείνω για την επόμενη Λευκή
Νύχτα τη συμμετοχή μιας street
band ή μιας μίνι
συναυλίας ή καλλιτεχνικών δρωμένων στους δρόμους της πόλης, ώστε όλη η πόλη να
είναι μια γιορτή.
Δεν θα γράψω τα τετριμμένα συγχαρητήρια στους
ανθρώπους του Εμπορικού Συλλόγου, γιατί
τι να γράψει κανείς για αυτούς που μάχονται καθημερινά να επιβιώσουν οι ίδιοι
και οι επιχειρήσεις τους σ’ ένα περιβάλλον αρνητικό με εξοντωτικούς φόρους,
τεράστιες ασφαλιστικές εισφορές, χαμηλή αγοραστική ικανότητα, εξαντλημένο και
φτωχό καταναλωτικό κοινό, και σε μερικές περιπτώσεις υπέρογκα ενοίκια… Ο
σύγχρονος έμπορος είναι σχεδόν ένας survivor
που επιχειρεί στη ζούγκλα της σύγχρονης Ελληνικής οικονομίας.
Δυστυχώς και στην περίπτωση αυτή δεν μένουν όλοι στο παιχνίδι… γι αυτό
χρειάζεται και η δική τους δραστηριοποίηση με τέτοιου είδους εκδηλώσεις
προσέλκυσης του κοινού, αλλά και ο προσανατολισμός των ανθρώπων στην τοπική αγορά,
η στήριξη των καταστημάτων της πόλης τους ή ευρύτερα του Νομού τους. Δεν πρέπει
να ξεχνάμε ως καταναλωτές ότι τα χρήματα κάνουν κύκλο και όταν καταναλώνονται
στην πόλη μας γυρνούν πάλι πίσω σε εμάς τους ίδιους. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι
η νεολαία μας θα βρει δουλειά σε τοπικές επιχειρήσεις. Δεν πρέπει να ξεχνάμε
ότι γλιτώνουμε χρόνο και χρήμα καταναλώνοντας στον τόπο μας. Δεν πρέπει – αν
είμαστε ιδιοκτήτες – να απαιτούμε
υπέρογκα ποσά ως ενοίκιο. Δεν ζούμε πια στις εποχές που μπορούσαμε να
επιβιώσουμε εισπράττοντας ενοίκια, γιατί οι επιχειρήσεις πρέπει να μπορούν να
αναπνέουν. Οι Δήμοι θα πρέπει να φροντίζουν να διευκολύνουν το εμπόριο
κρατώντας την πόλη τους καθαρή, προβάλλοντάς την σε κάθε ευκαιρία και με κάθε
μέσον, εφαρμόζοντας αναπτυξιακές και τουριστικές πολιτικές προσέλκυσης
επισκεπτών. Χρειάζεται αγάπη για τον τόπο και τους ανθρώπους, μεράκι και
φροντίδα, για να αντέξουμε και να αντιμετωπίσουμε την κρίση με συνεργασία όλων: πολιτών, εμπόρων,
συλλόγων, δημοτικών και περιφερειακών αρχών και αρχόντων.
Θα γράψω όμως πως η αλλαγή νοοτροπίας όλων: εμπόρων,
καταναλωτών, αρχόντων και αρχομένων υπευθύνων και μη, ειδικών ή όχι πρέπει να
αλλάξει. Η στήριξη των τοπικών κοινοτήτων μέσα από τη στήριξη της τοπικής
οικονομίας είναι η αρχή… γιατί νομίζω πως τελικά όλοι μας έχουμε ανάγκη την
αλλαγή και για αυτήν πρέπει να εργαστούμε…