Πρέπει δηλαδή η κοινή γνώμη, ο λαός να μπορεί να αντιληφθεί την αναγκαιότητα, να φανταστεί το περιεχόμενο και να το επικροτήσει ακόμη και αν δεν γνωρίζει όλες τις λεπτομέρειες, κάτι να καταλάβει βρε αδελφέ.
Ακόμη και αν πρόκειται για μέγα εθνικό θέμα, πρέπει ο λαός να γνωρίζει ότι υπάρχει κάτι τέτοιο, ότι γίνονται κάποιες ζυμώσεις, ότι υπάρχει μια αναταραχή.
Στην προκειμένη περίπτωση δεν συμβαίνει τίποτε από τα παραπάνω. Και αυτά τα περί θεσμικής υποχρέωσης των αρχηγών που ειπώθηκαν, μόνο θυμηδία μπορεί να προκαλούν.
Κατ’ αρχήν, είναι σαφές πως δεν χρειαζόταν καμιά κατ’ ιδίαν ενημέρωση για τη συμφωνία. Τα κείμενα, νεότερα και παλαιότερα, είναι γνωστά και όλοι είναι σε θέση να κρίνουν και να συγκρίνουν – και από τη σύγκριση προκύπτει μια συμφωνία σαφώς χειρότερη από όλες τις προηγούμενες, κάτι που αποτελεί βεβαιωμένη και κοινή πεποίθηση. Επιπλέον, υποτίθεται ότι πρόκειται να διεξαχθεί μια δημόσια συζήτηση στη Βουλή επί του θέματος και ουδείς πιστεύει ότι υπάρχουν «κρυφές» πλευρές ή «κρυφές» διαβεβαιώσεις που δεν έγιναν ή δεν θα γίνουν γνωστές.
Άλλωστε, αν υπάρχουν, κακώς υπάρχουν!
Επιπλέον, όπως επισήμως ανακοινώθηκε μετά τη συνάντηση του κ. Τσίπρα με τον Πρόεδρο της Βουλής, ο πρωθυπουργός ενημέρωσε «για την αίσια κατάληξη αναφορικά με την απομείωση του χρέους και το τέλος των προγραμμάτων, ενώ έκανε λόγο για οριστικό τέλος των μνημονίων»!
Ας αφήσουμε πως ο κ. Τσίπρας είπε δημόσια (συνομιλώντας με την κ. Γεννηματά) πως τώρα υπάρχει «χρόνος ως χώρα και ως πολιτικό σύστημα ένας χρόνος και μια ανάσα για να αναστοχαστούμε το μέλλον της χώρας, τις διαφωνίες μας και τις συμφωνίες μας…».
Μεγάλη σαφήνεια, είναι η αλήθεια!
Και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας είπε, άλλωστε, απευθυνόμενος προς τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Κ. Μητσοτάκη, ότι «πάντα οι σκέψεις και οι στρατηγικές πρέπει να περιφρουρούνται (...) αλλά ζούμε στην εποχή της ενημέρωσης και της ταχύτητας, και όλα μαθαίνονται πολύ γρήγορα».
Άρα, παραδέχθηκε πως δεν είχε να πει και πολλά πράγματα στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες – αφού, όπως παραδέχθηκε, όλα τελικά μαθαίνονται!
Όσο για το Κυπριακό και τις επικείμενες συνομιλίες στη Γενεύη, δεν γίνεται αντιληπτό τι σημαίνει «διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής».
Διότι και επ’ αυτού εθνική στρατηγική υπάρχει και τα των εξελίξεων στο Κυπριακό τα μαθαίνουμε όλα μέσω Λευκωσίας, δημοσιευμάτων, διαψεύσεων από την κυπριακή πλευρά και επαφών με τον ΟΗΕ.
Αν είναι δυνατόν! Αυτοί που δεν μπορούν να βρουν τα ανασφάλιστα οχήματα (κάτι που από όσο γνωρίζουμε είναι δουλειά της Τροχαίας), να λένε ότι έλυσαν συγχρόνως και το χρέος και το Κυπριακό!
Τελικά τι επιδίωξε ο κ. Τσίπρας;
Με δεδομένο ότι στο νου τους δεν έχουν τίποτε άλλο εκτός από την προπαγάνδα, είναι σαφές πως ήθελε να επαναλάβει τα περί τέλους των μνημονίων, περί εξόδου στις αγορές (για τις οποίες μας λένε τώρα πως είναι αρμόδιος ο ΟΔΔΗΧ), περί «ρύθμισης» του χρέους και περί δημιουργίας Αναπτυξιακής Τράπεζας (την οποία θα ιδρύσουν αυτοί που δεν μπορούν να βρουν τα πραγματικά ανασφάλιστα οχήματα)!
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία: Ο κ. Τσίπρας κατασκεύασε άλλο ένα προπαγανδιστικό ντεκόρ, στο πλαίσιο του οποίου επιστρατεύθηκαν και οι δύο «προπαγάνδες υπηρεσίας»: Το χρέος και το Κυπριακό!
Πότε εμφανίζουν τη μία, πότε την άλλη, πότε και τις δύο μαζί!
elzoni.gr