Για τις τέσσερις παρακαταθήκες που άφησε πίσω του ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης μίλησε στον επικήδειό του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος. Μεταξύ άλλων, είπε:
Ηταν αντίθετος σε κάθε είδους δυνάστη: απέναντι σε όσους επιδίωξαν να καταλύσουν τη Δημοκρατία, είτε ο δυνάστης ήταν κατακτητής είτε ήταν δικτάτορας. Η υπεράσπιση της Δημοκρατίας ήταν στάση ζωής.
Η δεύτερη παρακαταθήκη ήταν η αφοσίωση στην κοινοβουλευτική δημοκρατία. Ηταν αφοσιωμένος στο κοινοβούλιο. Αν θέλουμε να θυμηθούμε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη θα τον θυμόμαστε στο βήμα του Κοινοβουλίου. Ηξερε τί σημαίνει Κοινοβούλιο. Ηταν από εκείνους που είχε χάσει για σκοτεινά χρόνια το κοινοβούλιο. Υπήρξε κορυφαίος κοινοβουλευτικός ρήτορας, χωρίς κανέναν στόμφο. Ο στόμφος ανήκει σ΄εκείνους που στερούνται επιχειρημάτων. Εκείνος είχε πάντα πολλά επιχειρήματα.
Τρίτη παρακαταθήκη η ευρωπαϊκή πορεία του τόπου. Υπήρξε κορυφαίος Ευρωπαίος ηγέτης. Ιδίως μετά τη μεταπολίτευση ήταν από εκείνους που δραστηριοποιήθηκαν ώστε η πορεία μας στην Ευρώπη να είναι νομοτελειακή. Μαζί με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή πορεύθηκε. Υπήρξε πρωτοπόρος όχι μόνο για να ανήκει η Ελλάδα στην Ευρώπη, αλλά για να έχει λόγο στην Ευρώπη. με το παράδειγμά του δίδασκε ότι δεν αρκεί να μένουμε στην Ευρώπη, αλλά να αγωνιζόμαστε για την Ευρώπη.
Η τελευταία και ίσως πιο σημαντική παρακαταθήκη ήταν αυτή της ενότητας. Είχε ζήσει το τίμημα του διχασμού, ιδίως σε κρίσιμες στιγμές του τόπου. Οφείλουμε να παραδειγματιζόμαστε από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. πραγματικός ηγέτης δεν είναι εκείνος που υψώνει τείχη, αλλά εκείνος που στήνει γέφυρες. Αυτές είναι οι τέσσερις παρακαταθήκες του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη που πρέπει να μας εμπνέουν. Το κοινοβούλιο πρέπει να γίνεται σεβαστό, εκεί πρέπει να γίνεται διάλογος, με επιχειρήματα, χωρίς στόμφο. Σ΄αυτή την Ευρώπη ανήκουμε, πρέπει να έχουμε το κουράγιο να αγωνιζόμαστε. Όλοι πρέπει να ξέρουμε τί σημαίνει ενότητα σήμερα. Τα μεγάλα και τα σημαντικά πρέπει να τα κάνουμε ενωμένοι. Εκείνα που μας χωρίζουν είναι πολύ λιγότερα από εκείνα που μας ενώνουν.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος κλείνοντας την ομιλία του και εμφανώς συγκινημένος είπε: Ας είναι ευλογημένα τα χώματα της Κρήτης που θα σε σκεπάσουν, μαζί με την αγαπημένη του σύζυγο. Η Θεία πρόνοια στάθηκε δίκαιη απέναντί σου Σεβαστέ Πρόεδρε, στο τέλος του βίου σου δικαιώθηκες εν ζωή.
