Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Καθώς οδεύουμε προς την ψήφιση του τέταρτου μνημονίου (για την ακρίβεια πέμπτου, αφού υπάρχει και το άλλο συμπληρωματικό μνημόνιο του Ιουνίου 2016) – οπότε οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που θα έσχιζαν τα μνημόνια «ντάλα μεσημέρι» θα έχουν υπογράψει τρία μνημόνια μόνοι τους – μετά από άλλη μια μακρόσυρτη και ολέθρια «διαπραγμάτευση», ας θυμηθούμε τι έλεγαν και πώς θριαμβολογούσαν μετά την προηγούμενη «περήφανη διαπραγμάτευση».
Ήταν αρχές Ιουνίου του 2016, όταν και πάλι είχαν… νικήσει. Και ιδού τι έλεγαν με (ένα ακόμη) non paper, σε αντιπαραβολή με αυτά που έγιναν και λένε σήμερα:
-Στην επόμενη, ίσως, συνεδρίαση της ΕΚΤ, η κυβέρνηση αναμένει την άρση του waiver των
ελληνικών ομολόγων και σύντομα, μέσα στον Ιούλιο (σ.σ. του 2016), ενδεχομένως, αναμένει την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο σύστημα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Τότε, ο κ. Τσίπρας είχε δηλώσει μιλώντας στο υπουργικό συμβούλιο ότι «αναμένουμε, αμέσως μετά και την τυπική ολοκλήρωση της αξιολόγησης και τη συνεδρίαση του Euro Working Group, τις επόμενες μέρες, στην επόμενη, ίσως, συνεδρίαση της ΕΚΤ, την άρση του waiver των ελληνικών ομολόγων. Και επίσης, σύντομα, μέσα στον Ιούλιο, ενδεχομένως, αναμένουμε την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο σύστημα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ».
Ως γνωστόν, αυτό ουδέποτε συνέβη και σήμερα δηλώνουν και πάλι ότι θα… συμβεί!
-Η κυβέρνηση πέτυχε να αλλάξει η συμφωνία που είχε η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου ως προς τα πρωτογενή πλεονάσματα. Και πέτυχε να μειωθούν οι στόχοι σε +0,5% του ΑΕΠ για το 2016, 1,75% για το 2017 και 3,5% για το 2018. Θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση ΝΔ – ΠαΣοΚ είχαν συμφωνήσει για συνεχή δυσθεώρητα πρωτογενή πλεονάσματα, ύψους 4,5% από το 2016 και μετά!..
Ναι, αλλά τελικά προτίμησαν να μην… πάρουν το 0,5% που είχαν πετύχει και πήγαν στο (δυσθεώρητο για τα υφεσιακά δεδομένα της οικονομίας) 3,9%, ενώ τώρα δεσμεύονται για πλεονάσματα της τάξης του 3,5% μέχρι τουλάχιστον το 2021 – ενώ πανηγύριζαν για το 3,5% του 2018!
-Έλεγαν τότε ότι οι δανειστές ζητούσαν αύξηση του ΦΠΑ στην ενέργεια από το 13% στο 23%, στους λογαριασμούς της ΕΥΔΑΠ, από 13% στο 23%, στο εμφιαλωμένο νερό, από 13% στο 23%, σε θέατρα, βιβλία, έντυπα, κ.λπ. από 6% σε 13%, κατάργηση του μονοπωλίου των ΕΛΤΑ, για γράμματα βάρους έως 50 γρ., αύξηση του κύριου φόρου στον ΕΝΦΙΑ. Τα συνολικά έσοδα από τον ΕΝΦΙΑ παρέμειναν στα 2,65 δισ. ευρώ με διαφορετική, όμως, κατανομή του φόρου -ελάφρυνση ανάλογα με την αξία γης και τα τετραγωνικά. Μόνο σε 500.000 ιδιοκτήτες είχαμε επιβάρυνση από τους 3,5 εκατομμύρια ιδιοκτήτες. Και θριαμβολογούσαν ότι δεν τα δέχτηκαν!
Ναι, αλλά οι δανειστές επέστρεψαν με άλλες απαιτήσεις τις οποίες δέχτηκαν μια χαρά: Δεσμεύτηκαν να μειώσουν φοροαπαλλαγές και εκπτώσεις, καθώς και διάφορα κοινωνικά επιδόματα ύψους τουλάχιστον 447.000.000 ευρώ - κατάργηση έκπτωσης φόρου για ιατρικές δαπάνες (121 εκ. ευρώ), κατάργηση της έκπτωσης φόρου 1,5% από την παρακράτηση (68 εκ. ευρώ), μείωση επιδόματος πετρελαίου θέρμανσης (58 εκ. ευρώ), μείωση επιδόματος τέκνων (5 εκ. ευρώ), μείωση στήριξης οικογενειών με χαμηλά εισοδήματα (2 εκ. ευρώ), μείωση επιδομάτων φτώχειας και φυσικών καταστροφών (3 εκ. ευρώ), μείωση επιδομάτων ανεργίας (2 εκ. ευρώ), κατάργηση επιδομάτων στους δικαιούχους του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, μείωση των οροφών του clawback, (188 εκ. ευρώ) για τον ΕΟΠΥΥ. Αυτά προς αντικατάσταση όσων λένε ότι απέτρεψαν πριν από έναν χρόνο.
-Έλεγαν (τον Ιούνιο του 2016) ότι οι θεσμοί ζήτησαν περικοπές ύψους 1% του ΑΕΠ (1,9 δις ευρώ) ως το 2018, μέσω καθολικών μειώσεων στις καταβαλλόμενες κύριες και άμεσης περικοπής των επικουρικών συντάξεων (800 εκ. ευρώ) καθώς εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος που είχαν συμφωνήσει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Και ότι… πέτυχαν την απόλυτη προστασία των κύριων καταβαλλόμενων συντάξεων, την προστασία για άθροισμα συντάξεων κύριας και επικουρικής έως 1.300 ευρώ τον μήνα. Και ότι ενδεχόμενες μειώσεις των επικουρικών συντάξεων λόγω επανυπολογισμού, στη βάση των κανόνων που θα ισχύουν στο εξής για όλους τους ασφαλισμένους, θα επηρεάσει κάτω από το 10% των συνταξιούχων της χώρας.
Τελικά, δέχθηκαν προνομοθέτηση για περικοπή 1% επί του Α.Ε.Π. των συντάξεων από το 2019 (για όλους τους συνταξιούχους, μέσω περικοπής της προσωπικής διαφοράς μέχρι κατ' ανώτατο όριο 18% και συμπληρωματικές περικοπές στις επικουρικές συντάξεις αν χρειάζονται και με πάγωμα των αυξήσεων με βάση τον πληθωρισμό μέχρι το 2021).
Και επιπλέον δέχθηκαν φορολόγηση φυσικών προσώπων 1% επί του ΑΕΠ από το 2020, μέσω μείωσης του αφορολογήτου στα 5.681 ευρώ για άγαμο, έως 6.590 ευρώ για έγγαμο με τρία παιδιά. Μάλιστα, η μείωση μπορεί να έρθει νωρίτερα, δηλαδή το 2019, αν δεν επιτυγχάνεται ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του Α.Ε.Π.
-Έλεγαν (στις 3 Ιουνίου 2016), σχετικά με τα κόκκινα δάνεια ότι οι δανειστές ζητούσαν να πωλούνται όλα τα δάνεια, ανεξαρτήτως κατηγορίας και η κυβέρνηση πέτυχε να εξαιρεθούν όλα τα δάνεια που συνδέονται με την πρώτη κατοικία. Ότι οι δανειστές ζητούσαν να μην υπάρχουν σημαντικοί περιορισμοί στην αγορά δανείων και η κυβέρνηση κατάφερε τα δάνεια που θα μεταβιβαστούν σε μη τραπεζικές εταιρείες να προστατεύονται χωρίς καμιά ουσιαστική διαφορά από το καθεστώς που ισχύει για τα δάνεια που παραμένουν τις τράπεζες. Ότι οι
«μη τραπεζικές εταιρείες», (σ.σ. δηλαδή τα ξένα funds, δηλαδή τα «κοράκια της καταστροφής») στις οποίες θα μπορούν να μεταβιβάζονται δάνεια, υποχρεώνονται να χρησιμοποιούν εταιρείες διαχείρισης δανείων με έδρα την Ελλάδα. Και ότι θα δημιουργείτοΦορέας Πιστοποίησης Φερεγγυότητας, που θα διασφαλίζει τη δίκαιη και αντικειμενική πιστοληπτική αξιολόγηση και θα διευκολύνει την πρόσβαση σε νέο δανεισμό.
Τώρα, δέχονται τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, τη θέσπιση ασυλίας των τραπεζικών στελεχών, την υιοθέτηση δευτερογενούς νομοθεσίας για την ενεργοποίηση των «διαχειριστών αφερεγγυότητας» και κάτι που ονομάζουν «βελτιστοποίηση του πλαισίου αδειοδότησης και λειτουργίας της αγοράς των κόκκινων δανείων» - που μπορεί να σημαίνει οτιδήποτε άλλο από αυτό που υποτίθεται είχαν «συμφωνήσει» πέρσι.
-Έλεγαν ότι πέτυχαν (το 2016, για να μην ξεχνιόμαστε) την ακύρωση της πώλησης του 66% του ΑΔΜΗΕ, την ακύρωση της «Μικρής ΔΕΗ» και την κατοχύρωση του δημόσιου χαρακτήρα ΔΕΗ και ΑΔΜΗΕ. Όπως μάλιστα έλεγαν «η λύση δεν μπορεί να δοθεί ούτε από τη νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία της ιδιωτικοποίησης, ούτε από την νοσταλγική πρόσδεση σε μια ξεπερασμένη πραγματικότητα του κρατισμού με όλες τις ταξικές και πολιτικές ιδιοτέλειες και επιβαρύνσεις του. Χρειάζονται νέα, δημόσια εργαλεία, για την παραγωγική ανασυγκρότηση, με κοινωνικό πρόσημο για την οργάνωση και λειτουργία τους».
Τώρα, πουλάνε το 40% των λιγνιτικών μονάδων και των ορυχείων, πουλάνε το 17% του μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΗ που βρίσκεται στο ΤΑΙΠΕΔ (οπότε το Δημόσιο μένει με το 34,123% της ΔΕΗ, η οποία παύει να τελεί υπό δημόσιο έλεγχο), ενώ πωλείται και το 66% του ΔΕΣΦΑ (δηλαδή το 35% που κατέχουν τα ΕΛΠΕ και το 31% του ΤΑΙΠΕΔ).
-Έλεγαν (το 2016) ότι «ρυθμίζεται άμεσα το θέμα του χρέους με μέτρα βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Δημιουργείται έτσι ένας σαφής οδικός χάρτης που θα εξομαλύνει τις συνθήκες ρευστότητας στην οικονομία. Και το σημαντικότερο: Αυτός ο οδικός χάρτης αρχίζει και τελειώνει εντός του προγράμματος χωρίς να παρατείνει την αβεβαιότητα για μετά»…
Τώρα λένε ότι έδωσαν τη συμφωνία (την… φετινή) για να πάρουν το χρέος και ευελπιστούν στη ρύθμισή του…
Μετά, τα ξέχασαν όλα αυτά τα… κέρδη και διαφήμισαν άλλα. Όπως την «άμεση επιστροφή στην εργασιακή κανονικότητα».
Και εδώ γνώρισαν άλλο ένα Βατερλό: Όχι μόνο το θέμα παραπέμφθηκε για μετά το τέλος των μνημονίων, αλλά και τους υποχρεώνουν να ξαναψηφίσουν τους προηγούμενους νόμους! Και – από πάνω – καταργείται το βέτο του υπουργού όσον αφορά στις ομαδικές απολύσεις!
Συμπέρασμα: «Νίκησαν» και το 2016 και το 2017!
elzoni.gr
