Της Λέττας Καλαμαρά
Ένας παροξυσμός αμφισβήτησης και υποβάθμισης της ολοκληρωτικής νίκης του Ταγίπ Ερντογάν κατακλύζει ξένα και εγχώρια μέσα ενημέρωσης προκαλώντας εύλογη απορία. Πώς η εξασφάλιση της εξουσίας από τον Τούρκο Πρόεδρο μέχρι το 2029, σύμφωνα με τις προβλέψεις, αποτελεί ήττα του ιδίου και της Τουρκίας, είναι ένα ζήτημα προς ανάλυση των ειδικών στα βραδινά δελτία. Πώς η Τουρκία του 51,4% είναι διχασμένη αλλά δεν είναι η Βρετανία του 51,9% πάλι οι ειδικοί θα μας πρέπει να μας πουν. Για να τελειώνει το παραμύθι το ΝΑΙ σε μία άλλη Τουρκία, στην Τουρκία χωρίς το δίκτυο του Τούρκου Γκιουλέν, κέρδισε για πάντα.
Ένας παροξυσμός αμφισβήτησης και υποβάθμισης της ολοκληρωτικής νίκης του Ταγίπ Ερντογάν κατακλύζει ξένα και εγχώρια μέσα ενημέρωσης προκαλώντας εύλογη απορία. Πώς η εξασφάλιση της εξουσίας από τον Τούρκο Πρόεδρο μέχρι το 2029, σύμφωνα με τις προβλέψεις, αποτελεί ήττα του ιδίου και της Τουρκίας, είναι ένα ζήτημα προς ανάλυση των ειδικών στα βραδινά δελτία. Πώς η Τουρκία του 51,4% είναι διχασμένη αλλά δεν είναι η Βρετανία του 51,9% πάλι οι ειδικοί θα μας πρέπει να μας πουν. Για να τελειώνει το παραμύθι το ΝΑΙ σε μία άλλη Τουρκία, στην Τουρκία χωρίς το δίκτυο του Τούρκου Γκιουλέν, κέρδισε για πάντα.
Ο Ταγίπ Ερντογάν που
επιβίωσε της απόπειρας δολοφονίας του το βράδυ της Παρασκευής της 15ης Ιουλίου και
του βομβαρδισμού του Κοινοβουλίου της δημοκρατίας της γείτονας χώρας, είναι ο
απόλυτος νικητής. Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Τουρκίας από το 2003 μέχρι το
2029 θα αποτελέσει αναμφίβολα την πιο κυρίαρχη
μορφή της σύγχρονης ιστορίας της εφόσον δεν παρεκτραπεί επικίνδυνα. Η εμπιστοσύνη
και η επιδοκιμασία που δείχνει σταθερά ο λαός του στο πρόσωπό του αποδεικνύει
την ηγετική του μορφή.
Το μεγάλο πλειοψηφικό ΝΑΙ
αντικατοπτρίζει την οριστική απόσυρση από τη λειτουργία του Κράτους της
Τουρκίας των παρακρατικών μηχανισμών που την καταδυνάστευσαν επί δεκαετίες και
τη μετέτρεψαν σε ένα Κράτος "ζόμπι", παγκόσμιο διακινητή και λεωφόρο
διεθνών έκνομων δραστηριοτήτων εις βάρος της κυριαρχίας της. Ο βαθμός και η
διάρκεια επιβίωσης της άλλης Τουρκίας εξαρτάται αποκλειστικά πλέον από την
κατεύθυνση που θα την οδηγήσει ο ισχυρός Πρόεδρος της Ταγίπ Ερντογάν.
Το δίλλημα Δύση-Ανατολή που
κυριαρχεί στις σκέψεις των ιθυνόντων και του λαού της Τουρκίας θα αποτελέσει
και το κριτήριο επιβίωσής της. Μία ταύτισή της με την Ανατολή θα την οδηγήσει
στην απομάκρυνσή της από την ευρωπαϊκή ήπειρο και τις ιδέες της ενώ μία πλήρη
ενσωμάτωσή της στη Δύση αποτελεί μία επικίνδυνη στενωπό που δεν φαίνεται ικανή
να τη διαβεί ακόμη με ασφάλεια. Η αποκλειστική αναζήτηση ισχύος σε ένα γεωπολιτικό
κενό ασφαλώς και δεν μπορεί να αποτελεί
επιλογή καθώς αυτά τα κενά δεν είναι υπαρκτά στην εποχή μας ούτε στον Αρκτικό Κύκλο.
Το
πιο θλιβερό όπως και στις
προηγούμενες αναμετρήσεις στις ΗΠΑ και την Ολλανδία είναι η εμμονή
αμφισβήτησης
της πραγματικότητας και της βούλησης του λαού με τη διαστρέβλωσή της σε
βαθμό
που προκαλεί ανησυχία. Είναι κατανοητή η απόκλιση του πραγματικού κόσμου
που
καθημερινά αναπτύσσεται μέσα από την τεχνολογία με τον παλαιό κόσμο της
τεχνητής πραγματικότητας κάποιων υποομάδων που χαριτικά μπορούν να
πάρουν τον τίτλο ελίτ. Ελίτ που με ξεπερασμένα μέσα ενημέρωσης ή
καλύτερα παραπλάνησης έμαθαν εύκολα να διαμορφώνουν απειλές και εξουσίες
καθημερινά
εις βάρος των λαών με κλασσικότερο παράδειγμα την Ελλάδα μας.
Μία
Ελλάδα που
πρέπει να ερμηνεύσει σωστά τα δρώμενα στην περιοχή της και να
προσαρμόσει τις
δράσεις της ανάλογα βασισμένες επιτέλους σε μία εθνική στρατηγική που οι
εχθροί
της δρώντας εκ των έσω της απαγορεύουν να διατυπώσει σ'ένα θεσμικό
κείμενο. Να εκμεταλλευτεί τη δύναμή της που προς το παρόν ξεπουλά και
υποθηκεύει στους δανειστές αδίστακτα με μόνο αντάλλαγμα τη διαβίωσή της
σ'ένα βρώμικο παρελθόν, σε μία εικονική πραγματικότητα, στην ίδια
Ελλάδα.
Συγχαρητήρια,
λοιπόν, στον νικητή αυτής της διαδικασίας κ.Ερντογάν και σε κάθε νικητή
που ταυτίζει δημοκρατικά τη θέληση του λαού του
με το εθνικό του συμφέρον. Για τους ηττημένους, ξύδι...
